Lichamelijke verlangens
Ds. C.J. Droger | 2 reacties | 23-02-2011| 10:45
Vraag
Ik ben een jongen van 23 jaar. Ik heb op het moment geen relatie. Soms, als ik een vrouw of meisje zie, reageert mijn lichaam spontaan terwijl ik dat helemaal niet wil! Het is mijn oprechte verlangen om helemaal naar de wil van God te leven! Meestal verwerp ik die verlangens meteen weer, maar ze komen toch maar in je opzetten! Telkens weer mag ik deze verlangens bij God brengen, maar het liefste zou ik er definitief vanaf zijn! Hoe moet ik hiermee omgaan? Hebben veel jongens (en meisjes) hier last van? Want je zondigt dan eigenlijk tegen het gebod: wie een vrouw aanziet om te begeren, doet alrede overspel met haar in zijn hart. Ik wil zo graag God dienen met ziel en lichaam, maar het lijkt wel alsof mijn lichaam verlangens heeft die niet overeenstemmen met wat mijn geest wil: God dienen. Met vriendelijke groet.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Hartelijk dank voor je vraag. Wat je schrijft zal door veel jonge mensen herkend worden. Vooral door jongens. Ik denk dat er op zich niets mis is met deze verlangens van je. De HEERE heeft ze ons ingeschapen en op een bepaald moment krijgen we ermee te maken. De vraag is natuurlijk wel: hoever gaan die verlangens en hoe gaan we ermee om als ze opkomen? Als je een meisje ziet en je je tot haar aangetrokken voelt, is daar m.i. niets mis mee. Dat hoort bij het leven van jonge mensen. Het gaat natuurlijk te ver als je een jonge vrouw ziet en tegelijk denkt: daar zou ik wel mee naar bed willen. Dan ga je echt een brug te ver. Of als je denkt: die zou ik wel eens naakt willen zien of willen betasten. Als je die gevoelens en verlangens kent, ga je een grens over. Je komt dan inderdaad in de buurt van de woorden van de Heere Jezus uit de Bergrede. Hoewel het daar gaat over het onreine verlangen van een getrouwde man (hij pleegt overspel in zijn hart met de vrouw die hij begeert), toch liggen deze dingen inderdaad op hetzelfde vlak. En als je lichaam ook nog op een bepaalde manier reageert (ik heb een flauw vermoeden wat je bedoelt), dan wordt het inderdaad heel moeilijk voor je. Wat hieraan te doen?
Onreine begeerten zijn een gevolg van ons verdorven hart, zegt de Bijbel (Ps. 51). Hét middel om van die begeerten af te komen is het heiligende werk van de Heilige Geest. Hij kan ons hart door het bloed van Christus zo reinigen, dat we van onze onreine begeerten afkomen. Bid daarom om dit werk van Gods Geest. Daarnaast is het goed om ook je zelf onder handen te nemen. Opkomende verlangens kunnen we ook proberen weg te bidden. Stel, daar komt weer zo'n gedachte bij je op. Wat moet je doen? Wend je ogen snel af van de jongedame, zou ik zeggen, en bid God om 'demping' van je onreine gevoelens. Een oplossing kan ook zijn dat je biddend zoekt naar een fijne relatie met een lief meisje. Als je die uit de hand van de HEERE ontvangt, zullen de gevoelens die je beschrijft ook minder worden, denk ik.
De intentie van je leven is goed. Je wilt van harte de HEERE dienen met ziel en lichaam. Dat is het werk van de Heilige Geest in je leven. Zoek die Geest dan ook voor het probleem dat je opgeschreven hebt. Hij weet er wel raad mee! En al Gods kinderen zullen blijven worstelen met verlangens van hun lichaam, die niet overeenstemmen met de verlangens van hun geest. De Bijbel noemt dat de strijd tussen vlees en Geest (Gal. 5). Maar ook daarin wil de Geest te hulp komen. En zo zijn en blijven we afhankelijk van de HEERE en Zijn werk. Gelukkig ook maar.
Hartelijke groeten!
Ds. C. J. Droger
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.J. Droger
- Geboortedatum:10-01-1963
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Vlaardingen
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als toevoeging op het antwoord van dhr Droger, kun je eventueel ook eens op www.vrijeliefde.nl kijken. Hier staat meer informatie over seksualiteit en meer tips over hoe je met seksuele verlangens om kunt gaan.
Sterkte,
Arjet Borger