Onenigheid met broertje
drs. E.J. (Els) van Dijk | 1 reactie | 13-03-2012| 08:25
Vraag
Ik heb de laatste tijd veel onenigheid met mijn broertje (19) over hoe wij in het leven staan. Wij accepteren elkaars visies niet. Mijn broertje doet thuis (uit sensatie, niet uit principe) telkens het stof opwaaien over de HSV, Jij daar!, JV van onze gemeente, Opwekkingsmuziek, kringgebed en bijbelstudies, etc. Alles is veel te modern en te vrijzinnig. Daar blijft hij eindeloos over zeuren. Ik heb ook heel veel moeite met zijn leven, want zijn principes zeggen niets over zijn levenswandel. Hij gaat naar discotheken, cafés, voetbalstadions, bioscopen, etc. Zulke dingen zijn niet bespreekbaar thuis, dan snoeren mijn ouders mij de mond. Over de preek en het geestelijke leven napraten lukt totaal niet. Ik heb ook nog een aantal zussen thuis wonen. Deze staan net zo in het leven als ik. Zij hebben ook een levende relatie met God, maar zij hebben wat meer wijsheid en geduld dan ik. Zijn kritiek is totaal niet op hen gemunt, en van hen kan hij ook kritiek verdragen. Hij en ik branden elkaar af. Iedere keer wijst hij mij erop, als we iets bespreken, dat we te weinig voor die mensen bidden en zorgen. Iedere keer dat belerende gedrag ben ik helemaal beu. Hij is gewoon een feestbeest. Zelf gebruikt hij geen Bijbel en bidt hij zelden. De frustratie loopt behoorlijk op. Mijn ouders zeggen dat ik hem moet laten praten en m'n eigen leven moet leiden, maar ik voel me toch wel verantwoordelijk. Hij moet immers ook God ontmoeten. Mijn ouders vind ik veel te soft en te makkelijk hierin en dat maakt deze situatie veel erger. Hij heeft best wel ADHD en zijn grenzen kent hij dus slecht. Wat nu?
Geeft u straatarme Egyptische christenen een onvergetelijke Kerst?
In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een christelijke Egyptische familie te doneren. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden.
Antwoord
Beste...,
Natuurlijk begrijp ik heel goed dat jij je zorgen maakt over het feit dat dubbelhartigheid (in de letterlijke zin van het woord) aanwezig is in het leven van je broer, als ik het goed lees. Althans, dat is jouw beleving. Maar je bent (misschien wel ongewild en onbedoeld) in een rol gestapt die niet werkt en die niet bij je past, denk ik. Natuurlijk begrijp ik ook dat je broer in jouw allergie terecht is gekomen aangezien volgens jou leer en leven niet met elkaar overeenkomen bij hem. Dat maakt dat jij nogal hard bent in het oordeel over hem. Maar ook doorschiet in je verantwoordelijkheidsgevoel voor hem.
Weet je: het enige leven waar je verantwoordelijk voor kunt zijn, is dat van jezelf. Jij kunt namelijk je broer niet veranderen of verantwoordelijkheid nemen voor zijn leven. De enige die dat kan is hijzelf. Wat jij wel kunt doen, is in jouw leven laten zien wat voor jou ongelooflijk belangrijk en onopgeefbaar is. Jij kunt door je handel en wandel laten zien wie de Heere Jezus is en wie Hij voor jou is.
In de meeste gevallen raken mensen niet overtuigd door verhitte discussies of over belerende opmerkingen (dat brengt meestal alleen maar verharding teweeg), maar door wat zij in werkelijkheid zien. Ik denk eerlijk gezegd dat jij meer voor je broer kunt betekenen als jij een leesbare brief van de Jezus Christus bent dan wanneer je voor de zoveelste keer met hem (of je ouders) in discussie gaat. Blijf daar ver bij vandaan! Laat vooral zien hoe een leven met en vanuit Christus is, en laat je niet verleiden tot onheilige discussies die alleen maar tot verharding leiden (bij jou en bij hem).
Jij kunt je broer niet dwingen tot verandering. Dat zal zijn eigen keuze moeten zijn. Je kunt voor hem bidden en je kunt voorleven hoe een leven met God is. Realiseer je daarbij dat hier sprake is van geestelijke strijd. Satan is een slechte verliezer en wil geen mensenkinderen 'kwijt raken' aan de Heere Jezus. Daarom moeten wij er ook geen strijd van maken, maar een middel proberen te zijn om broeders en zusters te winnen voor de liefde van Christus.
Ik hoop van harte dat je zo door God gebruikt mag worden voor de mensen die Hij op je weg plaatst en wel heel speciaal voor je eigen broer.
Drs. Els J. van Dijk
Dit artikel is beantwoord door
drs. E.J. (Els) van Dijk
- Geboortedatum:28-01-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Voormalig directeur Evangelische Hogeschool. Nu begeleiding en advies.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het is ook best moeilijk voor hem om niet aan de verleiding toe te geven, maar ook hij zal zijn eigen keuzes moeten maken, net als jij.
Ik ga persoonlijk meer richting het behoudende, ik neem ook steeds meer afstand van al de feestdingen, en ik ben zelf niet zo enorm gelovig, al wil ik me daar wel meer in gaan verdiepen en meer naar gaan leven. Ik ben bv ook bepaalde muziek verbannen, maar ik doe ook nog genoeg andere dingen die af en toe erg ver gaan.
Als je wilt, mag je me mailen, wellicht kan ik je dan iets over mijn visie vertellen.