God op één manier dienen
Ds. H. D. Rietveld | 3 reacties | 14-06-2011| 18:00
Vraag
Het aantal kerken is groot, of eigenlijk het aantal verschillende kerken is groot. Een grof schandaal wat mij betreft en ik ben niet de enige die dit erg verwarrend (eufemisme) vind. Toch begrijp ik een ding niet: God is God, dus wat Hij goed acht is morgen niet opeens veranderd (begrijp me niet verkeerd). Toch dienen we God allemaal op verschillende manieren, waarin we onderscheid maken tussen orthodox, bevindelijk en evangelicalen. Waarbij de ene stroming meer nadruk legt op het zeker weten met verstand en hart en de andere meer op het gevoel. Toch geloof ik dat in elke kerk God zijn kinderen heeft. Maar God is hetzelfde en we dienen Hem op een verschillende manier en beweren dat 'wij' daarin de keuze hebben gemaakt. Maar dat kan toch niet? God wil maar op één manier gediend worden. Hij wil toch niet dat mensen Hem op verschillende manieren dienen? Bij de een keurt God bepaalde dingen wel goed en bij de ander niet... Kunt u mij hier wat duidelijkheid over geven?
Antwoord
Een heel begrijpelijke vraag, want hoe moet je nu al die verschillende kerken beoordelen?
Calvijn geloofde met de vragensteller ook al dat God in iedere kerk (in zijn tijd met name de RK) oprechte gelovigen heeft, al wees hij op grond van de Bijbel veel dingen af. Ik denk dat we bij alle verschillen moeten leren zien wat daarvan hoofdzaken en bijzaken zijn. De ene geloofsgemeenschap (kerk) blijft dan dichter bij de Bijbel dan de andere. Globaal (dus letterlijk: op wereldschaal) zijn de bestaande kerken te onderscheiden in vrijzinnig en orthodox (afgedacht nu van de grote Roomskatholieke wereldkerk en de andere oosters orthodoxe kerken). In de protestantse traditie staan de lutherse, gereformeerde, baptisten en andere evangelische kerken. En binnen de gereformeerde traditie heb je dan ook nog de verschillen waar onze vraagsteller op doelt. Dus de nadruk op het gevoel, de geloofsbevinding. En daarnaast de verstandelijke aandacht voor het ware geloof en de juiste leer. Vervolgens dan nog de verschillen in wat je wel en niet mag doen als christen en je hebt zo een hele diversiteit, die voor buitenstaanders verwarrend is. Maar ook voor de leden van die kerken zelf. Want door de invloed van de media nemen we steeds meer van elkaar kennis. Natuurlijk ook door vriendschappen met leden van andere dan onze eigen kerk.
We leven in een tijd waarin de verschillen tussen de verschillende reformatorische kerken toch steeds meer betrekkelijk zullen worden omdat ze elkaar steeds meer nodig zullen hebben om samen in de wereld te kunnen blijven staan. Dat betekent echter niet dat wat al vanouds “het kerkelijk vraagstuk” wordt genoemd binnen een handomdraai is op te lossen. Want iedere kerkgemeenschap heeft zodra zij een tijd bestaat een eigen traditie met een eigen cultuur. En de vraag is dan: hoe zwaar moet die wegen? Laat inderdaad de Bijbel maar de norm blijven. Blijkbaar is er ook een stuk vrijheid die de Heere aan de kerken laat. Dat bedoelde ik met het onderscheid tussen hoofd- en bijzaken.
Ik besef dat ik hiermee geen afdoende antwoord op de vraag heb gegeven. Maar wie kan dat wel? Paulus schreef in zijn laatste brief aan Timotheüs ook al over dwaalleraars die voor verwarring zorgden in de kerken: Evenwel het vaste fundament staat, hebbende dit zegel: de Heere kent degenen die de Zijnen zijn! (2 Tim.2: 19). Nu daar gaat het om: onze eigen verhouding tegenover de Heere. En zó je verantwoordelijkheid nemen in de kerk waarin je door Hem geplaatst bent.
Ds. H. D. Rietveld
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. D. Rietveld
- Geboortedatum:06-11-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Nijkerk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
In de bijbel komen wel afscheidingen voor. Maar die waren bij mijn weten maar om één reden: als men de Christus niet erkende als Heer. ( Handelingen 19:9 ) En daar kun je natuurlijk over discusiëren! Ik bijvoorbeeld, zeg dat als je meent dat Jezus iedere zaterdag weer geofferd moet worden dat dat een miskenning van Zijn volkomen voldoening is. En daarmee was de hervorming terecht. Bijvoorbeeld beweren dat we geloven in een God die niet bestaat is in dezelfde orde van grootte.
Waar het moeilijk wordt is als "de kerk" dit soort dingen gaat tolereren. Moet je er weg als het wel wordt toegelaten maar als de kerk zelf haar papieren nog op orde heeft? De kerk als instituut is namelijk wel van belang! Wij moeten bijvoorbeeld onze samenkomsten niet verzuimen. En natuurlijk heeft God Jezus als Hoofd aan Zijn geméénte gegeven, dus daar wil je bij horen!
Ik zelf heb in al die verwarring maar geprobeerd heel goed de bijbel te lezen om te zien wat God nou eigenlijk van ons wil. En het komt hier op neer: Rom.10:9, als je gelooft dat Jezus Heer is en als jij zegt dat God hem uit de dood heeft opgewekt, dan zul je behouden worden!
Beste vragensteller je gedachte die je zo verwoord, lijken mij juist de (pad)stelling waar velen zich op fixeren om uiteindelijk in verdeeldheid te eindigen om dat iedereen verschillend is
Laat ik voorop stellen dat het God behaagt dat iedereen Hem dient omdat Hij u en mij al eerder lief heeft gehad dan dat dit huis waar ik nu op zit te typen gemaakt was. Dienen betekend niet een manier van slavernij, niet om dat u een juk op u moet nemen zodat uw knieën knikken door de last. Maar dienen is niets meer dan jezelf beschikbaar stellen. Je geeft je leven af aan de HEERE Jezus Christus. Je dient Hem...
Het tegenovergestelde van opzien naar het kruis (want daar ligt de focus) is dat dienen veelal gezien wordt dat je allemaal rituelen er op na moet houden. Dat mensen opeens regels moeten hanteren, dat je in een gelid moet lopen en ga zo maar door. Dit kan niet, dat kan niet, dat is oneerbiedig daar kan ik het niet mee eens zijn, dat is zondig en dat..... dat lijkt wel gewoon duivels! Gepaste armoe, gepaste eerbied, maar ...
ik kan u dit zeggen, het komt ALLEMAAL voort, uit menselijk verstand!
Waarom?
Mensen houden van beredeneren, houden van eigen interpretaties, eigen waarden eigen normen. En daar is ook niets mis mee... maar het is WEL mensenwerk.
HET IS VOLBRACHT,
dat riep Jezus voordat hij aan het kruis stierf. Het is klaar, alle ellende en alle leed mag je daarom bij het kruis brengen en je vertrouwen stellen in HEM hoe je verder zou moeten gaan. En onlangs hebben we Pinksteren gehad en dan horen we over het grootste voorbeeld hoe de Heilige Geest (dat is de kracht van God=> het koninkrijk van God komt met kracht) een - MACHTIG - werk doet om mensen tot inkeer te brengen en Jezus Christus aan te nemen als HEER van hun leven
Echter, als in een kerk er maar een handjevol avondmaalgangers aan tafel zit, is het de vraag welke Geest er in de gemeente ademt. Is het de Heilige geest die regeert of een na-aper
Dat klink misschien wat cru maar feitelijk is dat wat er in de realiteit gewoon is! Het is vervelend om te vertellen maar als er van 100 gemeenteleden 10 avondmaal vieren dan zijn er 90 die een andere geest hebben dan die van de Heilige Geest.
Dus als er 100 dienen dan dienen er feitelijk maar 10, terwijl er wel 100 bidden en zingen
God dienen zonder de Heilige geest is dus weer mensenwerk. En het is juist dat mensendenken dat we ingewikkeld blijven houden als het om Jezus Christus gaat. Het kan niet, het mag niet, het is niet dit, het is niet dat...Ik kan u zeggen, bij 10 mensen spreek de Heilige Geest, "doe dit" en ze doen doen het alle 10 tegelijk, "doe dat"en ze doen het weer opnieuw...
Ze ademen, denken, handelen en dienen vanuit ZIJN GEEST. Dat is het getuigenis
Door de H.Geest mogen we één zijn in Zijn Lichaam maar in Zijn lichaam zijn we ook weer allemaal anders. De één is een voet, hand, arm been, mond, you name it wat voor type. Het is een boeket aan diversiteit wat het tezamen één maakt
Maar cultuur of afkomst kan ook wel degelijk een rol spelen als het gaat om hoe je in elkaar steekt. Hoe jij communiceert, handelt, begrijpt of wat je prettig vindt, of juist niet. Daardoor is de een Hollander en de ander een Surinamer, een Indonees, Chinees en ga zo maar door.
En soms is het niet relevant of de één nu bidt vanuit zijn geliefde kerkbank, de ander vanuit zijn rijstveld of door zijn muziekband, want het is de H.Geest die inspireert en persoonlijk overtuigd. Het komt goed ook al gaat er wat fout (we maken allemaal fouten) zolang er maar geen aanstoot, oordeel of dergelijke ontstaat. Want dat is landingsterrein voor de duisternis
Geef elkaar de ruimte om te kunnen groeien en kijk op naar een geestelijke volwassenheid. Want dat is waar een ieder zich naar moet uitstrekken. Niet naar baby of zelfs ongeboren gedrag... Geestelijke volwassenheid is een route die iedereen aflegt voor je bestemming in de eeuwigheid. Dat is waarom je dient. Dat is waarom de HEERE jou nodig heeft hierop aarde en waarom jij met heel je hart en ziel voor Hem verder gaat. Om je uiteindelijke bestemming in en door Hem te bereiken. Want Hij is geen slavenmeester, maar Hij is iemand die beloond.
Zodat je mag ontvangen een kroon van Leven (Jac.1:12, Openb.2:10), een kroon van gerechtigheid (2Tim.4:8) en een kroon van glorie (1Petr.5:4)
Nogmaals dienen is JOU LEVEN aan HEM afgeven en dat kan nooit onderling tot irritatie leiden. Dat is persoonlijk, dat is de relatie met Hem
