Belang van geestelijke eenheid

Ds. A. Th. van Olst | 5 reacties | 02-12-2011| 09:55

Sinds kort heb ik verkering met een vrouw die net als ik in God gelooft en daar in haar leven ook serieus uiting aan wil geven. Probleem voor mij is echter dat zij over heel veel dingen anders denkt dan ik (het volgende is wat haar betreft geen probleem: op zondag naar de bioscoop, vrouwelijke voorgangers, ietwat uitdagende kleding etc.) en ik denk daar heel anders over. We kunnen over onze verschillen praten maar het liefst vermijden we gesprekken over deze geschilpunten omdat de kans op ruzie dan al gauw groot wordt, omdat ze zich aangevallen voelt op haar geloof. Ze wil zich best aanpassen aan mijn levenswijze, maar ze zal dat dan echt voor mij doen, niet omdat ze gelooft dat het zo moet (hoewel dat natuurlijk kan veranderen). Daarnaast is het zo dat ik erg geïnteresseerd ben in (het lezen over) theologie en daar ook tijd aan besteed en daar ook wel over zou willen praten. Zij heeft dat echter totaal niet en praten over theologische onderwerpen heeft dan ook weinig zin. Als het gaat om het lezen van de Bijbel dan doet ze dit zeker en ze gelooft ook absoluut wat er staat, maar ze vindt dat je er niet te diep in hoeft te duiken, terwijl ik dat soms juist wel wil. Mijn vraag naar aanleiding van bovenstaande is: hoe belangrijk is geestelijke eenheid binnen een (eventueel) huwelijk? Ik zou heel graag verder met haar willen en ik ben niet bang dat ze niet meer naar de kerk zal willen o.i.d., ik ben echter wel bang dat ik niet met haar kan praten over geestelijk leven en theologie en dat is iets wat ik erg belangrijk vind.

Beste vragensteller,

Hartelijk dank voor deze vraag. Uit de formulering van de vraag ("vrouw" in plaats van "meisje") meen ik af te leiden dat je je misschien niet helemaal meer tot de jongeren rekent. Ik spreek je toch met "je" aan en ik hoop dat je dat niet vervelend vindt.

Je stelt een heel goede vraag. Moet er sprake zijn van geestelijke eenheid in het huwelijk? En hoe zit dat dan met betrekking tot verschil in visie op ethische zaken, en verschil in interesse in theologie?

1. Allereerst de eenheid in het huwelijk. Een christelijk huwelijk (dat is: een huwelijk zoals God het bedoeld heeft, en zoals de Heere Jezus Christus erover gesproken heeft) vraagt om geestelijke eenheid. Daar werk je niet naar toe "in" het huwelijk, maar dat is je uitgangspunt. Samen wil je voor God knielen en onder Zijn zegen het huwelijk in. Je houding naar elkaar moet gestempeld zijn door geduld, liefde en overgave, als afschaduwing van het geduld, de liefde en de overgave van de Heere Jezus (zie Ef. 5,22-33). De basis van een christelijk huwelijk is, dat man en vrouw allebei weten wat het is om het hoofd te buigen, schuld naar de Heere te belijden, rust en vrede te zoeken in het offer van Christus, en een verlangen hebben om tot Zijn eer te leven. Het christelijk huwelijk bloeit door onderlinge vergevingsgezindheid en dienende liefde. Ik zou je willen vragen: kunnen jullie samen spreken over een leven met de Heere, over genade en geloof? Hebben jullie allebei liefde tot de Heere Jezus? Is de Heere je alles geworden?

2. Die geestelijke eenheid betekent niet dat je opeens erg op elkaar gaat lijken in je karakter, interesses, voorkeuren, etc. Soms gaat het frapant goed: twee erg verschillende mensen, met verschillende smaak en een verschillend karakter, en toch zo goed elkaar aanvullend. Het kan zijn dat je geestelijk één bent, terwijl de één erg houdt van een theologische discussie, en de ander er al snel van gaat zuchten. Binnen het spectrum van de christelijke vrijheid kan er verschillend ander gedacht worden over bepaalde ethische kwesties.

3. Als er sprake is van geestelijke eenheid, sta je wel op dezelfde manier in het leven. Je verlangt (samen) te leven tot Gods eer. Alleen kan er verschil zijn in de manier waarop je dat in de praktijk brengt. Hierbij is het wel goed om daar stevig met elkaar over te spreken alvorens in het huwelijk te treden. Hoe zullen die verschillen doorwerken in de opvoeding van de kinderen als je die mag krijgen? Sta je dan ook op één lijn? Brengen de gesprekken over de verschillen jullie dichter naar elkaar toe? Dat lijkt me wel nodig, anders kunnen ze gemakkelijk verwijdering geven.

Het is nodig om dit onderwerp niet langer te vermijden. Als je er maar niet over praat neem je elkaar immers ook niet serieus? Bovendien kun je niet blijvend verstoppertje spelen voor dit soort vragen. Hoe langer je het uitstelt, hoe lastiger het wordt. Je kunt geen goede relatie opbouwen bij de gratie van het verzwijgen van geschilpunten. Probeer in de gesprekken wel onderscheid te maken tussen hoofd- en bijzaken. Niet iedere oprechte christen houdt van theologische boeken. Maar wel mag je verwachten dat iemand die de Heere lief heeft verlangt naar verdieping en er graag over spreekt. Het lijkt me ook niets overdreven om met elkaar nog eens heel serieus door te praten over vrouwelijke ambtsdragers en bioscoopbezoek op zondag.

Veel wijsheid toegewenst, en goede gesprekken!

Ds. A. Th. van Olst

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Th. van Olst

• Geboortedatum:
  11-04-1978
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Utrecht
• Status:
  Inactief

48 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven