Gewone en bijzondere roeping
Ds. A.J. Schalkoort | 4 reacties | 30-08-2011| 16:00
Vraag
Wat is het verschil tussen een gewone roeping en een bijzondere roeping?
Antwoord
Het verschil tussen een gewone roeping en een bijzondere roeping, is dit dat wij bij de eerste geroepen worden door Gods Woord en Geest uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht en bij de tweede kan het gebeuren dat wie de eerste roeping heeft gehoord, ook in het bijzonder wordt geroepen tot het ambt van predikant, ouderling of diaken. Een sprekend voorbeeld van de beide roepingen, zien we in het leven van Paulus. De Heere had hem eerst geroepen uit de duisternis van zijn vrome godsdienst en vervolgens geroepen om een apostel te worden van de Heere Jezus Christus. Het mag dus duidelijk zijn dat wie meent een bijzondere roeping te hebben tot het ambt, wel weet van de eerste roeping tot geloof en bekering, tot de dienst van de Heere in ons persoonlijk leven om vervolgens ook te weten van de begeerte om het Evangelie te mogen verkondigen aan de naaste.
Ds. A. J. Schalkoort
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.J. Schalkoort
- Geboortedatum:05-10-1948
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Lunteren
- Status:Actief
219 artikelen
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
4 reacties
MUS
30-08-2011
/ 16:24
Welke roeping is het meest bijzonder? Ik vind 'de-roeping-uit-de-duisternis' de meest bijzondere!
Verder krijgt iedere christen de roeping om met zijn gaven (talenten) te woekeren en zo het 'ambt aller gelovigen'uit te oefenen, of in een bediening te staan van hetzij profeet, herder, leraar, evangelist of apostel.
Als Hij opgevaren is in de hoogte, heeft Hij de gevangenis gevangen genomen, en heeft den mensen gaven gegeven (Ef. 4:8)
En het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen (Handelingen 2:17).
Verder krijgt iedere christen de roeping om met zijn gaven (talenten) te woekeren en zo het 'ambt aller gelovigen'uit te oefenen, of in een bediening te staan van hetzij profeet, herder, leraar, evangelist of apostel.
Als Hij opgevaren is in de hoogte, heeft Hij de gevangenis gevangen genomen, en heeft den mensen gaven gegeven (Ef. 4:8)
En het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen (Handelingen 2:17).
adriano313
30-08-2011
/ 19:36
Beste vragensteller, gewone roeping, bijzondere roeping.....
Klinkt als een typisch voorbeeld van een "leer oneliner" wat voor een hoop mensen weer onduidelijk of verwarrend kan worden.
Snapt u deze gedachtengang:
" alsof mensen die het ambt bedienen alleen als bijzonder te boek staan of worden genoemd..." “en de rest gekwalificeerd wordt als normaal...”
Alsof de een boven de ander zou staan of de één bijzonderder is dan de ander?
Misschien bedoelen mensen die dit zo genoemd hebben dit er niet mee, maar het wordt wel gesteld. Ook komt het niet voor in de bijbel en is God m.i. ook niet van de speciaaltjes
Om te beginnen heeft God ALLE mensen die Hij geschapen heeft lief. En wil Hij niets anders dan ze trekken uit de macht der duisternis tot het licht. Hij trekt deze mensen door Zijn liefde en door Zijn Genade te geven aan een ieder die Hem er naar vragen en hun hart aan Hem geven.
"Mijn zoon, Mijn dochter, geef Mij je hart (Spr.23: 26)"
en (spr.4:4b en 23)
Laat uw hart mijn woorden vasthouden; onderhoud mijn geboden, opdat gij moogt leven.
Behoed uw hart boven al wat te bewaren is, want daaruit zijn de oorsprongen des levens.
Misschien mag hier het accent wat meer op komen te liggen, want het geeft duidelijk aan HOE God je roept. Niet in “kwalificaties” maar door je Hart AAN hem te geven, Zijn Woorden IN je hart te bewaren en je hart BOVENALLES te beschermen.
Hiernaast hebben we als kind van God in Hem ALLEMAAL al een bestemming. Wat ik vreemd vind is dat er nauwelijks aandacht bestaat voor de gemeentestructuur zoals beschreven in Rom 12, 1 kor12 en ef.4. Er bestaat 1 lichaam met 5 ambtelijke taken binnen elke gemeente (ef.4) en hiernaast hebben we ALLEMAAL een genaderol(gaven). Dus niet om niets te doen, maar om elkaar te dienen tot welzijn van een ieder.
Samengevat is de rol die iedereen heeft dus uniek en vullen we elkaar aan; in efeze staat geschreven “eenheid en verscheidenheid” en in 1 korinte 12 staat “Vele gaven, één Geest” en “Allen leden van één lichaam”. Natuurlijk is er wel spraken van verschil in functionaliteit en verantwoordelijkheid. Maar dat zou ik niet clasificeren als “bijzonder” versus “normaal” maar definiëren zoals er geschreven staat: UNIEK.
Klinkt als een typisch voorbeeld van een "leer oneliner" wat voor een hoop mensen weer onduidelijk of verwarrend kan worden.
Snapt u deze gedachtengang:
" alsof mensen die het ambt bedienen alleen als bijzonder te boek staan of worden genoemd..." “en de rest gekwalificeerd wordt als normaal...”
Alsof de een boven de ander zou staan of de één bijzonderder is dan de ander?
Misschien bedoelen mensen die dit zo genoemd hebben dit er niet mee, maar het wordt wel gesteld. Ook komt het niet voor in de bijbel en is God m.i. ook niet van de speciaaltjes
Om te beginnen heeft God ALLE mensen die Hij geschapen heeft lief. En wil Hij niets anders dan ze trekken uit de macht der duisternis tot het licht. Hij trekt deze mensen door Zijn liefde en door Zijn Genade te geven aan een ieder die Hem er naar vragen en hun hart aan Hem geven.
"Mijn zoon, Mijn dochter, geef Mij je hart (Spr.23: 26)"
en (spr.4:4b en 23)
Laat uw hart mijn woorden vasthouden; onderhoud mijn geboden, opdat gij moogt leven.
Behoed uw hart boven al wat te bewaren is, want daaruit zijn de oorsprongen des levens.
Misschien mag hier het accent wat meer op komen te liggen, want het geeft duidelijk aan HOE God je roept. Niet in “kwalificaties” maar door je Hart AAN hem te geven, Zijn Woorden IN je hart te bewaren en je hart BOVENALLES te beschermen.
Hiernaast hebben we als kind van God in Hem ALLEMAAL al een bestemming. Wat ik vreemd vind is dat er nauwelijks aandacht bestaat voor de gemeentestructuur zoals beschreven in Rom 12, 1 kor12 en ef.4. Er bestaat 1 lichaam met 5 ambtelijke taken binnen elke gemeente (ef.4) en hiernaast hebben we ALLEMAAL een genaderol(gaven). Dus niet om niets te doen, maar om elkaar te dienen tot welzijn van een ieder.
Samengevat is de rol die iedereen heeft dus uniek en vullen we elkaar aan; in efeze staat geschreven “eenheid en verscheidenheid” en in 1 korinte 12 staat “Vele gaven, één Geest” en “Allen leden van één lichaam”. Natuurlijk is er wel spraken van verschil in functionaliteit en verantwoordelijkheid. Maar dat zou ik niet clasificeren als “bijzonder” versus “normaal” maar definiëren zoals er geschreven staat: UNIEK.
adriano313
30-08-2011
/ 19:44
Oeps er sluipt gewoon een foutje in (zo zie je maar weer),
Correctie UNIEK is natuurlijk mijn beoordeling en mijn woorden!
(Maar zo zou ik God's plan en werk graag willen omschrijven)
Correctie UNIEK is natuurlijk mijn beoordeling en mijn woorden!
(Maar zo zou ik God's plan en werk graag willen omschrijven)
janvanverweg
01-09-2011
/ 06:41
de gewone roeping is om navolgers van Christus te zijn. zoutend zout en lichtend licht.
de gewone roeping roept op om vrucht te dragen. zonder vrucht is er geen leven.
mensen maken onderscheid tussen officiele vruchtdragers en onofficiele vruchtdragers.
de laatsten dragen dan vaak geen vrucht meer. (daar hebben we iemand voor in dienst genomen!)
God is een levende God die spreekt en richting geeft. dat doet God op tal van manieren.
een ding werkt niet: afwachten tot God spreekt!
God heeft al gesproken door de bijbel heen. we weten wat we moeten doen : vruchtdragen!
als we dat gaan doen, dan kan het zomaar zo zijn dat God op je verder inzicht geeft waar en hoe je mag vruchtdragen.
de gewone roeping roept op om vrucht te dragen. zonder vrucht is er geen leven.
mensen maken onderscheid tussen officiele vruchtdragers en onofficiele vruchtdragers.
de laatsten dragen dan vaak geen vrucht meer. (daar hebben we iemand voor in dienst genomen!)
God is een levende God die spreekt en richting geeft. dat doet God op tal van manieren.
een ding werkt niet: afwachten tot God spreekt!
God heeft al gesproken door de bijbel heen. we weten wat we moeten doen : vruchtdragen!
als we dat gaan doen, dan kan het zomaar zo zijn dat God op je verder inzicht geeft waar en hoe je mag vruchtdragen.
