Meer Zijn stem horen

Ik herken dat wel. Dus misschien mag in aanvulling op dominee van Wijk wat zeggen. Persoonlijk heb ik er altijd heel veel aan om gewoon te wéten hoe het zit. En in jouw geval komt dit misschien van pas. Het is wel grappig dat je zwanger bent want geloven is eigenlijk net zo als zwanger zijn: je bent het wel of je bent het niet. Een beetje geloven, of zoals jij het noemt, een tijdgelovige, bestaat niet.

Hoe ik dat weet? Jezus zei zelf: (even uit m'n hoofd) "Mijn schapen kennen mij en ze horen naar Mijn stem en niemand zal ze uit Mijn hand roven. Want wat van Mij is is van de Vader en niemand kan iets roven van de Vader". En even verderop schrijft Paulus iets als: "niets kan mij scheiden van de liefde Gods, nog hoogte nog diepte nog engelen nog krachten noch machten. Van Paulus kun je nog zeggen dat je blijkbaar niet te scheiden bent van de LIEFDE van God, maar ja, Hij heeft alle mensen lief en wil dat ze allemaal tot bekering komen en als ze dat doen neemt hij ze in liefde aan. Maar als je erbij haalt wat Jezus zegt dán is het blijkbaar zo dat als je Jezus (er)kent, en dat doe jij, dat het dan onmogelijk is dat er nog maar iets bestaat dat jou uit zijn hand roven kan, zelfs geen engelen of krachten of machten. En als je dan bedenkt dat satan een gevallene engel is dan zegt dat heel wat!

Nou, en als dat in de bijbel staat dan is dat dus zo, moeilijker is het niet. Dus dan kan het wel zo zijn dat volgens je eigen (zondige) gevoel je geloof even op een laag pitje staat maar je bent en blijft hoe dan ook eigendom van God. Natuurlijk, ik vind wel dat de dankbaarheid voor alles wat God voor je gedaan heeft weer de overhand moet krijgen maar inderdaad, als je zwanger bent is je hormoonhuishouding wel wat op hol. Dus dat je dan je omgeving anders ervaart is heel normaal.

Ik persoonlijk maak mij nooit zo'n zorgen over mijn gevoel. Ik cijfer het niet weg, dat niet, maar Gods beloften zijn nu eenmaal betrouwbaarder dan mijn wispelturige ik.

Ik merk geen liefde voor Hem, wat ik heel erg vind, want ik weet dat ik Hem ken (kende)

Als je overgaat van de dood naar het leven gebeurd dat niet uit liefde of gevoel maar door het geloof, en ook daarna staat het geloof voorop, dat is niet anders geworden.
We leven niet door de liefde of ....vul maar in, maar door geloof: Rom.1:17 Maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven.
Al het andere is een gevolg van het geloof, net wat plderoos zegt.
Voel je geen liefde, je weet dat je het hebt omdat de liefde van God in je hart is uitgstort.
Jezus die de liefde zelf is woont in je door Zijn Geest 1 Kor.6:19 Of weet u niet, dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, Die in u is en Die u van God hebt ontvangen...
Geloof dat en rust daarop en leef door geloof: Joh.20:29 zalig zijn zij die niet gezien (gevoeld) zullen hebben en toch zullen geloven.
God beproeft het geloof ook (soms door het gevoel weg te nemen, of op een andere manier) maar weet dan dat Hij tegelijk bidt dat je geloof niet zal ophouden. Luc.22:32.