Soms net een politieagent
Ds. A.K. Wallet | 24 reacties | 03-01-2012| 15:02
Vraag
Wat moet ik doen als ik mijn thuiswonende zoon en dochter van resp. 21 en 18 die beiden verkering hebben, na herhaaldelijke gesprekken er toch weer op betrap dat ze gemeenschap met hun vriend en vriendin hebben. Vriend en vriendin wonen buiten de plaats en blijven regelmatig logeren. Ze komen soms pas laat thuis of gaan later dan wij naar bed. Dus ik heb er vaak geen zicht op. Ik voel me soms net een politieagent. Ik begrijp wel dat als je er eenmaal van geproefd hebt, het zo moeilijk is om niet weer aan die verlangens toe te geven. Maar ik voel me eronder zo machteloos en onzeker. Moet ik iedere avond als ze samen zijn wachten tot ieder in zijn eigen bed ligt, of is het gezien hun leeftijd en herhaaldelijk gesprekken erover dan hun eigen verantwoordelijkheid?
Antwoord
Beste vrager,
U snijdt een moeilijk probleem aan. Fijn dat u er met hen over spreken kunt. Ik begrijp dat zij ook min of meer toegegeven hebben dat het niet weer zal gebeuren. Ik neem aan dat u op grond van het Woord van God met hen hierover spreken kunt. Daar zijn teksten die u kunt aandragen in het gesprek met hen hierover. Jongeren willen best aangesproken worden, maar ze willen wel duidelijke teksten uit de Bijbel zien. Denk aan Gen. 2:24, waar blijkt dat het tot één vlees worden aan de orde is als men het ouderlijk huis verlaten heeft en tot een huwelijk gekomen is. Denk aan Gen. 29:23, waar blijkt dat de eerste huwelijksnacht pas de gemeenschap werd beoefend. Lees Deut. 22:13-21: het met bloed bevlekte laken was bewijs van de maagdelijkheid voor het huwelijk. Vanuit het N T vind ik altijd het voorbeeld van Jozef m.b.t. Maria heel mooi: Hij bekende haar niet voordat zij Jezus gebaard had. En denk aan Maria die tot de engel zegt: hoe zal dat wezen, daar ik geen man beken (hoewel zij verloofd was).
U schrijft zelf ook dat het voor hen moeilijk zal zijn omdat zij al te ver gegaan zijn. Daarom is er maar een middel om hen te overtuigen en dat is het Woord van God, waaruit wij de wil van God kennen. Het zou heel mooi zijn als uw kinderen voordat zij naar bed gaan met elkaar een gedeelte uit de Bijbel zouden lezen. Het gevaar is groot dat het seksuele het belangrijkste wordt en dat men elkaar te weinig leert kennen met het hart.
U schrijft dat je niet als een politieagent de wacht kan gaan houden. U mag wel vragen dat ze niet bij elkaar slapen onder uw dak. Ik begrijp dat ze dat ook niet doen. Verder mag u vragen om hen te kunnen vertrouwen. Hebt u niet alleen met uw eigen kinderen gesproken, maar ook met hun vrienden? Probeer eens met afzonderlijke stellen samen te spreken. Heb begrip dat u hun verlangens begrijpt, maar ook dat ze de grenzen in acht moeten nemen en dat biddend moeten doen. Probeer verder hen te vragen niet te laat thuis te komen, zodat ze niet later dan u naar bed gaan. Het is toch ook fijn als je als gezin nog een poosje op de zaterdagavond samen bent?
Het is zeker in onze tijd waar de dingen open en bloot worden besproken niet gemakkelijk om over grenzen te spreken. Doe het als ouders daarom biddend en laat ze merken dat u het een zaak van gebed acht. Attendeer hen ook eens op Refoweb, want daar komen heel wat vragen aan de orde waar zij ook wat aan kunnen hebben. Ze denken: iedereen doet het toch? Maar laat ze ook weten dat niet iedereen het doet. U zou ook eens de folder kunnen aanvragen bij de Schreeuw om leven, getiteld: Iedereen doet het, waarom jij niet? E-mail: erishulp@hotmail.com. Of tel.035 6214205.
Gods zegen toegebeden,
Ds. A. K. Wallet
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.K. Wallet
- Geboortedatum:17-06-1939
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Schoonrewoerd
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het lijkt mij gezien de leeftijden (het gaat om 4 volwassenen) zeker een geval van eigen verantwoordelijkheid. Je kunt slechts duidelijk maken dat je het liever niet hebt, zelfs dat het voor hen beter zou zijn, maar daar houdt het - lijkt mij - toch echt op. Tenzij je echt een harde lijn wilt trekken en logeerpartijen wilt verbieden. Maar dan doen ze het gewoon wel ergens anders.
Even terzijde, ze doen het toch wel veilig, hè?
Het lijkt me dat ze oprecht bezorgd is en haar kinderen een leven wenst waarin duurzame liefde en trouw veel belangrijker zijn dan lichamelijk genot. Waren alle moeders maar zo. En de maatstaf van wat 'normaal' is in de doorsneejongerenwereld lijkt mij een onhoudbare norm als je niet oppervlakkig wil leven.
Verder valt me hier weleens op dat mensen snel 'volwassen' worden genoemd - alsof alleen de cijfertjes van je leeftijd dat aangeven. Ik zie om me heen heel wat 'volwassenen' van deze leeftijd, die zo enorm zoekend zijn naar houvast en evenwicht, dat we ze maar niet te snel los moeten laten. Nee, dan bedoel ik echt niet met opgeheven vingertje of zo - het zíjn geen onmondige kinderen. Maar hen in hun waarde laten en samen eerlijk zoeken naar een leven 'voor Gods aangezicht'.
Vader en moeder mogen best regels stellen, dan doen wij ook.
Jij denkt alleen aan het lichamelijke veilige, ik zou meer denken aan andere zaken.
Deze jongeren zullen niet zo'n leven leiden, maar door het losbandige leven dat velen er op nahouden, zijn er s.o.a's. Die komen in een normaal huwelijk niet voor !
Nou nou. Waar heb ik die toon ineens aan verdiend? Natuurlijk is het slechts mijn mening. Doe ermee wat je wilt. Leg hem gerust naast je neer, daar voel ik niks van hoor. Uiteraard belicht mijn mening vaak een andere kant, soms heeft iemand daar wat aan, hoop ik dan maar. Zo niet, ook goed.
Het is een lastige situatie, natuurlijk, en misschien eentje waarin je als ouder weinig kunt doen dan loslaten en hopen op het beste als je geen harde lijn wilt trekken. En politieagentje gaan spelen voor je 21jarige(!) kind is voor niemand leuk. Je kunt er toch moeilijk tussenin gaan liggen?
@Catherine
Over een verstoorde kerkgang heb ik niets gelezen. Ik neem dan ook aan dat dat geen probleem is. En natuurlijk mogen ouders regels stellen. En wat dan als de jongeren die regels overtreden? Want aan regels zonder consequenties heb je niet veel. Daarom schreef ik al, wat is de lijn die de ouders willen trekken?
Ook gaat het nu niet om de 'velen' die zogenaamd een losbandig leven leiden, maar om deze twee jongvolwassen stellen waarbij niets wordt gezegd over losbandigheid of s.o.a's. Dat trek je er allemaal zelf bij.
Bij ons was het heel simpel thuis: hield je je niet aan de regels van pa en ma, dan kon je een kamer gaan zoeken. Dan was je onder de verantwoording van de ouders vandaan.
Ik vind: het is het huis van de ouders, dus ook de regels. Zolang de kinderen thuis wonen zijn de ouders toch deels verantwoordelijk voor wat er onder hun dak gebeurd. Willen ze geen seksuele handelingen (gemeenschap) en doen de kinderen dat toch?
Je hebt de leeftijd... zoek woonruimte en bouw je eigen leven op.
Daarnaast is iedereen wel de leeftijd voorbij dat het 'regels zijn regels'-argument niet meer doorslaggevend is. Natuurlijk kom je elkaar tegemoet, maar ik accepteerde op die leeftijd zeker niet alles meer simpelweg omdat mijn ouders het als regel stelde. Maar goed, dat is dan wel een andere situatie.
Want niet profiteren van de makkelijke omstandigheden dat alles voor je opgelost wordt ( maaltijd, schone was, schoon bed, misschien wel gratis kost en inwoning) en voor de rest houd je nergens rekening mee.
Bij ELKE huisbaas zijn sowieso regels, dus waarom zouden je ouders die niet mogen stellen ?
En ik ben amper ouder dan die 2kinderen en mijn broertjes hebben dezelfde leeftijd maar na 2en thuiskomen vinden wij zeker niet normaal! Ons geweten is nog wel zo gevormd om besef te hebben dat het dan Gods heilige (rust)dag is. Ik vind dat je als ouders je kinderen best heel vrij mag laten als ze de volwassen leeftijd hebben bereikt maar in de dingen die lijnrecht tegen Gods Woord ingaan mag je (om het bestwil van je kids!) heel duidelijke regels trekken.
En blijf als ouders in gesprek! Met op kamers gaan los je volgens mij ook niets op
Het is ook zo als ze het thuis niet mogen en ze zien het niet in dan doen ze het wel ergens anders.
Maar het lijk mij ook vreselijk als je het gedaan heb en het gaat uit.
Maar voor de vraagsteller een erg moeilijk punt, misschien is het ook een idee met de a.s schoonouders van hun kinderen te praten.
En als ze het eenmaal gedaan hebben is het vaak nog moeilijker om het niet meer te doen.
Er maar veel en vroeg mee praten.
Elke huisbaas heeft regels, maar als mijn christelijke huisbaas van mij zou eisen dat ik geen seks zou hebben, zou ik toch gauw genoeg wat anders zoeken - waarschijnlijker toch gewoon seks hebben, want waar bemoeit zo iemand zich mee.
het lijkt misschien of ik het makkelijk opneem, maar ik voel zeker wel aan dat dit een echt probleem is voor de vraagsteller(s). Als man ben ik soms geneigd in oplossingen te denken - a) kinderen uit huis gooien; b) logeerpartijen verbieden of c) tussen het jonge stel in gaan liggen. Geen van deze drie oplossingen voorkomt trouwens dat je kinderen seks zullen hebben, het zorgt er alleen voor dat ze het niet meer thuis doen. De vraag is of dat het je waard is je kinderen (voorgoed) van je te vervreemden. (en natuurlijk vervolgens volledig losslaan in seks drugs en losbandigheid.)
@naam:
je stelt regels, de kids luisteren niet. Je probeert ze te overtuigen met de Bijbel, dat lukt niet. Wat dan, is terecht de vraag. Tja, dan houd je twee dingen over. Erin berusten en het dan ook loslaten - God, vergeef het hen, want ze weten niet wat ze doen - of een van bovenstaande 3 opties. Regels moet je alleen stellen als je bereid bent ze af te dwingen.
Het zal een verschil zijn, maar toen ik zo oud was ging ik van vrijdagnacht op zaterdagochtend door, deed vervolgens eerst mijn krantenwijk en kwam gerust om een uur of 9 's ochtends (zaterdag) thuis.
@ASW: het is misschien wat ongelukkig verwoord 'het mag niet'; daarmee maak je het geloof tot een ondraaglijke reeks verboden. Dit mag niet, dat mag niet, geen wonder dat die kinderen op een gegeven moment de kont tegen de krib gooien. Is het niet beter het gesprek in te gaan met 'het is beter voor jezelf als je niet...' Je gaat zelf die kant ook wel op, zie ik. het ligt ook aan mij dat ik enorme jeuk krijg van die 'mag niet'-vorm van geloof.
Als je dan om je heen hoort dat ouders het al accepteren dat hun kinderen gemeenschap voor het huwelijk hebben...Zelfs hun kinderen met vriend/vriendin in 1 bed laten slapen.
Ook hoor ik van veel (refo) jongeren dat ze gemeenschap voor het huwelijk heel normaal vinden. De waarde van gemeenschap hebben is naar een dieptepunt gedaald. Ik snap dat de verleidingen groot zijn, maar ik geloof ook dat de Heere Zijn zegen wil geven over je huwelijk als je, je houdt aan het 7e gebod.
Laatst op een verjaardag zaten een aantal mannen op te scheppen met hoeveel vrouwen ze het bed hadden gedeeld. Dit deden ze gewoon met hun eigen vrouwen erbij. En als het nu nog mensen uit de 'wereld' waren, maar neen, het waren reformatorische kerkmensen......
Hoe kan dit toch, vraag ik me weleens af???
Ik denk dat je moet proberen je kinderen zo goed mogelijk (voor de Heere) moet voor leven.
Wees open in gesprek en probeer situaties te voorkomen.
Als ze echt willen, doen ze het toch en of ze het doen ja of nee, leg het voor in het gebed. Doe dit desnoods openlijk aan tafel, om zo misschien een discussie los te maken.
Die tip van praten met de 'andere' ouders is een mooie: sowieso is contact met die kant tijdens de verkeringstijd waardevol om zo de achtergronden van de wederzijdse gezinnen te leren kennen. Als het goed is kom je elkaar elke keer weer tegen in het leven...
@Zeeland
Opscheppen over je slaapkameravonturen is natuurlijk in alle omstandigheden ongepast, maar goed, blijkbaar is ook refo-mannen niets menselijks vreemd.
Laat ik het even scherp stellen: Geeft God zijn zegen niet als het je tijdens de verkeringstijd niet lukte je aan dat 7de gebod te houden? Is het breken met dat gebod dan toch de onvergeeflijke zonde? Het lijkt er soms bijna op. Niet dat je het - God vergeeft het toch wel - als excuus moet gebruiken, maar toch. Elke zonde is even zwaar, maar deze zonde is net wat erger. Het zijn dat soort gaten die jongvolwassenen feilloos uit je redenatie weten te halen.
Een discussie/gesprek aangaan is nuttig, maar houdt ook in dat je accepteert dat de ander niet in jouw denkbeelden meegaat. Als dat dan zo blijkt, moet je het ook los kunnen laten. Het laatste wat je wil is net zo lang doorzeuren totdat het kind toegeeft om van het gezeur af te zijn - dat soort toegeven houdt namelijk nooit stand en is funest voor de relatie tussen ouder en kind.
Geeft God Zijn zegen niet als je voor het huwelijk gemeenschap hebt gehad?
Ik persoonlijk beantwoord deze vraag met: nee. God haat het kwade, en dat is ook deze zonde.
Ik heb me er schuldig over gevoeld, huwelijk ging niet goed, totdat God ingreep,
en na belijden van deze zonden en andere, is er bij Hem vergeving geweest!!
Maar Hij liet me wel als eerste deze zonde voelen...!
Daarom is het goed om als ouders in gesprek te gaan, en biddend te hopen op God dat ze mogen zien hoe waardevol de geboden zijn, als bescherming van zichzelf en tot eer van God als je je eraan houd!
Moeilijk hoor...
Aan de ene kant zijn ze volwassen en maken ze eigen keuzes, aan de andere kant wonen ze thuis en thuis zijn regels, de belangrijkste kant, je wilt je kinderen bewaren voor zonden.
Gods zegen!
Als ouders moet je duidelijk grenzen stellen en dat al voor de verkeringtijd dan weten de kinderen waar ze aan toe zijn, en als ze gemeenschap hebben zou ik ze overvallen en de regels duidelijk uitleggen dat ze dit dus niet in MIJN huis hoeven te doen, en inderdaad ook bijbels gezien kan het ook niet. Dus wees duidelijk Voor ze verkering krijgen, wat de regels zijn. en zoals ik zeg Het kan overal gebeuren, maar je moet wel respect naar je ouders hebben, en luisteren,vaak kijk je er later op terug,had ik maar geluisterd)
Ik ken een reformatorisch jongetje van 15 die met medeweten van zijn ouders met iedereen het bed in duikt (op zijn eigen slaapkamer). Hij heeft zelfs zijn moeder zover gekregen dat ze condooms voor hem koopt. ("Anders doe ik het zonder en heb je straks een kleinkind. Wil je dat dan?")
Triest hoor.
Sterkte moeder!
Ik denk dat er gesproken moet worden op de manier waarom Jezus naar de wereld kwam, niet om te veroordelen maar om zalig te maken, dus om een weg tot bekering open te houden, liedevol te vermanen, te vergeven en niet te vergeten dat je het vergeven hebt.
Probeer het gesprek open te houden en de 10 geboden vooral niet te zien al 10 verboden, het gaat om de bestwil van alle mensen, daarom zie je de 10 geboden als wet en moraal overal in terugkomen, wat als iemand zomaar van je steelt, je kind doodschiet, je vrouw even gebruikt, daar wordt je niet beter van.
Zou in een goed gesprek, waarin wordt uitgelegd, dat je er als ouder enorm verdriet van hebt, je er tranen om laat, je gebed vermeerderd, ja er wakker van ligt het kind/ de kinderen er uit liefde niet toe moeten bewegen andere keuzes te maken.
Ik weet zonde is zonde, maar dit is er een die op een listige manier altijd, de jarloezie de kop op laat steken en op geestelijk gebied dubbele schade veroorzaakt...
Dus geen gegooi meer met het 7e gebod aub. Dat gebeurt genoeg in diverse kerken, maar dat klopt dus van geen kant.
Let wel: Met bovenstaande zeg ik niet dat sex voor het huwelijk geoorloofd zou zijn. Ik ageer alleen tegen met m.i. zeer misplaatste "gooien met het 7e gebod".
- 1
- 2