Belofte
Ds. A. Simons | 1 reactie | 17-08-2011| 18:00
Vraag
Aan ds. Simons. Ik heb uw antwoorden gelezen over de belofte. Als ik echter zou zeggen in de kringen waar ik mij noodzakelijkerwijs in beweeg, "de vaste grond van mijn geloof is de belofte", dan komt direct de vraag: hoe weet je dat de belofte voor jou is? Dan, zegt men, moet je toch bij beleving weten wat God gedaan heeft aan je ziel. En ik kan dat niet onder woorden brengen, vaak ook niet voor mezelf.
Hoe kan ik hiermee omgaan? Graag zou ik hier ook meer over willen lezen. Kunt u misschien een boek aanbevelen dat handelt over deze zaken?
Deze vraag werd ook behandeld in het programma 'Pastorie online':
Antwoord
Ik heb jouw/uw vraag gelezen. Lastig om deze vraag te beantwoorden. Lastig omdat ik niet zoveel weet van de context waarin deze dingen worden beleden. Er is een spanning voelbaar in jouw/uw woorden. Het is niet onverschillig hoe en op wat voor manier dingen gezegd worden. Woorden kunnen op zichzelf bijbels zijn en toch een dubbele bodem hebben die niet bijbels is. De spanning is naar mijn mening de verwarring tussen de ervaring/beleving van de dingen en de vastigheid van God beloften.
In de eerste plaats hangt de vastheid van Gods belofte niet af van onze beleving. Het Woord is waar, Gods beloften zijn waarachtig omdat God waarachtig is. Johannes zegt in zijn eerste brief: Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve en ons reinige van alle ongerechtigheid. Wat bedoelt Johannes met rechtvaardig in deze context? God is betrouwbaar, God kan niet liegen omdat Hij rechtvaardig is. Je kunt er van op aan. Zijn Woord is waar. Hij doet wat Hij belooft, anders is God geen God meer en niet meer rechtvaardig. Met eerbied gesproken: Hij kan van Zijn Woord niet af omdat Hij rechtvaardig is (1 Joh.1:9). Zo mag en kan een goddeloze/zondaar zich verlaten op het Woord alleen. Ik ben niet waar, maar God is waar! Dit is het fundament. Als je dit weg neemt dan neem je Gods kinderen alles af. Ze hebben niets in Zichzelf waar ze zich op kunnen verlaten. Het Woord, de beloften Gods, Christus alleen dat is hun houvast. Zo hangen ze aan Gods beloften. Als een vaste grond die niet zal wankelen. Zij wankelen duizend maal, het Woord niet. Christus niet. De belofte niet!
Gaat deze wetenschap buiten je ervaring om? Natuurlijk niet, dit gaat dwars door je heen. Door de beproevingen heen oefent God Zijn kinderen in het allerheiligst geloof. Lees maar bij Abraham in Hebreeën 6:13-20 waar zijn vaste grond gevonden werd. Het staat er letterlijk. Hebr. 6:18: "Opdat wij, door twee onveranderlijke dingen, in welke het onmogelijk is dat God liege, een sterke vertroosting zouden hebben, wij namelijk, die de toevlucht genomen hebben, om de voorgestelde hoop vast te houden; 19 Welke wij hebben als een anker der ziel, hetwelk zeker en vast is, en ingaat in het binnenste van het voorhangsel."
De troost van Gods belofte wordt alleen ervaren wanneer we toevlucht nemen tot de voorgestelde hoop. Vriend, heb je de toevlucht al genomen tot de beloften Gods? Goed, het is niet altijd gemakkelijk om je ervaringen onder woorden te brengen. De een kan dat beter dan de ander. Toch gaat het daar in de eerste plaats niet over. Het gaat er wel over; weten wij iets van de betrouwbaarheid van Gods beloften ook in ons leven? Weten wij enigermate iets van de dierbaarheid, de heerlijkheid van die gezegende Persoon van de Heere Jezus Christus vanuit het Woord?
Wil je iets lezen over de bovengenoemde dingen dan zou ik je aanraden om het boekje te lezen van Erskine: De zekerheid van het geloof. Een pracht boek. Ook vind ik het boek van Gods weg van vrede en het boekje Geloof en leef van Bonar helder en eenvoudig als het over de bovengenoemde dingen gaat.
Van harte Gods zegen,
Ds. A. Simons, Vinkeveen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Simons
- Geboortedatum:07-05-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Valburg-Homoet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je zegt: Dan, zegt men, moet je toch bij beleving weten wat God gedaan heeft aan je ziel. En ik kan dat niet onder woorden brengen, vaak ook niet voor mezelf. Hoe kan ik hiermee omgaan?
Je simpelweg vastklampen aan Gods Woord! Zorg dat je je die eigen maakt dan heb je altijd weerwoord. Ik hoorde eens een leuke vergelijking: Bij de FBI, afdeling valsemunterij, leren ze je niet hoe vals geld eruit ziet, maar hoe echt geld eruit ziet. Al verzinnen ze duizenden manieren om vals geld te maken, als je dan een biljet vast hebt dat er niet echt uitziet heb je dus vals geld te pakken. Met God Zijn zaken is het net zo. Als je de Waarheid kent heeft de leugen geen vat op je.
Ik plak een klein stukje uit romeinen 3 neer:
Maar nu is de rechtvaardigheid Gods geopenbaard geworden zonder de wet, hebbende getuigenis van de wet en de profeten: Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid. Want zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods; En worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing, die in Christus Jezus is;
Hier staat WEL dat jij de rechtvaardigheid van Jezus om niet, helemaal gratis krijgt. Geen voorwaarden vooraf, ook geen beleving van wat God aan je ziel gedaan heeft. Zelfs jouw geloof (hoewel je dat wel nodig hebt, Gal.2:16) voegt niets toe want je krijgt de rechtvaardigheid uit het geloof van Jezus Christus.
Er staat NIET in de bijbel dat je dat MOET ervaren aan je ziel. Wel dat dat kán, de psalmen staan er vol mee, maar niet dat dat MOET. Mensen die dat beweren bedoelen het vast goed, maar ondertussen houden ze je tegen om in te gaan.
Dus dé manier om met dat soort opmerking om te gaan is "je bijbel kennen". Dan weet je wat er wel en niet staat en of het wel of niet klopt wat ze zeggen.
