Het geloof van Christus
Herziene Statenvertaling | 2 reacties | 07-10-2011| 08:14
Vraag
Voor Reinier de Bois. Bedankt voor uw snelle reactie m.b.t. de vraag over Galaten 2:16. U zegt in uw antwoord dat bij Galaten 2:16 zich een kanttekening bevindt die uitlegt wat de Statenvertalers bedoelden en dat daar geen twijfel mogelijk is: het gaat om het geloof in Christus. Maar in mijn Bijbel zie ik juist bij deze kanttekening (nr. 77) staan: "Dat is, als wij met een oprecht en levend geloof de gerechtigheid van Christus aannemen. Dus daar staat het vertaalt met "van". Dan staat er nog een verwijzing naar Romeinen 3:24 en 28. Daar zie ik bij de kanttekeningen staan (nr. 48). "Dat is, door enkele gifte, zonder eenige verdienste. En bij nummer 59 van het 28e vers: Namelijk die niet alleen voor de bekeering geschieden, maar ook na de bekeering, gelijk van den apostel in het navolgende hoofdstuk met het voorbeeld van Abraham en David klaarlijk zal bewezen worden." En volgens mij is kanttekening nr. 4 en 6 van dat volgende hoofdstuk weer heel belangrijk? Daar staat nogmaals dat we niet uit de werken voor God worden gerechtvaardigd. En dat God hem de gerechtigheid, die hij niet in zichzelven had, door het geloof op het beloofde zaad uit genade heeft geschonken. Daaruit kan ik eerlijk gezegd niets anders opmaken dat de kanttekeningen bij de Statenvertaling ook wijzen op het geloof "van". Zodra er het woordje "in" staat wordt het geloof toch weer een werk? Hij is het die begint, Hij is het die Zich openbaart. Hij is het die mij rechtvaardigt. Niet mijn geloof. Hoe zou dat ook kunnen als wij belijden dat wij door zonden zijn aangetast, en niet een beetje, maar door en door. Hoe kan een geloof van een mens -dat dus ook nooit volkomen is- rechtvaardigen? Daarnaast blijft ook staan doordat God het geloof in mij openbaart, er de eis staat het na te spreken. Te belijden. Maar dat op zich maakt mij niet zalig! Het is geen grond. Wel het middel. De grond ligt nogmaals in Christus! In dit geval is het voorzetsel dat we gebruiken dan toch wel heel kardinaal? Komt hier in de wijze van vertalen een kardinaal verschil van inzicht naar voren t.o.v. de Statenvertalers en de reformatoren? Hoe moet ik dit zien? Bedankt alvast voor uw uitleg!
Antwoord
Laat ik allereerst een misverstand uit de weg ruimen. Ik zie nu dat we niet over hetzelfde praten. We hebben in het verleden nogal wat kritiek gekregen van mensen die de voorkeur geven aan de woorden “het geloof van Christus”, maar dan om een heel andere reden. Zij zeggen dat het niet om het geloof van de mens gaat maar om het volmaakte geloof van Christus Zelf, dat ons omwille van Zijn offer wordt toegerekend alsof het ons geloof zou zijn. Daar was mijn antwoord op gericht. Als ik het goed begrijp legt u de woorden als volgt uit: “het geloof van Christus” wil zeggen: het geloof dat door Christus geschonken wordt, dat bij Christus vandaan komt. Dat is een heel andere uitleg, waar de herzieners op zich volkomen achter staan. Het is met name om de eerstgenoemde uitleg te willen vermijden, dat er gekozen is voor “het geloof in Christus”, en dat met een beroep op de Kanttekeningen die ik in mijn eerste reactie noemde.
En dan nog iets: Het Nederlandse “van” heeft een dubbele betekenis. Het kan een bezit aanduiden, maar ook een bron. Zo kun je in het Nederlands “het geloof van Christus” uitleggen als het geloof van Christus Zelf EN als het geloof dat bij Christus vandaan komt. In het Grieks ligt dat echter anders. De grondwoorden kun je echt alleen maar uitleggen als het geloof van Christus Zelf en die kant willen we liever niet uit.
Wat ik altijd geleerd heb, is dat het geloof niet meer is dan een opgeheven bedelaarshand waarin de zondaar de gerechtigheid van Christus ontvangt. En zelfs het opheffen van die hand wordt door de Heilige Geest gewerkt, zodat er geen verdienste van onze kant is. Ik ben het niet eens met de stelling dat de uitdrukking “het geloof in Christus” de nadruk teveel zou leggen op menselijke activiteit. Het woordje “in” legt juist de nadruk op de levende relatie met Christus die het geloof veronderstelt. Dat Christus daarin de Alpha en de Omega blijft, staat vast.
Ik hoop dat we zo een stukje dichter bij elkaar zijn gekomen.
Reinier de Blois
Dit artikel is beantwoord door
Herziene Statenvertaling
- Kerkelijke gezindte:Divers
- Woon/standplaats:Divers
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als je bekijkt waar deze teksten over gaan dan zijn het dé momenten in de bijbel waar duidelijk wordt wat nou werkelijk ten diepste jouw behoud veroorzaakt. En dat blijkt niet jouw geloof te zijn maar dat van Jezus Christus. Je kunt niet zonder geloof, maar jouw geloof veroorzaakt niet jouw behoud, daar is het helemaal niet toereikend voor.
Geloof is "de vaste grond van de dingen die je niet ziet". En Jezus moest net zo hard geloven als wij. En omdat Hij geen moment getwijfeld heeft wordt Zijn geloof, anders gezegd, Zijn gerechtigheid, ons toegerekend. Dát is wat duidelijk wordt uit Romeinen 3, Galaten 2 en filipenzen 3.
En neem anders maar de proef op de som en zeg tegen die kastanjeboom op de hoek, hef u op en wordt in de waddenzee geplant. Nee weet je wat? hou het simpel en begin met dat cactusje op de vensterbank. Lukt het niet? nou, als je nog steeds meent dat jouw geloof de oorzaak is van je behoud wordt het tijd om je eens heel erg ongerust te gaan maken. :-)
Maar hoe dan ook, wat er in de grondtekst staat betekent "het geloof van Jezus Christus". Het fijne weet ik er niet van, het heeft iets met naamvallen te maken, maar wat er staat is gewoon bezittelijk bedoeld, het gaat om het geloof van Christus, daar zijn alle geleerden het over eens. Hoe je dat uitlegt is een heel ander verhaal, maar dat is mijns inziens niet aan de vertaler.
