Weerzin tegen seks

drs. J(oke) Ronner-Wattel | 35 reacties | 15-06-2011| 12:34

Vraag

Zoals het betaamd hebben wij gewacht met seks totdat we getrouwd waren. Inmiddels zijn we dat zo'n twee jaar en ik heb er spijt van dat we gewacht hebben. Anders had ik er wellicht voor ons trouwen achter kunnen komen dat mijn vrouw weerzin heeft tegen een (volgens mij) normaal mannelijk lichaam. We houden van elkaar, dat merk ik in alles. Alleen het heeft bijvoorbeeld meer dan een jaar geduurd voordat mijn vrouw mijn geslachtsdeel met blote handen durfde aan te raken. Nu twee jaar later heb ik slechts een vermoeden hoe het lichaam van mijn vrouw er uit ziet, omdat ze zich niet of nauwelijks naakt wil laten zien. Als ze haar pyjama aantrekt, draait ze meestal nog steeds haar rug naar me toe. Mijn voorlopige conclusie is dat mijn vrouw van me houdt, zich lichamelijk ook aangetrokken voelt tot mij (knuffelen, enzo) maar zich absoluut niet seksueel tot me aangetrokken voelt. Deze weerzin komt volgens mij ook ook door haar vaginisme, zoals door de dokter is geconstateerd,  waardoor ik nog niet bij haar naar binnen ben geweest. Leuk al die oefeningen die ze in therapie nu moet doen, maar zolang er psychisch niet iets verandert, denk ik niet dat dit ooit goed gaat komen. Vele keren ben ik zwaar gefrustreerd geweest, afgewezen als een hond die om een brok bedelt. Talloze keren hebben we er over gepraat, maar er is een kloof van onbegrip. Ze vindt seks namelijk zo onbelangrijk, dat ze zich simpelweg niet echt kan inbeelden dat er mensen zijn die het wel belangrijk vinden. Het heeft dan ook behoorlijk lang geduurd (1,5 jaar) voor ik haar zo ver had om naar de dokter te gaan. Ik heb me er inmiddels bij neergelegd dat het zo blijft. Als ik namelijk continue hoop en verwachting hou, ga ik er aan kapot. Nu moet ik mezelf bewaken zodat ik niet, in zelfmedelijden, mijn seksuele heil zoek buiten wat de Bijbel toestaat in het huwelijk. Dit maakt me erg bang en ik twijfel er aan of dit tot in lengte van dagen goed blijft gaan. Er is een steeds sterker wordende stem stem in mijn hoofd die aandringt op zelfbevrediging en pornografie. Hoe moet ik hier mee omgaan?


Antwoord

Het is zondermeer een erg lastige en moeiljke situatie waarin je je bevindt. Een verschil tussen man en vrouw in het omgaan met en verlangen naar seksualiteit is normaal en over het algemeen gaat het om een verschil wat te overbruggen is. Maar tussen jullie gaapt een enorme kloof en het lijkt bijna onmogelijk dat die verdwijnt of minder wordt.

Je schrijft dat jullie inmiddels therapie hebben vanwege vaginistische klachten. Volgen jullie de therapie samen en is er voor jou ook ruimte je frustraties te bespreken? Dat lijkt me voorwaarde om samen verder te komen.

Je kunt je afvragen of de weerzin komt door het vaginisme, maar mogelijk wordt het vaginisme veroorzaakt door de weerzin. En therapie schiet niet echt op als er psychisch zo'n grote aversie is tegen seksualiteit. Daar zou eerst aan gewerkt moeten worden, omdat oefeningen anders juist de weerzin groter kunnen maken. De vraag kwam bij mij op hoe deze aversie tegenover seksualiteit ontstaan is. Vaak ligt de oorzaak in negatieve seksuele ervaringen in het verleden. Je schrijft daar niets over, dus ik weet niet of daar een oorzaak ligt. Je schrijft ook dat je vrouw seks onbelangrijk vindt. Maar het kan niet alleen dat zijn, want als je iets voor je zelf niet of minder belangrijk vindt, dan kun je het de ander nog wel gunnen.

Ik lees over je wanhoop en dat het voor jou erg moeilijk is je seksuele heil niet elders te zoeken. Ik denk dat het belangrijk is dat je iemand in vertrouwen neemt, met wie je deze problematiek kunt delen. Want het is bijna te zwaar om alleen te dragen. Zoek iemand met wie je kunt praten en kunt bidden om behoed te worden voor de zonde en om geduld te blijven hebben met je vrouw.  Hoe moeilijk het misschien ook is, probeer in gesprek te blijven met je vrouw, van haar te houden en dat ook te laten merken. Doe samen dingen waarvan je wel allebei kunt genieten. Zoek zelf ook afleiding in bijvoorbeeld werk, hobbies, vrienden. Ik hoop dat er uiteindelijk toch iets mag veranderen. 

Drs. Joke Ronner-Wattel

Lees meer artikelen over:

seksualiteit in het huwelijk
Dit artikel is beantwoord door

drs. J(oke) Ronner-Wattel

  • Geboortedatum:
    26-06-1960
  • Kerkelijke gezindte:
    Gereformeerd Vrijgemaakt
  • Woon/standplaats:
    -
  • Status:
    Actief
151 artikelen
drs. J(oke) Ronner-Wattel

Bijzonderheden:

Joke Ronner is GZ-Psycholoog


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
35 reacties
AHHK76
15-06-2011 / 13:56
Heel veel sterkte!
bootje
15-06-2011 / 16:00
O vreselijk moeilijk. Hopelijk veranderd het voordat het misschien te laat is, het lijkt me zoo moeilijk voor u (en ik ben een vrouw)Het lijkt me idd zo frustrerend. Ik vind dat u vrouw verplicht is naar u toe alle therapies te volgen die er zijn, het klinkt misschien hard maar anders kan je n.m.i. ook beter niet trouwen. Dit is meer een broer/zus relatie hoeveel liefde er ook mag zijn. Diep respect voor u!!!!
Liesel
15-06-2011 / 16:07
@Bootje: Je weet toch helemaal niet wat die vrouw in het verleden heeft meegemaakt? Misschien weet haar eigen man dat nog geen eens. Je kunt wel gelijk met oordelen klaar staan over een ander mens maar daar is niemand mee geholpen.

Er staat niet in de vraag waarom die vrouw zo doet..
krista
15-06-2011 / 16:54
Dit lijkt niet een huwelijk maar een broer-zus verhouding. Jammer en verdrietig. Of je als man dit een aantal jaar kan en wil volhouden vraag ik mij af, het is en voelt als tegen-natuurlijk.
Bommel
15-06-2011 / 19:08
Goed dat jullie relatief snel hulp hebben gezocht. Hopelijk is dat niet alleen voor vaginisme.

Ik heb het van dichtbij meegemaakt en een huwelijk gaat er gegarandeerd door kapot. Dit houdt geen mens vol. Liefde slaat om naar haat als je steeds afgewezen wordt. Jullie moeten echt psychisch worden bijgestaan, kosten wat het kost, of je vrouw dit nu leuk vindt of niet. Niets is een echtscheiding waard.
bootje
15-06-2011 / 20:20
Liesel ik veroordeel de vrouw niet! Als zij iets heeft meegemaakt vreselijk voor haar! Maar dan vind ik is het je plicht dit (hoe moeilijk ook) aan je man toe te vertrouwen en er toch hard aan te werken. En daarom vind ik dat zij verplicht is alle therapieen te volgen die er zijn. Nu is de man ook slachtoffer. Dat dan toch ook een gevolg als je een huwelijk aangaat?
naam
15-06-2011 / 20:45
Sterkte en veel geduld gewenst. Blijf in gesprek met je vrouw, probeer haar liefdestaal te spreken (liefde nodigt uit tot wederliefde), en ZOEK HULP. Het huwelijk is het zoo waard dat dit goed komt. Geef in gesprek ook duidelijk aan dat je hieraan kapot gaat, en over je angst dat je 'je seksuele heil' elders zou gaan zoeken. Geef een luisterend oor naar je vrouw. En bid SAMEN dat dit goed mag komen
boulanger
15-06-2011 / 21:35
Wat een vreselijk lastige situatie! De vrouw had dit mischien beter kunnen bedenken voordat ze ging trouwen, iedereen weet dat bij een huwelijk seksuele gemeenschap hoort. Ik vind het ergens niet eerlijk tegenover haar man, hij moet zich enorm gekwetst en afgewezen voelen. Of ze nu een 'traumatisch' verleden heeft of niet, ze is het tegenover haar man verplicht om alles op alles te zetten om die afkeer te overwinnen, en dan gaat waarschijnlijk niet zonder professionele hulp. Heel veel sterkte hiermee, ik hoop echt dat het snel goed komt voor jullie allebei!!!
Ano
16-06-2011 / 01:06
Beste vragensteller,

Wat de kant van je vrouw betreft en hoe hier een oplossing te vinden kan ik niets over zeggen, maar misschien wel iets over hoe je hier mee om zou kunnen gaan.

Ik heb al eens eerder gereageerd op een soortgelijk probleem en heb daar eigenlijk niet zoveel aan toe te voegen. Zie reactie van Ano onder:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/17038/geen-seksueel-contact-meer-met-vrouw/

Uiteraard wens ik je toe dat het goed komt tussen je vrouw en jou. Maar bedenk dat het niet het hoogste is. Een mens kan leven zonder seks. Dit zeg ik niet als vrijbrief voor vrouwen om hun verschuldigde bereidwilligheid te verzaken (1 Kor 7:3) maar wel dat een mens niet leeft van brood alleen maar van alles wat God geeft en gebied (Matt 4:4). Ik bedoel hiermee dat Hij al je behoeften kan en zal vervullen, misschien op een manier of op een tijd die je nu niet verwacht.

Kijk naar hetgeen je wel hebt. Acht dat jullie van elkaar houden niet gering, ook dat er enige mate van lichamelijke aantrekking is. Maak dat niet kapot door nors te reageren zoals ik heb gedaan.

Ik ben ervan overtuigd (en ik kan het bevestigen uit eigen ervaring) dat iedereen die tot God nadert door Bijbelstudie en gebed, heel veel troost en kracht zal ontvangen, genoeg om dit soort situaties te doorstaan en er mee om te gaan. Hij zal zorgen en antwoorden geven. Daarom wil ik deze weg aanbevelen.

Sterkte
Liesel
16-06-2011 / 09:50
@Bootje: er ooit weleens van gehoord dat sommigen in hun jeugd misbruikt zijn en er later niks meer van weten omdat ze het verdrongen hebben?
Ik zeg niet dat het bij deze vrouw gebeurd is. Ook al is het haar plicht naar haar man toe om gemeenschap met hem te hebben dan nog moet je respect hebben voor je vrouw en geduldig met haar gevoelens omgaan.
Ik denk zeer zeker dat het goed is dat ze hulp van derden hebben ingeschakeld want zonder hulp kom je niet uit die cirkel.
hjrl
16-06-2011 / 11:43
Beste man, mag ik iets adviseren. Als er nog nooit gemeenschap is geweest (en nog geen kinderen) mag u overwegen om haar te zeggen: "ik hou veel van jou, maar als we er over een jaar nog niet uitzijn, dan wil ik scheiden!"
Ik durf dit als man met kinderen wel te zeggen. En ik bedoel het zuiver.
Bij ons was het goed tot er tussen de kinderen door ook miskramen en zwangerschapsangst. Mijn vrouw kleed zich nu uit zoals u beschrijft. Staat ook niet meer open voor behoeften die er mogen zijn bij gehuwden. Ik blijf, want bij ons zijn er al kinderen.
Maar als uw vrouw het bij voorbaat geen ruimte geeft om er eens bijbels over na te denken (haar rol) hoezeer ze ook beschadigd zou kunnen zijn; dan mag ze u niet zo levenslang gaan negeren.
Spreek er svp ook met huisarts en pastoraat over hoor.
bootje
16-06-2011 / 14:11
@Liesel, daar heb ik zeker van gehoord en gelezen. Daarom ben ik het ook met je laatste alinea van je stukje eens. Maar dat neemt niet weg dat ik diep respect heb voor de man en me daarom ook aansluit bij meerdere reacties hierboven gegeven.
linneke
16-06-2011 / 14:23
hjrl en anderen, bedenk dat ook de vrouw zo'n situatie absoluut niet wilt maar dat het haar onmacht is! Sorry maar sommige reacties vind ik respectloos naar de problemen van de vrouw toe. Natuurlijk is het een worsteling van de man maar hoe hij daar in staat en mee omgaat is ook heel erg bepalend voor het gedrag van de vrouw in deze.
Liesel
16-06-2011 / 14:57
@linneke: juist. Je hebt volkomen gelijk!! Als je man dwingerig wordt, dan klap je vanzelf al helemaal dicht! En je hebt toch zeker een gevoel van falen dus de eigenwaarde van zo'n vrouw zal heus niet omhoog zijn gegaan. Eerder krijg je van zoiets een minderwaardigheidsgevoel!!
hjrl
16-06-2011 / 15:16
Beste Linneke, mijn bedoeling is zeker niet om respectloos naar de vrouwelijke partner te zijn. Maar ik kan niet meegaan in het verband dat u legt tussen gedrag van de man en wat zijn vrouw uitstraalt en beslist in deze! Het kán, maar hoeft NIET zo te zijn.
**Beste Liesel, uit het verhaal van deze man denk ik dat de vrouw vanaf het begin niet heeft begrepen wat huwelijk en seksuele liefde is.
Ik ben zelf ervaringsdeskundige en kan getuigen dat ik niet opdringerig of claimerig was. Er kan van alles aan de hand zijn, buiten deze man om.
Wel zou ik nogmaals willen adviseren; meneer wees duidelijk. Als er nog niet de verantwioordelijkheid is voor kinderen; zeg dan gerust dat u haar zult verlaten. Niet vanwege 'recht' op seksuele gemeenschap. WEL omdat de vrouw het probleem niet wil zien of laat liggen bij haar man. Dat is verre van christelijk. En brengt de man in verzoeking. Laten we 1 Kor 7 maar eens lezen.
Silver
16-06-2011 / 15:37
Wat een ontzettende moeilijke maar ook verdrietige situatie. Het is zowel voor jou moeilijk maar ook voor je vrouw. Ik denk dat het heel belangrijk is te weten waar haar aversie vandaan komt. Dit kan er niet zomaar gekomen zijn. Heeft zij ooit wel eens over haar verleden gesproken? Is er misschien sprake geweest van sexueel misbruik?
Toch mag zij zich niet achter haar problemen verschuilen. Ook al is het erg moeilijk(ik spreek uit ervaring)Als zij ook veel van jou houd en je schrijft dat er liefde is, moet ze jou toch ook gemeenschap gunnen...
Zelf voelde ik me altijd heel erg schuldig naar mijn man toe als ik hem niet kon geven wat hij verlangde. Dit kwam door mijn (misbruik)verleden, maar toch is dit niet een reden om je helemaal terug te trekken uit een sexuele relatie. Dit kun jij als man niet volhouden. Het is echt ook haar taak om aan haar aversie te werken door goede, professionele hulp te zoeken. Zelf heb ik zo'n 3 jaar in therapie gezeten met heel veel zegen. Ook mijn man had ontzettend veel liefde voor en geduld met mij. Dat is ook wat ik nodig had en wat jou vrouw nodig heeft! Iemand die ondanks alles achter haar blijft staan die van haar houd hoe ze is. Blijf ondanks alles met haar praten ook over deze dingen, probeer er geen ruzie of spanningen over te hebben, dat werkt alleen nog meer averechts. Zeg tegen haar dat je haar overal in zal steunen, probeer samen stapje voor stapje op te bouwen wat wel lukt. En vraag niet gelijk het uiterste van haar. Ook al zal dat onwijs veel discipline van jou vergen. Bid er samen voor! Dat is toch het beste hulpmiddel. De Heere weet van jullie problemen! Hij weet wat jullie nodig hebben. Heb je zelf iemand die je in vertrouwen kan nemen? Het gevaar is zo groot dat je idd buiten het huwelijk je heil gaat zoeken. Dat is in 'normale situaties' vaak al zo. Wat een verleidingen zijn er al niet....Zoek ze niet op! Vraag of God je er voor wilt bewaren, want het zou nog meer kapot kunnen maken... Heel, heel veel sterkte, wijsheid, geduld en de kracht van de Heere gewenst. Neem gerust contact op via refoweb voor ons emailadres als je daar behoefte aan mocht hebben.
Een hartelijke groet!
Rufi
16-06-2011 / 19:57
Het kan ook nog zo zijn dat de vrouw in kwestie aseksueel is of misschien lesbisch. In beide gevallen valt er weinig aan te doen. Voor de man is het heel lastig, sterkte.
meisje20
17-06-2011 / 13:01
hjrl, met gevolg dat die vrouw tegen haar zin in seks moet hebben.

ik begrijp de angst van die vrouw maar al te goed. als ze vanaf het begin van hun relatie eerlijk tegen die man was geweest, was hij niet met haar getrouwd omdat de seks niet lukte... dat is toch erg. daar draait het toch niet om in een relatie/huwelijk??!
er zijn meerdere manieren om ''intiem'' te zijn. lees het boekje 5 talen van de liefde.
hjrl
17-06-2011 / 13:26
Beste Meisje20, inderdaad draait het in een huwelijk niet ALLEREERST om de seksuele uiting. Zou ook niet kunnen. Maar in 1 Kor 7 gaat het volgens Paulus om verantwoordelijkheden. Zorg voor elkaar. De vragensteller houdt veel van zijn vrouw schrijft hij. Als ze voor het huwelijk dit probleem had kunnen aangeven, zouden ze er jaren geleden al aan hebben kunnen werken. Als er liefde was en is zouden ze toch wel gehuwd zijn.

Ik heb veel respect voor de man in questie. Hij kiest niet voor zichzelf, maar voor hun huwelijk.
Liesel
17-06-2011 / 14:07
@hjrl: 'Hij kiest niet voor zichzelf, maar voor hun huwelijk'.

Mooie woorden. Dat is ook de bedoeling van het huwelijk!
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Ernstige artrose

Ik ben een vrouw van 26 jaar. Mijn moeder heeft sinds de laatste jaren ernstige artrose in haar handen en nek. Ik heb ook de klachten van artrose in mijn handen, pijn na bijv. een doek uitwringen, maa...
1 reactie
15-06-2009

Met een vriend heb ik een discussie over het gebed. Naar zijn mening heeft een gebed met meerdere personen tegelijk, meer kracht (...)

Met een vriend heb ik een discussie over het gebed. Naar zijn mening heeft een gebed met meerdere personen tegelijk, meer kracht. Dus hoe meer mensen ergens voor bidden, hoe eerder God verhoort. Hij v...
Geen reacties
15-06-2006

Wederkomst voorspellen

Er zijn altijd mensen die de wederkomst van de Heere Jezus voorspellen op een bepaalde datum. Maar omdat we niet weten wanneer Hij terug komt naar de aarde, is het dan niet zo dat alle mensen dan al z...
Geen reacties
15-06-2016
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering