Na zondebesef bekering
Ds. R.H. Kieskamp | 7 reacties | 10-02-2011| 15:00
Vraag
Dag dominee. Ik heb twee vragen. 1. Vaak wordt er in een preek gezegd dat na zondebesef bekering volgt. Niet dat ik het daar niet mee eens ben, maar ik heb er een vraag bij: Kun je ook zonder zondebesef God leren kennen? En mag je dan weten dat je bij Hem mag zijn? In Jesaja 31:19 staat bijvoorbeeld dat zondebesef na bekering komt: "Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben heb ik berouw gehad, en nadat ik mijzelven ben bekend gemaakt, heb ik op de heup geklopt; ik ben beschaamd, ja, ook schaamrood geworden, omdat ik de smaadheid mijner jeugd gedragen heb." 2. Mag je apocriefe boeken lezen, of zondig je dan (n.a.v. Openbaring 22: 18)?
Antwoord
De eerste vraag is of je zonder zondebesef God kunt leren kennen? Dat kan dus niet. God leren kennen is enkel mogelijk door het geloof dat door de liefde werkt, terwijl zondekennis ook enkel mogelijk is door het geloof. Zondekennis wil zeggen dat we Gods Woord gelovig aanvaarden wanneer dat ons als overtreders van de wet van God schuldig stelt. Calvijn legt daarom in het begin van zijn standaardwerk “De Institutie” groot accent op de relatie die er is tussen Godskennis en zelfkennis. Ondertussen blijft zelfkennis niet op zichzelf staan, want echt bijbelse zondekennis kan het niet uithouden in de zonde. Echt bijbelse zondekennis is altijd te kennen aan het verlangen naar vergeving en genade. Echte zondekennis geeft een krachtige drang in ons om Jezus te leren kennen als onze Redder en Verlosser. We vinden nergens rust totdat we die in Christus hebben gevonden.
Dat betekent dat het moet komen tot gelovige aanname door ons van Christus als onze Heiland. Hierbij kan het geloof vergeleken worden met twee lege handen. We hebben God niets aan te bieden van eigen deugdzaamheid, want we hebben uitsluitend schuld. Ondertussen laat God die lege bedelaarshanden niet leeg. Hij gaat die handen vullen met de genade van Christus. Door het beloofde woord van God komt Christus tot ons en de Heilige Geest legt Christus via de beloften in die lege handen van ons geloof. We noemen dat het toepassende werk van de Heilige Geest. Wij mogen onszelf dan Christus toeëigenen in het geloof tot onze Heiland. Deze toeëigening kan een lange weg zijn, waarbij ook de vraag meespeelt of we het mogen aannemen.
Ondertussen werkt de Heilige Geest zo door dat het tot aanname gaat komen. We durven niet langer te weigeren, want we mogen niet langer weigeren en willen dat ook niet. We komen tot geloofsovergave en merken dat de Heilige Geest daar ook ruimte voor geeft door Christus met kracht, troost en zekerheid aan ons hart toe te passen. Zo leren we Christus kennen als onze Zaligmaker. En pas als we Christus hebben leren kennen, gaan we God leren kennen als onze genadige Vader. Het zondebesef hoort er dus helemaal bij, doch het is nooit een soort rustkussen. Integendeel, zondebesef drijft ons in heilige onrust uit naar Jezus. Zoals in het avondmaalsformulier zo mooi staat namelijk, ”omdat wij de zaligheid buiten onszelf in Christus zoeken, geven we daarmee te kennen dat we belijden zelf midden in de dood te liggen.” De eerste vraag is dus niet of we zondebesef hebben, maar of we Jezus zoeken tot verzoening van onze zonden. Hierbij is zeer belangrijk dat we ons al maar meer aan Jezus toevertrouwen. Iets dat Hij o zo graag wil. Op deze wijze zal de zekerheid van ons geloof ook gaan opbloeien.
Wat de tweede vraag betreft, natuurlijk mogen we die apocriefe boeken lezen, als we ze maar nooit gelijkstellen aan de Bijbel. Dus alleen wat bijbels is mogen we er uit aannemen. Je zou het kunnen vergelijken met het lezen van z.g. “oude schrijvers”. Die mogen ook nooit het Woord van God verdringen. Enkel wat daarin geheel bijbels is mogen we aanvaarden, het andere niet. In oude Statenbijbels staat vooraf aan de apocriefe boeken een z.g. “Waarschuwing aan de lezer”. Daar wordt mooi uitgelegd hoe we er mee om moeten gaan. De tekst uit Openbaring 22:18 verbiedt dus niet het lezen van de apocriefen, wel het aanvaarden van onbijbelse zaken er uit.
Ds. R. H. Kieskamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R.H. Kieskamp
- Geboortedatum:11-11-1935
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Lienden
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Dominee Kieskamp is op 29 april 2021 overleden.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het blijft zoeken naar woorden, maar vooral de laatste zinnen van de eennalaatste alinea vindik heel waardevol.
We moeten niet een chronologische volgorde gaan aanhouden wat betreft ellende, verlossing, dankbaarheid. Die drie lopen geheel door elkaar.
Je moet je aandacht op Jezus richten en helemaal niet op zondekennis of berouw e.d.
Dan probeer je na te gaan waar je precies bent op je weg maar alle wegen buiten Jezus zijn verkeerde wegen want Hij is Zelf de weg.
Je hoeft alleen maar overtuigt te zijn dat je niet zonder Hem kan zodat je komen wilt.
In de Bijbel staan verschillende manieren om mensen te bewegen zich te bekeren en tot Jezus te komen.
Soms met een beroep op je verstand Ezech.33:11 bekeer u want waarom zou je sterven...
Soms heel lieflijk Matt.11:28 Kom tot Mij, Ik zal u rust geven...
Soms smeekt Hij je 2Kor.5:20 Namens Christus smeken wij: laat u met God verzoenen.
Soms, nee heel vaak beveelt Hij je Mar.1:15 ...bekeer u en geloof het Evangelie.
Soms dreigend Ps.2:12 Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou.
Je weet dat Hij je roept dus doe als Levi en sta direct op en volg Hem.
Als je Hem volgt dan heb je je afgekeerd van de zonde want je kunt niet tegelijk twee verschillende kanten oplopen.
Bekering is je afkeren van iets waaruit volgt dat je je toekeert naar iets anders, je kunt het ook andersom zeggen, komt op hetzelfde neer.
De één bekeert zich omdat hij het oude (de zonde) niet meer wil en de ander omdat het nieuwe (Jezus) hem trekt, als het maar gebeurd!!
Die toeleidende wegen tot Jezus die volgens een bepaald systeem gepreekt worden staan niet in de Bijbel. Laat je niet ophouden door iets wat je zou 'moeten' kennen.
Er is maar één ding wat echt moet, en dat is Jezus kennen en Hij leert je verder alles wel wat Hij nodig voor je vindt, dat kun je gerust aan Hem overlaten.
Geloof en wedergeboorte zijn de twee kanten van dezelfde zaak, en zolang je nog niet wedergeboren bent, ben je 'dood in zonden en misdaden'. (Ef.2:1)
En wat kun je nou van een 'dode' verwachten?
Je kunt dan niet méér van je zonden leren kennen dan wat iedereen kan met zijn verstand.
En iedereen is welkom bij Hem zoals hij is Opb.22:17 en laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets.
Volgens mij omschrijft ds. hier hoe dan ook het kán gaan, misschien zelfs hoe het meestal gaat. Maar wij kunnen nooit zeggen hoe het móet gaan. We belijden immers dat dat Gods werk is?
Ik hou het liever bij de woorden van Jezus uit Johannes 14:6 'Ik ben de Weg. de Waarheid en het Leven'.
Er is maar één 'ding' wat past en dat is Jezus Zelf, maar dat past dan ook op iedereen in elke situatie. En dat heeft niets met het werkverbond te maken maar het is enkel en alleen pure genade!!
Juist omdat mensen allemaal zo verschillend zijn wordt er op verschillende manieren genodigd, zoals ik in mijn vorige reactie zei.
Dat is niet: wat je het best past maar toeëigenen maar de soort nodiging gebruiken die het best bij iemand past. (lokkend, dreigend, waarschuwend, overredend enz.)
Als iemand bijv. vrolijk in de zonde door blijft leven past daar m.i. waarschuwing/dreiging bij maar als iemand bang en in de war is gebruik je meer zoiets als: kom tot Mij allen die vermoeit en belast zijt en Ik zal u rust geven.
Waarvan/waardoor zijn die 'allen' vermoeit en belast? Juist, van de zonde en ellende.
Natuurlijk moet iedereen van z'n zonde verlost worden, dat heb ik toch niet ontkent!!
Verder, er staat niet bij dat als je vermoeit en belast bent, dat dat van de zonde en ellende moet zijn.
Gebeurt vaak wel maar je kunt evengoed vermoeit en belast zijn naar het zoeken van: 'kennis der ellende en proberen om berouw te maken e.d.
Maar als je denkt dat je niet aangesproken wordt door die tekst is er nog wel een andere: Opb.22:17 en laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets.
En als je me nu gaat vertellen dat je niet wilt, dan kan ik niets anders zeggen dat het dan je eigen schuld/keus is als je verloren gaat.
Als je zegt dat je wel wilt: dank God want Hij heeft je dat gegeven want van nature is er niemand die wil.
En geef dan gehoor aan de oproep in Opb.22:17. en kom en neem van het water des levens.
Probeer daar niet onderuit te komen door te zeggen dat je niet kunt komen omdat je getrokken moet worden, want God trekt, elke keer als je Zijn Woord hoort en leest.
Al degenen die dan niet komen werderstaan Hem: Hand.7:51 gij wederstaat altijd den Heiligen Geest…
Eigenlijk moet je iets doen om verloren te gaan nl. Hem in ongeloof en/of onwil van je afhouden want Hij trekt, roept, nodigt op allerlei manieren, en Hij houdt ons niet tegen.
Het is eigenlijk te gek voor woorden dat mensen van alles verzinnen waarom zij erbuiten zouden vallen. Normaal als we iets hebben willen voeren we allerlei redenen aan om maar te krijgen wat we hebben willen, dus waarom bij het allerbelangrijkste dan niet?
Doe als de Kananese vrouw die er eigenlijk buiten viel, zij zocht de ‘mazen’ op om er deel aan te krijgen, terwijl het hier zo vaak andersom gebeurd.
En wat bedoel je ‘zelf pakken’ Hij biedt het aan, we hebben Zijn toestemming, Hij beveeld het zelfs!!
Als ik jou een kop koffie aanbied en jij pakt het aan heb je het eerlijk gekregen maar ook zelf aangepakt.
Joh.6:37 …en wie tot Mij komt, zal Ik beslist niet uitwerpen.
Joh.3:16 …opdat een ieder (!!!) die in Hem gelooft niet verderve maar eeuwig leven hebbe.
