Scheiding, hertrouwen en kindje dopen
dr. G. W. Marchal | 2 reacties | 18-05-2011| 08:50
Vraag
Ik ben gescheiden en opnieuw getrouwd, alleen nu zitten wij heel erg met het probleem dat als wij een kindje mogen krijgen, wij dat niet mogen dopen omdat wij beide niet schuldloos zijn gescheiden! Toch willen wij onze toekomstige kindjes heel graag laten dopen. In welke kerkgemeenschap word dit wel geaccepteerd?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Gescheiden en opnieuw getrouwd. Daar zit een verhaal achter. Niet zonder pijn en verdriet. Ik hoop dat de betrokkenen het meeleven van anderen in de gemeente ervaren hebben. Ik vrees echter dat zij in hun situatie meer gedoogd dan aanvaard worden. Immers, als zij beiden een kind ontvangen, mag het niet gedoopt worden. Betekent dit dat zij, ook als het woord niet gebruikt wordt, toch in bepaalde zin onder tucht staan? Het lijkt me wijs om de kerkenraad/de predikant tekst en uitleg te vragen over hun status in de gemeente. Mogen zij, om een voorbeeld te noemen, actief betrokken worden bij het kerkenwerk? Zo ja, tellen zij dan volop mee? Zo nee, waarom niet?
Ik denk dat er diverse gemeenten zijn waarin een dergelijke bediening van de doop zonder problemen kan plaats vinden. Zelf behoor ik bij de PKN. Ook in die kring zijn verschillende modaliteiten, maar ik veronderstel dat een verzoek, als bedoeld door het ouderpaar, als regel zal worden ingewilligd.
Ds. G. W. Marchal
Dit artikel is beantwoord door
dr. G. W. Marchal
- Geboortedatum:13-09-1943
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Welsum (33%)
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat ik me dan afvraag; waarom wordt er dan gedoopt?
Wie bepaald er of een kind wel of niet bij het verbond zou horen?
Alsof het kind er ook maar iets aan zou kunnen doen dat de ouders wel of niet in het kerkelijke straatje passen.
Ik mocht niet gedoopt worden omdat mijn vader gescheiden was, hij behoorde tot de NH kerk en mijn moeder tot de gereformeerde bonders. Ze mochten ook niet voor de kerk trouwen. Mijn vader is jong overleden en mijn moeder heeft me christelijk opgevoed. Ze was dan wel niet getrouwd in de kerk, kerkgang konden de mannenbroeders haar nog net niet verbieden.
Mijn moeder is ook vroeg overleden, ze is wel de kerk getrouw gebleven, ik niet meer.
God wel, God heeft de mens lief en niet alleen een paar mensen die zich reformatorisch noemen. Zou God de werels geschapen hebben voor een aantal mensen die op de bijbelbelt wonen?
Op mijn moeder ben ik nog steeds ontzettend trots, ze is al jaren geleden overleden, maar ze geloofde echt in God, ze geloofde in mensen, ook in mensen die het niet zo goed hadden en niet in woorden maar in daden.
Geen dominee of ouderling heeft mij in God laten geloven, het was mijn moeder die voor iedereen klaar stond en voor het geloof durfde uit te komen. Niet door te strooien met bijbelteksten, wel door barmhartigheid naar haar naasten.
Nogmaals, de dominee gaf een goed en warm antwoord,
Fijn dat er nog zulke mensen zijn.
