(Niet) naar het café
ds. D.M. Elsman | 4 reacties | 18-02-2011| 08:24
Vraag
Ik zit altijd met een hoop gedachten op zaterdagavond. Ik studeer en heb een bijbaantje. Op beide plaatsen zitten weinig christelijke jongeren. Ik ben 19 jaar. Ook in mijn vriendenkring zijn er weinig christenen. Dit maakt het geloof soms extra moeilijk om te kunnen uiten! Ik vind het altijd leuk om met mijn vrienden ergens heen te gaan, maar op zaterdag geldt dit dan natuurlijk maar tot twaalf uur voor mij, dit terwijl de meeste dan pas gaan stappen. Het probleem is dus dat ik vaak gevraagd word mee te gaan naar een café, maar ik zit daar gewoon erg mee. Natuurlijk wil je niet als saai in je vriendengroep overkomen. Aan de andere kant wil je ook aan je principes houden en niet de hele avond en nacht in een disco hangen, want dat vind ik niks. Hoe kan ik mezelf en mijn vrienden overtuigen waarom ik niet de hele nacht in een café hang? Hoe kan ik mezelf overtuigen dat het niet erg is om niet een hele nacht in een café te hangen? En wat zegt de Bijbel/kerk over uitgaan?
Antwoord
Beste vriend/vriendin. O, die zaterdagavond! Je leeft er naartoe, het weekend. Door de week heb je al zoveel plichten en verplichtingen, en dan mág je even ‘vrijaf’ zijn, en dan zijn daar tóch weer je christen-plichten die een ‘rem’ zetten op je vrije zaterdag-avond en zondag. Je vrienden gaan uit, graag zou je meegaan, voor hen en ook wel voor jezelf, maar je kunt het niet; en dat geeft een conflict van binnen, want je wilt er ook weer niet buiten vallen.
Veel jongeren zullen zich herkennen in je vraag, en het probleem waar je mee zit. Hoe overtuig je jezelf en je vrienden? Bovendien ben je zelf niet helemaal zeker van je zaak: waarom is het niet erg om niet een hele nacht in een café te hangen?
Je vraag beweegt zich op twee terreinen: de invulling van je tijd, en de omgang met je vrienden. Besef: zowel van je tijd als van je sociale contacten is God Heere, en geeft Hij leiding en richting door Zijn Woord en Geest. God heeft met de schepping een heilzaam ritme in de tijd gelegd van 6 + 1. "Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; maar de zevende dag is de sabbat des HEEREN uws Gods." Leven in gehoorzaamheid naar de eis van Zijn gebod, zodat jouw ritme niet langer wordt bepaald door wat jij wilt en moet en zult, zal niet alleen structuur geven, maar ook een zekere harmonie brengen in je leven. De opstandingsdag van de Heere Jezus Christus, het rusten in Zijn volbrachte werk en het gedenken van Zijn verlossing uit de knechtende banden der zonde, is voor een kind van God het ‘brandpunt’ van de week, het uitgangspunt van al zijn gangen door de hele week. Het is goed om je dat ritme/die structuur van jongsaf eigen te maken, -ook als de ‘wereld’ om je heen zich daar niets aan gelegen laat liggen.
Voor wat betreft je sociale leven: zoek christelijke jongeren op; de kerk ter plaatse, mede-studenten; bijbelstudie-groepen, catechese; probeer de zaterdag-avond door te brengen als een ‘opmaat’ naar de zondag, om onder het Woord van God met de Gemeente (en dus andere jongeren) samen te komen. Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn. Anderen kunnen wel getuigen van die Schat, maar alleen Gods Geest kan je daarvan óvertuigen.
Over je laatste vraag: wat zegt de Bijbel over uitgaan? Ik moet denken aan 1 Korinthe 10: 31: "Hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij dat gij drinkt, hetzij dat gij iets anders doet, doet het al ter ere Gods." Zoek jij Gods eer? Dan wil je ook daar zijn waar Hij aan Zijn eer komt, en níet zijn waar Zijn Naam wordt beledigd of onteerd. Van harte wens ik je toe, dat God je de hulp van Zijn Geest zal schenken tot Leidsman op al je paden. Dat met psalm 121 de Heere je uitgaan en je ingaan zal bewaren!
Ds. D. M. Elsman
Dit artikel is beantwoord door
ds. D.M. Elsman
- Geboortedatum:16-04-1961
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Rijssen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Mijn vriedengroep is wel van de kerk. Allemaal christelijk (opgevoed).
Maar ook zij gaan uit en doen vanalles waar ik niet helemaal achtersta.
Ik heb voor mezelf gekozen dat ik alleen mee ga als ik weet wat we gaan doen,
en als ik dat weet zeg ik tegen hen dat ik dan niet mee ga, omdat ik dat niet wil.
De eerste keren blijven ze het proberen.
Maar op den duur vragen ze je niet eens meer mee.
Dat is erg jammer, want dan kan je je eenzaam voelen.
Maar het lucht je (bij mij) wel op dat jij die keuze maakt omdat je het 'moet'.
Sterkte ermee!