Heilig Avondmaal tijdens teambuildingsdag
Ds. H. D. Rietveld | 7 reacties | 04-12-2010| 09:55
Vraag
Kun je ook Heilig Avondmaal vieren buiten een kerkverband? Bijvoorbeeld met je gezin of anderen? In de zomervakantie ga ik (18 jaar) kinderevangelisatiewerk doen op campings. Met de teambuildingsdag hielden we Heilig Avondmaal. Ik weet dat onze kerk (PKN hervormd) regels heeft bij het Heilig Avondmaal om het schenden hiervan te voorkomen. Ik heb wel deelgenomen aan dit Heilig Avondmaal op de teambuildingsdag, ook al heb ik niet belijdenis gedaan. Hier heb ik wel goed over nagedacht, maar ik kon het lichaam en bloed van Jezus Christus niet weigeren. Wat zegt de Bijbel precies over het Heilig Avondmaal?
Antwoord
De bijbelse gegevens zijn heel beperkt. Naast wat er in Matt. 26:26v, Mark. 14:22v, Luk. 22:17v. staat hebben we ook nog de overlevering van Paulus in 1 Kor.11:23v. Meer zegt het NT er niet over. Wel benadrukt Paulus dat iedere deelnemer aan het Avondmaal zich heeft te beproeven (v.28). Er waren namelijk misstanden rondom de Avondmaalsviering in Korinthe.
Er is al vroeg in de kerk regelgeving ontstaan opdat niet iedereen zomaar aan het Avondmaal zou komen. Dus pas na een aantal jaren catechisatie volgt openbare belijdenis van je geloof en pas dan ben je gerechtigd om Avondmaal te vieren met de andere belijdende leden van de kerk. Dat lijkt me een geestelijk goede en gezonde regel.
In de dagen van Paulus was er nauwelijks een kerkverband, al hadden de plaatselijke gemeenten via rondtrekkende predikers wel contact met elkaar. Specifieke regelgeving bij het Avondmaal was er niet, alleen dat het bestemd was voor belijdende christenen. In de loop van de kerkgeschiedenis kreeg ieder kerkverband zijn eigen Avondmaalsviering. Dat betekent dat het sacrament van de gemeenschap der heiligen in de bestaande gebrokenheid gevierd. Er zijn daarom ook kerken die het Avondmaal open stellen voor gasten en daar al dan niet een regeling voor hebben (bijv. door de vraag te stellen: bent u belijdend lid in uw eigen kerk en staat u niet onder censuur?)
Het wezen van het Heilig Avondmaal is dat het een middel is tot versterking van het geloof in Christus als onze persoonlijke Zaligmaker. Het is bij uitstek het sacrament van de gemeenschap met Hem en met alle gelovigen. Het is daarom niet juist om het bijv. alleen in gezinsverband te vieren (al heeft het zijn wortels in de pesachviering in Joodse gezinnen). Het is een typisch kerkelijk, gemeenschappelijk gebeuren.
Daarom is het de vraag of het zomaar in een groep christenen kan plaats vinden. Blijkbaar is het in het beschreven geval als een geestelijke bemoediging en als teken van geestelijke eenheid voor het team bedoeld. Daar kan een grote aantrekkingskracht van uit gaan.
Het is terecht dat je er goed over hebt nagedacht of je er wel aan kon deelnemen. Het lijkt me dat je er voor jezelf dan toch ook al naar toe groeide om er na belijdenis in je eigen gemeente ook aan deel te nemen. Dan heb je er dus een “voorschot” op genomen. Ik zou zelf wel wat terughoudend zijn vanwege de heiligheid van het Avondmaal waar Paulus op wijst. We bevinden ons hier in het spanningsveld tussen kerkelijke regels (die er zijn om het Heilig Avondmaal zuiver te houden) en persoonlijke beleving in onze relatie met de Heere.
Ds. H. D. Rietveld
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. D. Rietveld
- Geboortedatum:06-11-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Nijkerk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik zou eigenlijk niet weten waarom het NIET gevierd kan worden buiten kerkverband.
In de Bijbel werd het met elkaar aan huis gedaan.
Wij vieren het bijna dagelijks als gezin.
Want wat je doet, is het lijden van Christus gedenken en daarmee ook gedenken hoe rechtvaardig en genezen en vergeven wij zijn. Dat geeft echt kracht, te weten wie je bent in Christus.
Praktisch: we hebben een fles wijn een pakje matzes in huis :)
Ik het begin moest ik er ook aan wennen (mijn man was de initiatiefnemer) want altijd heb ik geleerd dat dat inderdaad voor een gemeente voorbehouden is. Maar ik vind het nu echt heel tof en merk dat mijn focus van prolemen naar omhoog gaat.
God wil graag gemeenschap met ons!
Maar ik denk ook weleens dat we naar de andere kant zijn doorgeslagen.
De drempel wordt zo hoog gelegd dat je het woord amper uit durft te spreken.
Het is maar voor zeer weinigen weggelegd in een beladen sfeer met bedrukte, sombere en strakke gezichten en dat het een heel waagstuk is om eraan deel te nemen.
Zo heb ik het altijd ervaren toen ik nog in zulk soort gemeentes kerkte.
Aan de ene kant de wetenschap dat het onze zonden waren die Hem aan het kruis hebben gebracht maar aan de andere kant ook de blijdschap en dankbaarheid dat we daardoor Zijn kind mogen zijn.
Kunnen we dan niet beter de liefde en blijdschap uitstralen, dat is toch veel meer tot eer van Hem en ook heel wat aantrekkelijker voor buitenstaanders.
Maar 't vrome volk in U verheugt, zal huppelen van zielevreugt...
(Bijv. Genesis 1: God zag dat het tof was)
@Nen, lezen jullie dan ook het gehele formulier ??
Wat betreft dat het thuishoort in de eredienst, natuurlijk.
Bijbels gezien vier je dan ook de eenheid in het lichaam (1Kor10).
Maar wat betreft een sacrament alleen in de kerk met een formulier enzo...
De dominee die deze vraag beantwoordt zegt het eigenlijk al zelf:
'er is vroeg in de kerk regelgeving ontstaan...'
De kerk heeft vanalles vastgelegd wat betreft regels en gewoonten en tradities.
Niet geheel waardeloos, maar zeker ook niet leidend als je het mij vraagt.
Dat is het Woord, en als de kerk daarbij aansluit is dat natuurlijk geweldig.
We doen het thuis ook zeker met eerbied, we vieren onze eenheid met de Vader en beseffen weer even sterk hoe gezegend en begenadigd we zijn.
