Paulus en onthouding

Ds. M.W. Muilwijk | Geen reacties | 06-05-2011| 14:03

Paulus schrijft, dat wie zich niet kan onthouden, moet trouwen. Maar hoe weet je dat je je niet kunt onthouden zonder al seks gehad te hebben? Kom je daar soms achter door zelfbevrediging? En hoe wist Paulus dat hij de gave van onthouding had?

Beste vragensteller/-ster,
 
Je stelt een goede en diepe vraag. Paulus spreekt inderdaad in 1 Kor. 7:9 dat het beter is om te trouwen dan te branden van begeerte. Het huwelijksformulier stelt dat het huwelijk de roeping is van elk mens. En we moeten ook vaststellen dat het huwelijk een scheppingsgave is van voor de zondeval. Het huwelijk is dus iets, waaraan we ons niet zomaar mogen onttrekken. Ik denk dat dit de achtergrond moet zijn van het antwoord van de rest van de vraag.
 
In de eerste plaats wil ik krachtig één weg afsnijden: zelfbevrediging is niet in overeenstemming met het Woord van God. De seksuele bevrediging is nooit een zaak die op jezelf gericht moet zijn, maar altijd op de ander. Hiermee wordt binnen het huwelijk de seksualiteit geheel geplaatst in het gebod om de naaste lief te hebben als jezelf en de ander uitnemender te achten dan onszelf. Het huwelijk is één van de diepe manieren om naastenliefde te beoefenen. Het gaat om de ander. Seksuele bevrediging van jezelf is dus in strijd met de bedoeling van God met het huwelijk en seksualiteit. Een mens is geschapen om samen te zijn, zo leert Genesis 1 en 2: om samen de seksualiteit te beleven.
 
Maar je vraag is hoe je weet dat je de gave van onthouding hebt. In het licht van de hele Bijbel meen ik te moeten zeggen dat niet-trouwen een uitzondering is. Paulus lijkt in 1 Kor 7 ervoor te pleiten dat niet trouwen beter is dan wel trouwen, maar dit zegt hij tegen een specifieke achtergrond die gold in Korinthe: in Efeze 5 spreekt hij anders over het huwelijk. Het gaat Paulus erom dat men in Korinthe moeite mag doen om te ontdekken of iemand de gave van onthouding heeft; of die uitzonderlijke positie iemand in de gemeente aangaat. Dit is een bepaalde roeping, net zoals anderen geroepen worden wel te trouwen

Ik vind het een lastige vraag hoe je kunt ontdekken dat iemand de roeping heeft om ongetrouwd te blijven. Deze gave gaat veel verder dan te ontdekken dat je geen seksuele behoeften hebt: bovendien twijfel ik eraan of er iemand is die deze behoeften niet heeft. De Bijbel roept ons op om deze te beheersen. Dus het beslissende punt ligt niet bij de vraag of dat iemand wel of geen seksuele behoeften zou hebben.
 
Het beslissende punt ligt mijns inziens of je de roeping ervaart om ongetrouwd te blijven en zo je tijd helemaal en alleen aan God te geven. Hoe Paulus daar achtergekomen is, weet ik niet: misschien is zijn leven ook wel zo gelopen en heeft hij achteraf gezien dat God hem geroepen heeft tot het ongetrouwde leven. Als iemand ergens een roeping toe voelt en een man of vrouw zou een sta in de weg zijn en hij of zij weet zeker dat God hem of haar roept, dan is het ongetrouwde leven voor hem of haar een roeping. Uiteindelijk komt het allemaal bij twee kernvragen van de Bijbel terecht: "Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal"? en "Spreek Heere, want Uw dienstknecht/dienstmaagd hoort." Het is zoeken naar wat God wil met jouw leven: als dat een doel is zonder man of vrouw dan is dat je roeping; kan dat ook met man of vrouw of wil vriendin je daarin volgen, dan is dat je roeping.
 
Ik hoop zo enige richtlijnen te hebben aangegeven.
 
Hartelijke groet,
M. W. Muilwijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.W. Muilwijk

• Geboortedatum:
  23-12-1980
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Aalst
• Status:
  Actief

146 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven