Tegenstand van vader bij Heilig Avondmaal
Ds. H. Paul | 12 reacties | 16-12-2010| 10:46
Vraag
Ik weet dat de Heere mij al op jonge leeftijd trok. Toen ik voor het eerst deelnam aan het Heilig Avondmaal heb ik tegenstand ervaren van mijn vader. Ik zat toen namelijk in dezelfde kerk als mijn ouders en mijn vader gaat ook aan het Heilig Avondmaal. In de week voorafgaand aan dat moment vroeg mijn vader of ik het moeilijk had gehad omtrent het Avondmaal. Ik zei dat ik het er heel moeilijk mee had gehad. Zijn reactie: Ik moest zeker weten of ik aan kon gaan. Mijn vader vertelde dat mijn opa ook nooit is aangegaan, die wist het ook niet zeker, terwijl ik toch geloof dat hij de Heere kende, want zijn lievelingspsalm was psalm 25. Ik was een beetje nijdig op mijn vader. Hij zei nog een tekst die erop neer komt dat als je aangaat, er zeven andere duivelen voor terugkomen. Daar schrok ik heel erg van. Ik moest het ook wel geloven, want volgens mijn vader wist iemand die de Heere al langer kende het wel.
Ik vind het heel moeilijk om met mijn ouders over het geloof te praten; vooral mijn vader kijkt zo naar de buitenkant. Hij vond ook dat ik niet aan kon gaan in het bloesje dat ik aanhad; de kleur stond hem tegen. "Je moet geen aanstoot geven", zei hij. Mijn moeder zegt niks op zulke momenten. Ze heeft wel eens gezegd dat je het zeker moest weten en net zo'n groot geloof moest hebben als mijn vader. Dit allemaal is al zeker zo'n zeven jaar geleden gebeurd, maar het raakte mij erg toen ik pas Johannes 15 las, over de Wijnstok en de ranken. Toen kwam dit allemaal weer naar boven. Ik blijf af van de geestelijke staat van mijn ouders; dat is iets tussen hen en de Heere. Mijn vraag: hoe moet ik hiermee omgaan? Je moet toch iets laten blijken van de liefde van Christus?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagstelster,
Het is geen eenvoudige zaak op deze vraag te antwoorden. De gronden waarop je aan het Heilig Avondmaal deel mag nemen zijn zowel in het formulier om het Heilig Avondmaal te houden als ook in de Catechismus op grond van Gods Woord, duidelijk aangegeven. Die zijn niet te vervangen door het stellen van de eis, dat ons geloof net zo groot moet zijn als van wie ook. Men mag de geloofservaringen niet vergelijken met die van een ander. Ds. van der Groe zegt: "De Heere houdt met ieder van de Zijnen Zijn eigen weg." Daarom zijn de wegen onderscheiden, maar niet gescheiden. Men ontmoet elkaar op kruispunten (ds. G. Boer).
Wij mensen zijn geen hartenkenner.
Je uitdrukking: "Je moet toch iets laten blijken van de liefde van Christus" komt bij mij eerlijk gezegd, wat modern over. Gaat het daarom allereerst bij het aangaan aan het H. Avondmaal? De vertolking van de liefde zoals die in het Hooglied wordt verwoord, spreekt mij meer aan. Dan is het laten blijken ervan wel het gevolg, maar gaat niet voorop. Liefde vraagt ontmoeting van het Voorwerp van de liefde. Het is een zaak tussen de Heere en onze ziel.
Veel licht en wijsheid toegebeden.
Met hartelijke groeten,
Ds. H. Paul
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Paul
- Geboortedatum:16-07-1928
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Moerkapelle
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat erg zeg als je vader dat tegen je zegt!!
We moeten God meer gehoorzamen dan mensen, dus luister maar naar je hemelse Vader. (Hij dreigt niet met 7 andere duivels)
Eerst een groot geloof hebben voordat....hoe onbijbels, staat nergens!!!
Matt.18: Maar wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, doet struikelen, het zou beter voor hem geweest zijn dat een molensteen aan zijn hals gehangen was en hij in de diepte van de zee gezonken was.
Als jij weet ik ben door genade een kind van Hem geworden, laat je dan niet afschrikken door religie, maar zoek des te meer de relatie met de Vader in de Hemel laar Hij je bemoedigen, als anderen je ontmoedigen.
Je vraag raakt me. Wat jammer dat je er met je ouders zo slecht over kunt communiceren zeg!
Wel heel illustratief aan je vraag: je vader waarschuwt voor 'zeven duivelen'. Heel eerlijk gezegd: wat schokkend dat een mede -avondmaalganger dat durft te zeggen! Geen wonder dat je haast niet meer durft. Heeft hij je nooit over troost, versterking en geestelijk voedsel verteld op zijn eigen momenten aan de tafel? Wat heeft hij daar zelf van mogen ervaren? DAT wil je toch graag delen lijkt mij!?
Heel treffend je volgende reactie: toen de BIJBEL openging las je over de Wijnstok en de ranken. Ik hoop dat je hierin de leiding van de Geest duidelijk mag zien. Als het Woord opengaat word je gevoed, niet door wat mensen zeggen en welke regels ze bedenken!
Houd je vast aan wat de Bijbel zegt. En daarin staat niets over zeven duivelen of andere mensenpraat, maar die staat boordevol beloften!
Men moet Gode meer gehoorzaam zijn dan de mensen en daarom moest ik aan het volgende lied denken! Ga het maar zingen tot eer van Hem, geeft licht en vrede en blijdschap!
1.Heer, U bent mijn leven, de grond/rots waar ik op sta.
Heer, U bent mijn weg, de waarheid die mij leidt.
U woord is het pad, de weg waarop ik ga,
zolang U mijn adem geeft, zolang als ik besta.
Ik zal niet meer vrezen, want U bent bij mij.
Heer, ik bid U: blijf mij nabij.
2. 'k Geloof in U, Heer Jezus, geboren uit de Maagd.
Eeuw'ge Zoon van God, die mens werd zoals wij.
U die stierf uit liefde, leeft nu onder ons:
één met God de Vader en verenigd met uw volk;
tot de dag gekomen is van Uw wederkomst:
dan brengt U ons thuis in Gods Rijk.
3. Heer, U bent mijn kracht, de rots waarop ik bouw. (dus niet wat je pa zegt!)
Heer, U bent mijn waarheid, de vrede van mijn hart.
En niets in dit leven zal ons scheiden, Heer;
zo weet ik mij veilig, want Uw hand laat mij nooit los.
Van wat ik misdaan heb, heeft U mij bevrijd
en in Uw vergeving leef ik nu.
4. Vader van het leven, ik geloof in U.
Jezus, de Verlosser, wij hopen steeds op U.
Kom hier in ons midden, Geest van liefd' en kracht,
U die via duizend wegen ons hier samenbracht;
en op duizend wegen zendt U ons weer uit
om het zaad te zijn van Gods Rijk.
Wat ik nooit begreep, was waarom er toch vaak zo'n strijd of gespannen atmosfeer aanwezig is bij of rondom het avondmaal...
Achteraf gezien is dit ook niet vreemd omdat dit een CRUCIAAL moment is in iemands leven waarin hij/zij zich verzegeld, zich verbindt aan Hem d.m.v. het brood (lichaam) en de wijn (bloed).
Wie heeft aan deze verzegeling en verbinding nu een hekel?
Wie wil graag dat u er nog een paar jaar over na gaat denken of u hiervoor wel voldoende uitverkoren bent?
Wie heeft bedacht dat je WEL belijdenis doet maar dat je hierna nog na moet nadenken over deelname
Wie vindt uw bloesje of broek aan tafel stom?
Wie wil graag dat u onder allerlei dwaze en verplichte gedachten aan de tafel gaat zitten?
Wie wil dat u alleen maar in een kramp avondmaal kan vieren
Wie wil dat de tafel steeds maar langer leeg blijft
wie wil graag dat het avondmaal voor de meerderheid een mysterie blijft
Ik kan de lijst zo nog een a4tje verder typen maar het antwoord hierop is:
De HEERE JEZUS CHRISTUS heeft dit NIET bedacht!
Wat is het dan wel? Een ware LEUGEN van de tegenpartij om je ervan af te houden, verdeel en heers te zaaien, je in een kramp te laten schieten als je een doorzetter bent, en ga zo maar door....
Of komt het soms door onze comfortzone dat we alles goed hebben,
We bidden wel tot God, we kennen het verhaal dat Jezus christus gestorven is voor de zonden. We helpen ook mee op school, vereniging of kerk maar het avond maal...
Tja dat is echt een Mijlpaal waar je a.h.w. een Paulus zelf voor moet zijn
Als de Heere Jezus vandaag tegen u zou zeggen?
Ik heb jou lief, je bent mijn parel, ik ken je al toen de aarde nog niet bestond...
Maak jij deel uit van Mijn Lichaam...Deel jij in mijn Bloed....
Want ga je dan zeggen?
Waarom ik dit tegen je zegt is dat ik het volgende zal getuigen in vertrouwen dat HIJ je aan mag raken.
Ondanks mijn refo achtergrond, je met geloof en geloofszaken bezig bent, was de echte 'dreun' in mijn ziel, toen ik bij een gemeente aankwam en iemand zonder omwegen vroeg:
"bent u een kind van God" Een groepje van 10 mensen bleven mij met een liefdevolle glimlach aankijken.... Nou... ben je dat ook? tja... dat wist ik niet... maar dat was wel de spijker op de kop.
Wat een simpele vraag...zonder kramp. Nee ik wist het niet....eigenlijk was ik dat niet... maar dat kan je toch niet zomaar zeggen...
Het gevolg was dat God mij deedt stilstaan bij de realiteit. Geen omwegen, gedrag of praterij ..
Maar om een stap verder te komen zal je MIJN kind moeten ZIJN...Alsof ik voelde dat de rest alleen nog maar nep was. Het was alof ik God bedroog door het niet te zijn...
Verdriet grijpt je aan. Enorm alsof HIJ je aanraakt, in je emotie en je hebt alleen nog maar spijt, dat je Hem niet begrijpt, dat je niet gekozen hebt voor HEM dat je alleen maar je eigen regie hebt gevoerd.. Wat een emotioneel drama en wat een tranen...
Hierna bestond er alleen nog maar één vervolg stap en dat was dat ik JEZUS CHRISTUS aannam als definitieve Heer in mijn leven. Zoals ik beleden had, gestorven voor AL mijn zonden, gereinigd door zijn bloed en waarin HIJ regeert door Zijn Woord en Geest als MIJN HEER en Heiland. Zo heb ik het uitgesproken, zodat het opgeschreven zal worden in mijn levensboek, zodat de geestelijke wereld weet aan welke kant ik sta, voor WIE ik gekozen heb...
En denk niet dat het kwam door mijn kracht. Hij wist waarom ik voor die drempel bleef dralen en hangen. Maar omdat ik al veel eerder beleden had dat het mij niet lukte om over deze drempel heen te gaan. Of HIJ MIJ er over heen wilde trekken, duwen zodat ik maar aan die andere kant zou komen want zelf KON ik het niet... HELP ME was een echte schreeuw.
Alles was nieuw, alsof mijn lichaam in brand stond , alsof je vuur en ijstinteling door je hart en ziel gaan, Zo ook komt het avondmaal, daar waar je HEM ontmoet. Daar waar je moed krijgt om verder te gaan, daar waar je ervaart dat elke druppel je waard is, je leven vom geeft en daar waar vernieuwing krijgt door je hele lichaam en ziel heen
Maar het oordeel was er teveel ingepreekt, het blokkeerde HEM in mijn gedachten. Niet doen, oppassen, God zal toornig op je zijn, dat kan niet Het is iets wat je gewoon niet zomaar moet doen
En de beker kwam... maar door mijn oordeel-handicap, heb ik hem voorbij laten gaan... ik zag hem zo weggaan en een groot verdriet en weemoed raakte mij. Het verdriet was zo intens... alsof ik weer door HEM aangeraakt werd. Waarom laat je MIJN BEKER gaan, Mijn Lichaam, Mijn Bloed...Het meest opmerkelijke wat mij altijd is bijgebleven was alsof ZIJN VERDRIET om mijn gedrag, mijn eigen tranen waren. Alsof Hij wilde zeggen: Mijn Kind wat doe je nu toch allemaal, waar zit je geloof? Ik was toch je Heer, Maar de beker was er niet meer .... Het brood was weg.... wat een DRAMA
Je zult misschien wel begrijpen dat ik nog nooit zo heb uitgekeken naar het volgende avondmaal. Zo intens zo vol van beleving zo van overtuiging. daarom verteld ik je dit
Want als Hij jou HEER ook is en je hebt dit en je zonden beleden dan bestaat er echt GEEN uitstel moment. GOD is niet van de kramp. HIJ heeft OVERWONNEN! en als je in HEM gelooft ... zal je het eeuwige leven HEBBEN! Onvoorwaardelijk!
Wil jij van zonde en schuld zijn verlost?
Daar is kracht in het bloed!
Daar is kracht in het bloed!
Weet, dat jouw redding zoveel heeft gekost.
Daar is kracht in het bloed van het Lam!
Daar is kracht, kracht
Wonderbare kracht
In het bloed van het Lam.
Daar is kracht, kracht,
Wonderbare kracht
In het dierbare bloed van het Lam
Satan gaat rond
Als een briesende leeuw
Daar is kracht in het bloed!
Daar is kracht in het bloed!
Wil je verlost zijn
En witter dan sneeuw
Daar is kracht in het bloed van het Lam.
Komt dan tot Jezus, Hij stierf ook voor u.
Daar is kracht in het bloed!
Daar is kracht in het bloed!
Hoort naar Zijn Woord en geloof in Hem nu.
Daar is kracht in het bloed van het Lam!
Daar is kracht, kracht, wonderbare kracht,
In het bloed van het Lam.
Daar is kracht, kracht, wonderbare kracht,
In het dierbaar bloed van het Lam.”
Maar even los daarvan, wat een verkeerd beeld van God creëer je zo.
Alsof het een waagstuk is om avondmaal te vieren, dat je dan de kans loopt om met 7 duivelen opgescheept te worden, alsof Hij Zijn kinderen zo zou behandelen. Het is gewoon Godlasterlijk!!
Hij zorgt voor al Zijn kinderen, en het (klein) geloof wil Hij versterken en zeker niet afschrikken.
Hij zegt Jes.42:3 Het geknakte riet zal Hij niet verbreken, de uitdovende vlaspit zal Hij niet uitblussen...
Maar is het H.A. niet ook bedoeld om het zwakke geloof te versterken?
Als de Meester de gelovigen uitnodigt, dan méént Hij dat ook!! Dan nodigd Hij niet alleen zekere gelovigen uit, maar ook (en misschien wel juist) onzekere gelovigen die Hem zoeken te vinden.
Veel zegen.