Eigen behoud boven Gods eer

Dat het om jezelf te doen is is niet (zo) vreemd. Wij mensen zijn van nature op onszelf gericht en geven het initiatief niet graag uithanden.
Doch in de geestelijke wereld liggen de zaken geheel anders. Daar gaat het om de eer van God én het behoud van jezelf voor de eeuwigheid.
Dat maakt de benadering van het geestelijke totaal anders dan het wereldse.
In de wereld moet je je staande houden, je eigen mening hebben, je weten te representeren, je (zo nodig) te laten gelden. Dat is wat je in de wereld om je heen ziet. Uiteindelijk leidt dit tot een totale geestelijke dood en het je niet meer kunnen of willen binden aan het geestelijke.

Daarom moeten wij wedergeboren worden, een nieuw hart krijgen, een nieuw denken en een anders omgaan met onze naaste. Je naaste liefhebben is de wens/eis van God.

Zodra je deze omschepping hebt mogen ervaren ga je vanuit een geheel andere blik naar jezelf en naar het leven om je heen kijken. Er gaat iets ontstaan van: ik ben wel in de wereld maar ik ben/wil niet meer van deze wereld (zijn). Een ander hoger verlangen is je deel geworden en vandaar uit leef je dan.

Deze wedergeboorte wordt O.A. deel van diegenen die merken dat zij in hun eigen leven niet gelukkig zijn en het verlangen hebben om als mens anders te worden.

Daarom gaan Gods ogen over de hele wereld om al diegenen krachtig bij te staan waarvan het hart volkomen naar Hem uitgaan.

Het hangt er dus niet vanaf wat je denkt (verstand) danwel wat je voelt (ziel) maar om wat de nood en het verlangen van het hart is.
Door zeer regelmatig in Christus voor de troon van Zijn genade te komen, zal het zo zijn dat wanneer je hierin volhard, God niet anders meer kan dan je rijkelijk te gaan zegenen.

Het vraagt eveneens om een verbrijzeling van je mens-zijn want God woont bij de verbrijzelden van hart.

Jes. 57,19: Want zo zegt de Hoge en Verhevene, die in eeuwigheid troont en wiens naam de Heilige is: In den hoge en in het heilige woon Ik en bij de verbrijzelde en nederige van geest, om de geest der nederigen en het hart der verbrijzelden te doen opleven.

Dat je motivatie in eerste instantie zelfzucht lijkt te zijn (n.l ik wil niet verloren gaan) moet je niet verhinderen om te volharden in het voor jou nog niet volmaakte gebed.

Dat volmaakte gebed kan er ook nog niet zijn want Paulus zegt in Romeinen dat wij niet eens weten wat we bidden moeten/zullen.
Daarom pleit ook de geest met onuitsprekelijke verzuchtingen voor ons bij de Vader.
Rom8, 26: En evenzo komt de Geest onze zwakheid te hulp; want wij weten niet wat wij bidden zullen naar behoren, maar de Geest zelf pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen.

Geloof erin dat die Geest er ook voor jou is.
In de tijd ga je dan meer en meer van jezelf weggroeien en in plaats daarvan naar Hem met een ander gericht hart verlangen. Dan gaat het uiteindelijk om Zijn liefde en om Zijn eer.

Bijna alles begint eerst met het natuurlijke en daarna het geestelijke.
Niets is er op tegen om bij God je nood neer te leggen dat je voor de eeuwigheid behouden wilt worden. En laat dat nou ook Gods wil zijn. God wil dat alle mensen behouden worden. 1 Tim 2, 4: die wil, dat alle mensen behouden worden en tot erkentenis der waarheid komen.

Nu gaat het erom dat je de waarheid gaat liefhebben en vooral de waarheid over je eigen leven. Wanneer de Geest in je werkzaam wordt zal deze je de weg naar het volle heil wijzen doch niet anders dan nadat de Geest in jou aangewezen heeft wat er gedood moet worden in je vlees. Dit vlees heb je van nature mee gekregen en daar ben je niet schuldig aan. Je schuld ontstaat wel wanneer jouw IK de wil van dit zondige vlees wil volgen en zo de zonde laat bestaan.
Maar levend gemaakt voor Hem zal je in de nieuwe staat des geestes (je vernieuwde IK) een hekel krijgen aan het zondigen en daar vanaf willen. Dat is wat de Geest in jou zal gaan bewerken. Door nu datgene wat de Geest aanwijst lief te hebben en je niet te verontschuldigen of door het goed te praten, zal deze kracht van de Geest je ook in staat stellen die werking van het vlees te gaan overwinnen.
Je gaat de begeerte van het vlees dan niet meer voeden (door zijn wil te doen), maar je onthoud de begeerte het voedsel. Door deze onthouding van de voeding zal de begeerte gedood worden. Want alles wat niet gevoed wordt gaat dood.

Hier gaat de Geest dan een kolossaal werk in je verrichten en je zult je er over verbazen dat daar waar je in het verleden maar niet los van kon komen, deze zaken in de kracht en door de kracht van Hem uit je leven zullenl gaan verdwijnen. Dan komt er een grote dankbaarheid en dan ben JIJ het niet meer die op de voorgrond staat maar is het het werk van God door Zijn Geest in jou waarin je leeft. Dan wordt/is de oude mens afgelegd en de nieuwe mens is aangedaan.
In deze vernieuwing van de geest verdwijnt alle zelfzucht en eigenbelang. Je leeft ter ere van Hem, nu en tot in eeuwigheid.
Zo komt er ook voor jou uitredding en is iedere dag een feest in de Geest, want Zijn genade is iedere dag weer helemaal nieuw.
Op deze wijze ga ja van overwinning tot overwinning, van geloof tot geloof, van kracht tot kracht. Lees in Openbaring o.a. 3 vers 5:
Wie overwint, zal aldus bekleed worden met witte klederen; en Ik zal zijn naam geenszins uitwissen uit het boek des levens, maar Ik zal zijn naam belijden voor mijn Vader en voor zijn engelen.

Een heerlijke toekomst is zodoende voor je weggelegd. Mits je volhard tot het einde en de werkingen van het vlees blijft haten en voor Zijn troon brengt om er door Hem van verlost te worden.
Deze waarlijke aanbidders zoekt God.

Het ware geloof is voor mij zo onbereikbaar omdat ik mijn behoud boven Gods eer zet. Ik heb mezelf het meeste lief.

Er staat nergens in de Bijbel dat je Gods eer liever moet hebben dan je eigen behoud.
God wil óók niet dat je verloren gaat en Hij gebruikt juist dát als argument om je tot Hem te roepen. Ezch. 33: 11 Zeg tot hen: Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik lust heb in den dood des goddelozen! maar daarin heb Ik lust, dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen, WANT WAAROM ZOUDT GIJ STERVEN...
Eigenlijk komt het erop neer dat je iets mee wilt nemen nl. dat je Gods eer het meest lief hebt.
Maar God kan NIETS van ons gebruiken, Hij rechtvaardigt goddeloze Rom.4: 5.
Het is juist een belemmering als je zelf iets goeds mee wilt nemen.
Pred.7: 20 Voorwaar, er is geen mens rechtvaardig op aarde, die goed doet, en niet zondigt.
Hem liefhebben kan alleen iemand die gelooft, die wedergeboren is.
Hebr.11: 6 Maar zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen. Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken.
Pas als je gelooft kan je Hem liefhebben omdat:1 Joh.4: 19 Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft.

Toch lees ik in de Bijbel OOK het gebed: Heere bekeer ons, zo zullen wij bekeerd zijn. Wat een troost voor sommigen bij wie het zichzelf bekeren maar niet lukken wil, dat een "grote profeet", Jeremia, daar blijkbaar ook last van had.
Maar wel, dit gebed is niet geschreven om de eis van bekering weg te poetsen, maar meer als aansporing: doe het toch niet in eigen kracht, want dat gaat je niet lukken, maar zoek de kracht bij Hem die zegt: "Wat onmogelijk is bij de mensen, is mogelijk bij God."

De "grote profeet Jeremia" was toen al lang een kind van God.
Jer.1 5 Eer Ik u in moeders buik formeerde, heb Ik u gekend, en eer gij uit de baarmoeder voortkwaamt, heb Ik u geheiligd; Ik heb u den volken tot een profeet gesteld.

Dat gebed werd uitgesproken mbt de terugkeer van Israël.
Jer. 31: 17 En er is verwachting voor uw nakomelingen, spreekt de HEERE; want uw kinderen zullen wederkomen tot hun landpale.
18 Ik heb wel gehoord, dat zich Efraïm beklaagt, zeggende: Gij hebt mij getuchtigd, en ik ben getuchtigd geworden als een ongewend kalf. Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn, want Gij zijt de HEERE, mijn God!
19 Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben, heb ik berouw gehad, en nadat ik mijzelven ben bekend gemaakt, heb ik op de heup geklopt, ik ben beschaamd, ja, ook schaamrood geworden, omdat ik de smaadheid mijner jeugd gedragen heb.

Nadat ik bekeerd ben heb ik berouw gehad, dat hoef je dus niet mee te brengen.

Vraagsteller,

Ik begrijp je strijd, wat Gods Woord eist kun je bij jezelf niet vinden. Je voelt dat je Gods eer moet bedoelen, oprecht bidden, een nieuw hart nodig hebt, dit alles is het werk van de Heilige Geest, bij jezelf zul je het nooit vinden. Die ervaring is een grote ellende. Het is een eenzame persoonlijke weg, omdat je van jezelf en mensen af moet. Alles wat je mist, wil de Heere schenken, O blijf er om smeken, alles wat je mist, smeek het van Hem, want Hij zegt; doe uw mond wijd open en Ik zal hem vervullen. De Heere doet alles en alleen, alles op zijn tijd, dat is zo moeilijk vind je niet? Voor mij wel. Maar Hij alleen kan het schenken en wil het schenken. Je ervaart buiten Hem geen leven, geen vrede, geen ware rust. Die vind je alleen in de kennis van Hem. Het is een eenzame weg als je dat ervaart. Maar blijf aanhouden, blijf de middelen dwars tegen je gevoelens en gedachten heen, dwars tegen je jammaars in gebruiken. de Heere wil door de middelen werken. Wie volhard tot het einde zal zalig worden. Tegen mij zeiden mensen ook altijd geloof maar, neem Hem aan, o kon ik het maar1 Hun hadden het altijd, konden het altijd, waren altijd blij en vrolijk, wat is het dan een troost, dat geloof een gave is, want Hij wil het schenken.
belijd alles wat je ervaart aan de Heere, hoe je je voelt, wat je mist, de Heere wil dat we Hem alles belijden. Doe het, de duivel weet dat de Heere almachtig is, en zal er alles aan doen om je moedeloos en hopeloos te maken,,
veel sterkte in alles

Tegen mij zeiden mensen ook altijd geloof maar, neem Hem aan, o kon ik het maar1 Hun hadden het altijd, konden het altijd, waren altijd blij en vrolijk, wat is het dan een troost, dat geloof een gave is, want Hij wil het schenken.

Ik word altijd een beetje triest van zulk soort opmerkingen.
Het klinkt bijna alsof het een zonde is om te geloven en blij te zijn.
Het is Gods opdracht om de mensen te bewegen tot geloof.
Blijdschap is één van de vruchten van de Heilige Geest Gal.5.
Filp.4: 4 Verblijdt u in den Heere te allen tijd; wederom zeg ik: Verblijdt u.

Op de site van st. heartcry staat een mooi artikel.
Type bij de zoekfunctie "het moet je gegeven worden" in en neem de moeite eens om het te lezen.

En nog een tip voor Bergen: het boek van W. Ouweneel, geloofszekerheid.
Ik hoop echt dat je het gaat doen, je hoeft niet bang te zijn voor een oppervlakkig geloof. Toets alles aan de Bijbel.

Blessings!!

Geloof is niet alleen een gave (ik spreek liever van een genadegift), maar ook een opdracht: Geloof het evangelie! Een genadegift die de Heere ons wil geven, omdat Hij niets liever wil dan ons zaligen; zoals dominee Barth het uitlegt vanuit de Schrift: Bekeert u en gelooft het evangelie. We moeten het niet beter weten dan het Woord. Het is een opdracht. Kunnen we die opdracht vanuit onszelf uitvoeren? Nee, maar dat vraagt de Heere ook niet van ons. Wat Hij wel van ons vraagt is "ja en amen" zeggen op Zijn belofte. Hem aan Zijn belofte houden, omdat Hij het zegt.

Een mens kan niet? Nee, hij wil niet! Volkomen onwil en ongehoorzaamheid tegenover een goeddoend God is het. Gehoorzaam dan Gods eis. Ga op je knieën en leg je hand en je hart op de belofte van Gods Woord en belijd je zonden.

Tegenwoordig kom ik veel mensen tegen die beginnen met ik, ik heb Jezus aangenomen, ik heb de keus voor Jezus gemaakt, ik wil vanaf nu verder met Jezus, ik bedoel hiermee te zeggen, ze beginnen allemaal met ik, waarom, ze komen dan met allemaal teksten dat het een opdracht is, dus die opdracht doen ze en ze hebben geloof, en ze hebben Jezus, zei hebben het allemaal gedaan en zei zijn begonnen. Maar van strijd en een wonder in hun leven van de Heere daar hoor ik ze niet van. Zeker is het een opdracht, dat wordt juist de schuld van Gods kind in zijn leven, dat hij niet aan die opdracht van geloof en bekering kan voldoen, en dan wordt het juist een troost dat geloof een gave is, niet om leidelijk te zijn, o nee juist waar het echt is kan zoiemand niet rusten eer dat hij mag weten dat zijn schuld verzoend is, want daar gaat het om, zonder bloedstorting geen vergeving, geen vrede, geen rust. De Heere houd over een arm! en ellendig! volk die op de Naam des Heeren vertrouwd, amen!
De godsdienst heeft een afkeer aan bevinding!

-Ze beginnen allemaal met ik...ik heb Jezus aangenomen...ze hebben geloof...
van strijd en een wonder in hun leven hoor ik niet....

Het begint helemaal niet met ik maar met Gods beloften.
Hoe kan je geloven als er geen belofte is, dat sluit elkaar uit.
Als er veel strijd is om te geloven betekent dat niets anders dan dat er veel ongeloof is.
En je kan moeilijk zeggen dat ongeloof je plicht of een kenmerk van het 'echte' is.
De kenmerken van 'echt' kan je vinden in o.a. Gal.5.

Als iemand zegt: geloof!!! betekent dat dan dat zo iemand nooit strijd heeft gekend?
Waarom zou je een verhaal van strijd, ongeloof, omwegen enz. willen horen, dat is niet tot eer van God of iets om trots op te zijn.
Het kan wel een beetje een 'schrale troost' zijn dat je de enige niet bent die zo vaak de weg kwijt is maar je hebt er meer aan als je de Bijbel naspreekt.
En daarin staat ruim 300 X als OPGAVE GELOOF!!!
Bovendien, als een ander minder strijd heeft dan jij moet je hem dat niet verwijten.
Moet iedereen soms dezelfde omweg van ongeloof maken voor jij er je goedkeuring aan hecht?
Toen Levi direct opstond om Jezus te volgen was dat evengoed een WONDER van genade al had hij (gelukkig) niet eerst duizend en één tegenwerpingen en omwegen die anderen vaak weer wel hebben.
De feiten veranderen niet door onze reactie erop.

Je kan Jezus helemaal niet aannemen als Hij niet aangeboden wordt zoals je ook niet kan geloven als er geen belofte is.
Joh.3: 27 Johannes antwoordde en zeide: Een mens kan geen ding aannemen, zo het hem uit den hemel niet gegeven zij.

@Bergen.
Pas op dat voor jou niet geldt wat Paulus in Romeinen 10:2-4 schrijft over de Joden.

Of: Math. 23: 13... want gij sluit het Koninkrijk der hemelen voor de mensen, overmits gij daar niet ingaat, noch degenen, die ingaan zouden, laat ingaan.
Daar moet ik ook altijd aan denken als mensen de opdracht van geloof veranderen in: bid er maar voor, of wacht tot je het krijgt. En ondertussen wordt het bidden en strijden en wachten in rekening gebracht bij Hem. MAAR ZO GAAT HET NIET!!!

Je moet niet op het geloof zien maar op Jezus. Als je naar het geloof gaat zitten kijken zie je alleen maar op jezelf. Geen wonder dat het dan één en al duisternis is. Dan krijg je zoiets als in je eigen geloof geloven.

1a2b3c,

Mag ik jou vragen hoe de Heere in je leven is gekomen? Kom niet meteen met teksten, maar vanuit je beleving.
Hoe heb je dan geloof gekregen, doordat je het deed als een opdracht? kun jij echt altijd geloven? Kon ik dat dan ook maar!!!!!!!!!!!!
Hoe kom je dan van je ongeloof af, als dat altijd maar in je hart woed?

Is zit wel een verschil in hoor als je wacht tot je het krijgt! Het verschil zit hierin: Je kan met je armen over elkaar gaan zitten en wachten tot je een keer bekeerd wordt, of zoals David: Ik blijf den Heere verwachten, mijn ziel wacht ongestoord, ik hoop in al mijn KLACHTEN, klachten van ongeloof, twijfel, duisternis, strijd op Zijn onfeilbaar Woord, dat is NIET een afwachten! Maar een verwachten , een hopen een uitzien!!!!!!!!!

Op Jezus zien, kan alleen door het geloof,

bergen. mooie reacties en helemaal mee eens. wat jammer dat het niet ingezien word. 1a2b3c, hoe jij reageert op een reactie zoals die van bergen is erg, en getuigt van weinig zelfkennis. het zou goed zijn als je het zelf allemaal niet meer wist en begreep. en je de Heere nodig had om je te onderwijzen en te leren.

Bergen, zeker zit er verschil in wachten en verwachten. Wachten met de armen over elkaar is totaal verwerpelijk daar zijn we wel over eens. Maar verwachten dat kan niet zonder geloof.
Als je iets of iemand verwacht dan geloof je dat er iets of iemand komt, anders verwacht je het niet.
Ik herken heus je strijd wel maar je kan je er niet uitbidden, er is maar één manier en dat is Gods manier: door het geloof.
Je kan wel bidden of Hij het AUB geeft maar Hij heeft het al lang gegeven en Hij bidt jou of je het aan wilt nemen, Hem wilt geloven. (alsof God door ons bade, laat u met God verzoenen 2 Korth.5:20.)
God belooft: zoekt en gij zult vinden en Hij laat Zich vinden in Zijn Woord DOOR het geloof.
Bidt en u zal gegeven worden en Hij geeft het DOOR het geloof.
Je bent het vast met me eens dat Hij niet liegt maar waarom is het dan moeilijk om Hem te geloven?
Als Hij zegt: een ieder die in Hem gelooft wordt niet veroordeeld, wat is dan de moeilijkheid?
Als we het erover eens zijn dat Hij niet liegt dan heb je toch nog maar één mogelijkheid nl. Hem geloven.
Rust daar dan op en probeer niet eerst iets te voelen want dan wil je je geloof op je gevoel gronden maar Hij wil op Zijn Woord gelooft worden.
Hoe de Heere in mijn leven gekomen is voert me eerlijk gezegd wat te ver om dat hier op refofweb neer te zetten en eigenlijk maakt het niet uit ook want mijn beleving maakt iets niet waar.
Maar als je erover door wilt praten mag je me best mailen. mariannezh@live.nl

jettie, ik neem het onderwijs van de Heere juist ter harte.
Hij waarschuwt om Hem niet te wederstaan, ons niet te verharden als Hij ons tot Zich wil trekken door Zijn Woord en Geest.
Niemand kan tot Hem komen tenzij hij getrokken wordt en Hij (H.G.) trekt, elke keer als we Zijn Woord horen of lezen.
Geloof je Hem niet dan wedersta je Hem en Hem wederstaan kan alleen maar als er getrokken wordt want anders valt er niets te wederstaan.
Dus als wij stoppen met Hem te wederstaan door ongeloof dan zien we dat er niets is tussen Hem en ons.
Als de opgave om te geloven veranderd wordt in een wens om te geloven dan ontwijk je Hem.
Weinig zelfkennis? Echt niet hoor, maar het gaat hier om Gods weg en niet om mijn persoonlijke weg.
Als ik zou zeggen dat ik er 20 jaar over gedaan heb en een enorme strijd heb gehad en langs het randje van de hel geweest ben en totaal wanhopig was.
Dan zou je me misschien geloven maar als ik zou zeggen dat ik eens ernstig heb nagedacht en tot de conclusie ben gekomen dat Zijn Woord waar is en dat ik het daarom geloof met toepassing op mezelf, dan zou je het denk ik te makkelijk vinden.
Terwijl in beide gevallen Zijn Woord net zo waar is en je net zo welkom bent.
Alles wat voor het geloof gebeurt kan God niet behagen Hebr. 11.

@1a2b3c. Je kan jezelf er niet uitbidden. Lees de psalmen eens! Daarin kun je lezen van de strijd van de gelovigen. Die door allerlei omstandigheden nergens meer bij kunnen. Wat lees je dan b.v: 'Op uw noodgeschrei doe ik grote wonderen. Midden in de strijd zegt God: 'Bidt en u zal gegeven worden, zoekt en gij zult vinden. Over gebedsworstelingen gesproken. Weet, dat geloven geen toverwoord is. Waarom is het zo moeilijk te geloven? Omdat je geloof niet 'op zak' hebt. Heere, kom mijn ongelovigheid te hulp. Vermeerder mijn geloof! Het gaat er helemaal niet om eerst iets te voelen. Juist met dat gevoel ben je al zo vaak omgekomen, daar kun je niet op steunen. Het gaat om de stem van de Heere te horen, door Zijn Woord en Geest toegepast. Dan kan het geloof weer geloven. En roemen in God die blijdschap geeft. Dan wordt opnieuw het wonder van genade geproefd: 'Ik roem in God, ik prijs het onfeilbaar woord, ik heb het zelf uit Zijnen mond gehoord.

Eigenlijk staat er: Bidt TOT je gegeven wordt, zoekt TOT je gevonden hebt en klopt TOT je opengedaan wordt.

43843, Ik blijf erbij: je kan jezelf er niet uitbidden!!
Alleen door het geloof kan je behouden worden en niet door het gebed of door geloof EN gebed.
De roomsen zeiden: geloof en werken, en nu zijn er zoveel die zeggen: geloof en bidden.
Ik zeg niet dat bidden geen zin heeft, ik geloof absoluut dat God een hoorder der gebeden is maar gered word je door het geloof alleen.
Je moet de dingen niet door elkaar gooien, in de psalmen gaat het over de strijd van GELOVIGEN.
Geloof een tovermiddel noemen klinkt nogal neerbuigend, God heeft besloten dat het door het geloof alleen is, dat verzin ik niet.
Van alle kanten proef je de vijandschap tegen de leer van geloof alleen, de één vind het te makkelijk en een ander doet weer alsof geloof een bovenmenselijk, onnatuurlijk iets is.
De H.G. heeft er heel wat werk aan om ons te laten zien dat er niets tussen ons en Jezus is dan alleen ons ongeloof/onwil. Dat alles wat wij ertussen zetten niets anders dan leugens zijn om ons af te houden van het geloof.
Je kan bidden wat je wil maar je kan het alleen door het geloof verkrijgen.

Luther, en velen met hem trouwens, baden hun knieën kapot totdat hij ging zien dat het genade alléén is door het geloof in Jezus Christus.
Wij kunnen niets doen, ja sterker nog wij hoeven helemaal niets te doen!
We kunnen nog zoveel ellendekennis hebben en berouwvol zijn het baat ons allemaal niets, niets, niets !!! als wij ons niet overgeven in het geloof aan Jezus Christus en vertrouwen op Hem! Hij stierf voor ons toen wij nog zondaren waren. Het is allang volbracht, je wilt Hem toch niet opnieuw kruisigen?
Zijn offer is eenmalig geweest. Genoeg voor de zonden van de hele wereld.