Manisch depressieve stoornis vanuit christelijk oogpunt
P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven | 2 reacties | 10-09-2010| 16:00
Vraag
Hoe denkt u over een manisch depressieve stoornis (MD) vanuit christelijk oogpunt? Is deze ziekte te genezen? Denkt u -net als in de medische wereld- dat de ziekte niet te genezen is en erfelijk wordt bepaald?
Antwoord
Beste vragensteller,
Een diagnose die na gedegen onderzoek wordt vastgesteld is vanuit christelijk oogpunt niet anders. Inderdaad is dit voor een christen niet anders dan voor een niet-christen. Het is een ziekte die erfelijk bepaald is en medisch gezien niet te genezen. Je zou het kunnen vergelijken met lichamelijke ziektes zoals diabetes. Ook dit is vanuit christelijk oogpunt immers niet anders?
Wat wel echt anders is, is hoe je de ziekte beleeft. Als christen geloof je immers in het feit dat God, als Schepper en Heerser van hemel en aarde, wonderen kan doen! We mogen weten dat onze beperkingen (pijn en ziektes, handicaps, enz.) ook bij Hem bekend zijn. We weten dat dit bij dit aardse leven hoort en we mogen uitzien naar de nieuwe hemel en aarde waar geen pijn of (psychiatrische) ziekte meer zal zijn.
Dit gegeven maakt dat we anders met de diagnose van MD kunnen omgaan, maar daarin onderscheid deze ziekte zich m.i. niet van andere ziektes in ons leven.
Eerlijk gezegd weet ik niet zo goed wat de vraag achter deze vraag is. Geloof jij niet dat MD een ‘echte’ ziekte is? Dan wil ik heel duidelijk stellen dat dit onjuist is. Manisch Depressiviteit is een ernstige ziekte die aantoonbaar is en dus gediagnosticeerd. Uit veel onderzoek is gebleken welke medicatie nodig en/of helpend is. Ook zijn er diverse behandelingsmethoden om mensen te helpen en te leren omgaan met deze ziekte. Ik hoop van harte dat ik je vraag hiermee voldoende beantwoord heb.
Hartelijke groet,
Petra van Bodegraven
Dit artikel is beantwoord door
P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven
- Geboortedatum:26-03-1966
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De andere kant is dat er nog negen werkelijk genezen zijn (ongetwijfeld bevestigd door de priester). Genezing hoeft niet altijd afhankelijk te zijn van onze beleving. Ook niet altijd van 'ons' geloof.
Ik heb gebeden om genezing en het in Gods handen gelegd.
Het is de bedoeling dat wij onze beslommeringen daar ook laten.
Ik onderwerp me aan Gods wil.
Als Hij een reden heeft om mij bipolair te laten zijn dan geef ik mij daar aan over.
Dat noem ik pas genezing.
Aan Zijn genade heb ik genoeg!
Persoonlijk ben ik van mening dat wanneer wij altijd alleen maar beter gemaakt willen worden door God,dat wij God verkeerd gebruiken in ons leven.
Dan zijn wij niet anders qua instelling als alle andere niet-gelovige mensen op deze wereld.
Als christen weet je dat er na dit leven een leven bij de waarachtige God zal zijn...En dat leven duurt voor eeuwig.
Al mijn tranen en pijn zullen daar voorbij zijn!
Ondanks mijn dagelijkse strijd,leef ik met een belofte van een fantastische toekomst!
