Rolverdeling na geboorte
C. M. Chr. Rots - de Weger | 36 reacties | 21-09-2011| 08:56
Vraag
Ik heb een vraag over de rolverdeling tussen man en vrouw. Het is zo, dat wij binnenkort ons eerste kindje verwachten. Mijn man en ik hebben er veel over gepraat en zijn het er gezamenlijk over eens dat het voor beide de beste optie is dat mijn man parttime gaat werken en ik (de vrouw dus) fulltime blijf werken. Wat wij hebben meegenomen in onze beslissing is: ik houd ontzettend van werken/mijn werk, ik ben ontzettend goed in mijn werk, gaven die ik van God heb gekregen. Als parttime werkende kan ik niet de functie vervullen die ik zo ontzettend leuk vind en waar goed in ben. Ik zou een stapje terug moeten doen en altijd verlangen naar een grotere uitdaging in mijn werk. Daar tegenover vind mijn man zijn werk niet leuk genoeg om fulltime te doen tot zijn 65e. Hij is al een aantal jaar op zoek naar iets anders, maar hij kan niks vinden zonder een vervolgopleiding te moeten doen. Zijn baan bevredigt hem niet. Ik ben geen goede huisvrouw en mijn man is daarentegen wel een goede huisman. Hij vindt het heerlijk om het huis "aan kant, schoon en gezellig" te maken. Voor mij is het huishouden enkel een noodzakelijk kwaad. Ook de opvoeding van de kinderen speelt hierin een grote rol. Mijn man wordt zonder twijfel een geweldige vader die met liefde en geduld onze kinderen de weg kan wijzen, ook als het gaat om Gods wegen. Hij is veel verder geoefend in de genade dan ik en hierdoor beter in staat om onze kinderen op Gods weg te wijzen. Ik ben ongeduldig, raak snel geprikkeld en ben veel minder in staat om structuur aan te brengen in een dag. Dit zijn niet zozeer de twijfels en angsten die elke moeder heeft, maar is echt gebaseerd op zelfkennis. Dit is de motivatie. Waar het vooral om gaat is ons gevoel. In MIJN gevoel moet ik er niet aan denken om mijn dierbare werk, gedeeltelijk, naast mij neer te moeten leggen en in ZIJN gevoel wil hij ontzettend graag minder werken en thuis bij zijn kindje zijn, en haar op te zien groeien en haar persoonlijk op te mogen voeden. Beiden zullen wij gelukkiger worden als de situatie is, zoals ik die in het begin heb beschreven, en ons dochtertje waarschijnlijk ook. Nu staat er in de Bijbel vrij veel beschreven over de rolverdeling die God heeft gemaakt tussen man en vrouw. Ik vind het alleen wel heel moeilijk om over dit specifieke onderwerp een kant en klaar antwoord te vinden, ook omdat deze werkmogelijkheden in de tijd van de Bijbel niet bestond. Ik hoop dat iemand mij hier een antwoord op kan geven.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Waar wil je een antwoord op? Je stelt namelijk niet een vraag, maar je wilt slechts de bevestiging krijgen dat jij mag blijven werken en dat het ‘goed’ is dat je man huisman wordt. Nu, die goedkeuring -of die toestemming- ga ik niet geven. Het is jullie eigen verantwoordelijkheid hoe je je leven vormgeeft. Verantwoordelijkheid heb je naar elkaar, en naar God.
Voor je trouwde heb je misschien dit vraagstuk voor je uitgeschoven. Welnu, dan zul je er nu over na moeten denken. Het is fijn als je nu al kunt zeggen dat je echtgenoot ongetwijfeld een goede vader zal zijn, maar je weet nog niet wat het moeder worden met jóú doet! Mogelijk denk je over een poosje heel anders dan nu. Je zou niet de eerste zijn die toch besluit om het dagelijkse werk -wat nu belangrijk voor je is- naar een tweede plaats te schuiven!
Een hartelijke groet,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het is niet je intentie om iemand met argumenten te overtuigen van je gelijk - maar waarom dan wel een oordeel? Dat begrijp ik niet zo goed.
Overigens ben ik het van harte met je eens dat mensen vaak veel te veel aan hun eigen belang denken, en dat het belang van het kind daarbij ondersneeuwt.
@Rinske
Mijn grote vraag blijft waar in de bijbel staat dat vrouwen geen betaalde baan mogen hebben en geacht worden voor de kinderen te zorgen, en dat mannen moeten zorgen voor de broodwinning.
En over zwangerschap en borstvoeding gesproken: ik neem aan dat het niet Gods bedoeling is dat vrouwen hun kind tot op achttienjarige leeftijd borstvoeding geven! Dus dat praktisch-biologische argument lijkt me na beëindiging van de borstvoeding niet meer helemaal van toepassing.
IK houd ontzettend van mijn werk, IK ben erg goed in mijn werk, IK ga mijn werk erg missen, IK heb een hekel aan het huishouden, IK ben weinig geoefend in de genade (wat je daar dan ook onder verstaat), IK ben ongeduldig, IK ben snel geprikkeld, IK heb weinig structuur. IK, IK IK, een ander woord voor ik is EGO, vandaar mijn term egoïsme.
Ze kan ook gaan werken aan haar ongeduld, proberen wat minder snel geprikkeld te zijn, proberen wat meer structuur in haar leven te krijgen etc. Het is natuurlijk wel de weg van de minste weerstand, om dan te zeggen: ik laat mijn man maar voor het kind zorgen, dan kan ik in elk geval mijn werk doen wat ik zo leuk vind en zo goed kan.
En nogmaals, ik veroordeel de persoon op zich niet, alleen met haar manier van redeneren kan ik het niet helemaal eens zijn, en daar hang ik het woord egoïsme aan. Ik ga dan alleen af op hetgeen ik lees, want verder ken ik heel die persoon niet.
- …en zijn het er gezamenlijk over eens...
- Wat WIJ hebben meegenomen in ONZE beslissing is:...
- Daar tegenover vind mijn man zijn werk niet leuk genoeg …
- Hij vindt het heerlijk om het huis "aan kant, schoon en gezellig" te maken...
- in ZIJN gevoel wil hij ontzettend graag minder werken en thuis bij zijn kindje zijn...
- Beiden zullen wij gelukkiger worden als de situatie is, zoals ik die in het begin heb beschreven, en ons dochtertje waarschijnlijk ook.
Dus: hij (haar man), zij (het kindje), wij (haar man en zij) en ik (zijzelf) = niet EGO, want zoals je al zei: ego is IK, IK en nog eens IK, en hier zie ik toch echt iets anders staan als ALLEEN maar IKKE!
Dank voor deze aanvullingen, je haalt me de woorden uit de mond!
Persoonlijk vind ik het een goede zaak dat er 1 ouder voor het kindje wil zorgen en het niet naar een kinderdagverblijf gaat. (nou krijg ik gelijk een horde moeders op mn nek)
Het maakt dan toch niet uit wie?
Allebei de ouders zijn in een normale situatie toch geschikt om hun kindje liefde te geven.
Beste ouders,
Succes straks met de opvoeding en Gods zegen hierin toegewenst.
Gods woord is duidelijk!
Adam ging werken na de zondeval, en Eva zorgde voor de kinderen.
En letterlijke teksten over wel of geen geldverdienende vrouwen...
zoek vrede in je beslissing met God!
En oordeel niet over de thuisblijf-moeders,
en oordeel ook niet over de werkende moeders!
Het gaat om Gods mening, en niet om die van ons!
Wat zijn nu 3,5 jaar op een mensenleven? Het kind heeft een moeder nodig en als het kind op school zit kan je weer gaan werken! Jezelf wegcijferen is geen schande, maar leven zoals Jezus het deed!
Waar staat dat precies?
'Mijn grote vraag blijft waar in de bijbel staat dat vrouwen geen betaalde baan mogen hebben en geacht worden voor de kinderen te zorgen, en dat mannen moeten zorgen voor de broodwinning. '
Leg me geen woorden in de mond, Pompelmoen. Je zal mij niet horen zeggen dat vrouwen geen betaalde baan mogen hebben! Waarom word deze vraag gesteld? Het voelt voor mij onnatuurlijk, maar dat vind ik net zo goed met een creche. Dan liever haar eigen papa.
'En over zwangerschap en borstvoeding gesproken: ik neem aan dat het niet Gods bedoeling is dat vrouwen hun kind tot op achttienjarige leeftijd borstvoeding geven! '
Wie zegt dat dan? Dat heb ik nog nergens gelezen geloof ik.
"Dus dat praktisch-biologische argument lijkt me na beëindiging van de borstvoeding niet meer helemaal van toepassing"
Een moeder word geacht weer na 10 weken op de werkplek te verschijnen. En aangezien borstvoeding iets langer is bedoelt dan 10 weken is zo'n praktisch-biologisch argument zeker van toepassing. Maar ik bedoelde het niet eens 'praktisch-biologisch', ik bedoelde meer: kijk hoe God een vrouw geschapen heeft. En als je je ook maar een ietsjepietsje verdiept in leuke weetjes over het vrouwenbrein en het mannenbrein dan zie je al snel hoe vernuftig mooi we zijn geschapen. Precies afgestemd op het van origine natuurlijke doel. Maar wie weet zijn er uitzonderingen. De vraagstelster denkt in ieder geval goed na voor ze iets onderneemt en daar houd ik wel van. Wat ze ook kiest, ze gaat niet klakkeloos de horde achterna.
Vraagstelster: probeer biddend en lezend een keuze te maken. Veel liefde en geluk toegewenst!
alles wat ertegenin gebracht wordt, moet letterlijk alles weergeven,
maar ik, persoonlijk!! geloof dat er niet voor niets een vader-rol en een moeder-rol is.
en je kinderen zijn zo snel groot, en ze hebben vastigheid nodig.
net zoals in het antwoord van deze vraag aangegeven wordt: niemand kan voor iemand anders beslissen wel of niet werken.
maar laat anderen ook in hun waarde, en dat vind ik gemist worden in deze discussie,
iedereen moet maar denken zoals de ander doet.
en daarom is er zoveel verdeeldheid.
ga werken als vrouw en moeder als je dat zo graag wilt, en je er goed bij voelt, en geniet van je kids als je thuiskomt.
blijf thuis bij de kinderen als je dat liever doet, en als dat met het geld ook kan, dan heb je het toch goed!
geniet dan van je rol als moeder overdag.
en ik denk dat het belangrijkste toch wel vaak gemist wordt:
denken we ook weleens aan mensen die geen kinderen hebben, die allebei (kunnen) werken, maar waarvan de vrouw graag thuis zou willen blijven om voor hun kindje te kunnen zorgen...?!
dan mogen we wel dankbaar zijn dat we kinderen gekregen hebben!
Soms is het confronterend om te lezen omdat het misschien niet altijd strookt met wat je zelf wilt. Maar je leert er wel van!
Er wordt zelf ook al aangegeven dat de Bijbel op dit punt een leefwijze beschrijft die niet is meeontwikkeld met de samenleving. Waarom dan toch strikt aan een achterhaalde rolverdeling vasthouden als je van te voren ziet aankomen dat niemand daar gelukkig van wordt? We wonen toch ook niet meer in tenten?
Kant en klare antwoorden hoef je zelden te verwachten. Het is een kwestie van zoeken, en wat mij betreft doe je dat meer in de geest van de Bijbel dan in de letter.
Succes!
ik ben het van harte eens dat je moet gaan werken als vrouw als dat goed voelt, en thuisblijven als dát goed voelt ( en als dat kan..laten we dat niet vergeten )
Maar waarom dan in je eerdere post de uitspraak:
Gods Woord is duidelijk; Adam ging werken en Eva zorgde voor de kinderen.
Want ik vind dat helemaal niet zo duidelijk....vandaar mijn vraag, wáár is Gods Woord precies zo duidelijk?
de man werkt in het zweet zijns aanschijns, en de vrouw zal met smart kinderen baren,
en Eva wordt door Adam genoemd: moeder aller levenden.
Daar zie ik een taakverdeling in, en dan vat ik dat zo op.
en idd, boulanger, ons gevoel is niet echt te vertrouwen,
laten we alles in gebed brengen, zodat we er vrede over hebben wat we willen doen,
zodat we weten dat we Gods wil doen!
vandaar dat ik het graag bijbels onderbouwd wil hebben ipv:" ik voel dat een vrouw bijbels gezien thuis moet blijven"
Of als een man zegt: " volgens mijn gevoel moet jij je baan opgeven, want dat is bijbels"
Daarom, moeten we proberen zonder bril die we ophebben door onze opvoeding of door de maatschappij de bijbel kritisch lezen.
@hanna:
die vloeken zijn waarheid ( en al zeker dat de man over de vrouw zal heersen ) , maar zeggen m.i. niet of je als vrouw een baan mag hebben, of je als man huisman mag worden. ( want ook dat is heus waar werken in het zweet zijns aanschijns ) . Weliswaar niet op een akker zwoegen, maar mijn eigen man is ook geen landbouwer geworden, ;-)
Als je aanhoudt dat er in de bijbel staat dat de vrouw thuis moet zijn en de man enkel het inkomen verzorgt, hoeveel doen we dan niet tekort aan onze christenzusters in afrika/azie/zuid0amerika ( en ook veel europese landen ) , waar het onmogelijk is te bedenken dat de vrouw thuisblijft en de man werkt, maar het broodnodig is dat beide ouders werken.
- 1
- 2
