Bekeerd worden van tijdgeloof

Ds. A. Huijgen | 6 reacties | 02-02-2011| 17:30

Vraag

Vorig jaar gaf ik me aan Jezus over. Ik was helemaal blij. Kort daarna zakte ik in, ik stuurde zelfs mijn vriendin het bericht dat ik niet wist of God bestaat. Daarna kwam m'n geloof weer langzaam terug. Nu, na zo'n vier jaar ben ik er achter gekomen dat ik onbekeerd ben. Het was een tijdgeloof. Nu ben ik koud, somber, dood en heb een hart van beton. Ik weet dat ik Jezus nodig heb, maar durf me niet meer over te geven. Zodra ik ga bidden, huichel ik. Ik meen het allemaal niet. Ik bid en lees eigenlijk niet echt meer. In de kerk slaap ik, terwijl ik ooit aandachtig heb zitten luisteren. Ik weet wel dat ik Jezus nodig heb, maar durf niet naar Hem toe te gaan. Verder geloof ik ook niet dat ik nog bekeerd kan worden. Ik las Hebreeën 6: 4-6. Kan deze vraag door een CGK- of een HHK-predikant beantwoord worden?


Antwoord

Beste vraagsteller,

Je schrijft dat je je eerst aan Jezus had overgegeven, maar dat het nu allemaal inbeelding en tijdgeloof lijkt. Wat moet je nu?

Je vraag roept eigenlijk twee dingen bij me op. Allereerst is het mogelijk dat er van een tijdgeloof sprake is geweest, een kortstondig, heftig enthousiasme dat toch het ware geloof niet was. Denk aan wat we in Matth. 13 lezen over het zaad dat op de steenachtige plaatsen gezaaid werd. Anderzijds zou het ook mogelijk kunnen zijn dat je de Heere werkelijk hebt leren kennen, en dat er nu van een geestelijke inzinking sprake is. Het is sowieso vaak moeilijk te zeggen welk van beide er aan de orde, maar dat is nog eens extra moeilijk via het internet.

Toch denk ik dat ik op één punt wel een bepaalde weg kan wijzen. Het valt me op dat je veel schrijft over je eigen beleving, over wat je zelf hebt gedaan ("ik gaf me aan Jezus over") en over je eigen inzet ("ik meen het niet allemaal niet"). Zou het kunnen zijn dat je teveel gericht bent op wat je zelf doet, wat je zelf aanneemt en wat je zelf beleeft? Dan kan het zijn dat als je gevoel positief is, je denkt dat het geestelijk ook allemaal goed is, terwijl als je gevoel omslaat, alles weg is. Dat zou inderdaad kunnen passen bij een vorm van tijdgeloof.

Maar belangrijker dan die vraag, is de vraag: wat is hier aan te doen? Het belangrijkste lijkt mij dat je het niet langer van je eigen inspanningen en je eigen gevoel verwacht, maar van de Heere Jezus Christus alleen. Je schrijft dat je je niet meer dúrft over te geven. Kun je het dan nog wel? Of kom je er hoe langer hoe meer achter dat je van jezelf helemaal niet kúnt geloven zoals de Heere dat van je vraagt? Dat zou een middel in Gods hand kunnen zijn om je te leren om het niet van jezelf te verwachten, maar van de Heere alleen.

Zolang de genadetijd duurt, is er nog bekering mogelijk. En juist als je beseft dat je het niet hebt verdiend, ben je welkom!

Met vriendelijke groet,
Ds. A. Huijgen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Huijgen

  • Geboortedatum:
    16-11-1978
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Genemuiden-Zwartsluis
  • Status:
    Inactief
50 artikelen
Ds. A. Huijgen

Bijzonderheden:

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
6 reacties
1a2b3c
02-02-2011 / 18:22
Vraagsteller je zegt: Nu ben ik koud, somber, dood en heb een hart van beton.... Ik weet wel dat ik Jezus nodig heb, maar durf niet naar Hem toe te gaan. Verder geloof ik ook niet dat ik nog bekeerd kan worden...

Markus 2:17 Wie gezond zijn, hebben geen dokter nodig, maar wie ziek zijn. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen tot bekering te roepen, maar zondaars.
Waarom zou je niet durven, Hij roept je, dat staat er!!
Ongehoorzaam zijn aan Zijn roepen, dat zou je niet moeten durven...

En waarom zou jij niet bekeerd kunnen worden?
Als je met je onbekeerlijk hart naar Jezus gaat zul je merken dat het waar is wat er in Hand.5:31 staat: Deze Jezus heeft God door Zijn rechterhand verhoogd tot een Vorst en Zaligmaker, om Israël bekering te GEVEN en vergeving van zonden.

Geloof en bekering, allereerst opdracht maar tegelijk ook Zijn gave.

Blessings
James100
02-02-2011 / 19:22
Hmm. Ik kan niet zeggen dat me dit helemaal onbekend voor komt. Terwijl ups en downs in je geloofsleven heel normaal zijn, krijgt niet iedereen hier direkt een enorm schuld gevoel en niet iedereen wordt er even zwaarmoedig van. Persoonlijk geloof ik dat je eerlijk meent wat je zegt, maar ik moet er bij zeggen dat je eigen mening en overtuiging wel eens gekleurd kunnen zijn door wat je in het verleden als leidraad hebt leren hanteren. Let wel, ik maak absoluut geen beschuldigingen aan het adres van geestelijke leiders, ouders of wat dan ook. Alhoewel die zeker invloed hebben gehad Jij zelf bent verantwoordelijk voor de manier waarop je een en ander hebt geintegreerd en de wandeling met Christus hebt ondernomen. Misschien is het tijd om je eigen leidraad eens nauwer onder de loep te nemen. Ik ben het met ds. Huijgen eens dat je niet zo onder de indruk van eigen inspanningen moet zijn. Het mag dan mogelijk zijn dat je Jezus hebt opgegeven, maar denk maar niet dat dat wederzijds is. "Al ga ik door een dal van diepe duisternis.." Pijnlijk en je voelt je verloren. Het kan een verwoestende leegte geven, maar dat wil niet zeggen hopeloos. In zo'n geval is er echt maar een gebed: dank u wel Heer, dat U van mij houdt, dank U wel dat U mij nooit loslaat. Herinner je je dat verhaal van die voetstappen in het zand, twee paar naast elkaar, die van jou en die van de Heer? En toen dat stukje waar er maar een paar voetstappen was? Toen je het zo moeilijk had, en het verwijt: waar was U Heer? Vergeet nooit dat antwoord: Toen mijn kind, heb ik je gedragen.
Daar hou ik aan vast. Altijd
Dirk
02-02-2011 / 22:40
De vraag van vraagsteller herken ik wel ongeveer. Weet dat onze geloofsbeleving sterk afhankelijk is van onze psyche: gaat het niet goed met de psyche, dan kan je geloof ook alle kanten uitgaan. Mocht je het kunnen vinden lees dan het boek 'Een helpende hand' van ds. Elshout eens. Die schrijft vanuit eigen ervaring.
irenicus
02-02-2011 / 23:32
'Vorig jaar gaf ik me aan Jezus over'... maar even later:..'Nu, na zo'n vier jaar' .....? Het lijkt misschien spijkers op laag water zoeken om op deze niet-kloppende aanduidingen te wijzen, maar ze dragen er (wat mij betreft) wel toe bij dat dit hele stukje een beetje gemaakt overkomt. Jammer, want de essentie van de vraag is ernstig genoeg, maar nu twijfel ik aan de oprechtheid van vraagsteller.
Gerard
03-02-2011 / 09:57
Er is weinig dat me me zo raakt en bedroefd maakt als ik lees of hoor dat mensen niet op Jezus durven te vertrouwen omdat ze naar zichzelf kijken en bang zijn dat er iets verkeerd is met hun en daarom niet zouden mogen vertrouwen op Hem. Jezus zegt "Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven." (Math 11:28)
Of er iets verkeerd met je is? Er is ontzettend veel verkeerd met je, meer dan je beseft. Daarom heeft God zijn Zoon gestuurd en daarom is Jezus voor jou aan het kruis genageld. Kijk niet naar jezelf, naar je gevoelens, naar je beleving, naar je verleden. Kijk naar Jezus Christius aan het kruis. Jezus zei "En dit is de wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, dat een iegelijk, die den Zoon aanschouwt, en in Hem gelooft, het eeuwige leven hebbe; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage." (Joh 6:40). Geloof op Jezus, vertrouw op Hem, kijk niet naar jezelf. Door hem is het voorhangsel gescheurd en hebben we vrije toegang tot God de Vader. "Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot den troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen, en genade vinden, om geholpen te worden ter bekwamer tijd." (Hebr 4:16).
Geloof dat wat Jezus zegt en bidt tot Hem dat Hij je meer geloof mag geven. Zoals de vader met het kind met de stomme geest zei tegen Jezus (Marc 9:24) "Ik geloof, Heere! kom mijn ongelovigheid te hulp."
Aliwant
04-02-2011 / 14:59
Dat 4 jaar moet zijn 3/4 jaar! Sorry voor de fout.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Vragen om een nieuw hart

Ik zit met een vraag omtrent het vragen in het gebed om een nieuw hart. Je hoort het heel vaak dat er om een nieuw hart wordt gevraagd. Moet je dat iedere keer vragen, want daar zit iets in van dat je...
8 reacties
02-02-2012

Geloven lijkt lot uit de loterij

Ik ben een jongere van 18 jaar en zit met heel veel vragen rondom het geloof. Waarom is geloven zo dubbel? Vanuit de kerk heb ik altijd gehoord dat niemand eigenlijk wil geloven. Ik herken mezelf hier...
Geen reacties
02-02-2018

Radicale ommekeer en 100 procent genade

In veel evangelische gemeenten is het een en al blijmoedigheid. Accepteer dat Jezus voor je (toekomstige) zonden gestorven is en je bent gered door 100 procent genade. Je mag blijven zoals je bent e...
Geen reacties
02-02-2023
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering