Verkering abrupt geëindigd

Wat is jouw verhaal herkenbaar!!!
Mijn vriend heeft eigenlijk hetzelfde meegemaakt als jouw, en ik merk nu nog heel vaak die enorme pijn bij hem, hij heeft het ook nog niet helemaal verwerkt. Al zijn toekomstdromen gingen opeens in flarden, de zekerheid en veiligheid in het leven was opeens weg. Je beste maatje is er opeens niet meer, ze heeft zich van hem losgescheurd als het ware. Wat is er dan nog wel zeker in het leven??
Ik worstel er nu zelf mee, hoe kan ik mijn vriend het beste helpen? Hoe kun je dit verwerken? Zal hij er ooit vanaf komen? Wat ik soms merk bij hem is dat hij wegvlucht voor zijn pijn, dat is het makkelijkst. Bv helemaal opgaan in je werk. Maar of je het zo verwerkt? Ik denk het niet. Ga dus die confrontatie aan, kijk de pijn in de ogen, doe het met God. En dan een hele moeilijke vraag: kun je je vriendin en haar familie vergeven?
Vertrouw op God, beste vriend, dan baant Hij voor jouw de weg. Ik bid voor je.

Beste jongeman van 22 jaar oud, ik ken herken heel duidelijk jou verhaal. Om eerlijk te wezen heb ik zelf al meer dan 1 keer dit soort dingen mee gemaakt, maar de eerste keer deed mij enorm zeer. Ik had een vriendin waarmee ik al 2 jaar lang samen was. Totdat zij via een e-mail het uitgemaakt heeft. Tot op heden weet ik nog niet de exacte reden, maar goed, dat doet er niet toe. Het gevoel ken ik, dat je vast zit. Want zo heb ik dat ook ervaren toen der tijd. Ik heb in die tijd, 5 dagen lang niks gegeten en alleen maar water gedronken. Ik deed ook niks anders dan vanaf smorgens vroeg tot in de middag alleen maar hardlopen door de natuur heen. Zoals jij die wanhoop in jouw hart omschrijft, zo heb ik dit ook zeker ervaren. Ik ging alleen maar te lopen, ik had een auto, maar ging te lopen. Onderweg knielde ik spontaan en begon ik te schreeuwen om mijn Heiland. En dan ging ik weer verder. En toen ik haar even later bij iemand achter op de scooter zag weg rijden viel mijn hele wereld in. Vanaf dat moment viel ik door verlamming in me voeten op mijn knieën. Laat me met jou mijn gebed delen, want gebed is de kracht die uitgaat zodat wij door kunnen gaan.

O Heer... oh Heiland. Ik vraag U niet of U haar bij mij terug wilt brengen, ik vraag U enkel of U haar wilt zegenen, ik vraag U of U haar ook wilt vergeven. Ik vraag U mijn Here, haal mij niet uit deze ellende vandaan, maar draag mij er juist door heen.

Dit waren de woorden die ik toen ook heb gebeden. Ik kwam tot de ontdekking dat God onze Heiland, ons niet uit onze ellende en problemen halen, maar Hij draagt ons juist er doorheen. Ik heb misschien nu gemakkelijk praat. Maar het is rechtig zo. Na ongeveer 5 dagen toen alles begon te herstellen in mij had ik nog maar één wens en dat was om naar mijn ex-vriendin toe te gaan, en dat heb ik gedaan. Toen ik bij haar thuis kwam lag ze nog op bed, ik ben rustig naar haar toe gegaan. En ze schrok toen ik binnen kwam. Ik zei: vrees niet alsjeblieft. Ik ging bij haar zitten, ik pakt haar handen beet en ik vertelde haar dat ik diep vanuit mijn hart en ziel haar had vergeven en dat het niet nodig was om schuldig te voelen. Ik heb vervolgens ook de uitzet spulletjes aan haar gegeven want ik zou in de eerste plaats met deze meid trouwen. En vanaf dat moment begon ik vrede te ervaren in mijn hart.

En sindsdien begon ik steeds meer te begrijpen waarom onze Heiland juist van ons verlangt dat we elkaar vergeven, dit vraagt Hij niet om ons te treiteren. Nee juist niet. Hij beveelt ons het juist aan ten voordele voor ons eigen hart en ziel. Want vergeving is de genezende kracht voor je hart en ziel. En weet je? Toen begon ik ook te begrijpen hoe groot de liefde van Jezus is. Als ik er nog aan denk, dan springen mij de tranen in mijn ogen van geluk. Dan zie ik in mijn fantasie de lach van Jezus. Dan kan ik uren zingen in mijn hart over Hem.

Maar goed, net zoals van den geest zegt; een vrouw verbreekt een relatie niet zomaar. Ze kunnen soms goeie redenenen hebben die wij als mannen soms niet begrijpen. Let wel dat jonge vrouwen nog onbevangen zijn vooral diegenen die jonger dan jou zijn. Ik heb momenteel contact met een vrouw uit zuid afrika, dit volk staat ook wel bekend als de blanke boere van SA. Nou en als t mee zit dan emigreer ik binnenkort daar ook naar toe, ook zij heeft de wens om te gaan trouwen, en dat zo snel mogelijk. Waarom heb ik hierin vertrouwen? Het mooie is dat deze boere vrouwen van zuid afrika veel beschaafder zijn dan de algemene hollandse vrouwen, natuurlijk zitten er ook goeie vrouwen bij in ons land. Maar ik beperk mij tot over het algemeen. Ik ben 26 maar die vrouw waar ik naar toe ga is 39. Waarom zo'n oude vrouw? Omdat vrouwen rond die leeftijd meestal al weten wat ze echt willen, ze hebben het nodige mee gemaakt, en dat werkt in het voordeel.

Tot slot wil ik nog een stuk met jou delen die ik tijden geleden heb geschreven aan een vrouw die ook met een bepaalde strijd zat. Ik heb daarop geantwoord:

Juul schreef: Het is niet dat ik een man wil die naar andere vrouwen kijkt, me niet belt, me slecht behandelt, maar wat ik wil is spanning en passie en aantrekkingskracht. mijn beste vriend, een typische lieve jongen, heeft me een maand geleden verteld dat hij al een tijd verliefd op me is. Omdat ik niet het meisje wil zijn die een jongen afwijst omdat hij te lief is probeer ik nu een relatie met hem aan te gaan, maar het is moeilijk voor me omdat hij zo lief is dat het soms meer lijkt alsof ik met mn broertje zit. Hij heeft ook een onzekere houding, en ik merk dat ik hem veel leuker en aantrekkelijker vind op de momenten dat hij zelfverzekerd is. Lieve jongens: word geen bad boy zoals hierboven steeds wordt beschreven (asociaal ordinair vrouw onvriendelijk etc) maar leer jezelf een zelfverzekerde houding aan, en een beetje onverschilligheid zoals iemand hierboven al zei. dat lievemoet je niet kwijtraken, de reden dat ik een relatie met deze vriend wil proberen is het feit dat hij zo lief voor me is en me nooit pijn zal doen, maar het gevaar is dat de relatie saai zal worden en om dat te voorkomen moet je het spannend maken (en dan bedoel ik niet per se in de slaapkamer…)

========

Mijn reactie: Je kunt het wel proberen maar het zal niet slagen, dat kan ik je nu al verzekeren. Weet je, Juul? Ik leer soms veel van het leven, ik leer veel van andere mensen en niet in de zin dat die mensen mij iets bewust leren. Nee, juist niet. Ik leer van hun door de mensen te observeren in hun doen en laten, in hun karaktereigenschappen.

Het probleem is dat vele relaties naar de knoppen gaan is dat er geen gezag meer is in een relatie of huwelijk. En ik bedoel dan niet die gezag van baasje spelen, maar het gezag van je verantwoordelijkheid die je draagt. Dit word dikwijls vergeten waardoor vele relaties snel naar de knoppen gaan. Ik ervaar aan jou dat jij je relatie vooral op je gevoel wilt beleven. Maar dat is niet alles. Een relatie, oftewel; voor iemand kiezen is een keuze waar je zelf voor kiest, en dan moet je er ook voor staan. Het probleem van vele mensen is dat zij hun gevoel te snel najagen. En geloof mij… ons gevoel bedriegd ons gauwer dan dat wij denken. Een poosje lijkt het goed te gaan, maar dan op ‘t laatste moment valt alles alsnog in de soep. En dat komt omdat de meeste mensen in hun huwelijk of relatie hun gevoel najagen. Want we willen immers een goed gevoel hebben, want dat moet toch bevestigen dat het goed zal komen? Maar het tegendeel is waar. Je kiest voor iemand, dat doe je met je verstand en niet met je gevoel. Gevoel kan niet denken of zien, dat kan ‘t verstand wel. Maar weinig mensen werken daar aan.

Huwelijk en relaties gaan massaal kapot, ik zie dit zovaak om mij heen. Ik ben zelf een vrijgezelle persoon. Na een aantal keren bedonderd worden heb ik besloten om er eerst maar een punt achter te zetten, met het zoeken naar een vrouw. Dit is een keuze die ik maakte met mijn verstand. Mijn gevoel zegt dat ik graag weer een vrouw wil. Als ik om me heen zie hoeveel mooie vrouwen er om lopen, ja… dan zegt mijn gevoel van; goh ik mis het toch wel. Maar dan rijst de vraag? Volg ik het gevoel dat gebaseerd is op blindheid, of volg ik mijn verstand dat gebaseerd is op ervaring, kennis en inzicht? Ik volg liever mijn verstand.

Maar goed… vandaag de dag wil iedereen een relatie dat vanzelfspreken gemakkelijk zal zijn. Maar helaas, die relatie bestaat niet. Je moet als man en vrouw, als vriend en vriendin eraan werken om een relatie goed te houden. Daarvoor is geduld en passie voor genegenheid en tederheid nodig. Spanning is enkel een gevoelsbelevenis die eigenlijks alle keren weer gevoed moet worden, ik vergelijk dat als een drugs of drankverslaving. Ik spreek hier niet over seksualiteit, maar precies zoals jij ‘t wenst, die spanning. Maar geloof mij het zal je nergens brengen, één van jullie beiden moet daarvan de dupe worden, dat is ‘t probleem ervan.

Maar dan komt de vraag weer naar boven: wat verstaan wij onder liefde voor elkaar? Liefde is gebaseerd op vechten en strijden voor elkaar en niet tegen elkaar wat vandaag de dag wel veel gebeurd. Liefde betekend ook de tegenspoed aanvaarden. Wat is die tegenspoed? Dat zijn momenten dat je gevoelens soms dreigen weg te raken voor een persoon, en dat is ‘t punt waar de meesten al struikelen, want vanaf die punt ontstaan er velerlei echtscheidingen en teleurstellingen. Juist wanneer gevoelens dreigen weg te raken is het nodig om te vechten, te vechten voor elkaar. Liefde is niet alleen genot en plezier het neemt ook een grote verantwoording met zich mee, en dat word vaak vergeten.

Liefde betekend vechten en strijden voor elkaar, en wat houd dat soms in? Dat we ons zelf als persoon ook regelmatig moeten onderzoeken. Soms liggen bepaalde problemen ook wel aan ons zelf, en dan is de vraag of we daaraan willen werken, is je liefde zo echt voor die persoon dat je dat er zelfs voor over hebt om jezelf te veranderen, ten goede voor die relatie of huwelijk? Ik zeg niet dat je in alles moet veranderen. Maar van wat jij hierboven omschrijft dat je een spanning zoeker bent, word het misschien tijd dat je eens bij jezelf te rade gaat, en er langzaam aan gaat werken om dat te laten achterwegen. Je beweerd misschien dat dit in je karakter zit, maar dat is een grote leugen. Die spanning waar je naar zoekt word ons door gegeven, door zowel de tv als tijdschriften, muziek en etc. Films kunnen ook een grote invloed daarin hebben. Je andere vriendinnen op school of wat dan ook kunnen daarin zelf een bepaalde invloed hebben, waardoor jij zo naar die spanning snakt. Nou spanning in een relatie lijkt opzich heel leuk, maar met de tijd, laten we zeggen…. met de maanden of jaren veranderd die spanning in overspanning in een relatie, het krijgt op gegeven moment een ander wending. En dan kan het soms wel eens te laat zijn en valt je relatie uit elkaar.

En weet je? Ik ben nog maar 26 jaar oud, maar door die enkele jaren heen heb ik ontzettend veel geleerd van die relaties die ik heb gehad. Ik ontdekte bij mij zelf vele gebreken, en daaraan begon ik te onderkennen dat we ons zelf soms moeten veranderen in bepaalde dingen en keuzes, de vraag is; is dat je geliefde waard, dat je zoiets ervoor over hebt? Al die vrouwen die mij hebben bedonderd heb ik ook allemaal stuk voor stuk vergeven, want dat is namelijk goed voor de genezingsproces van je wond. Maar mijn vertrouwen is weg, al weet en besef ik dat niet alle vrouwen zo zijn. Maar het vertrouwen van een mens is als blad zo dun. Maar met de tijd zal mijn vertrouwen uit schade en schande weer herstellen, al zullen er altijd littekens er aan over blijven.

Maar om mij bij mijn betoog te houden; als we een goede relatie willen dan moeten we beginnen bij ons zelf. Onderzoek jezelf regelmatig, dat doe ik ook, en dat werkt zeer goed. Want ondanks dat ik vaak ben bedonderd, er zit ook een groot gedeelte mijn schuld in, en niet in de zin dat ik hun verkeerd behandeld heb maar in de zin dat zij iets misten bij mij. Maar dit zijn allemaal dingen. Maar goed een ieder man en vrouw heeft zo zijn gebreken, wat de ene heeft, heeft een ander niet, en wat die ander heeft, heeft die ene niet. Daarom dat we onze koers van ons leven soms bij moeten stellen, is dat altijd leuk? Nee, zeker niet, want het gaat tegen je gevoel in. Voor iemand ergens in veranderen dat tegen je gevoel in gaat is niet leuk. Maar de vraag is; hoe sterk is je liefde dat je het er toch voor over hebt? En op het stuit is die verandering niet leuk, maar na een tijdje zul je zien dat je er veel gelukkiger onder zult worden. Maar goed ware liefde kost ook wat, namelijk dat je soms je gevoel niet moet betrekken in bepaalde keuzes die je maakt voor je geliefde. Want och, in deze maatschappij is het ons normaal geworden om ons gevoel na te jagen, het word zelfs gepromoot, via tv en radio en etc. Maar dat is niet de juiste weg van een kans van slagen.

De liefde van de maatschappij die door de maatschappij word gevoed en die liefde zoals die is van oorsprong zit een wereld van verschil in. De vraag is; hoe echt is onze liefde voor een ander?

Beste vraagsteller,

als ze is zoals ze zich nu gedraagt, zul je ooit blij zijn dat het uitgegaan is. Probeer het - ondanks alle pijn - ook zo nuchter te zien. Er zijn veel betere ...

Weet dat ik het niet goedkoop bedoel!
Ik weet dat het moeilijk, ja onmogelijk, is om in zo'n periode Gods wil te zien. De weg is zo krom... Maar Gods wegen zijn hoger dan de onze. Hij weet al hoe het na deze haakse bocht verder zal gaan. En Zijn weg is uiteindelijk de goede.

Sterkte ermee!