Stapjes van bekering
Redactie Refoweb | 17 reacties | 27-01-2012| 08:55
Vraag
Lieve dominee uit de Gereformeerde Gemeente, Waarom worden in onze kerk bijna elke zondag de stapjes van bekering uitgelegd? Zo van, eerst Godskennis, dan zelfkennis, dan Christuskennis. Waarom is dat de boodschap? Wat kunnen onbekeerde mensen daarmee aan als het eerste 'stapje' -namelijk dat ze door God ontdekt moeten worden aan zonden- nog niet is gebeurd? Waarom laten we deze stapjes niet gewoon aan God over? Hij weet wel hoe Hij ons bekeert en dat doet Hij bij iedereen op een andere manier, toch? Waarom niet gewoon het evangelie "bekeert u, gelooft het Evangelie, kom tot de Vader" etc?
Antwoord
Zie voor het antwoord onderstaande urls:
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/17838/heilige-recht-gods/
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/18408/nadruk-op-de-ellende/
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Alles wat we bevinden en weten moet eerst op het juiste plekje in de dogmatische puzzel gelegd worden en anders deugt het niet. (alsof Zijn wegen niet onnaspeurlijk zijn)
Petrus, zelf een apostel die het evangelie verkondigde, vond de leer van Paulus soms zwaar om te verstaan.
Daarom kan ik maar niet begrijpen dat zulk soort dingen verkondigd wordt aan mensen die nog niet eens wedergeboren zijn. (kijk naar de bijna lege avondmaaltafel in zulk soort gemeenten)
Jezus moet verkondigd worden: Kol.1:28 Hem verkondigen wij ..... je kunt geen relatie hebben met een leer, wel met een Persoon.
De leer is zeker niet onbelangrijk maar het gaat om Jezus, als je in Hem gelooft ben je behouden maar als je de leer gelooft zonder Hem te kennen baat het niets.
Dus vraagsteller, je hebt helemaal gelijk: een onbekeerde kan er niets mee als hij hoort dat God eerst iets moet doen als eerste stap.
Het is ook niet waar, God heeft alles al gedaan en legt de verantwoordelijkheid bij ons: kiest dan het leven opdat gij leeft ... bekeerd u en gelooft het evangelie .... die wil die kome ....
Dat de Heilige Geest in dit alles werkzaam is, dat is een grote waarheid maar die neemt de plaats van onze verantwoordelijkheid niet in.
Hij houdt ons niet tegen, integendeel! Hij trekt door Zijn Woord, door de prediking en spreekt door ons geweten heen e.d.
Wij zijn het die Hem wederstaan met alle ja-maars en dogma's en .....vul maar in.
Gijlieden wederstaat altijd de Heilige geest Hand.7:51.
Triest dat de dogma's de weg naar Jezus blokkeren, Hem aan het zicht onttrekken!
Iedereen die beweert dat je eerst van alles moet hebben meegemaakt voor je tot geloof kunt komen legt voor de ander een drempel neer. En dan was het beter geweest als hij met een molensteen om zijn nek in de zee was geworpen.
Dus het is inderdaad: Jezus, en die gekruisigd, meer niet.
In :12 geeft Hij aan dat indien we de 'aardse dingen', die op de aarde plaatsvinden niet verstaan, we zeker de 'hemelse dingen' niet kunnen verstaan. Wat zijn die aardse dingen? Jezus had ze juist aan Nicodemus gezegd (:12a) :1-10. Nicodemus wist ze niet, de dingen van de wedergeboorte, het van boven geboren worden, wat op de aarde in mensen gebeurd door de Geest. Hoe? Lees :8.
En de hemelse dingen? Dit zou hij hem gaan zeggen! (:12b) Wat, wel wat in :13-21 volgt.
Dat gaat dus over de hemelse dingen, die door het geloof alleen kunnen worden verstaan.
Samengevat: God geeft Zijn Zoon uit liefde; de Zoon geeft Zichzelf uit liefde, de Heilige Geest leert (de bijbelse leer) dit hen uit liefde. Wie niet weet van de eerste dingen, hoe zla hij de hemelse dingen weten. Onmogelijk. Het gaat hier niet om een weten, kennen met ons verstand alleen, maar een geopenbaard weten dus, door de verlichting van de Geest (bijv. 2 Kor. 4:6).
Wedergeboorte en geloof; of bekering en geloof zijn nodig, zoals de prediking van Petrus (Hand. 2) en Paulus (Hand. 13) ook aangeven. Jezus maakt zalig zondaren zalig, geen mensen die het weten (Joh. 3:2). Geen gelovige, rechtvaardige mensen in zichzelf. Hij roept ze tot bekering en leidt ze in zijn weg (Matth. 9:12,13). En wat stapjes betreft, ja heel ons leven is een weg. Bekeringsweg. En we zijn nooit afbekeerd of volmaakt. Pauls jaagde er naar. David bad: Leidt mij op de weg; leer mij Uw weg. En wie leidt Hij op deze weg? Blinden, en die de weg niet weten, die in het duister ronddolen, zal Hij licht geven, (Jes. 42:16 enz.). Het licht valt dan wel op Hem, Die het licht is. Maar steeds moet Hij het weer zeggen: Ik ben het Licht (Joh. 8, 9, 12) en het laten zien, zodat we Hem weer zouden zoeken.
En zo leren we in dat Licht onze duisternis kennen en zijn weg gaan.
En waar begint dat? Met de overtuiging van zonde (Joh. 16:8-11, vergelijk met Hand. 2:37) met de kennis van onze zonde (Rom. 3: 9-20; 7:9), om te komen tot de erkennen, belijden ervan en tot de vergeving gebracht te worden in Christus (Hand. 2:37,38; 1 Joh. 1:9). Niet een keer, maar steeds weer, want we blijven zondaars en blijven vergeving nodig hebben (1 Joh. 1:8-10 en 2: 1,2). En om onze zonden te kennen, is ook geloofskennis, want het geloof omhelst het ganse Woord van God, het weet ook van Gods oordeel (Joh. 16:11) waarom ze een Zaligmaker nodig hebben. Geen genezing zonder onze kwaal, geen rijkdom zonder onze armoe, geen water zonder onze dorst. En geen blijdschap zonder treuren, droefheid, smart en geen verlossing dan uit onze gevangenis (Jes. 35, 55, 61 enz.; Matth. 4:24; Mark. 1:32-34, Luk. 4:18,19) enz. Maar geen gezonde, rechtvaardige, gelovige mensen (Luk. 15, 18; Joh. 3 en 9, 10; Matth. 9) enz.
Lees ook eens 'oude' schrijvers; vb. ds. Th. vd. Groe, 'De blinde Bartimeüs'; Of: een voorrede op 'Al de werken' van de Erskines, deel IV.Of de Erskines zelf. Calvijn: Preken uit ‘Het gepredikte Woord’, enz.
Ja, laten we naar de Bijbel luisteren! Waar lees jij in de Bijbel dat iemand een verhandeling over de leer krijgt op de vraag wat een onbekeerde moet doen om zalig te worden?
Nicodemus kwam niet met die vraag, maar hij wilde uitleg en die kreeg hij dan ook.
Ik denk dat iemand als Levi en de stokbewaarder zich niet in jouw beschrijving zou herkennen.
Er staat niet: wie overtuigd is van zonde die kome, maar die wil die kome Opb.22:17.
Er staat: wie tot Mij komt zal ik beslist niet uitwerpen! (onvoorwaardelijk)
In Jes.55 worden mensen genodigd die hongeren en dorsten naar de wereld met wat daarin is.
1 O, alle dorstigen, kom tot de wateren, .....2 Waarom weegt u geld af voor wat geen brood is, .....3 Neig uw oor en kom tot Mij, luister, en uw ziel zal leven...
Spijt me als het hard klinkt, maar het is nog veel erger als degenen die willen ingaan verhinderd worden en daardoor verloren gaan.
Ik denk dat we het er over eens kunnen zijn dat de bijbel is wat God heeft laten opschrijven. Als we dat niet eens zijn kunnen we wel ophouden want dan zijn onze uitgangspunten totaal verschillend. Maar als we dat eens zijn dan maak jij met je uitleg van God een leugenaar. Want jouw uitleg klopt niet met wat God zegt.
Ik ontken niet dat er staat wat je aanhaalt, dat kunnen we allemaal nakijken. Maar je uitleg ervan klopt van geen kant. Je zegt bijvoorbeeld "want het geloof omhelst het ganse Woord van God". Ik zeg niet dat er in de bijbel alleen maar staat "Christus en die gekruisigd. Er staan veel meer schatten in die steeds weer opnieuw opgediept mogen worden. Maar de boodschap, en de hele en enige boodschap van de bijbel is toch echt: Christus en die gekruisigd. Meer heeft de bijbel niet te koop.
Als het klopt wat jij zegt dan klopt dit niet: "Indien u met uw mond belijdt de Here Jezus, en in uw hart gelooft dat God hem uit de doden heeft opgewekt, dan zult gij behouden worden. Dát is wat er staat en wat jij zegt is daarmee pertinent in tegenspraak. Ik stel voor dat je de bekering nog eens grondig beproeft en die vervolgens op jezelf toepast. Niet jouw bevinding, jouw weten uit jezelf of hoe je het ook noemen wilt is maatgevend, dan kom je tot een uitleg als de jouwe.
Nergens in de bijbel lees je dat er voorwaarden zijn die je moet doorlopen wil je van geloven kunnen spreken. Zoals ik al zei, er zijn wel mensen die de dingen die je omschrijft meegemaakt hebben, maar dat maakt het absoluut geen voorwaarde. Ik ontken dus niet dat er mensen zijn geweest die die stappen doorlopen hebben. Maar dat aan iedereen op te leggen zou hetzelfde zijn als dat de ene ex-blinde tegen de andere zou zeggen, maar heeft Hij wel slijk op je ogen gelegd? nee? nou, dan kun je niet echt zien! Gods wegen zijn ondoorgrondelijk en zijn manieren van bekeren ontelbaar. Die stappen aan iedereen op te leggen is niet alleen een drempel opwerpen voor deze kleinen die geloven maar ook een beperking van de soevereiniteit van God, en dat zou ik niet op mijn geweten willen hebben.
Lees het Woord en sla geen stukken over.
Wat betreft: Jezus en Die gekruisigd, dat is volledig waar, echter niet alleen. En de tekst over geloven en belijden ook. Maar het gaat daar dus over de leer van de bijbel. En Paulus zegt meer. Zijn bekering begon met ontdekking van zijn zonden; Jezus houdt hem voor wat hij aan het doen is: Wat vervolgt gij Mij? (Hand. 9:4) en zijn zondige hardheid: Het is u hard...(:5) en toen bad hij: Wat wilt Gij dat ik doen zal? (:6). Later zegt hij zelf ervan dat de zonde levend werd, toen het gebod kwam en het werd hem de dood ( Rom. 7:9,10). Hij had dus toen geen zicht op de gekruisigde, dat kwam later. Hij wilde zelf aan het werk! Zo blind zijn pas bekeerde mensen. Dat licht op Hem komt later echt wel. Dat zie je ook in Hand 2. Wat zullen wij doen? (:37). Bij Paulus kwam dat al heel snel: zijn blindheid verdween en het zicht op Christus kwam, toen Ananias bij hem kwam (:18). Bij anderen kan het langer duren. Maar dat is Gods souvereine werk. Aan onze kant is er de verplichting. We zien dat, hoewel anders, ook bij de blindgeborene. Hij was ziende gemaakt (Joh. 9:1-7), en hij zag (:8-11), dat zegt hij ook zelf (:25). Maar toch kende hij Jezus nog maar alleen als mens, als profeet (:11, 17). Hij geloofde ook dat Hij van God was (:33), maar toch kende hij hem niet als de Zoon van God, de Zaligmaker (:35,36), al had hij Hem gezien. Als Jezus dan zegt, dat Hij het is, Die met hem spreekt (:37), dan roept hij het uit: Ik geloof, Heere! En aanbidt hij Hem (:38).
Nee, ik zeg niet dat dit bij ieder precies zo moet gaan. Dat heb ik nergens gezegd. Maar wel dat ieder leert zijn zonden kennen, zoveel als nodig is om tot Hem te komen. En dat er een weg náár Christus toe is. De Vader trekt ze naar Hem, dus is al met hen bezig om hen uit de zonden te trekken, naar Christus toe.Hoe? Door de De Geest, Die hen overtuigt van zonde, dat ze in Hem niet geloven (Joh. 16:8,9). Die leidt hen ook in álle waarheid (:13-15).
Als we kijken naar Abraham, de vader aller gelovigen, wiens voetstappen dus elke gelovige moet gaan (Rom. 4:12), zien we ook dat hij niet gelijk rechtvaardig was door het geloof.
Hij werd geroepen door God en uitgeleid uit Ur (Gen. 15:7), God, die Hem verscheen in Ur (Hand. 7:2), daarna ging hij naar Haran, waar God hem opnieuw riep (Gen. 12:1-5). Hij ging op weg naar Kanaän, en offerde daar ongetwijfeld voor het eerst op de wijze, zoals God voorgeschreven heeft. Het offer dat heenwijst naar Christus. Toch zien we dat Abram pas veel later zalig is gesproken, zijn zonden vergeven worden (Gen. 15:6 vergelijk met Rom. 4:3-8). Misschien zeg je, dat dit misschien in het OT zo was, maar waarom haalt juist Paulus dan dit voorbeeld op? En hij past het toe op de nieuwtestamentische gemeente (Rom. 4:23-25).
En hoe werkt de Geest na Pinksteren? Hij overtuigt ze van zonde, ze worden verslagen in het hart, ze gaan roepen: Wat zullen we doen? Dan wijst Petrus hen wat nodig is: bekering en geloof. Hij zegt niet o, het is wel genoeg als je een verslagen hart hebt, nee, zeker niet. Het geloof in Jezus Christus is nodig en geeft zekerheid. Dat zagen we ook bij Johannes de Doper: Bekeert u. (Matth. 3:2) Hij moest de weg bereiden voor de Heere uit (:3), en hij doopt ze op de belijdenis van hun zonden. Met de doop der bekering tot vergeving der zonde (Mark. 1:4). Hij preekt het oordeel om te ontdekken aan de zonde (Matth. 3:10-12). En ook Jezus predikt zo (:14).
En Petrus en Paulus, zo zagen we al (Hand. 2 en 13). En de stokbewaarder, zei je, hij wist het evenmin, voor dat Paulus hem ditzelfde woord verkondigde (Hand. 16:Wat moet ik doen, opdat ik zalig worde? Hij was overtuigt dat hij zo niet door kon leven, maar hoe dan? Nu dat gaat Paulus verkondigen (:31-32). En Levi? Hij verliet zijn ellendige, zondige leven en volgde Jezus. En Lydia’s hart werd geopend, toen nam ze acht op het Woord door Paulus gesproken (:14). En de dankbaarheid volgde vanzelf. Het is nodig: De zonden te belijden om vergeving te ontvangen. Daartoe is kennis van de zonde door de wet nodig (Jer. 3:13; Rom. 3:20), hoe zullen we anders de zonden belijden, als we ze niet kennen? (1 Joh. 1:8-10).
Deze weg wijst het woord zelf overal aan. Er is een poort van wedergeboorte om binnen te gaan (Joh. 3:3-8 en 10:1). Anders kom je niet binnen of je moet proberen over de muur te klimmen (Joh. 10:2), maar dat zal niet baten. Die Geest werkt zo verder, alle eeuwen door.
Kennis van ellende-verlossing-dankbaarheid (Ps. 130, Rom. 7:24,25 etc.) is dus nodig. Lees de Eerste twee verhandelingen over zondag 1 en 2 van de catechismus in het Schatboek van Zacharias Ursinus. En bij zoveel ‘oude theologen’ kun je deze weg beschreven vinden. Als een cirkel met drie componenten, die in het begin klein, maar steeds iets groter wordt. Meer kennis van God en onszelf, meer kennis van Christus, meer dankbaarheid. Zie daarvoor een al eerder gegeven antwoord.
Allen zullen we als verloren zonen, tot onszelf komend, vluchten uit de ellende, naar huis, door Christus, bij de Vader thuis moeten komen (Luk. 15).
En inderdaad, wat betreft de manieren, ze zijn zo verschillend als bladeren aan de boom verschillend zijn, en toch hebben ze allen ook grote overeenkomsten. Een blinde hoeft niet horend gemaakt te worden, maar ziend, en een dove hoeft niet ziend gemaakt te worden, maar horend. En zo moet God aan allen een wonder van wedergeboorte aan ons doen. En die bladere hebben allemaal nerven en allemaal een rand, alleen de vormen zijn divers.
Abraham, Levi, Lydia, de stokbewaarder, Paulus, etc. zijn allen op verschillende wijzen bekeerd, maar allen hebben ze hun zonden leren kennen, hun zonden leren belijden, want God wijst die weg zelf aan in het Woord: ‘Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve en ons reinige van alle ongerechtigheid’.
(Spr. 8:23; 1 Joh. 1:9). Niet 1 keer, maar steeds weer (1 Joh. 2:1,2).
Zoals een gelovige Israëliet met zijn offerdier kwam om zijn zonden te belijden en de zonden overgingen op het die en zo ook de straf, zo zullen we ook komen. En we zullen net als deze, ook met smart over onze zonden beseffen, dat mijn zonden het Lam het leven hebben gekost.
Maar dat zal ons ook met dankbaarheid vervullen, dat Hij dat in onze plaats wilde doen.
"Kennis van ellende-verlossing-dankbaarheid is dus nodig". eh? wacht even? het waren toch, zoals je begon te zeggen, "geen voorwaarden"? En dat leid je zomaar af uit het feit dat het erop lijkt dat er mensen zijn die dat zo meegemaakt hebben? Elkana had twee vrouwen. Moet ik daaruit afleiden dat ik dat ook mag? Neen, dat is onzin. Het enige wat je moet is erop vertrouwen dat God het middels Jezus goed met je zal maken. Dat je daarna besef van schuld o.i.d. krijgt is prima maar absoluut niet noodzakelijk.
Wat je doet staat gelijk aan wat de farizeeërs en de paus aan mensen opleggen, straks ga je nog aflaten verkopen.
Ik hoop maar dat je je aan je belofte houd en dat dit je laatste reactie was.
Nee, hij zal zich terstond bekeren en iedereen die hij tegenkomt het evangelie brengen totdat hij weer dood neervalt...
We kunnen boeken vol schrijven over het levende water over hoe het precies gedronken moet worden en op welke manier en welke zaken we dan tegen kunnen komen tijdens het drinken.
Zolang we zelf niet gedronken hebben zijn we verloren, de boodschap in de bijbel is helder, bekeerd u! Die eis staat er geloof ik zo'n 130 keer in!
Altijd wordt iemand met die vraag verwezen naar de Persoon Jezus en nooit naar de leer, hoe waar die ook is.
Uitspraken over de leer worden gedaan tegen gelovigen (zie de brieven van Paulus) of wanneer de mensen Hem eerst in ongeloof hebben afgewezen bijv. Hand.13 en Joh.6.
En Nicodemus kwam ook met een heel andere intentie naar Jezus.
Iemand die behouden wil worden weet al dat hij verloren is, anders zou hij die vraag niet stellen. Hij hoeft niet eerst een 'verplichte' weg te gaan, Jezus is Zelf de weg.
Degenen die vrolijk in de wereld leven moeten bewust worden gemaakt van hun ellendige staat EN hoe ze daarvan verlost kunnen worden. Zij moeten zich bekeren!
Als je iemand die gered wil worden vergelijkt met iemand die om brood komt vragen, ga je hem dan ook het proces uitleggen hoedat brood precies tot stand is gekomen. (zaaien, maaien, dorsen, bakken ...)
En ga je hem dan vervolgens vertellen hoe zijn spijsverteringskanaal werkt?
En dat bij sommigen het brood wel eens verkeerd valt zodat het er aan de verkeerde kant weer uitkomt?
En dat je wel zeker moet weten dat het brood van goede kwaliteit is, en dat zijn maag in staat moet zijn om het brood te verdragen?
Dikke kans dat zoiemand met een lege maag blijft zitten en er amper meer naar durft te kijken, want het mocht eens fout gaan!
Het enige wat we dan horen te doen is hem gewoon brood geven, zo is het enige wat we horen te doen aan iemand die zalig wil worden hem het Brood des levens voor te houden nl. Jezus Zelf en GEEN dogmatiek!
- Je zegt: Bovendien geloven we toch dat het genade is: dat betekent dus: niets van de mens; alles is uit God, anders is het geen genade meer....
Ja het is genade, maar God gelooft niet voor de mens dat moet hij echt zelf doen.
Als ik jou een boek aanbied en je neemt het aan, dan zeg je met recht dat je het gekregen hebt maar je hebt het evengoed aangenomen.
Het werk van de Heilige Geest in dat 'aannemen' is dat Hij je laat zien dat het geschenk onvoorwaardelijk is en dat je het vrij mag aannemen.
Overigens is dat ook precies wat de Erskines zeggen (die jij aanbeveelt) één van hen zegt: sommigen maken de beker van het evangelie zo heet dat de mensen die niet durven drinken.
Reacties als de jouwe is de beker flink heet maken, je noemt het geen voorwaarden maar de weg waarlangs, het verschil ontgaat me!
In de Bijbel staat: DIE WIL DIE KOME!!!! Opb.22:17. En God leert je wel wat Hij vind dat je weten moet.
Van de kamerling lezen we niets over zondenkennis, en nadat hij geloofde en gedoopt werd reisde hij zijn weg met blijdschap.
Levi zat op het ene moment nog in zijn tolhuis en het volgende moment volgde hij Jezus.
Bij Paulus, Timotheüs, Zacheüs, stokbewaarder ....enz. ging het weer anders.
Dacht je nou echt dat de bevindingen van mensen er iets toedoen of afdoen?
Juist omdat we allemaal verschillend zijn heeft ieder zijn eigen verhaal, en soms lees je daar iets van en soms ook niet, het enige waar het opaan komt is dat we Jezus kennen.
De eerste preek van de Heere Jezus was; 'Van toen aan heeft Jezus begonnen te prediken en te zeggen: Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen'. (matt 4:17) Niks ingewikkeld. Het is ingewikkeld geworden! Bekeerd u betekend hier'komt tot verstand' Grieks: Metanoia. Kom tot verstand, bedenk wie je bent/wat je bent, lees in de Bijbel dat God de Vader Zijn Zoon heeft gezonden om zulke mensen te redden van het verderf! Wat is geloof? Vertrouwen, dat al mijn zonden om Christus wil vergeven zijn. Alles uit handen geven en rusten op het volbrachte werk van Christus.
Laten we niet verzanden in de (onheilige) filosofie en het allegoriseren.
Ik geloof dat ik bij Spurgeon wel eens iets dergelijks gelezen heb, en verder heb ik het een beetje aangevuld en aangepast naar deze situatie. (fff voor de goede orde)
Dit wenden betekend dat je met een open hart naar Jezus toegaat en gelooft in Hem en wat Hij allemaal gedaan heeft.
Het evangelie verkondigt geen leer, dat jij als mens allemaal dingen moet doen.
Dat heet eigen werken, eigengerechtigheid of eigenrechtvaardigheid. Op deze manier denken en handelen betekend niets meer en minder dan een deken over Jezus heen gooien en zeggen:
Ik zie mijn zonden onder ogen
Ik heb daarom spijt
Ik vraag daarom om vergeving
Ik ben niets waardig
ik, ik, ik, ik..... en dan pas halen we de deken weg om iets van Jezus te verwachten
Ik begin steeds meer te begrijpen dat zulke verhalen constant ontstaan vanuit een ik positie of ik situatie, zo ook de stelling: "stapjes <u>van</u> bekering"
"Van" heeft juist betrekking op iets doen vanuit jezelf. Zelf kan je je niet bekeren van iets....Dat gebeurt door de Heilige Geest, want het is een geestelijk proces of gebeurtenis. Je kan, door je eigen wil, je wel bekeren <u>TOT</u> Jezus Christus en zeggen:
Dank U wel dat U alles al 2000 jaar geleden heeft gedaan!
En daar geloof ik in en daarom open ik mijn hart voor U en daarom neem ik Uw verlossing aan! Daarom sla ik het traject over van ik ik ik ik etc.
Als mijn kind dorst heeft, loopt het naar de kraan voor een slok water. Dat hoef je gelukkig niet te analyseren, je opent de kraan en laat het in je mond stromen, hetzelfde als het broodvoorbeeld van @1a2b3c.
Maar als je allerlei handelingen onderweg gaat uitvoeren, (hoe menselijk ook) dan kan het wel eens zijn dat je halverwege de rit de route naar de kraan ziet verzanden, dat je motivatie opraakt, dat je focus verloren gaat en dat dorst omslaat in het creëren van een eigen waterbron.
Daarom is drinken uit Jezus waterbron genoeg!
wil jij ook drinken?
Open dan je hart helemaal voor Jezus Christus en dank Hem,
DANK Hem maar dat je gelooft in Zijn verlossende werk 2000 jaar geleden op Golgotha
Dank u wel dat u de zonden verslagen heeft, de duisternis overwonnen
Daarom dank ik u, dat u Heer van mijn hart wilt zijn en dat ik <u>alles</u> van U verwacht
Dank u wel dat u mij aanvaard omdat u mij lief heeft
Dank u wel dat ik mij van mijn zondige leven mag bekeren tot U
Dank u wel dat U mij reinig van zonden, dank u wel dat u mij bedekt met uw bloed
Dank U wel dat u mijn oren en mijn ogen opent en dank u wel dat u mij vult met Uw heilige Geest.
Ontvang en verwacht alles van Hem