Dipjes
Ds. M. (Michel) van Heijningen | 6 reacties | 29-02-2012| 10:00
Vraag
Ik ben een vrouw van rond de 30 jaar. Ik heb een gezin met jonge kinderen. Ik heb last van steeds weer op elkaar volgende dipjes. Ik durf dit niet tegen mijn man te zeggen. Wel ziet hij dat het niet goed met me gaat. Andere contacten die ik heb zijn oppervlakkig. Vriendschappen die met mij worden aangegaan mislukken, aangezien mijn diepgaande contactuele eigenschappen onvoldoende zijn. Om steeds weer opnieuw teleurstellingen te voorkomen begin ik er niet meer aan en sluit ik me er voor af. Ik heb het wel altijd geprobeerd. Ik word een beetje door het leven geleefd en van mij hoeft het niet allemaal niet meer. In mijn gedachtengang heb ik hier ook last van. Ik reed laatst over een spoorwegovergang, toen net op dat moment de spoorwegbomen dicht gingen. Ik hoefde alleen nog maar de auto stil te zetten. Natuurlijk zou ik dit niet doen, maar het komt wel in me op! Ik snap dat God mijn leven wilde en dat Hij hier op aarde nog een taak voor mij heeft. Maar ik vind het allemaal zo lang duren. Ik zou veel liever bij God willen zijn en Hem daar de lof en de eer te brengen die Hij zo waard is. Mag je bidden of God je uit deze wereld weg neemt, of is dat egoïstisch van mij? Ook al omdat ik dan mijn man en kinderen met verdriet achterlaat en zij dan financieel in de problemen komen. Of moet ik op aarde met Gods hulp mijn tijd hier uitzitten? Het lijkt misschien net of ik niet blij ben met de zegeningen die ik heb ontvangen, maar daar ben ik me tot in het kleinste dingetje wel bewust van.
Antwoord
Beste vriendin,
In dit antwoord wil ik je dringend vragen of je snel contact wil opnemen met je huisarts. Vraag om een dubbel consult en vertel daar wat je dwars zit. Ik ben een leek in dit soort dingen, maar ik denk aan antidepressiva. Deze middelen kunnen je helpen om weer een andere kijk op het leven te krijgen. Als we pijn hebben, nemen we paracetamol om de pijn te onderdrukken, zo zijn er ook middelen die jou (en vele anderen!) kunnen helpen om wat positiever in het leven te staan. Veel van jouw leeftijdsgenoten kijken soms zo tegen het leven aan (men spreekt wel van een dertigersdip) en gelukkig is er dus medicatie die je kan helpen.
Daarnaast denk ik wel dat het verstandig en ook geboden is om met je man te spreken. Laat hem bijvoorbeeld je vraag en dit antwoord lezen. Ik hoop voor je dat hij met begrip naar je zal luisteren en je ook kan vertellen hoe belangrijk je voor hem en voor jullie kinderen bent. Je hoeft niet je tijd uit te zitten op aarde, maar je mag er zijn voor je man en kinderen.
Ook is het goed om te vragen om pastorale ondersteuning. Hopelijk heb je vertrouwen in je voorganger of zijn er goede ouderlingen die kunnen luisteren en je kunnen begeleiden.
Ik ben blij in je vraag te lezen dat je met God leeft. Ik moet denken aan de geschiedenis van Elia in 1 Koningen 19. Ook hij verlangt ernaar om te sterven. Maar God zoekt hem op en weet hem weer op zijn plaats te krijgen en geeft hem ook voedsel voor 'onderweg'. Ik ben ervan overtuigd dat Hij ook jou wil helpen, dat Hij de middelen wil zegenen en ik hoop dat je in Zijn kracht weer wat levensvreugde zult terugvinden.
Hartelijke groeten,
Michel van Heijningen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. (Michel) van Heijningen
- Geboortedatum:08-06-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik vraag me af of antidepressiva de oplossing zijn voor vraagstelster. In de vraag hoor ik dat zij erg worstelt met eenzaamheid, en een onvermogen om duurzame vriendschappen aan te gaan. Dat dat al haar leven lang een thema is. Ik vermoed dat juist daar een heleboel winst te behalen valt. Antidepressiva kunnen tijdelijk een ondersteuning zijn, maar dit duurzame probleem vraagt om een andere aanpak.
Er staat niet voor niets in de wereld zul je verdrukking hebben maar er staat ook heb goede moed.
Ik hoop voor u dat die snel komt.
En op mensen vertrouwen je komt er vaak bedrogen mee uit er is er maar één die echt helpen kan in nood.
Vraagstelster, je vraag trof mij heel diep. Ik hoop en bid dat God je de kracht geeft om door te gaan en dat je de hulp zult krijgen die je daarvoor nodig hebt.
Er kan gekeken worden naar b.v. cognitieve therapie (doorbreken van denkbeelden).
Je kunt b.v. van gepest worden heel depressief worden en antidepressiva kan wel de depressieve gevoelens bestrijden, maar het pesten gaat er niet van over.
Vraagstelster ga op zoek naar een oplossing en laat je niet alleen met antdepressiva 'afschepen', echt er zijn mogelijkheden voor een echte oplossing.
Succes gewenst.
ik herken je helemaal! Ook hoe moeilijk en zwaar het is om deze situatie te doorbreken.
Wellicht zoek je overal een oplossing en die zegt dit en die zegt dat en zelf denk je weer wat anders, enzo wordt je steeds heen en weer geslingerd met als gevolg dat je er helemaal niet meer uit komt. Je gaat je steeds ongelukkiger voelen want steeds komt je weer teleurgesteld uit en je blijft maar in de cirkel zitten. Ga die cirkel doorbreken, samen met je man, je man kan echter veel voor je betekenen. samen vechten!
gedeelde smart is halve smart!
PRAAT!! Praat met je man, praat met iemand die je vertrouwd. Praat! doe er wat aan voor het erger wordt!
ik wil je dit mee geven;
Praat!
zoek hulp!
blijf dicht bij jezelf!
en bovendien wil ik je dit mee geven er is er EEN!
(alleen zie je dat op sommige momenten niet en wil je dat niet zien en heb je er niets aan al die vrome praatjes)
Sterkte!
