Geestelijk overdraagbare aandoening
Ds. H. Peet | 3 reacties | 13-10-2011| 16:38
Vraag
In sommige kringen wordt beweerd dat je, als je vreemdgaat of al eerder gemeenschap met iemand hebt gehad, geestelijk aan hem gebonden bent. Dat je daar een goa (geestelijk overdraagbare aandoening) van kunt krijgen, omdat je samen één wordt en een mens uit geest ziel en lichaam bestaat. Maar in de Bijbel staat dat man en vrouw één vlees worden, lichaam dus. Nou wil ik het emotionele één zijn niet ontkennen, maar een geestelijke aandoening lijkt me niet bijbels te onderbouwen. Je zou dan onder een soort vloek leven. Wat zegt de Bijbel hierover? Ik snap die dingen niet goed.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Het lijkt me het beste om eerst duidelijk te stellen dat volgens de Bijbel de lichamelijk eenwording thuis hoort in het huwelijk. Gen.2:24 is hier heel duidelijk over. Eerst nadat een man zijn vader en moeder heeft verlaten -het huwelijk!- kan hij één vlees worden met zijn vrouw. Jacob heeft pas gemeenschap met Lea en Rachel nadat hij met hen getrouwd is (Gen. 29:23vv). In Deut. 22:13v heeft het verstrekkende consequenties als de vrouw in de huwelijksnacht geen maagd meer blijkt te zijn. Jozef wil bij Maria weggaan als hij bemerkt dat ze zwanger is (Matth. 1:18vv). Geslachtsgemeenschap hoort in het huwelijk thuis. Ook uit 1 Cor. 6:13 en 7:9 blijkt dat de geslachtsgemeenschap in het huwelijk thuishoort. Je kunt je alleen helemaal aan elkaar bloot geven wanneer je elkaar eerst levenslange trouw hebt beloofd.Je bent op zo'n moment zo kwetsbaar dat er de veiligheid van de levenslange trouw nodig is.
Zoals het voor elk gebod geldt, zo geldt het hier ook. De gehoorzaamheid aan Gods gebod bergt zegen in zich. Ongehoorzaamheid daarentegen brengt je in aanraking met de vloek. Ik gebruik maar deze bijbelse termen. Om hier nu van een geestelijk overdraagbare aandoening te spreken, vind ik minder gelukkig. In theorie zou het kunnen betekenen dat iemand die geheel ter goeder trouw handelt (bijv. de partner van iemand die vreemd gaat) er ook mee in aanraking zou kunnen komen, terwijl dat in het licht van de Bijbel niet staande gehouden kan worden. Ik denk daarom dat we maar beter over zegen en vloek kunnen spreken. Vloek die rust op degene die ongehoorzaam is aan Gods geboden en zegen die je mag verwachten in de weg van de gehoorzaamheid.
Die vloek wordt alleen weggenomen wanneer we onze schuld voor God belijden en naar de heuvel Golgotha vluchten waar de Heiland de vloek van de zijnen droeg. Dit betekent natuurlijk niet dat je waar nodig het schuld belijden aan elkaar wel kunt overslaan. Juist wanneer dit geschiedt, kan er sprake zijn van heling en wil God een verbeurde zegen schenken. Die vloek is dus niet iets wat per definitie als een doem op je leven blijft rusten, ongeacht de wijze waarop je met je verleden zou omgaan. Juist daar waar de weg van de eerlijkheid wordt gegaan wil God ondanks ons nog zijn zegen geven.
Misschien mag ik het nu nog wat toespitsen op de situaties die je noemt. Als algemene regel geldt: wie zichzelf helemaal aan een ander geeft, kan die ander zijn ja-woord niet onthouden. Men 'moet' dan trouwen ook al is er geen sprake van een zich aankondigende zwangerschap. Door samen naar bed te gaan, heb je voor elkaar gekozen. Dan moet je daaruit ook de consequentie trekken. Wie daartegen zondigt, zal ervaren dat daar geen zegen op rust. Het is daarom zaak hier uitermate zorgvuldig mee om te gaan! In onze tijd met vele wisselende contacten wordt hier heel slordig mee omgesprongen, met alle ellende van dien. Zulke losse contacten leggen een zware hypotheek op een vaste relatie.
Wanneer iemand getrouwd is en vervolgens vreemd gaat, is hij/zij verplicht om dat eerlijk aan zijn partner te belijden. Het is dan aan de bedrogen partij om te beslissen of hij/zij nog met haar/hem verder wil. Het mooiste is het als in de weg van schuldbelijdenis en vergeving de verstoorde relatie geheeld kan worden. De bedrogen partij is dan echter niet verplicht om bij de partner die hem bedrogen heeft te blijven. In dit geval staat de Bijbel scheiding toe. Waar echter in het bedrog wordt volhardt, kan men geen zegen verwachten en dat mag de verantwoordelijke zich aantrekken!
Het mag duidelijk zijn: het steekt hier nauw. Wie op seksueel terrein andere wegen gaat dan God ons wijst, kan daardoor heel veel schade aanrichten zowel bij zichzelf als ook bij anderen. De veiligheid waarvoor in bedenkelijke reclamecampagnes van de overheid nogal eens een pleit wordt gevoerd, is er alleen waar je blijft binnen de grenzen van Gods geboden. Ga er heilig mee om, dat is wel zo veilig! Dan heb je God mee en hoef je voor verwijdering van Hem niet bang te zijn.
Ds. H. Peet
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Peet
- Geboortedatum:15-01-1964
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Sliedrecht (Eben-Haëzer)
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als je vrijwillig gemeenschap hebt gehad voor of buiten het huwelijk, is persoonlijke schulbelijdenis in het gebed voor God nodig.
De term goa die ik vind bij Wilkin Kamp, lijkt meer van toepassing op mensen die seksverslaafd zijn. Ik weet niet of je dit een geestelijk overdraagbare aandoening moet noemen. Daar heb ik me niet in verdiept. Het is wel iets wat met de tijdgeest te maken hebt. Denk maar aan de reclame....
De Heere haat de zonde, maar Hij heeft de zondaar lief! Vlucht met je zorgen en zonden tot Hem, dan zal Hij je zegenen!
