Farizeeër of tollenaar
ds. D.M. Elsman | 5 reacties | 01-10-2011| 15:43
Vraag
Als ik in de Bijbel lees over de farizeeër en de tollenaar, dan voel ik me zo onrustig. Dan denk ik, ben ik de tollenaar? Nee, ik ben de farizeeër. Ik lijk veel meer op de farizeeër dan op de tollenaar. Als ik het verhaal lees over de verloren zoon, dan denk ik, ben ik de verloren zoon? Nee, dan voel ik me eerder zoals die broer van de verloren zoon. Ik voel me daardoor heel onrustig. Ik zou willen dat ik was als de verloren zoon en de tollenaar. Hoe word ik zoals zij?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vraagsteller, bedankt voor je vraag. Je haalt twee bekende Schriftgedeelten aan: de gelijkenis van de verloren zoon, Lukas 15, en die van de farizeeër en de tollenaar, Lukas 18. Je kijkt als in een spiegel, en ziet jezelf: op wie lijk ik? Je antwoord is: "Ik lijk veel meer op de farizeeër dan op de tollenaar", "ik voel me eerder zoals die broer van de verloren zoon." Het maakt je onrustig.
Bij dat laatste zou ik willen aansluiten; waar komt dit gevoel van onrust vandaan? Als wij proberen naar het voorbeeld van een mens te worden, -ook als die ons in Gods Woord wordt voorgesteld-, zal onrust ons deel zijn. Het gaat in beide gelijkenissen niet om de verloren zoon en de tollenaar als persoon in zichzelf, maar om het wonder van Gods genade in hun leven. Wij raken onrustig als wij die nog steeds zelf grijpen willen en daarmee Gods genade toch weer voorwaardelijk maken aan eigen verdiensten. Dan lijken wij daarin inderdaad als twee druppels water op de farizeeër; maar ten diepste gaat het ook hier in Lukas 18 om de rechtvaardiging van de goddeloze, zonder werken der wet. Bedenk: ook aan de tollenaar is iets gebeurd! Hoewel zijn bekeringsgeschiedenis niet staat opgetekend zoals bij de verloren zoon, ook hij heeft door een eenzijdig ingrijpen van God en aangrijpen door Zijn Geest ontdekt moeten worden aan zichzelf: als één die van een ‘farizeeër’ (in de betekenis: een in eigen ogen rechtvaardige voor God) moest worden tot één die niets aan God aan te bieden heeft dan een zondig en verdorven hart.
Daarom, beste vraagsteller, nogeens die onrust. Je gevoelen eerder als die broer en de farizeeër, komt dat voort uit een nog willen vasthouden aan jezelf, je niet verloren willen geven aan Jezus Christus en Zijn volkomen verdienste op Golgotha ook voor jou? Een verdeeld hart is een onrustig hart. Of is je onrust een heilige onrust, gewerkt door Gods Geest: dat je jezelf in het aangezicht van de Heere Jezus Christus steeds weer opnieuw moet ontdekken als die farizeeër, die het toch weer zelf pakken wilde; en dat je daarover van harte bedroefd bent omdat je Hem niet met zo’n ijver dient als Hij waardig is te ontvangen? Dan is die onrust deel van Gods genadewerk in jou, om je steeds dichter te doen groeien naar de Heere; dat heet dan de afsterving van de oude mens, waar Gods Geest in ons een droefheid naar God werkt.
Van een heilige onrust is sprake bij zowel de verloren zoon als de tollenaar. Uit beider mond staat slechts één ‘woord’ opgetekend. De eerste sprak: "Vader, ik heb gezondigd tegen de Hemel, en voor U, en ben niet meer waardig Uw zoon genaamd te worden", de tweede: "O God! wees mij zondaar genadig!"
Die onrust bid ik jou toe; dat die je uitdrijft tot Hem, en Hij die zoals in Psalm 43:5 tot hoop, ja, tot lof verkeren mag: "Wat buigt gij u neder, o mijn ziel! en wat zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven; Hij is de menigvuldige Verlossing mijns aangezichts, en mijn God."
Ds. D. M. Elsman
Dit artikel is beantwoord door
ds. D.M. Elsman
- Geboortedatum:16-04-1961
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Rijssen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het gaat erom dat je je niet anders voordoet dan je bent, en zo zijn we welkom bij Hem.
Als je nog niet zoveel van jezelf kent is dat geen probleem, zeg Hem gewoon wat je wel weet.
Dat is oprecht en dat heeft Hij veel liever dan de 'nederigste schuldbelijdenis' die je alleen maar napraat, maar waar je jezelf helemaal niet in herkent.
Juist dat zou huichelen zijn.
Hij wacht op je. Iedereen is welkom. Ook brave mensen horen er bij. Ongelovelijk toch!!!!
Wees niet al te zeer rechtvaardig en wees niet al te goddeloos, waarom zou je verwoesting over jezelf brengen? Oftewel, je kunt ook al te moeilijk doen, vrees niet, geloof alleen.
Je vraag zou de mijne kunnen zijn. Ik zelf zou er Orpa nog aan toe willen voegen. Bedankt dat je hem stelde. Het antwoord is voor mezelf ook heel nuttig. Wij, ik, willen zelf zoveel doen aan onze zaligheid en voelen ons daardoor heel wat. Maar we moeten als een goddeloze door God worden gerechtvaardigd. Ik kom er ook steeds meer achter dat ik niets, helemaal niets heb mee te brengen voor de Heere. Ik hoop dat jij dit ook mag leren zien.
De broer van de verloren zoon = de Vader geeft duidelijk aan dat hij niet oplettend, niet wetend is omdat hij altijd al in het goede maximaal verkeerde.Altijd al feestmaaltijden met zijn vrienden kon houden, altijd maximaal vertoefd in het goede => niet erg snugger door dan boos te reageren => er gaat iets ernstig fout in zijn denken en handelen omdat hij denkt dat hij te kort komt (denkt in tekorten, eigen belang of eigengerechtigheid)
Farizeeër = vroom kent de wet regel voor regel, weet hoe hij zich moet gedragen maar staat synoniem voor schijn-heilig, sterker huichelaar.Iemand die zich laat voeden door de duisternis…tja, dat is wat Jezus ook duidelijk maakt in het evangelie.
(ook even ) Orpha = balsturig, dwars, koppig, onhandelbaar, recalcitrant, stijfkoppig, tegendraads, tegenstrevend, weerspannig, weigerig
Zij kon voor haar gevoel/ gedachten gewoon niet meer meegaan naar het beloofde land. Zij ziet de vrucht niet, ze ziet de dagelijkse realiteit. Ze laat het er bij en gaat over tot de orde van de dag. Gevolg => uit Ruth werd de Heere Jezus geboren, terwijl orpha’s uit beeld verdwijnt. Over uit. Oprha is dus geen typebeeld van Jezus
Ja waar zou je nu onrustig door raken. In alle drie de vergelijkingen laten de mensen zich leiden door onjuiste gedachten die niet leiden tot iets positiefs. Dwalingen die gevoed worden door negatieve en vervelende gevoelens die niet kloppen met een geloof in de werkelijkheid. Deze werkelijkheid van het licht is de blijde boodschap. Het evangelie van Jezus Christus=> de verlossing op al deze dwaalgedachten en atmosferen van de (kracht der) duisternis. En ze worden er alle drie, stuk voor stuk door vertroebeld.
Dat is wat de duisternis doet. Hij gooit geen baksteen op je hoofd, maar hij plant een zaadje van vertroebeling in je hart, wat later conflicteert met het Woord uit de Bijbel (gel. tweeërlei zaad) Zo komt ook een ontzettend beeld van onvruchtbaarheid tot stand.
De dolik en de tarwe lijken misschien op elkaar maar er is een fundamenteel verschil.
Tarwe => brood, geeft leven is bestemd om verder vrucht te geven, het groeit (tot eer) omhoog
Dolik=> is onkruid, geeft geen voeding en is inhoudloos, je kan er dus NIET van leven!, de halm groeit uiteindelijk ook naar omlaag (aarde gericht)
Deze voorbeelden zijn een uitleg over het koninkrijk der hemelen, het is een directe heenwijze dat iemand zelf bepaald of zij kiest voor het koninkrijk of niet!
Het zijn zo ‘geheimenissen’ die Jezus toch in mattheus duidelijk uitlegt over het koninkrijk en hoe je er deel aan kunt hebben.
Een verloren zoon wordt je, door terug te keren naar de vader en te zeggen
ik ben het niet waard, ik heb spijt en geef mij over, plaats mij maar onder de slaven!
Dan zal Hij je verhogen. Een ieder die dit doet(!) zal niet bedrogen uitkomen!
Een tollenaar wordt je door het teveel betaald geld eerlijk terug te geven. Door geen dief meer te zijn maar af te keren van je daden. Je gaat juist recht doen!
Ruth wordt je door op te zien naar de God van Naomi en verwachtingen te hebben die vruchtbaar zijn. Ondanks dat het zwaar weer is,(3 doden + honger) heeft God een mens gemaakt om toch (desondanks) vruchtbaar te zijn. Niet om verdorven rond te lopen.
In alle drie de voorbeelden is het hart van doorslaggevende betekenis. God zegt geef mij je hart (spr 23:26) . maar Hij zegt ook: Behoed uw hart boven al wat te bewaren is, want daaruit zijn de oorsprongen des levens (Spr 4:23).
Onzekerheid, angst, schuld en schaamte zijn veelal oorzaken waarmee de duisternis probeert te regeren tot een resultaat van een onvruchtbaar leven. In veel gedachte patronen steken deze grondleggers steevast de kop op. Maar het is een leugen eerste klas!
Het is een atmosfeer om niet te resulteren maar te eindigen met lege handen. En deze lege handen komen voort uit het handelen vanuit het eigen hart.
In alle gevallen wil ik je oproepen om gewoon radicaal te breken met zulke gedachtepatronen en je te richten op de werkelijke boodschap die Jezus Christus aanbied. En deze toe te laten in je hart!
Dat is een boodschap van Ruth => geloof tot vruchtbaarheid
Dat is een boodschap van de tollenaar => bekering tot vruchtbaarheid
Dat is een boodschap van de verloren zoon => berouw tot vruchtbaarheid
Ondanks dat God processen in werking stelt, zal je in alles wel zelf moeten willen,
Al je wilt kan je het onderstaande gebed bidden.
HEERE Jezus, Ik open mijn hart voor U
Spreek vandaag tot mijn hart
Open mijn oren om Uw stem te verstaan
Open mijn ogen om Uw schoonheid te aanschouwen
En leidt mij door uw Heilige Geest
En vul mijn wezen met uw liefde
Om u te eren, om u te dienen
Heel mijn leven lang
Amen
Ga dan voor goud, (paulus) om de race te winnen en laat je niet mis- of afleiden
Ik zal voor je bidden
