Niet welkom bij vriendengroep

C. M. Chr. Rots - de Weger | 5 reacties | 01-11-2010| 13:30

Vraag

Ik ben een meisje van 23 jaar en heb nu 2,5 jaar verkering met een jongen van 24 jaar. Onze relatie is erg goed en we passen goed bij elkaar. We kunnen goed praten over gezellige en goede dingen, maar ook over lastige dingen. We zijn erg gelukkig met elkaar. Op één onderwerp lopen we echter de hele tijd vast en we komen er niet goed uit. Het is namelijk zo dat mijn vriend voor onze verkeringstijd een vriendengroep heeft opgebouwd vanuit school. Die vrienden ziet en spreekt hij nog regelmatig. Soms ben ik daarbij, maar soms willen ze dat ik er liever niet bij ben. Hoewel mijn vriend dat zeker ook niet leuk vindt, blijf ik het erg lastig vinden, vooral na zo'n lange tijd. Mijn vriendengroep is daar namelijk totaal niet moeilijk in en betrekt mijn vriend er goed bij. Ik merk dat ik het erg lastig vind als hij met een van die dames contact heeft. We hebben over het contact met dames afgesproken dat we niet meer doen dan nodig is. Dit om twee redenen: Ik weet van mezelf dat ik er erg gevoelig voor ben als andere dames met mijn vriend omgaan en omdat we het alle twee beter vinden als er een bepaalde afstand wordt bewaard. Eigenlijk zijn we het hier goed over eens. En toch blijf ik elke keer weer een vervelend gevoel houden. Ik word boos wanneer ik er af en toe niet bij mag zijn. Ik doe dan heel vervelend tegen mijn vriend. Ik heb de neiging om hem te gaan controleren of hij zich aan onze afspraak houdt. We maken er ruzie over. Ik vind dit onterecht tegenover mijn vriend. Ik weet dat het niet goed is, maar ik controleer zijn berichten vanuit het verleden en ik word dan ook heel boos op die dames en op hem. Zelf heb ik jongens altijd wat op afstand gehouden en nadat ik verkering kreeg, is dat gewoon zo gebleven. Hij gaat gemakkelijk met dames om. Voor hem waren dames in die zin niet interessant, maar hij ging gewoon goed met ze om. Onze relatie is zo goed, maar dit staat mij gewoon heel erg in de weg om van mijn relatie te genieten. Ik word er gewoon heel erg zenuwachtig van. We hebben het hier vaak over gehad. Mijn vriend kiest echt voor mij, dat weet ik. Hij zegt dat ook, maar ik denk dan heel negatief. Ik wil van dit controlerende gedrag af. Ik wil gewoon van onze relatie genieten zoals het hoort. Het is zo vervelend van mij voor hem! Hij verdient dit niet. Kunt u mij alstublieft helpen? Heeft u een tip om hiermee om te gaan? Alvast hartelijk bedankt.


Antwoord

Beste vraagsteller,

Controlerend gedrag: zo noem je je houding naar je vriend als hij omgaat met andere dames. En je wilt er vanaf. Probeer het volgende maar eens: schrijf je gedachten op die bij een bepaalde situatie horen. Voorbeeld, zoals ik me voorstel naar aanleiding van jouw verhaal:

-situatie is als volgt: vanavond gaat de vriendenclub uit

-je gedachten bij de mededeling van je vriend: “die mooie blonde meid gaat wel mee, en ik mag er niet bij zijn...”

Daar krijg je een vervelend gevoel bij, want er gebeurt vanbinnen heel veel: gevoelens van jaloersheid, boosheid en teleurstelling zullen daar ongetwijfeld  bij zijn! Dan bekijk je eerlijk of je gevoelens wel reëel zijn. Lees ik over de houding van je vriend dan is daar niet zoveel mis mee: hij praat erover en maakt geen punt van het omgaan met andere meisjes omdat hij voor jóú kiest! Je kunt dus ook (bijvoorbeeld) denken: oké, hij gaat vanavond uit, dat betekent dat ik heerlijk m’n boek kan gaan uitlezen! Of: fijn, dan ga ik naar m’n vriendin. Of: mooi, dan heb ik tijd om eens een lange brief te schrijven naar... Je zult zien, dat je gevoelens veranderen wanneer je je houding en je gedachten verandert! Ga maar oefenen. Iedere keer met een gewenst resultaat geef je jezelf een schouderklopje. Het komt je relatie ten goede, dat weet ik zeker!    

Nog even dit: het is fijn dat jouw eigen vriendenclub anders reageert anders op ‘nieuwkomers’, want dan heb je binnen die club in ieder geval niet het probleem waar je over schrijft. Zuinig zijn op díé vrienden, dus!

Een hartelijke groet,
Marijke Rots

Lees meer artikelen over:

verkering
Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1537 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
5 reacties
Catherine
01-11-2010 / 13:42
Toen ik mijn man leerde kennen, had hij een vriendengroep aan de andere kant van het land, die 2 x per jaar bij elkaar komt. Aan die vrienden zaten ook vrouwen vast. Ik ben een paar keer meegeweest, verstond hun dialect helemaal niet, zij zagen elkaar vaker en er was weinig wat ons bond. Weinig raakvlakken ook. Ik heb toen besloten dat ik niet meer meeging. Mijn man gaat nog steeds 2 x per jaar, inmiddels zijn er meer vrouwen uit die groep weggevallen door overlijden, scheiding etc.
Ik vind het heerlijk om met mijn vriendinnen op stap te gaan, zonder mannen. Dat doen we dan ook regelmatig.
Je hoeft echt niet perse vriendjes met zijn vriendjes te worden hoor ! Familie kun je niet uitzoeken, vriendjes wel ! Dus probeer het dan maar bij jouw vrienden te houden. Als jullie het samen maar leuk hebben. Enne, de meeste vriendschappen gaan vroeger of later toch naar een einde !
CharlotteSophie
01-11-2010 / 17:19
Het is toch ook niet nodig dat jij met de vrienden van je vriend op pad gaat? Hij zijn ding en jij het jouwe! En als hij met die vriendin wat had willen hebben had hij die kans allang gehad!
sis
02-11-2010 / 09:55
Kwestie van vertrouwen toch? Ik snap dat niet hoor... komt op mij nogal jaloers over. Ik ga regelmatig naar mijn vrienden toe, ben pas zelfs nog op vakantie geweest met meiden en jongens. Mijn vriend kent ze niet eens, maar hij vertrouwt me. En dat is wederzijds. Ik wil zijn vrienden en vriendinnen graag leren kennen, omdat ik geïnteresseerd ben in zijn leven. 'leer mij je vrienden kennen, en ik ken jou' (is dat niet uit de Bijbel?)
floddertje
02-11-2010 / 13:55
Wij zijn al jaren getrouwd, toch zijn mijn vrienden niet de vrienden van mijn man. Andersom is dat ook zo. Je hebt beiden een eigen leven gehad met allerlei herinneringen. Accepteer dat en wees niet jaloers. Hij kiest voor jou, niet voor vriendinnen die hij al jaren kent.
Liefhebben is leren loslaten! Juist dan zul je merken dat hij graag bij jou wil zijn!
Cloudsadmirer
02-11-2010 / 21:25
Ik kan een eind meekomen met bovenstaande reacties maar vind het echt belachelijk dat vragenstelster niet mee 'mag' van de vriendengroep. Lekker welkom.
De meeste vriendengroepen breiden toch juist uit met alle 'aanhang'? Als iemand verkering krijgt hoort die er gewoon bij m.i.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Megajaloers op gelovigen

Ik ben een meisje van dertien jaar. Ik wil supergraag (net als mijn ouders) een echte christen zijn, op God vertrouwen, geloven en leven zoals Hij dat wil. Ik hoor vaak dat je aan God moet vragen of H...
8 reacties
01-11-2023

(...)Waarom liet God het toe dat Rachal via deze weg toch een kind kreeg terwijl Hij eigenlijk had besloten dat ze (nog) geen kinderen zou krijgen?

In de Bijbel staat het verhaal van Lea en Rachal, beide vrouwen van Jakob. God gaf Lea kinderen en Rachal niet, waardoor Rachal door Lea werd veracht. God had besloten dat Rachal (voorlopig) geen kind...
Geen reacties
01-11-2007

Hoofdletter in Psalm 16

Ik heb een vraag over de Herziene Statenvertaling. Allereerst wil ik mijn grote waardering uitspreken voor het vele werk wat hiervoor verzet is. Afgelopen weekend stond er de volgende tekst uit Psalm ...
1 reactie
01-11-2012
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering