Muziekinstrumenten achterwege laten
Ds. C.J. Barth | 4 reacties | 06-09-2011| 08:52
Vraag
Zonde is dat je iets doet wat niet mag en dat je iets nalaat wat je moet doen. Dus als God iets gebiedt dan horen we dat te doen. Nu lees ik dat Hij zegt dat we Hem moeten loven met de trommel, fluit, snarenspel, citer en cimbaal, enz. Dat is toch een bevel, maar ik lees nogal eens dat die muziek in reformatorische kringen juist afgekeurd wordt. Mijn vraag is dus niet: mag een band bij de Psalmen, gezangen en geestelijke liederen, maar ik vraag me af: mag je het achterwege laten?
Antwoord
Beste vraagsteller,
De dienst aan God is een liefdedienst. Maar wij mensen maken er vaak weer een last van. Dat kan twee kanten op gaan, namelijk door "dit mag niet en dat mag niet" of juist door "dit moet en dat moet." Jouw vraag is: mag je trommel, fluit en dergelijke achterwege laten?
Mijn antwoord is: Ja, dat mag gerust. Wij zijn niet verplicht om deze oude joodse muziekinstrumenten te gebruiken (of om een band te hebben). Waarom? Ik noem een paar punten, die ook op veel andere dergelijke discussies van toepassing zijn ("Je moet bidden met opgeheven handen", "je moet drie keer per dag knielen", enzovoorts.)
a. De bedoeling van Psalm 150 is om ons aan te sporen God te loven (daarnaast zijn er natuurlijk Psalmen die klagen en treuren.) De Psalm is helemaal niet bedoeld om muziekinstrumenten aan te bevelen of te verplichten. Door er een wetje van te maken, gaan we de hele bedoeling van de Psalm missen.
b. Door alle tijden heen is God op heel veel manieren geprezen. In de tempel bij bepaalde gelegenheden met uitbundige muziek. Maar ook thuis met alleen mond en hart, of bij de harp. Dat zou allemaal verkeerd zijn als je Psalm 150 opvat als een gebod.
c. Er zijn genoeg gemeentes waar velen ‘niet blij’ worden van een band. Een band zou daar de lof op God niet bevorderen, maar verhinderen. Te letterlijk bijbelgebruik zorgt er vaak voor dat er precies het tegenovergestelde gebeurt als wat de Bijbel bedoelt! De trommel betekent dan het einde van de lof en het begin van ruzie.
d. De apostel Paulus keert zich in zijn brieven regelmatig tegen christenen die elkaar allerlei verplichtingen op leggen. Ondertussen komt het werkelijke heilige leven in gedrang… Het grote gebod van de liefde, wordt vervangen door allerlei kleine geboden en verboden zonder liefde.
Kortom: Loof God! Daar gaat het om in Psalm 150. In de tijd van toen gebeurde dat (soms, maar ook niet altijd) met allerlei instrumenten. Nu gebruiken wij weer andere muziek instrumenten en op andere plaatsen nog weer andere instrumenten. Of wij gebruiken zelfs helemaal geen instrument. Als het maar past bij de heilige dienst aan God en tot eer is van Zijn grote Naam. Alles wat adem heeft, love de Heere!
Ds. C. J. Barth
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.J. Barth
- Geboortedatum:09-02-1975
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Langbroek
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Niet dat ik tegen andere instrumenten ben, maar wat me opvalt en wat ik zelf zie is dat het zo doorslaat. Prachtige en diepe liederen en dan zoveel herrie van de verschilende instrumenten? Nee...
Het is voor iedereen weer anders denk ik, laat elkaar daar vrij in.
Voor mij komt de stilte en de rust veel dieper dan de herrie als het om het eren en dienen van God gaat.
<i>Reageren op een antwoord is mogelijk mits de reactie iets toevoegt en niet in strijd is met het antwoord van de deskundige. Vraagstellers zijn niet gebaat bij tegenstrijdige reacties en bovendien vinden we het ongepast ten opzichte van de deskundige die zijn/haar vrije tijd ter beschikking stelt om onze bezoekers te helpen. Voor discussies is er het forum.</i>
