Man heeft losse handjes
Eleos | 3 reacties | 24-12-2011| 09:06
Vraag
Mijn man en ik zijn al drie jaar getrouwd. Ik ben zwanger van mijn eerste kindje. Dolblij waren we. Nu ik vijf maanden in verwachting ben, slaat de twijfel toe. Nu wij zelf een kind krijgen ben ik bang dat hij het niet aankan om een vader te worden. Hij is namelijk snel driftig en heeft losse handjes. Ook ik heb kennisgemaakt met deze eigenschappen. Voor de buitenwereld houd ik dit verborgen, omdat men dan denkt dat ik geen goed huwelijk heb. Ik houd zielsveel van mijn man en we praten hier vaak over. Achteraf heeft hij altijd spijt en toont hij berouw. Ik geloof hem, omdat ik hem inmiddels zo goed ken dat ik zie wanneer hij de waarheid spreekt. We zijn gelukkige aanstaande ouders en mijn man neemt zich voor om nooit de kinderen te slaan o.i.d., maar dat wil hij mij ook niet en toch gebeurt het soms. Erger vind ik nog dat het vaak gebeurt wanneer we gemeenschap hebben gehad, dan is alles zo goed tussen ons. Maar het lijkt alsof hij zich dan even moet afreageren op iets of iemand. Ik ben zo bang dat hij ons kindje een keer iets aandoet. En toch hou ik van hem. Hoe kan ik het vertrouwen in hem krijgen dat ik ons kindje met een gerust hart achterlaat, wanneer ik weg moet?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Ik begrijp je vraag. Je hebt inderdaad een probleem als je man zijn woede niet onder controle heeft. Ik zie dat jullie daar samen over praten. Maar kennelijk is dat niet genoeg, want het probleem duurt voort.
Je zult grenzen moeten gaan stellen wanneer je wilt dat er aan het geweld een eind komt. Dat kan niet anders. Ik weet niet wat je al hebt geprobeerd in die richting. Wanneer ik je vraag zo lees, dan krijg ik het idee dat je de klappen verdraagt omdat jullie zo veel van elkaar houden. Maar het is niet goed om elkaar geweld aan te doen, ook niet wanneer je veel van elkaar houdt. Dat moet heel duidelijk zijn. Wanneer het je op eigen kracht niet lukt om dit duidelijk te maken, dan heb je daar hulp van anderen bij nodig.
Omdat je denkt dat er dan negatief over je huwelijk geoordeeld zal worden, houd je verborgen dat je man je slaat. Het vraagt altijd enige moed om anderen bij je problemen te betrekken, en ook wijsheid, om daarvoor iemand te kiezen in wie je vertrouwen kunt hebben in dit opzicht. Toch is het de moeite waard om je verhaal kwijt te kunnen, reactie te krijgen, en in de goede richting gestimuleerd te worden. In feite doe je dit al door je vraag in deze rubriek te stellen. Maar ik raad je aan om ook een of enkele anderen in je eigen omgeving in vertrouwen te nemen. Een probleem gedijt heel makkelijk in een isolement. Als je dit echt niet ziet zitten, dan kun je je wenden tot het steunpunt huiselijk geweld (zie http://shginfo.nl/) voor advies -mogelijk anoniem- in jouw situatie.
Het is heel terecht dat deze vraag bij je opkomt nu je een baby verwacht. Een kind moet in een veilig gezin komen. En een gezin waarin de een zijn woede niet kan beheersen en de ander dit gedrag onvoldoende begrenst is niet veilig.
Kortom: heel goed dat je dit aan de orde stelt. Ga grenzen stellen en handhaven naar je man. Wanneer dit niet helpt, verbind daar dan consequenties aan - betrek er anderen bij. Zo nodig hulpverlening. Er is ook goede hulpverlening voor mannen met agressieproblematiek. Bijvoorbeeld bij De Waag, een instelling voor mensen met gedragsproblemen en (dreigend) grensoverschrijdend gedrag - www.dewaag-utrecht.nl/ .
En zie vervolgens met vertrouwen de komst van jullie kind tegemoet!
Els de Bruin
Het lijkt me voor de hand liggen dat de man professionele hulp zoek, want dit houd niet vanzelf op. De spijt zal best oprecht zijn, de belofte het nooit meer te doen op het moment dat die wordt uitgesproken ook, maar toch gebeurt het weer. wat dat betreft ben ik het met boulanger eens, zoek hulp.
Ik kan daar zo verschrikkelijk boos over worden, mijn lieve zus is mishandeld in haar huwelijk en iedereen maar zeuren over hulp zoeken, eleos, de bijbel, vergeven, tweemaal vergeven, het huwelijk is een verbonds Gods.
Ja, God zal het goed vinden dat je je huwelijkspartner in elkaar slaat en steeds weer.
Zo is God wel...., nou niet de God in het oude testament waar wij hem van kennen.
En nog even......., iedereen heeft spijt als iets bekend wordt.
Ook de ex van mijn zus, maar het stuk vreten had alleen spijt als het openbaar werd.
grrrrrrrr.