Mozes en de Farao
Ds. H. Peet | Geen reacties | 25-01-2011| 11:37
Vraag
Pas lazen we met de kinderen Exodus 10: 29. Mozes antwoordt aan Farao: "Ik zal u niet meer onder ogen komen". Vervolgens vindt de tiende plaag plaats en laat Farao Mozes en Aäron roepen. We lezen vervolgens in Exodus 12: 31: "Farao riep Mozes en Aäron in de nacht en zei: Sta op, ga weg uit het midden van mijn volk...". Nu hebben we de verklaring gelezen en die kanttekeningen geven aan dat Farao dit via dienaren zou hebben laten overbrengen. Dit kunnen we nergens in de Bijbel terugvinden, dus kunt u ons uitleggen hoe dit precies zit?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Ter beantwoording van je vraag het volgende: het is inderdaad het meest voor de hand liggend dat hovelingen de tweede keer de boodschap hebben overgebracht, zodat er niet opnieuw een ontmoeting met Farao heeft plaatsgevonden. In het oude oosten was het namelijk zo dat de boodschapper als het ware zo wegviel achter zijn opdrachtgever, zo achter hem wegschool dat de boodschapper ongenoemd kan blijven en zo de volle nadruk kan vallen op degene die de boodschap brengt en de overbrenger van de boodschap ongenoemd kan blijven. (In het Oude Testament valt te denken aan een hoofdstuk als Richt. 13 waar dezelfde vergaande identificatie tussen de Heere en de engel van de Heere plaatsvindt; Denk in dit verband ook aan woorden als van de Heere Jezus als: wie u ontvangt, die ontvangt Mij...; Matth. 10:40.)
In dit licht is het niet zo vreemd dat je in de door je geraadpleegde verklaringen een oplossing in die richting tegen kwam. Zo wordt voorkomen dat je een discrepantie moet aannemen tussen beide Bijbelplaatsen. Toen ik zelf wat speurwerk verrichtte, kwam ik ook nog een andere gedachte tegen die een verklaring zou kunnen bieden: omdat er sprake is van een zeer spanningsvolle situatie zou er door zowel Farao als Mozes wat ondoordacht gesproken zijn. Het spreken in woede zou ertoe geleid hebben dat er dingen gezegd worden die niet waargemaakt kunnen worden... Dan zou Mozes dus meer zijn eigen gedachte verwoord hebben dan wat de Heere door hem wilde zeggen. Persoonlijk komt mij deze verklaring wat gekunsteld voor en lijkt me de door jezelf aangedragen verklaring waarschijnlijker. En in het licht van het oosterse denken is die verklaring goed te plaatsen. Ik hoop dat ik je hiermee een beetje geholpen heb.
Ds. H. Peet
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Peet
- Geboortedatum:15-01-1964
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Sliedrecht (Eben-Haëzer)
- Status:Actief