Loverboy

Ds. M. (Michel) van Heijningen | 2 reacties | 11-03-2011| 11:18

Onlangs is mijn relatie stukgelopen met de vrouw waar ik heel lang voor heb gevochten om haar liefde te kunnen winnen. Deze vrouw was vroeger in handen van een loverboy, maar heeft gedurende haar gesloten opvang zich min of meer weten los te vechten van zijn invloed. Toen zij vrij kwam en ik haar hart met veel moeite wist te veroveren, kregen wij een relatie. Van te voren was ik al door haar moeder gewaarschuwd dat haar loverboy nog steeds in haar achterhoofd zou schuilen en dat ik daar rekening mee moest houden. Onze relatie begon heel goed. Ik hielp haar om haar leven weer op te bouwen, zorgde voor vrijwilligerswerk bij een kinderziekenhuis en het leek alsof alles op rolletjes liep. De familie had weer rust gevonden wetende dat hun dochter in goede handen was. Tijdens onze relatie bracht ik haar ook geregeld naar de kerk en was er zelfs een moment dat ze vrijwillig haar hand opstak om op het altaar de zegen van God te ontvangen. Tot op het moment dat ik werd gebeld door de loverboy en werd bedreigd dat ik geen contact meer met mijn vriendin mocht zoeken. Bij confrontatie met deze bedreiging naar mijn vriendin, verbrak zij de dag daarop de relatie en was zij diezelfde dag druk in de weer via de computer om met haar loverboy te kletsen, wat uiteindelijk snel tot een relatie leidde met opnieuw die loverboy. Haar ouders en alle instanties daaromheen waren diep in shock en stonden machteloos. Achteraf bleek dat ze een week voor het beëindigen van mijn relatie met haar, al contact had gezocht met haar loverboy, welke net vrijkwam van detentie wegens ontucht met haar op haar 14/15e levensjaar. In het verleden heeft die loverboy zonder haar medeweten zelfs haar bespottelijk gemaakt bij zijn vrienden en gedrogeerd om met een aantal oudere mannen gemeenschap met haar te hebben. Vele getuigen hebben dit bevestigd. Mijn vriendin is 17 en over drie maanden wordt ze 18. Haar loverboy is 43 en heeft een geschiedenis van seksueel misbruik van jonge kinderen (12 en 8 jaar), vrouwenhandel, bankfraude en drugscrimininaliteit. De laatste tijd heb ik met veel mensen gesproken (inclusief een pater) die mij vertelde dat ik wellicht door haar ben gebruikt en dat ik deze zaak moet vergeten. Haar moeder liet mij echter weten dat ze in het begin wel degelijk van mij hield en verliefd op mij was. Dit laat mij echter niet los en ik bid tot God of hij haar van hem wilt loshalen en het contact herstelt met haar dierbaren. Met betrekking tot dat laatste; om ook de relatie met mij weer te herstellen om een ellendige gang van zaken te voorkomen. Tot op de dag van vandaag zie ik nog steeds dat ze helemaal dolverliefd is op hem, regelmatig cadeautjes en geld krijgt en bovendien ook regelmatig bij hem verblijft. Dit tot wanhoop van haar ouders en mij. Onverwachts kwam ik met een stichting in contact die zich inzet tegen loverboys. Ze hebben aangeboden om met mijn ex-vriendin te praten in de hoop dat ze tot haar weten door te dringen. Ik merk echter dat, gezien de reputatie van die loverboy, ze een terughoudende houding aannemen en aangeven dat mijn vriendin wellicht te ver in de ban is van hem. Mijn vraag is of ik mijn gebeden moet voortzetten en hoe ik precies op een nederige manier aan God kan vragen of hij iets aan deze situatie kan doen.

Beste vriend,
 
Wat een verhaal. Jijzelf en de mensen om je heen hebben heel wat meegemaakt. En in je vraag proef ik iets van een verwerking en tegelijk een hoop dat deze situatie zal veranderen. Je geeft om dit meisje en je ziet dat ze niet gelukkig wordt in deze weg. En tegelijk sta je machteloos, want je kan niets doen. En die machteloosheid zal weer allerlei gevoelens oproepen.
 
In dit antwoord wil ik proberen je wat op weg te helpen. Maar direct zeg ik dat het niet meer zal zijn dan het aanwijzen van een richting. Als ik het zo lees, zou het goed zijn als je pastorale begeleiding kreeg, en dan kan niet via internet, dat moet live. Eventueel wil ik je helpen om iemand te zoeken in je omgeving. Het is m.i. echt belangrijk dat je van je af kunt praten en met iemand samen kunt bidden.
 
Allereerst lees ik in je vraag dat je op het gebied van de liefde teleurgesteld bent. Je had hoop, je hebt liefde, maar het is niet meer wederzijds op dit moment. Dat is heel naar, maar liefde is niet te dwingen... Tegelijk wil je dit meisje graag gelukkig zien, wil je haar als mens helpen, en wil je dat professionals haar helpen. Je nam haar mee naar de kerk, je probeert haar in contact te brengen met een stichting die zich inzet tegen loverboys. Je hebt contact met haar ouders. Tegelijk zie je dat iemand die niet geholpen wil worden zelf niet te helpen is. Pas als iemand zelf hulp wil, is daar ruimte voor. Nu is het helaas nog niet zover bij dit meisje.
 
Omdat er niet alleen sprake is van medemenselijkheid, maar ook van verliefdheid en liefde van jouw kant is het denk ik verstandig om wat afstand te nemen. Om te proberen haar los te laten en even tijd te nemen voor jezelf. En als jij haar loslaat, dan weet je dat er anderen zijn die haar willen helpen, haar ouders, de stichting die je noemt en de politie.
 
Je vraagt hoever je mag gaan in je gebeden. Dat is een pastorale vraag. Een persoonlijke vraag ook. De Bijbel leert ons dat we al onze zorgen bij God mogen brengen, alles wat ons bezig houdt. Dus ook deze nare ervaring in je leven. En in en door dat alles wil God tonen dat Hij voor ons zorgt. We mogen alles bij Hem brengen, doe dat maar, als je dit gelezen hebt, vertel Hem alles maar, al is het hakkelend en stotterend. Dat mag, dat wil Hij graag.

Wat we niet moeten doen, is God de weg voorschrijven hoe Hij het op moet lossen. Onze zorgen bij God brengen, betekent het aan hem overlaten. Uw wil geschiede. U mag het doen zoals U het goed dunkt. De uitkomst aan God overlaten. Hij zorgt voor je, Hij wil ook voor dit meisje zorgen. Hij kan iets doen aan deze situatie, alleen we laten het tijdstip en de manier aan Hem over. Al mag je er natuurlijk op hopen dat God snel ingrijpt.
 
Wie zo bidt en zijn zorgen bij God brengt en ze daar laat, mag ervaren dat Hij rust geeft, soms te midden van de storm van het leven. Jezus zei: wie tot Mij komt, die geef ik rust (Matth. 11:28). Bidden is onze koffer met problemen en vragen bij God brengen, onze koffer bij hem uitpakken en onze problemen bij hem laten (naar Corrie ten Boom).
 
Als ik je vraag goed lees, ben je wellicht Rooms-Katholiek en dan ben je vertrouwd met allerlei beelden van Jezus. Kijk maar eens goed, op veel afbeeldingen zie je Hem met wijd uitgebreide armen. Hij wacht totdat je komt! Je bent welkom bij Hem.
 
Met vriendelijke groet,
Michel van Heijningen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. (Michel) van Heijningen

• Geboortedatum:
  08-06-1976
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Alblasserdam
• Status:
  Actief

177 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven