Zomaar geloven in God
Ds. J. van Rossem | 6 reacties | 23-08-2010| 18:00
Vraag
Aan een HHK-dominee. Kun je zomaar zeggen dat je gelooft in God, of moet God echt wat 'gezegd' hebben, zodat je het zeker weet? Zijn je zonden al vergeven als je gelooft en weet je dat dan van jezelf? En wat geloof je dan eigenlijk precies? Een jongere met veel vragen rondom het geloof.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Hartelijk dank voor je vragen rondom het geloven. Je noemt je een jongere met veel vragen rondom het geloof. Daar ben ik blij mee. Ik hoop dat je zoveel vragen rondom het geloof als bezit en geloven als beleving krijgt, dat je geloof nodig krijgt als een gave van de Heere. Het geloof is een gave van de Heere.
Je eerste vraag is of je zomaar kunt zeggen dat je gelooft Nee, dat kun je niet. Van onszelf, dus van nature, hebben we geen geloof. We worden zonder geloof geboren. De Heere moet en wil (!) het geloof geven als een wonder en als een verrassing van Hem. Daar heb je een nieuwe hart voor nodig. De Bijbel noemt dit wonder ook wel wedergeboorte. Vraag daar veel om. Je zult het doen als je met je hart zonder geloof niet verder kunt. Geloof is hetzelfde als liefde. Die heb je niet van jezelf, die krijg je. Geloven is zo de Heere Jezus lief krijgen. Als de Heere je dat geeft gaat dat vanzelf en krijg je dat vanzelf.
Je volgende vraag is: moet God echt wat tot je gezegd hebben zodat je het zeker weet dat je zonden vergeven zijn? Het is antwoord is: Ja. Psalm 56 zingt: Ik roem in God, ik prijs het onfeilbaar woord, ik het zelf uit Zijnen mond gehoord (Psalm 56:5). Geloven is het uit Gods eigen mond gehoord hebben dat je Zijn kind bent. Augustinus zei eens: het geloof is de (schone) dochter van de stem. Anders gezegd: het geloof is de stem van de Heere in je hart, zo dat je er niet meer van los kunt komen. Gods Woord neemt je gevangen. Dan worden banden met de wereld en met de boze verbroken. Dan mag je ook weten dat je zonden zijn vergeven. De twaalf artikelen zeggen het ook: ik geloof in de vergeving van zonden. Daar gaat verdriet over de zonden aan vooraf, dat ook een vrucht van geloof is. Geloof begint daar waar we als een arme zondaar de Heere Jezus nodig krijgen en het niet meer zonder Hem kunnenuithouden. Weet je dat voor jezelf? Hoe meer geloof je krijgt, hoe meer je dat weet.
Wat geloof je eigenloijk precies, je volgende vraag. Dat jij een grote zondaar bent die straf verdient. Je wordt het daar mee eens. Maar er komt een moment in het geloof dat je weten mag dat de Heere Jezus in jouw plaats de hellestraf op Golgotha heeft gedragen. Dat is een wonder dat je niet kunt begrijpen, maar wat alleen maar in het geloof is te beleven. Het geloof weet van zaken, heilszaken, die onbegrijpelijk zijn.
Enerzijds ben je verplicht om te geloven, anderszijds kun je niet geloven. Brenge je dat maar zo in de klem dat je vraagt om het geloof. En het is zo heerlijk waar: die in de Zoon gelooft heeft het eeuwige Leven. Ik bid je veel van dat geloof toe; de Heere zegene je.
Hartelijke groet en Gods zegen. Bedankt voor je vraag!
Ds. J. van Rossem
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. van Rossem
- Geboortedatum:04-03-1945
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. van Rossem is op 7 maart 2013 overleden.Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
6 Maar zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen. Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken.
Hand.10: 43 Dezen geven getuigenis al de profeten, dat een IEGELIJK, die in Hem GELOOFT, VERGEVING der zonden ontvangen zal door Zijn Naam.
Als je het uit Zijn Eigen mond wilt horen luister dan naar wat Hij zegt in Zijn Woord.
Rom.10:13 „Want een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden.
Openb.22:17 En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.
En wij hebben het profetische woord, dat zeer vast is, en gij doet wel, dat gij daarop acht hebt, als op een licht, schijnende in een duistere plaats, totdat de dag aanlichte, en de morgenster opga in uw harten.
God spreekt door Zijn woord! Geloof Hem dan op Zijn woord! En de morgenster (Jezus zelf, het licht der wereld!) zal opgaan in je hart.
Dat moet ook wel want het een hoort onvoorwaardelijk bij het andere.
Het zou wreed zijn van God (met respect gesproken) wanneer je het woord wel te horen krijgt maar de gave van geloof je onthouden zou worden.
Nu gaat het nog om de ontvankelijkheid van ons hart of wij ons willen buigen onder Zijn woord en vanuit de genade WILLEN leven.
Mag ik zomaar geloven?
Wat moet ik voelen?
Waar ligt de grond van mijn behoud?
Voor dat soort vragen zou ik boeken aanbevelen van Ryle, Erskine, Boston, Spurgeon, Bunyan, en zo vele andere heldere en Bijbelse leraars.
of 'Wat moet ik doen om zalig te worden' (schrijver weet ik niet precies, ik geloof James Angell???)
