Misbruikt door vader
C. M. Chr. Rots - de Weger | 5 reacties | 14-01-2011| 14:00
Vraag
Ik ben een jonge vrouw van bijna 20 jaar. Ik heb een hele goede relatie met mjin vriend. We hebben drie jaar verkering. Onlangs is er bij mijn familie en mijn vriend bekend geworden dat ik zes jaar lang misbruikt ben door mijn vader. Hierdoor ben ik al een jaar bezig met hulpverlening en diverse therapieën. Omdat onze verkeringstijd nu zo in het teken staat van mij ben ik wel eens bang dat mijn vriend ondersneeuwt door alle problemen. Het heeft ons echter wel dichter bij God en elkaar gebracht. Mijn vraag is nu hoe ik tóch met mijn vriend van onze verkeringstijd kan genieten, m.b.t. het lichamelijk contact. Het verleden heeft zo'n enorme impact op mij gehad dat ik hierdoor PTSS heb opgelopen. Ik kan niet over mijn verleden praten; niet met mijn vriend, maar ook niet met hulpverleners. Dit doet mij teveel pijn. Hoe kan ik met deze situatie het beste omgaan?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Die goede relatie met je vriend vind ik een heel belangrijk punt in het verdrietige verhaal dat je vervolgens schrijft! Waarom zou hij ondersneeuwen, als hij dat zelf niet zo ervaart? Hij is jou waarschijnlijk tot een enorme steun, en dat heb je nódig! Als je sámen dichter naar God en naar elkaar kunt groeien is dat toch een enorm winstpunt in de moeilijke situatie waarin je verkeert?
PTSS is niet niks, daar heb je hulp bij nodig en die heb je inmiddels al, toch? Wat doe je met die hulp, als praten over dat wat je bezig houdt niet lukt? Ja, pijn zal het doen, dat snap ik zeker wel. Maar pijn verdwijnt niet vanzelf. Soms moet de angel uit een wond, of de zweer de kans krijgen te zweren… Mocht de aangegane hulpverlening niet aan jouw verwachting voldoen, zoek dan een ander!
De vraag die je stelt over het genieten van lichamelijk contact met je vriend moet je samen met hem beantwoorden: wat jij niet aankunt moet hij respecteren en de kans geven om (ooit, als jij er aan toe bent) er aan toe te geven. Dat kan heel eenvoudig van een aanraking van je arm zijn tot aan gemeenschap (als je getrouwd bent) toe. Jouw vertrouwen is op zo’n manier beschadigd geraakt, nota bene door je-eigen-vader-bij-wie-je-je-veilig-had-moeten-kunnen-voelen, dat er heel veel voor opnieuw-leren-vertrouwen nodig is om je in liefde te kunnen geven aan welke uiting van liefde dan ook! Jíj bepaalt wat ‘goed’ is in deze, hij past zich aan. Als een man dat op kan brengen -en ik lees in je brief dat je vriend dat kan- heb je een geweldige partner gevonden!
Ook wat "praten over" betreft: jij bepaalt wat je aankunt en wat je niet (nog niet) kunt zeggen… maar maak je vriend wel duidelijk wat zijn lichamelijke aanraking en/of toenadering met je doet. Hij moet wél weten wat je aankunt of niet (nog niet, of juist niet).
Heel, heel veel sterkte toegewenst, voor jullie beiden!
En vooral: Gode bevolen!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ontzettend veel sterkte toegewenst, ook je vriend.
Het moet eerst de diepte ingaan, dan pas kan je groeien...
Weet van dichtbij hoe ontzettend moeilijk het is/zal zijn,
maar er is hoop hoor!!
Als de hulp die je nu hebt niet bij je past, heb ik een tip voor je. Ik heb zelf o.a. ook de diagnose PTSS en ik volg drie dagen per week therapie bij afdeling 'De Voorde' in Oegstgeest (dat valt onder GGZ Leiden en omstreken). Het is intensief, maar het levert ook heel veel op! Naast twee driedaagse groepen, is er ook een eendaagse groep, een DGT-groep en je kunt ook alleen ambulante gesprekken hebben met een psychotherapeut die gespecialiseerd is in trauma.
Kijk er echt eens een keertje naar of vraag informatie aan. Het is ook mogelijk om een informerend gesprek te hebben. Het telefoonnummer van het secretariaat is: 071-8907700.
Veel sterkte gewenst!
Jammer genoeg weet ik wat je door moet maken. Alleen was het bij mij niet mijn vader maar toen een goede vriend van mijn ouders. Ik herken je verhaal heel erg. Maar zoals het antw al is gegeven geef idd aan wat je wel aan kunt en niet aankunt op lichaamelijk gebied. Ik merk dat ook bij mezelf in me relatie met me man. En die heeft heel veel geduld wat voorkomt uit liefde. Hij werd ook bedolven onder mijn problemen en alles wat ermee samen hangt. En dit waren de eerste jaren van ons huwelijk. Maar heeft ons zeker ook dichter bij elkaar gebracht. En wat het er niet over kunnen praten betreft. Dat heb ik ook heel erg gehad. Maar ben heer heel goed in begeleid en kan er nu wel open over praten en tuurlijk het doet me ook echt wel wat maar het gaat veel beter. En dat hoop ik dat het bij jou ook komt maar je moet het wel leren.
heel veel sterkte en wijsheid toegewenst. Als je wilt mag je wel een persoon bericht achter laten.
@kraai ik wil heel graag een persoonlijk bericht achter laten maar weet niet hoe dat moet. bij deze wil ik je bedanken voor je openheid en reactie.
@Hanna bedankt voor je meelevende reactie! Dat beurt me wel op!
heb een pb gedaan hoop naar de goede persoon.
gr Kraai
