Heimwee in huwelijk
C. M. Chr. Rots - de Weger | 3 reacties | 28-07-2011| 16:33
Vraag
Allereerst wil ik zeggen dat ik heel blij ben met deze site, mijn complimenten! Ik heb een actuele vraag die wellicht ook bij andere jonge stelletjes leven. Volgend jaar hopen wij (mijn vriend en ik) te gaan trouwen. Allebei komen we uit een druk en groot gezin. Straks, als we getrouwd hopen te zijn, zullen we veel samen zijn, wat natuurlijk erg fijn is. Maar aan de andere kant lijkt het me ook zo stil. Ik ben echt een gezelligheidsmens. Mijn aanstaande man werkt vijf dagen in de week en ik wat minder. Hoe moeten wij (of ik, want mijn vriend heeft er niet echt last van) hiermee omgaan? Kun je je hierop al 'voorbereiden'? Daarbij komt ook nog dat ik snel last van heimwee heb. Het lijkt me straks ontzettend stil.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je bereidt je voor op je huwelijk. Geweldig! Gefeliciteerd! Maar wat verwacht je van dit ‘instituut’? Het huwelijk is geen gevangenis, waar je straks in vast zit! Je gaat een verbintenis (voor het leven) aan, maar daarbij lééf je wel! Allebei op je eigen wijze, met eigen werk, eigen familie en eigen vrienden. Het is prachtig als er (straks) gezamenlijke vrienden zijn, als je een fijne schoonfamilie krijgt. Allemaal verríjking van je leven waar je samen met je (aanstaande) echtgenoot van mag genieten. Nu al. En volgend jaar wellicht nog meer!
Als je slecht tegen stilte kunt nodig je toch mensen uit? Op de koffie, om mee te eten, om te komen logeren. Mocht je in een andere -nieuwe- omgeving gaan wonen, zorg dan dat je niet alleen in je mooigemaakte huis blijft zitten. Dóé dingen! Sámen, maar ook apart. Nodig familie, vrienden, buren, enzovoort uit! Zoek een hobby, ga sporten of meld je aan voor vrijwilligerswerk in je kerk of buurt. Kijk rond, want er is zóveel te doen! Je zult zien dat, als je je open opstelt naar je nieuwe leven als getrouwde vrouw, je een gelukkig mens bent! Ga echter vooral níét je man claimen door altijd met z’n tweetjes te willen zijn, dan heb je verkeerde verwachtingen van je huwelijksleven!
Veel geluk toegewenst,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Begrijpelijke vraag, en herkenbaar;)
Door ons huwelijks is destijds ook mn hele leven veranderd ivm het beroep van mn man. Het heeft wel een tijd geduurd voordat ik gewend was aan ons nieuwe leven en de "stilte". Ondanks dat we erg gelukkig zijn samen, kan ik soms nog een heel klein traantje pinken als 1 van onze loge's naar een tijdje weer vertrekt in bijvoorbeeld de vakantie. Mn man begrijpt het gelukkig, bespreek het met je man, en benadruk dat het niets afdoet aan de liefde voor hem, maar de situatie in het geheel.
En... je leven verandert als je trouwt, maar het houdt niet op. Je kan dan vrienden uitnodigen wanneer je maar wilt zonder rekening te hoeven houden met jongere brusjes die naar bed moeten e.d.
