Ruzie in gezin
J.M. Strijbis | 1 reactie | 28-02-2011| 10:03
Vraag
Hoe kan ik het beste hiermee omgaan? In ons gezin is regelmatig ruzie onderling, zoals overal misschien. Dan ben ik in een vervelende bui en doe foute dingen. Na zoiets begint mijn moeder vaak te schelden tegen mij. Ze scheldt me dan uit voor rotwijf en zegt dat ik altijd de sfeer in huis verziek. Vaak krijg ik dan te horen dat ik nooit rekening met haar houdt en heel onhandig ben. Mijn moeder zegt dan soms onredelijke dingen en vraagt of ze vrienden van mij eens moet gaan vertellen wat voor een lieverdje ik ben. Ook tegen de andere kinderen zit ze dan in zichzelf te schelden op mij, zij bemoeien zich er dan mee en zeggen ook dat ik een rotwijf ben. Ik voel me dan heel machteloos en scheldt zo mogelijk nog harder terug. Fout, want dan vererger ik de stomme dingen die ik al deed en bevestig ma in haar beeld. Ik vind dit heel lastig en voel me vaak schuldig, maar voel me ook machteloos en boos. Ik vind het heel moeilijk hoe ik hiermee om moet gaan. Ik kan verder heel goed met mijn moeder en daarom is het juist zo lastig dat we op zo'n manier met elkaar omgaan. Meestal hebben we het er na een uurtje al niet meer over, maar ik vind het heel lastig om hierdoor geen negatief zelfbeeld te krijgen. Waarmee ik niet wil zeggen dan mijn moeder misschien wel gelijk heeft en mag schelden omdat ik ruzie maak op zo'n moment. Hoe kan ik proberen rustig te blijven en niet terug te schelden met dingen waar ik later spijt van heb? Het bovenstaande gebeurt evenveel tussen de andere kinderen en mijn moeder, maar ik beschrijf het nu even vanuit mijzelf.
Antwoord
Beste vraagstelster,
Je vraag is een probleemvraag. Heel begrijpelijk, want je wilt het probleem graag opgelost hebben. Toch? Zelf kun je daar het meeste aan doen. Je vraagt je af hoe?
Dat is van zo'n afstand heel moeilijk te bepalen, omdat ik niet weet wat bij jou past. Als je zoiets op voelt komen, kun je naar je kamer gaan totdat je merkt dat het zakt. Ik adviseer je daarbij om je handen te vouwen en je knieën te buigen en de Heere te vragen of Hij je voor foute dingen bewaart. Of je gaat naar buiten en maakt een lekker ommetje, met hetzelfde gebed in je hart. Wij hebben hierin onze eigen verantwoordelijkheid, maar wij hebben de Heere wel hard nodig om tegen de zonde te strijden.
In de tweede plaats zou ik je adviseren om niet zozeer in het probleem te blijven hangen, maar het meer zoeken in dat wat goed gaat. Je schrijft dat je verder heel goed met je moeder bent. Dat is natuurlijk een prachtige basis om op door te gaan. Wij richten onze blik vaak op dingen die verkeerd gaan, maar het is veel krachtiger om te kijken wat er goed gaat. En wat doe jij dan als het goed gaat? Dat zou je dus meer in kunnen zetten.
Ten derde is het verstandig om een keer met je moeder te praten. Dat zou ik dan doen als jullie allebei rustig en ontspannen zijn en gezellig samen zijn. Niet als je net een uitbarsting gehad hebt. Ga samen wandelen of samen winkelen of iets anders, gewoon thuis kan ook. En als je dan een gesprekje hebt, beschuldig dan niet. Geef gewoon aan dat je van je moeder houdt en dat je het zo naar vindt dat het nogal eens tot een scheldpartij komt. "Wilt u mij helpen dat dit niet meer gebeurt?" Stel open vragen en leg de schuld niet bij je moeder. Jij hebt er een hekel aan en jij wilt dat het niet meer gebeurt. "Na een uurtje hebben we het er niet meer over", schrijf je. Maar ik denk dat je het er dus wel over moet hebben, anders hoopt het zich alleen maar op. Nogmaals: beschuldig niet en blijf dicht bij jezelf. Jij vindt het naar!!
Hopelijk heb ik je zo wat kunnen helpen. Sterkte er mee en hoop op God.
Groetjes,
J. M. Strijbis
Dit artikel is beantwoord door
J.M. Strijbis
- Geboortedatum:16-06-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Gouda
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Docent(opleider) Driestar Hogeschool
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik weet niet of jij zelf al Jezus kent. Zo ja of zo nee: zoek Hem. Zonder Hem kom je er niet werkelijk uit. Zoek Hem in de Bijbel. In de lijn van wat Strijbis zegt: als er weer een ruzie komt, ga niet in woordenstrijd met je moeder maar probeer naar je kamer te gaan, pak je Bijbeltje en ga daarin lezen in bijvoorbeeld één van de evangeliën. En bid tot Jezus of tot God de Vader in de naam van Jezus dat Hij je helpen zal rustig te worden, onrecht te verdragen en vriendelijk te zijn.
Ervan uitgaande dat het klopt wat je schrijft, doet je moeder onrecht, zelfs als ze ten dele gelijk zou hebben. Lees wat Jezus hier over zegt in Lucas 18:1-8. Bidt tot God en vraag of Hij recht wil doen. Hij zál recht doen aan wie in Hem gelooft en op Hem vertrouwd. Als je om recht vraagt hoef je niet te bang te zijn dat dit betekent dat Hij je moeder zal straffen, je kunt én bidden voor je moeder én vragen of God recht wil doen. Wie weet zal Hij je moeder doen inzien dat ze onrecht doet en dat ze zondigt en zal dat haar milder maken.
Wat je zelfbeeld betreft: bedenk dat Jezus je enorm waardevol vind. Hij wist dat jij geboren zou worden. Hij vind je zo waardevol dat Hij voor jou de Hemel heeft verlaten en mens is geworden. Voor jou heeft hij onrecht, leed en moeite verdragen, heeft Hij zich laten martelen, kruisigen en doden. En voor jou heeft Hij de dood overwonnen zodat jij eeuwig leven kan hebben met Hem. En voor het zover is zal Hij heel je leven voor je zorgen in alles wat je nodig hebt. Als je slechts vertrouwd op Hem.
Sterkte!
