Hersenkronkel of theologische kronkel

Een antwoord recht voor zijn raap. Ik hoop echt dat je er iets aan hebt. Het ontroerde me. Ik heb 3 kinderen. En als er iets is wat ik niet kan, is hen opvoeden tot Godvrezende kinderen. Daar heb ik de God voor nodig Die ze ons heeft gegeven. En hoe zwaar de last van de opvoeding ook kan zijn. Ik ben heel blij met allemaal. Het heeft mijn leven verrijkt.

Zoek eerst het koninkrijk van God en al het andere zal je geschonken worden...
Als je God leert kennen, vanuit genade leert leven, in Zijn nabijheid te leven, je kinderen (als je die zal krijgen) in Zijn handen legt, zal HIJ het zijn die je leid en draagt, en beschermd.
En als ouders weten dat ze gekocht en betaald zijn met het kostbare bloed van Jezus, dan zijn de kids geheiligd in hen (tot ze zelf keuzes kunnen maken)
Wees vruchtbaar geldt overigens niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk, vrucht dragen voor Jezus.
Zou je nu alleen maar wenden naar God, om het met HEM in orde te maken, dat is een eeuwig behoud, een vrouw, kids, enz is maar tijdelijk.

Be blessed,

Vraagsteller: Ga naar je vriendin, maak het goed en heb een paar fijne jaren verkering!
18 jaar, dan ben je nog wel heel erg jong om nu al aan trouwen en kinderen krijgen te denken. Geniet eerst eens samen van je verkeringstijd, en als je een jaar of wat ouder bent zul je misschien wel heel anders denken.
Dan ben je ouder en hopelijk ook wijzer. En als je finaal vertekend beeld van God en de doop is/wordt gevoed door wat je zondags hoort: Maak dat je daar weg bent en zoek dan een gemeente die wel gezond in de leer is.
Waar baseer je trouwens op dat je ouders niet gelovig zijn? Baseer je dat op het feit dat ze niet aan allerlei menselijke regeltjes en schemaatjes voldoen?

Beste vragensteller, misschien gewoon in het leven niet op anderen afgaan,
en al helemaal niet op iemands beoordeling. Iemand kent je motief niet, staat er ver van af of zal het zelfs helemaal nooit begrijpen. Hoe graag je het ook zou willen. Het lijkt mij duidelijk dat je gewoon anders denkt en ik zou dit zeker geen kronkel noemen.

Ik kan je gedachtegang wel plaatsen, er iets bij voorstellen. Herkenbaar is dat je voorwaarden stelt bij een hulpvraag. Want dit heeft volgen mij te maken dat je het als prettig ervaart om zaken te beheersen. “in controle” zijn. Totdat je op een dag iets tegen komt waar je geen controle op kan uitoefenen, het maakt je als een soort speelbal van de situatie. Als dit het geval is dan is het ook begrijpelijk dat je stelt dat het niets met een bekering te maken heeft. Je scheidt immers logische zaken van geestelijke zaken.

Maar het pad wat je ingeslagen ben is het pad van het alleen beleven en het alleen uitvoeren. Ik noem het voor het gemak maar het pad van een wees. Dan worden de kenmerken ook duidelijk. Het pad van een wees is door een ander ook niet te begrijpen want het is gericht op zichzelf. Ik gericht. Het zegt totaal niets over ‘relatie’.
Relatie is ook een tegenhanger van het “weesdenken” en velen ervaren dit als een soort tegenstrijdigheid. Het ik gerichte heeft ook te maken met rationele gedachtepatronen die weer worden gevoed vanuit het ego. Ik wil, ik ga ik doe, ik ambieer, ik zal, ik etc.
Gedachtepatronen die gevoed worden van een relatie hebben kenmerken van samenleven, wij gericht, de omgeving, onze oorsprong, liefde => uiteindelijk Gods plan.

Want de oorsprong van relatie ligt in liefde. Want het was God die de hemel en aarde maakte vanuit zijn liefde. Het was God die in liefde wandelde met Adam door de Hof. Het is onze wil die liefde voorbrengt in relatie tot God en tot een ander. Maar door de wil kwam ook de afvalligheid. Zodat lucifer tegenover God kwam te staan (jes 14:12 en ezech.28:12-19). Door deze wil kwam er eenzaamheid. Het denken zonder de relatie.

Als je vandaag in de wereld staat is het ook een gekkenhuis geworden. De eenzaamheid en het “weesdenken” is alom vertegenwoordigt. En het verbaasd mij dat er elke dag terrein bij komt. Helemaal op gebieden waar relatie juist verbetering zou brengen.
Zorg, welzijn, gezin, sociaal, maatschappij en ga zo maar door. We hebben dit in het verleden allemaal namen gegeven en gerationaliseerd. We begrijpen herkomsten en oorsprongen uit de laatste 40 jaren. Alsof de weesbewijzen een grondlegger zijn van onze bestaan(afkomst) of voor onze toekomst. Maar uiteindelijk is het schraal, eenzaam en arm. Want zonder een gefundeerd “realtieleven”, zal het alleen nog maar meer een neerwaartse spiraal worden. “Weesdenken” leidt m.i. dan uiteindelijk ook tot destructie.

Zoonschap is een bijbelse benaming voor “relatiedenken”. Als mens zijn we geschapen voor een relatie met de hemelse Vader zodat we ook als zonen en dochters kunnen zijn.
Zoonschap zegt iets over een visie hoe we de toekomst tegemoet gaan. In vertrouwen en met een doel omdat de Vader dit allemaal voor ons heeft weggelegd. Zoonschap geeft hierdoor bestemming en dat je deel uitmaakt van Gods plan. Ik zou je willen adviseren om te streven naar een leven met een focus op het zoonschap. Dat je de erfenis die de Vader voor je heeft weggelegd, ook in ontvangst mag nemen. Waardoor je denken en handelen definitief zal zijn vanuit de Geest van het zoonschap. Strand daarom niet in gedachtepatronen van het “weesdenken”. Strand niet in langdurige ellende trajecten want die leiden definitief naar een 40 jarige periode in de woestijn. Hierdoor zal je het beloofde land alleen kunnen zien maar niet binnen treden. Wees geen wees meer en ga de relatie aan en neem Jezus Christus vandaag nog aan als Heer van je leven. Bekeer je vandaag nog en ga de relatie aan…
Zet een definitieve punt achter al je wees gedachten en gedrag. Ga voor de erfenis en Hij zal je paden plaveien en zegenen, met of zonder een geslachtslijn. Hij kan je zoveel geven als je zelf kan bedenken (en beyond) Zolang jij er maar naar streeft en in blijft vertrouwen. Want als het vertrouwen er niet is en je blijft alles weg rationaliseren, heb je gewoon lege handen.
Mocht je verder willen praten dan kan je mij bij profielen mailen

Ik zou zeggen ga er gewoon voor, laat je niet hinderen of vertroebelen
en ik zal voor je bidden om zegen en relatiedenken

Rom 8:14-17(NBG)
‘Want allen die door de Geest geleid worden, zijn zonen Gods. Want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader’

'Kom alstublieft niet met het antwoord dat je niet onbekeerd hoort te zijn'

Ooit wel eens gehoord dat je ook niet onbekeerd HOEFT te zijn? Jezus nodigt je tot Hem 'wie wil neme van het water des levens om niet', 'wie tot Hem komt, zal Hij nooit uitwerpen', enz.

@discipel: ik ben het roerend met je eens. Ik weet niet of ik bekeerd ben of niet. Ik weet dat ik een kind van Hem ben die uit genade bij Hem mag komen. Mijn weten is geloven! Wat zegt 'bekeerd zijn' dan nog, dat is misschien een menselijke benadering.

Ik heb de indruk dat dat de vraag met al zijn redenaties en nuchterheid, uiteindelijk voortkomt uit het gevoel. Want je zegt niet bekeerd te zijn terwijl je je wel op religieus vlak inspant en daar overduidelijk al vroeg diepzinnig over nadenkt. Jou is geleerd dat iedereen een duidelijk voelbare bekering mee moet maken maar dat is absoluut niet het geval. alles wat van jou gevraagd word is te geloven dat Jezus voor jou alles klaar gemaakt heeft, en dan zul je behouden worden. De bijbel zegt dat je de gelovige herkent aan zijn daden, een goede boom brengt nu eenmaal goede vrucht voort. Maar doordat jou zo nadrukkelijk de weg van bekering is aangeleerd vergeet men die vrucht. Duidelijk is dat jij vrucht draagt dus ik zou je durven typeren als een gelovige. Als je jezelf dan omschrijft als onbekeerd zit je te wachten op een gevoel dat je wellicht nooit zal meemaken en dat je ook niet nodig hebt. Je weet namelijk dat Gods beloften ook voor jou zijn en daar zou ik maar op vertrouwen, niet op je zondige gevoel.

Je gevoel zegt namelijk ook dat je door dat zogenaamde onbekeerd zijn geen kinderen op aarde zou mogen zetten. Maar wat nou als je bedenkt dat de komst van de jongste dag afhangt van de volheid van het getal van gelovigen? Iedereen die daartoe voorbestemd is moet behouden worden. En dan zou jij kinderen tegenhouden die kans te krijgen? Nee, kinderen krijgen is een bijbelse opdracht. Dus rap terug naar je vriendin, maak haar duidelijk dat je een misstap begaan hebt en leef nog lang en gelukkig in het land dat de Heere je geeft!