Nadenken over uitmaken [VIDEO]

C. M. Chr. Rots - de Weger | 13 reacties | 23-08-2010| 16:00

Vraag

Sinds twee jaar heb ik een vriend. Hij woont erg ver bij me vandaag (170 km) maar dat is nooit echt hinderlijk geweest. Althans, nu is dat voor mij wel zo. Omdat we elkaar alleen in de weekenden zien, bellen we door de week ook regelmatig. Toch ben ik vaak degene die het initiatief neemt tot contact. Hij kan me gerust vier of vijf dagen laten wachten zonder iets van zich te laten horen. Meerdere malen heb ik aangegeven dat ik dit erg vervelend vind. Daarna heeft hij dat ook wel veranderd. Nu is de situatie zo dat ik werk (zo'n 32 uur per week naast een HBO-studie) en mijn vriend zijn studievertraging probeert in te halen. Hij werkt niet, maar zit daarentegen achter zijn pc opdrachten/tentamens te maken/leren. Omdat het hem ontbreekt aan discipline, maken we samen een wekelijkse planning zodat hij gericht te werk kan gaan. Maar helaas houdt hij zich daar niet vaak aan. Hij gamed tussendoor veel en houdt zich ook veel met andere dingen bezig. Ik vind dit heel vervelend! Hij is 26 jaar en is al een hele poos bezig met het inhalen van zijn studie. Hij zit thuis en kan zo doen waar hij zin in heeft. Met relatief heftige gevolgen. Ik ben 21 jaar, zorg dus voor al het geld, maar ben intussen ook met een studie bezig. Dit voelt oneerlijk, helemaal nu mijn vriend met andere dingen bezig is dan we doorgaans plannen. Als ik het aankaart, krijg ik dingen te horen als: "Ik ben toch geen robot" en: "Ik wil er niet over praten". Dat laatste komt hard aan. Vaak raak ik van streek als hij het telefonisch contact wil beeïndigen, omdat hij op dat moment mijn gevoel niet serieus neemt. Het gevolg is dat ik veel huil en me niet goed raad weet. Hij belt vervolgens nooit zelf op en biedt ook niet zijn excuses aan. Het komt van mij af en dat vind ik jammer. Mijn ouders zeggen vaak dat ze me niet ongewaarschuwd het huwelijksbootje in willen laten gaan en ze vragen zich af of ik met hem gelukkig zal worden. Dit maakt het allemaal nog moeilijker. Want inderdaad: Komt het later ook allemaal van mij af? En wat als ik hem ergens mee confronteer? Ik wil wel zeggen dat hij erg lief is als ik bij hem ben. We kunnen praten over onze gevoelens en alle situaties die ook hem aangaan. Dan kan hij naar zichzelf kijken en ook eerlijk naar mij luisteren. Maar aan de telefoon lukt dat op de een of andere manier niet. Maar als iets op dinsdag mis gaat, is het wachten tot zaterdag (dan zie ik hem weer) zo lang. Ik werk tussendoor en voel me door de hele situatie beroerd op mijn werk. Ik weet het allemaal even niet meer en denk na over uitmaken, terwijl we al een verloofd stel zijn. Misschien is het wat warrig allemaal, maar ik maak me zorgen over nu, maar ook over de toekomst. Wat denkt u wat ik hiermee kan? En eventueel mijn vriend? Bedankt alvast!


Antwoord

 
 
 
 

Beste vraagsteller,

Mijn antwoord is kort: luister naar je ouders! Zij maken het niet moeilijker, maar willen hun dochter graag gelukkig zien!

Kun jij met deze verloofde gelukkig worden? Ben je nu gelukkig met hem? Is hij gelukkig met jou? Als je je eigen woorden eens terugleest, weet je de antwoorden wel! Ook door een zure appel kun je heen bijten!

Sterkte ermee, Gode bevolen,
Marijke Rots

Lees meer artikelen over:

verkering
Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1530 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
13 reacties
sydneylover
23-08-2010 / 17:00
@vraagsteller: je vriend is qua leeftijd wel volwassen maar gedraagt zich als een klein kind. Als jij één fout kunt maken is het om te denken dat dit in de toekomst beter wordt.
Dorah
23-08-2010 / 17:15
Het eerste wat in mij opkwam toen ik dit las was: heeft je vriend misschien ADD? Op dit moment word ik daar in mijn omgeving mee geconfronteerd en ik herken veel bij je vriend. Maar goed, ik weet helemaal niets dan wat je schrijft en het hoeft dus helemaal niet zo te zijn. Je zou er eens op kunnen googelen..
Als het namelijk wel zo is, dan denk ik dat jullie beiden er je voordeel mee kunnen doen.
pannenkoek
23-08-2010 / 17:17
Ik zie een 2 overeenkomsten met onze verkeringstijd. ( inm 16 jr getrouwd)

Mijn man verhuisde na een poos. Toen werd de afstand van 15 km, 250 km. Maar ook toen wij 15 km bij elkaar vandaan woonden zagen we elkaar alleen in het weekend. We waren nog jong 17 en 18. En allebei nog op school. Dus dat was bellen. Vaak ook van mijn kant, maar dat vond ik niet hinderlijk of zo. Gewoon eens per week. Mijn man is daar gewoon heel erg nuchter in, 'moet je echt bellen..?' 'Kan toch ook wel zonder...' Die nuchterheid heb ik overgenomen.

Daar wij hier op rw niet meer weten dan alleen jou verhaal vind ik uitmaken wel erg rigoreus. Als hij niet kan plannen en jij wel heeft hij jou juist nodig. Wees elkaar dan tot een hand en een voet.
Dat hij uit zich zelf niet belt, oké dan bel jij toch? Mannen zien bepaalde dingen nu eenmaal anders. Mijn man is bvb in die 20 jr dat wij elkaar kennen misschien 3 keer spontaan met een bos bloemen thuis gekomen. Hij is nu eenmaal niet zo, dat hij er elke wk mee thuis komt ( hij werkt thuis op het bedrijf dus de mogelijkheid is er ook niet vaak) Maar de liefde zit hem niet in de bloemen, toch?

Misschien moet je hem accepteren zoals hij is. En heeft hij juist jou nodig.

Sterkte!
kleurpotloot
23-08-2010 / 17:22
@ Pannekoek,

Goed dat je jezelf ter voorbeeld neemt in je reactie. Een stuk acceptatie naar elkaar toe moet zeker aanwezig zijn binnen een relatie.

Maar let wel: ieder heeft zo zijn eigen liefdestaal. Zie het boekje de '5 talen van de liefde'. Het kan zo zijn - en dat is geen vaststaand feit - dat bij de vraagsteller haar liefdestaal 'cadeau's ontvangen' is. Dan kan dat toch aan haar hart kleven. Veel meer dan bij jou.
Heeft het dan met nuchterheid te maken, of met aansluiting bij elkaar?
Dus de liefde kan voor iemand hem wel in de bloemen zitten, juist omdat de een zijn liefdestank anders gevuld wordt dan bij de ander.

Vandaar.
magda951
23-08-2010 / 18:01
@vraagstelster,

Net als Dora kwam er bij mij ook direct op is het geen add?
Ik heb het zelf ook en mensen irriteren zich vaak aan mij omdat ik planning en dergelijke niet na kom en bijvoorbeeld wel een dvd zit te kijken.

Als je Add heb is ht zo moeilijk om je tot dingen te zetten omdat je zo snel weer afgeleid ben. Mensen worden vaak boos op je en dat geeft het gevoel van dat je het weer fout gedaan heb en dat het je allemaal niet meer zal lukken. Mensen denken dat je niets doet terwijl jij zelf in je hoofd zoveel drukte heb dat je gewoon nergens aan toe komt. Zelf vind ik het ook nog steeds raar dat dat zo bij mij is. Je kan er wel tegen vechten, maar je moet altijd in je planning rekening houden dat je niet teveel in 1 keer wil doen want anders overzie je het niet meer. Als jij een planning maakt voor je vriend dan ga jij waarschijnlijk van jezelf uit, hoeveel jij zou doen, maar een add heeft gewoon meer tijd nodig om dingen te doen in verband met concentratieproblemen. Vaak wordt je al zo moe terwijl je denkt dat je niets doet maar de oorzaak is dan de drukte in je hoofd.

Misschien is het goed om je er verder in te verdiepen want zelf vind ik het ook moeilijk om het goed uit te leggen.
Sliedrechtman
23-08-2010 / 19:31
Het gemak waarmee er weer een stempel op iemand wordt gedruikt is stuitend. Hij doet dit dan is het ADD. Hij doet dat is het ADHD maar dat terzijde. Een studie voor dokter is zes jaar en sommige reageerders kunnen met 4 jaar huishoudschool al een conclusie trekken. Laten we hier een beetje voorzichtig zijn om conclusies te trekken over stoornissen. En vragenstelster, je verdient beter. Je wilt een vriend maar hebt een groot kind.
javisje
23-08-2010 / 21:27
@ Sliedrechtman

Je valt in dezelfde kuil, want nu is hij een groot kind!!!!

En Dorah en Magda951 zijn misschien wel ervaringsdeskudige? En ze geven de vraagstelster toch het advies om zich erin te verdiepen. Wat is daar nu mis mee?
Sliedrechtman
23-08-2010 / 21:54
Ik heb zelf drie kinderen dus ik weet wat het gedrag is van kinderen.
Qua stoornissen heb ik geen opleiding gehad als arts. Dus de conclusie dat iemand ADD of ADHD of Asperger heeft kan ik niet maken. Zelfs een arts kan dit niet zeggen na 1 consult.
Niet te gauw een stempel (stoornis) op een mens plaatsen dit kan mensen beschadigen.
javisje
23-08-2010 / 22:19
Ze maken toch geen conclusie. Ze moet er alleen aan denken. Aan de vraagsteller is of ze hier iets mee kan of niet, toch? Kan best een eye-opener voor zo iemand wezen. En dan zullen ze heus niet afgaan op wat er hier wordt gezegd, maar dit laten toetsen bij een arts. En ik heb een hekel aan het woord stempel. Ik vind het eerder een verklaring zoeken voor bepaalde zaken.
nuchterik
23-08-2010 / 23:59
Bezint eer gij begint, zeggen ze wel eens. Een vrouwelijke kennis was ook getrouwd met een man die alles op zijn beloop liet. Nu zijn ze gescheiden.
Kijk, dat mannen niet zo geneigd zijn om steeds aan de lijn te hangen, herken ik wel. Ben ik zelf ook niet toe geneigd. Dat hij zijn verantwoordelijkheden niet neemt vind ik kwalijker. De man als hoofd van het gezin? Dat betekent primair dat hij zijn verantwoordelijkheden t.o.v. zijn vrouw neemt en dat zie ik niet gebeuren. Als er nu al zoveel frustratie is, zie ik het somber in.
Over de houding van de ouders: Hoe is de relatie daarmee? Zijn ze bazig en kritisch, of zit er oprechte bezorgdheid achter? Zijn het verstandige mensen met een brok vriendelijke nuchterheid of niet? Als ze nuchter zijn en uit oprechte liefde bezorgd, dan zou ik ze wel heel serieus nemen. Nu ik naar de 50 loop heb ik zelf toch ook meer inzicht in het leven dan toen ik een knul van 20 was.
Nog maar een gezegde: Bij twijfel niet inhalen!
Dorah
24-08-2010 / 10:04
@ javisje,
Fijn dat jij mijn reactie verstaat zoals ik hem heb bedoeld;)

@Sliedrechtman,
Ik dacht dat ik duidelijk genoeg was in het aangeven dat het helemaal niet zo hoeft te zijn. Een conclusie trekken zou ik ook nooit in mijn hoofd halen!
Tjonge, 4 jaar huishoudschool, wat een vooroordeel. Je weet niet wie ik ben en wat ik doe;)
zonneschijn
24-08-2010 / 10:52
Ik vind het heel jammer dat eerst de hele vraag weer voorgelzen wordt, zodoende blijft er alleen tijd over voor een kort zakelijk antwoord. in dit geval misschien niet zo erg, maar is het niet beter om heel de tijd aan antwoorden te wijden en niet eerst voor te lezen? of gebeurt dat met een speciale bedoeling?

Ik zelf zou zeggen meis je bent 21, hij 26 laat hem nog maar verder gamen en studeren tot...? maar ik denk dat dit type jongen niets voor jou is. het zal moeilijk zijn om het uit te maken, zoals altyd. maar wat ben ik dankbaar dat ik vroeger niet met mijn verloofde uiteindelijk ben getrouwd. maar dat mn ogen open gingen. sterkte!
Alphonsus
24-08-2010 / 11:53
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald!!
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Grote bulten

Als ik met mijn vinger in mijn vagina voel, dan voel ik vooraan een grote bult. Ga ik iets dieper, dan voel ik weer een. Is dit normaal of kan het wat zijn? Ik heb twee kinderen gekregen. Ik durf er n...
10 reacties
23-08-2018

Morning-afterpil genomen

Ik heb op de laatste dag van mijn ongesteldheid, precies nadat de bloeding gestopt is, onveilig seks gehad en heb binnen 24 uur een MAP genomen. Daarna heb ik die dag nog een keer onveilig seks gehad ...
Geen reacties
23-08-2016

Moedeloos van mezelf

Ik ben een vrouw van 30 jaar en lid van de Ger. Gem. Als klein meisje had ik wat betreft het geloof al diepe indrukken, ik voelde al heel jong de ernst dat ik bekeerd moest worden. Er was een verlange...
8 reacties
23-08-2011
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering