Bekering op een briefje
Ds. M. Goudriaan | 3 reacties | 04-11-2010| 09:00
Vraag
Al langere tijd loop ik met de vraag waarom zoveel mensen schroom hebben om bijvoorbeeld aan het Heilig Avondmaal te gaan, of uit te spreken dat ze wat kennen van de Heere. Door sommige mensen om me heen begin ik wel eens te twijfelen aan mezelf. Ik ben de laatste tijd erg veranderd en wil veel dingen niet meer. Ook denk ik veel na over een kerkkeuze. Kortom, ik ben anders geworden. Toch weet ik dat dit lang niet genoeg is. Ik heb heel veel behoefte aan leiding en aan uitleg. Toch krijg je vaak 'bekende' uitleg, een soort bekering op een briefje, hoe het altijd hoort te gebeuren. Natuurlijk zitten er wel bepaalde voorwaarden aan, of hoe je het ook noemen wilt. Maar sommige mensen zitten zo vast aan dat briefje, dat ze altijd zullen zeggen dat ze er zelf niks van kennen. Hoe kan dit toch? God werkt toch door alles heen? Als je in andere landen ziet hoe mensen vanuit niets geloven, zonder schroom de Heere Jezus navolgen, en dan in Nederland met zijn vele kerken heeft men blijkbaar teveel schroom? Of zijn we 'verwend onder het gehoor', zoals ook ergens in de Bijbel staat dat dit zal gebeuren in de laatste tijden? Ik snap er soms niks meer van. Ik merk dat ik door deze twijfel ontzettend wanhopig kan worden. Als ik dan in de Bijbel lees, krijg ik ook wel bemoediging en zie ik dat vastheid in het geloof zo belangrijk is. Ik weet dat ik er nog lang niet ben, soms ben ik bang dat ik er nooit kom. Ik zou toch zo graag uitleg willen over hoe God een mens bekeert en dan niet via een briefje, maar hoe je kunt merken dat God nu van je afweet. Ik heb momenten gehad in mijn leven dat ik dit dacht en ook zeker wist. Ik weet niet altijd wat de bedoeling van de Heere er mee is en ik vind het zo jammer dat veel mensen verschillende visies in deze kwestie hebben. Ik heb veel vragen en ik weet niet of iemand er wat mee kan?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Het is te merken aan je schrijven dat je met veel vragen rondloopt. Ik wil proberen je gedachten en vragen in twee woorden samen te vatten: verwarring en uitleg. Verwarring neem je waar om je heen, waar zo verschillend over de geloofsvragen wordt gedacht, én ook bij jezelf. Uitleg, dat is het waar je naar uitziet en verlangt. Waar kun je die krijgen?
De verwarring die in je vraag verwoord wordt, zal voor velen herkenbaar zijn. Tussen haakjes, ik zou er niet te gauw van uitgaan dat in andere landen de dingen veel beter zijn. In de praktijk valt dat ook nogal eens tegen. Daar zijn soms weer andere punten die verwarring geven. Maar je hebt gelijk wanneer je naar voren brengt dat we –zeg maar, in onze refo-kringen– in toenemende mate te stellen hebben met verwarring als het gaat over de meest wezenlijke dingen. Wanneer de vraag naar het rechte geloof en de zekerheid ervan aan de orde is, dreigt er een verregaande versnippering. De meningen raken al meer verdeeld. De antwoorden die gegeven worden op dergelijke vragen zijn steeds gedetailleerder. Als de catechismus spreekt over drie stukken vullen wij dat uitvoerig aan.
Stel je je vragen aan een aantal mensen, dan komen er -overigens goedbedoelde- antwoorden en reacties als: ga met mij eens naar ds. X, of: luister eens op internet naar ds.Y. Hier moet je zijn, daar moet je je onder het gehoor stellen. Ik zeg daar op zich geen kwaad van. De Heere werkt ook door middelen. Dat staat vast. En toch blijft er een bepaald gebrek in veel van zulke antwoorden zitten. Ik denk dat op jouw vraag en mijn antwoord ook wel weer allerlei goedbedoelde reacties gegeven kunnen worden. Maar vaak blijft toch de vraag knellen: kom ik er echt verder mee?
Wat is er aan de hand in onze gezindte? Er zou veel over te zeggen zijn. In het algemeen is er onder ons sprake van veel geestelijke bloedarmoede. Onkunde in de Schrift is daar niet vreemd aan. Ook onder ons is sprake van een voortschrijdende individualisering. Ieder meent het voor zichzelf wel te weten, of in ieder geval te moeten uitmaken. Ondertussen raken we al meer in verwarring. Hoe onzekerder we diep in ons hart zijn, hoe harder we soms gaan schreeuwen dat ons het licht is opgegaan.
Wat nu? De verwarring raakt ook jezelf in het diepst van je gemoed. Het blijkt uit je schrijven. Je gebruikt zelfs het woord “wanhopig”. Je snakt naar echte leiding, betrouwbare uitleg. Waar kun je die krijgen? Bij Hem Die “goed en recht is en daarom de zondaars onderwijst in de weg” (Psalm 25: 8). Bij Christus Die de grote profeet en Leraar is, meer dan Salomo en Die er Zijn eer in stelt onwetenden te leren. Bij de Heilige Geest Die in al de waarheid leidt. Deze God spreekt in Zijn Woord! Dat lijkt zo gewoon, zo weinig verrassend, maar het is zo gewoon niet. Wil Hij vandaag soms niet meer de hongerigen voeden door Zijn Woord? Onderzoek Zijn Woord, biddend om de Geest!
Ik heb in mijn leven mensen ontmoet die te midden van alle geroep en geschreeuw en verwarring zo rustig bleven. Dagelijks smeekten ze: maak in Uw Woord mijn gang en treden vast! Ze onderzochten en onderzochten, lazen en herlazen, smekend om Zijn leiding! Dat hadden ze niet van zichzelf, maar ze deden het op aan de voeten van de Heere! En zo zijn er gelukkig vandaag nog ouderen en jongeren.
Na het bovenstaande zeg ik niet teveel meer over boeken die de Schrift beter doen verstaan (hoewel ik tot mijn vreugde veel goede “uitleggers” ken). Wel wil ik nog wijzen op de belijdenis van de kerk, op de onder ons bekende belijdenisgeschriften. Zij komen bij een goed gebruik niet in mindering op het unieke en gezaghebbende van de Schrift, maar ze zijn de eeuwen door betrouwbaar bevonden als “staf om te gaan”, als er zoveel is dat verwarring wil zaaien. Ze zijn meer dan een “goed boek” van een wijs en vroom schrijver. In de belijdenis spreekt de kerk der eeuwen uit wat ze geleerd heeft vanuit het eeuwige Woord!
Laat duidelijk zijn: nadere reacties zijn welkom! Veel wijsheid en sterkte!
Ds. M.Goudriaan, Veenendaal
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. Goudriaan
- Geboortedatum:22-07-1949
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
En let er ook op waarom en met welk doel er iets staat en over wie het gaat, dat je het verband niet kwijt raakt.
Bijv. de rijke jongeling vroeg wat hij moest doen om het eeuwige leven te beërven.
Jezus zei toen dat hij alles moest verkopen wat hij had en het de armen geven.
Het doel was dat Hij hem wilde laten zien dat hij zijn geld liever had dan Hem.
Natuurlijk is het dan niet de bedoeling dat wij eerst ons zelf moeten opknappen door eerst te proberen alle zonden uit ons leven te bannen of dat we gaan proberen om Hem eerst boven alles lief te hebben.
Tegen vermoeiden en belasten zegt Hij niet: verkoop alles wat je hebt maar: kom tot Mij en je zal rust vinden.
Of tegen Nicodemus, hij was een leraar en dacht heel wat te weten maar toen Jezus tegen hem over de wedergeboorte begon bleek dat hij zo iets belangrijks niet eens wist.
Zijn doel was dan niet om de wedergeboorte voor het evangelie te plaatsen maar Hij liet weten dat al zou je de hele Bijbel uit je hoofd kennen maar je bent niet wedergeboren, dan kan je het koninkrijk van God niet binnengaan.
En natuurlijk was het ook Zijn bedoeling om de wedergeboorte zelf uit te leggen.
Het is dus echt belangrijk dat je goed in het verband leest
Spiegel je dus maar aan de Bijbel en niet aan mensen. In de Bijbel staat waaraan je weten kunt dat je een kind van God bent en ook hoe je het kunt worden nl. door het geloof.
1 Joh 3: 14 Wij weten dat wij overgegaan zijn uit de dood in het leven, dewijl wij de broeders liefhebben. En ook in 1 Joh 5 en Galaten 5 staan de vruchten van het geloof.
De schroom om aan het Heilig Avondmaal te gaan heeft vaak te maken met aanvechtingen van het geloof, maar ook wel met de aansluiting van de prediking bij de gelovige. Is de prediking bemoedigend, is er melk voor de zuigelingen of is er alleen vast voedsel (wat je nog niet kunt verdragen), of is de prediking moeilijk/ingewikkeld/éénzijdig? Dat kan je twijfel geven als Gods weg anders is dan de prediking, maar het kan ook een beproeving zijn waarbij je mag vertrouwen op wat je van Hem hebt mogen krijgen.
Pas bekeerde mensen staan vaak sterk in hun geloof en weten wie de Heere voor hen is. Dan begrijp je niet dat anderen er zo weinig over spreken, terwijl je er zelf vol van bent. Maar die mensen missen het om op die momenten overtuigd over te komen, ze verlangen misschien wel naar Zijn nabijheid maar missen die, ondanks dat ze weten wie de Heere voor hen is. Maar het kan ook zijn dat ze in slaap zijn gevallen of hebben (om wat voor reden dan ook) grote onzekerheid en gaan dan tobben met wetjes en regeltjes.
Voor de verdere weg van een ware gelovige is er een uitlegger nodig, zoals genoemd in de Bunyans christenreis, en ook steun van andere ware gelovigen is nodig. Het is wel zo dat de Heilige Geest je belangrijkste uitlegger moet zijn, waarvoor Hij veelal het Woord zal gebruiken. Het geloof moet zijn vaste grond in Gods Woord krijgen, je wordt dan bevestigd in je geloof.
Als er dan bekeringen via briefjes komen kan dat moeilijk zijn en twijfel geven. Zeker als je nog een kind bent in de genade en nog weinig vastheid heb. Lees met Gods hulp je bijbel, de kanttekeningen kunnen daarbij duidelijkheid geven. Vertrouw niet te veel op regeltjes en briefjes maar verwacht het gelovig van de Heere en volg Zijn voetstappen, laat je leiden door Gods Geest. Forceer niets door het te verwachten van mensen, je bidden of bijbel lezen, maar verwacht het gelovig en met een biddend hart van de Heere door te pleiten op Zijn beloften in het Woord.
Als je mag weten wie de Heere voor je is wil je vaak veel bevestigingen hebben, daar mag je ook om vragen en die zal je dan ook krijgen. Maar je moet leren om uit het (geloofs)vertrouwen te gaan leven. Gij kleingelovige waarom hebt gij getwijfeld!
Je noemt dat je anders bent geworden. Bekering betekend je 180 graden omdraaien. Van eerst het lopen met je rug naar Jezus toe, en daarna het zoeken naar de Heere en Zijn dienst en het verlaten van de wereld. Van het alles verwachten van dit leven naar het alles verwachten van de Heere, je wilt niet meer leven van de ene bevrediging (huis/auto/vakantie/geld/aanzien/etc) naar de andere. Je denkt misschien dat je dat zelf doet (of kan doen), maar dat kun je niet zelf doen, het is Gods weg met je. Dan komt het erop aan, bekeer je en geloof het evangelie en je 'zal' zalig 'zijn'. Geloof dat de Heere je dat wil bevestigen, wees niet ongelovig (Thomas/elke keer weer bevestigingen) maar gelovig! Vraag naar de Heere en Zijne sterkte, Hij wil erom gevraagd worden.
Je noemt ook je nadenken over kerkkeuze, wat ik ook herken. Maar bedenk wel dat het zo is dat de gemeente er niet alleen voor jou is, maar dat jij er ook voor de gemeente moet zijn! Die kerkmuren mogen wegvallen, die zijn niet belangrijk, maar de gemeentleden zijn er ook nog. Een pas bekeerde kan het vaak moeilijk hebben met de prediking en is geneigd om snel 'ruzie' te maken. Als je ervan overtuigd ben om een andere kerk te moeten kiezen doe het dan voorzichtig en niet overhaast. Wees ook voorzichtig met oordelen, maar de kerkmensen om je heen die alleen weten te oordelen moeten nog veel leren! Er is er maar Eén die oordeelt. Bedenk dat de weg die de Heere met je is gegaan of gaat niet de weg is die voor een ander ook zo moet zijn. Dat zie ik veel om me heen, het moet zo en zo, maar zullen we dat maar aan de Heere overlaten (met eerbied gesproken)? Anders geen we opzien naar predikanten en theologieen, maar we moeten het alleen van de Heere verwachten.
Je noemt dat er wel bepaalde voorwaarden oid moeten zijn. Ik brgrijp wat je wilt zeggen, maar ga die voorwaarden niet voorop stellen! In deze 'voorwaarden' ga je jezelf herkennen als je achterom mag kijken welke weg de Heere met je is gegaan. Er zijn namelijk geen voorwaarden, het is geloof alleen in het verlossende werk van Jezus Christus! Dan mag je wel bidden; Heere kom mijn ongelovigheid te hulp! Maar het blijft staan, door het geloof alleen. Dan zullen we later erkennen, het waren niet mijn werken, maar het was Zijn werk alleen!
Je weet dat de vastheid in het geloof zo belangrijk is. Maar je noemt dat je momenten heb gehad in je leven dat je dacht en ook zeker wist. Maar waarom heb je dit losgelaten, vertrouwde je daarna weer op jezelf? Je mag vragen om en vertrouwen op de verdere leiding van Gods Geest, maar wel door af te zien van jezelf en je geheel over te geven aan Hem!
Je bent bang dat je er nooit kom, maar ga maar weer eens terug naar die momenten dat je het wel zeker wist, in bidden/bijbel lezen/zingen. Zie af van jezelf, kom met lege handen, forceer niets. Hier ben ik Heere, neem mijn leven in Uw hand, leidt mij door Uw Woord en Geest.
"Waarom schromen er zoveel mensen om naar het Heilig Avond maal te gaan"
en wat een mooie constatering "het Bekeringsproces via een briefje"
Voor mij slaat u hiermee de spijker helemaal op de kop!
Want een bekeringsproces wordt geleidt door Gods Geest. Bidt dan ook tot Hem want Hij helpt u met inzicht krijgen in negatieve aspecten (zonden) als de positieve aspecten (je toekomst). En als u zich bekeert tot Jezus Christus en dit belijdt dan heeft u zojuist PARTIJ gekozen!
Veel mensen staan er niet bij stil dat als u belijdt en proclameert dat JEZUS CHRISTUS uw heer (god) is geworden, u Hem inwisselt voor de tegenpartij, n.l de wereldse heer satan!
Met deze wisseling schuift u satan aan de kant en maakt u aanspraak op ALLES wat van de HEERE JEZUS CHRISTUS is…Vergeving, Genade, Liefde, Geest, Koninkrijk, Heerlijkheid.
Ik weet niet wat u hier allemaal bij voorstelt maar alle afzwakkende of beperkte gedachten zijn dan niet van Hem. Want als u deel uit maakt van een gezin bestaat de basis niet uit “misten en maaren”
“Waar komen de mistsen en maaren wel vandaan en waar leiden ze naar toe”
Als ze van Hem komen zult u het door zijn Geest begrijpen, het vindt dus vrucht zodat er in u wat kan groeien (uw geloof, uw gedrag, uw christen zijn, etc). Als het van de tegenpartij is dan leidt het juist van Hem weg!
En er bestaat geen Heere Jezus Christus die u laat staan! Of een die zegt “Ga u eerst maar zelf een paar jaar ploeteren (uit vlees), dan help ik je weer! Het is een regelrechte leugen!
Zo ook velen die wel belijdenis hebben gedaan en niet aan het Heilig Avondmaal aangaan. Ik weet de redenen niet maar er klopt iets niet. Als we belijden dat Jezus onze Heer is en vervolgens als we ZIJN Heerschappij vieren er velen opeens afhaken! Het is als of iedereen het uitschreeuwt van vreugde dat u zo’n toffe peer bent maar op uw verjaardagfeest komen er maar 2 of 3 opdagen!
Ondanks dat u zich misschien in uw hemd gezet voelt, komt er van Hem gelijk weer opnieuw liefde en genade. Want er zijn zoveel aspecten op te noemen waarom Hij u begrijpt en Hij weer aan u trekt met Zijn Liefdekoorden. Daarom kan je zien dat het een God van LIEFDE is. Hij wordt niet boos op u !
“Zichzelf een oordeel eten en drinken”
Er wordt vaak stil gestaan bij jezelf een oordeel eten en drinken. Vele raken in paniek, bang en sidderen en maken ter plekke een pas op de plaats. Maar waarom eigenlijk …..Is de liefde van God zo moeilijk te grijpen dat Hij furieus wordt en het oordeel over je velt. Wie laat u denken, nee eet dan maar niets dan kan er ook niets gebeuren… Wie zorgt ervoor dat u niet deelt in zijn feest van overwinning en heerschappij… omdat anders het oordeel je treft.
Toen Paulus weer in Korinthe aan kwam trof hij zoveel aan waar je niet plezierig van wordt. Scheuring, verdeeldheid, evangelie vermengt met heidendom, boosaardigheid, twist, verhevenheid etc.
Dan zegt hij in 1 Kor. 11:28-29 over het H.avondmaal het volgende: Beproef je dan maar, want wie eet en drink, drinken zichzelf een oordeel 1.Hij procalameert dat Jezus heeft overwonnen en dat het brood en de wijn je zullen treffen als je van satan bent. Waarom? Hij heeft satan overwonnen en staat niet toe dat satan weer probeert te knagen aan zijn overwinning. Satan’s oordeel staat vast en een ieder die hier deel van uit maakt gaat mee ten gronde….
Eet u daarom soms niet? Omdat u van satan deel uitmaakt? Omdat u bang bent dat de Goddelijke kracht u als een demoon zal treffen? Of schrikt u hiervan, bent u zich er niet van bewust, dat als u beleden (belijdenis) heeft dat HIJ HEER is, dat satan u nu op allerlei vreemde gedachtegoed brengt zodat u maar geen H.avondmaal viert!
Laat deze vreemde en leugenachtige gedachten niet toe!
Bidt tot de Heilige geest voor leiding
Bidt voor de hele gemeente dat ze mogen aangaan
Bidt dat alle twijfel en leugen verbroken wordt en verdwijnt
Bidt dat de tafels te klein mogen zijn
Bidt dat er veel meer H.avondmaal gevierd mag worden
Bidt voor dankbaarheid en het voor een ieder persoonlijk een feest mag zijn
Bidt dat bekering komt in overvloed
Bidt dan dat Hij aanwezig mag zijn, Maranatha !
Stel je open, want dan ontvangt je het van HEM en niet van een papiertje
