Man met ernstige lichamelijke beperking

Ds. A. de Lange | 6 reacties | 22-02-2012| 11:55

Enkele jaren geleden ben ik gescheiden. Ik sta nu op het punt opnieuw te trouwen. Mijn aanstaande man heeft ernstige lichamelijke beperkingen en maakt gebruik van een elektrische rolstoel. Ik heb drie kinderen. De jongste zoon (tiener) heeft geen problemen met mijn komende huwelijk. Mijn oudste zoon heeft wat meer moeite met de relatie. Hij ziet mijn nieuwe man als een indringer is, iemand die er gewoon niet bijhoort. Dit heeft niks te maken met hem als persoon, maar puur met het feit dat hij erbij komt in ons gezin. Mijn dochter heeft heel veel problemen met mijn nieuwe man. Zij voelt zich achtergesteld bij hem. Ze vindt elke dag dat hij er is, een teveel en ze zegt dat ze enorm moet inleveren en incasseren. Ze neemt het mij erg kwalijk dat ik doorga met deze relatie, terwijl zij er geen zin in heeft. Ze stoort zich aan de aanpassingen in huis, bijvoorbeeld drempels voor de rolstoel. Ook het feit dat er voorlopig een bed in de huiskamer staat irriteert haar mateloos. Verder blijft ze mij erop wijzen dat het niet normaal is wat ik doe en dat ze denkt dat ik niet gelukkig word. Om haar tegemoet te komen gaat hij, als hij bij ons komt wonen, iedere maand een aantal dagen logeren in een verpleeghuis. Hij heeft dit zelf besloten om de kinderen, vooral mijn dochter, wat ruimte te geven. Naast dat dit voor ons niet leuk is, is dit ook een behoorlijk financieel offer. Toch blijft ze mij het gevoel geven dat ik haar verwaarloos en geen goede moeder ben. Ik heb een sterk schuldgevoel t.o.v. haar, terwijl ik eigenlijk verstandelijk gezien, vind dat dat niet nodig is. Daarnaast word ik door een aantal familieleden gekwetst en min of meer genegeerd. Kunt u mij helpen? Vooral de relatie met mijn dochter is erg belangrijk voor mij.

Beste mevrouw,

Uw vraag om hulp vind ik een erg moeilijke vraag. Omdat het besluit om weer te trouwen met de man die u op het oog hebt een vast besluit lijkt te zijn en uw dochter en zoon en ook een aantal familieleden daar nu juist hun problemen mee hebben.  Het lijkt erop dat als u niet op uw besluit terug komt/kunt komen, u mensen die nauw met u verbonden zijn niet met u hebt. Tenzij zij veranderen lijkt dat de prijs te zijn die u moet betalen voor uw hertrouw met de man die u op het oog hebt. Of u ze kunt helpen om te veranderen? In ieder geval door begrip te hebben voor hun problemen.  Zijn die dan begrijpelijk? Ik denk van wel.

Uw kinderen hebben door middel van uw scheiding van hun vader in ieder geval al veel verloren: Een stuk thuis, een aanwezige vader, het gevoel van geborgenheid, een mannelijk voorbeeld in hun leven. Ook al was uw gewezen man iemand met veel gebreken, die ook naar zijn kinderen toe veel fouten heeft gemaakt (ik weet dat niet, maar het is mogelijk) dan is zijn verlies/vertrek nog een groot leed.

De kinderen zijn bij u gebleven. Dat is naast een voorrecht ook een hele verantwoordelijkheid. Kennelijk hebt u zelf weer verlangd naar een andere man in uw leven en de huidige man is op uw pad gekomen. U wilt graag met hem door het leven en wilt hem met handicap en al aanvaarden. Daar zit iets bewonderenswaardigs in. Maar voor uw gezin is het tamelijk tragisch. Elke andere man in uw leven, neemt namelijk hoe dan ook voor uw kinderen de plaats in van hun vader. Dat is voor hen emotioneel een moeilijk te verteren zaak. Uw jongste zoon kan het nog het best verwerken, waarschijnlijk omdat hij het minst lang met zijn vader geleefd heeft. Uw twee oudere kinderen kunnen alleen maar "nee" zeggen. Dat gebeurt vaker in gezinnen waar één van de ouders is weggevallen en "iemand anders" de plaats inneemt. 

In zo’n geval lijkt het me voor de aanwezige ouder (in dit geval uzelf) zaak om niet te hard van stapel te lopen. Geef de kinderen ruimte om erin te groeien. Laat ze zo mogelijk een stem in het kapittel hebben. Het gaat tenslotte ook over hun leven. Laat ze met u meeleven. Met u meedenken. Het vergt misschien wel veel, maar wat is ermee gewonnen om weer een man te hebben en dan kinderen kwijt te raken?

U zult misschien denken: maar mag ik dan niet mijn eigen leven hebben? Mag ik dan niet voor mezelf kiezen? U mag uw eigen leven hebben, maar bedenk ook  dat u moeder van uw kinderen bent en dat een moeder niet moet kiezen voor zichzelf als het ten koste van of zelfs tegen haar kinderen gaat. Of misschien vraagt u: moet ik dan altijd alleen blijven? Of hertrouw na de scheiding in uw geval bijbels gezien aanvaardbaar is, kan ik niet beoordelen. Maar de voorbereidingen naar een tweede huwelijk toe moeten toch altijd wel zorgvuldig gebeuren naar de betrokken kinderen toe.

Ik kan me voorstellen dat u met het oog op de man met wie u wilt trouwen zelf het gevoel hebt, dat u met dit huwelijk juist veel goed doet, omdat u hem met zijn handicap een thuis geeft, en er ook in zorgzaamheid voor hem zijn wilt. U moet deze twee dingen toch niet door elkaar halen. U trouwt namelijk niet met deze man, om voor hem te gaan zorgen –dan zouden er wel andere vormen te bedenken zijn– u trouwt met deze man, omdat u weer een echtgenoot wilt en als zodanig komt hij uw huis ook binnen. En DAT geeft nu juist de problemen.

Als u de mogelijkheid hebt, zou ik u adviseren om erg rustig aan te doen. Er is achter u al te veel kapot gegaan, om zomaar te aanvaarden dat er nog meer kapot gaat.

Als u niet de mogelijkheid hebt om meer tijd te nemen, zou ik proberen toch zo dicht mogelijk bij uw kinderen proberen te komen.

Wat in het leven van ons allemaal steeds nodig is en ook zeer heilzaam is: "Vraagt naar den Heere en Zijne sterkte en zoekt Zijn aangezicht geduriglijk." Het zou maar zo kunnen dat u met alle plannen en beslommeringen daar niet aan toe komt. En het is juist het belangrijkste. Wij kunnen in wezen als ouders niet goed met  onze kinderen omgaan en als echtgenoten niet goed met elkaar omgaan, als we niet van nabij met de Heere omgaan.

Persoonlijk zal ik voor u bidden. En ik vraag ieder die dit leest dat ook voor de betrokken personen te doen.

Dordrecht, ds. A. de Lange

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. de Lange

• Geboortedatum:
  06-03-1960
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

199 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven