Twijfels over m'n relatie
C. M. Chr. Rots - de Weger | 2 reacties | 22-12-2011| 13:01
Vraag
Hoe moet ik omgaan met twijfels over m'n relatie? Het ene moment voelt het goed, maar het andere weer helemaal niet. Het intiemere contact zoals zoenen bijv. vind ik helemaal niet meer fijn. Ik ga daar steeds meer tegenop zien. Komt dat misschien omdat ik bang ben dat ik niet genoeg liefde heb voor m'n geliefde? Kan dit bindingsangst zijn? Hoe moet ik er nu achter komen of ik de verkering aan moet houden? Of dat ik het beter uit kan maken, omdat ik tegen het contact op zie en het gevoel heb dat het een moeten wordt i.p.v. een willen. Maar ik wil m'n geliefde ook geen pijn doen door het uit te maken. Hoe moet ik nu verder? Ik hoop dat ik snel antwoord krijg. Ik ben soms zo radeloos...
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je stelt vragen waar je eigenlijk ook zelf het antwoord al op geeft. Lees maar kritisch door wat je geschreven hebt! Ik kan niet beoordelen of je genoeg liefde voor je geliefde hebt. Dat weet je zelf wel! Ik weet ook niet of 'bindingsangst' je weerhoudt, maar dat kan natuurlijk wel! Wil je met hem je leven delen? Samen oud worden? Hoe moet het verder gaan als je nu al schrijft over "moeten" in plaats van "willen"? Houd jij het vol als je eigenlijk liever de relatie wilt beëindigen omdat je de ander geen pijn wilt doen? Als ‘uitmaken’ een te grote stap is, kun je eerst een time out afspreken om tijd en ruimte voor jezelf te creëren. Je mag best eens twijfelen of deze geliefde (zo nóém je hem wel!!) de ware is! Maar blijf je twijfelen, dan ìs hij het niet! Een periode van verkering is er juist voor bedoeld om elkaar beter te leren kennen. En om tot de ontdekking te komen of je samen verder wilt. Bij dat "verder willen" hoort dan een zekere balans, waarbij je niet iets doet (of laat) om de ander maar geen pijn te doen. Waarmee ik bedoel dat je het geluk zoekt van de ander waardoor je zelf ook gelukkig wordt! Pijn doen is daarbij niet letterlijk iemand verwonden. Maar een gevoel van verdriet, teleurstelling, boosheid of gekwetst zijn, afwijzing dat jezelf ervaart en dat de ander -op de duur- ook zo gaat voelen (een níét-gelukkig zijn en niet gelukkig máken).
Ik hoop, dat je met dit antwoord iets kunt, want radeloosheid is heel lastig en verdrietig!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Toen we elkaar net kenden kwam ik bijna klaar als we elkaar zoenden, ze was en is zo lief.
Als je nu al vragen hebt stop er dan maar mee, er zijn ook lieve mannen.
En niet alleen in ons refowereldje.
De wereld is vol met goede christenen...., refo of niet.
