Mysteries in het christendom

Ds. C. den Boer | 2 reacties | 21-08-2010| 17:01

Zijn er niet teveel mysteries in het christendom? Is er niet te weinig houvast om te geloven? Want zoveel dingen zijn niet te begrijpen. Moet je maar gewoon geloven tegen je verstand in? De Drie-eenheid van God is bijvoorbeeld niet te bevatten voor ons, maar we moeten er wel in geloven. Jezus, Die volledig God en volledig mens was: weer niet te begrijpen voor ons, net als de uitverkiezing. Raadselen waar veel mensen volledig op stuklopen. De Bijbel is geïnspireerd door de Heilige Geest. Hoe ging dat? Hoe kan het dat de schrijvers zich soms toch nog konden vergissen (bijvoorbeeld de verkeerde profeet noemen die iets heeft gezegd)? De Bijbel is 100 procent Gods werk en 100 procent mensenwerk is dan het antwoord. Hoe kan dat? Ook al iets wat ons verstand niet kan bevatten. Dit gaat niet over kleine dingen, maar over heel essentiële zaken. En het gaat niet om één punt, maar om vele punten. Er moet toch ook een houvast zijn, juist voor je verstand, om te kunnen geloven? Juist in belangrijke zaken? Dan kan het toch niet zo zijn dat je tegen al je menselijke logica in maar gewoon moet geloven, omdat Gods logica hoger is dan de onze? God heeft ons geschapen en Hij kan dan toch op ons niveau praten? Daar is de Bijbel juist voor gemaakt, toch? Alles wordt nu alleen maar ingewikkelder en hoe meer je weet, hoe meer je tegen raadsels aanloopt, tot je uiteindelijk heel weinig meer overhoudt.

Geachte vraagsteller/-ster,
 
Helaas kan ik niet overwegen om in mijn antwoord op uw vragen, op alle finesses in te gaan (inzake de drieëenheid, de twee naturen van Jezus, de uitverkiezing, de inspiratie van de Bijbel). Uw probleem is, dunkt mij, dat u  stukloopt op een en ander, omdat u de dingen met redelijke (voor het verstand) acceptabele overwegingen probeert klein te krijgen. Ik zou u willen adviseren om uzelf de vraag te stellen, of u met uw hart gelooft dat Jezus Christus in de wereld gekomen is om zondaren en ook u zalig te maken (dat is: terug te brengen in de gemeenschap met God). Als u dat niet gelooft, is al het andere raadsel en nog eens raadsel. Maar als u ootmoedig leert buigen voor het wonder van Gods genade voor de grootste van de zondaren, dan mag u voor het overige met uw verstand (geheiligd door Gods Geest), kinderlijk aanvaarden wat de Bijbel ons leert inzake de drieenheid, enz. En ook zo zullen er zaken overblijven die u niet doorgronden kunt, maar die voor u op uw verdere levensweg (‘na dezen’) helder zullen worden. Daarom stel ik voor, dat u zo de Bijbelse boodschap zoekt te aanbidden. En als u iets niet begrijpt, vraag dan in uw gebed om de verlichting van Gods Geest.

De engelse wis-en natuurkundige Is. Newton (ong.1700) kwam eens met zijn studenten langs een begraafplaats. “Wie is er zo dwaas”, zei één van hen, “dat hij nog gelooft, dat deze doden zullen opstaan?”

Newton, terug in de collegezaal, nam een pot en deed daarin zand en ijzervijlsel. Dat schudde hij goed door elkaar heen. Toen vroeg hij aan zijn studenten: “Wie is er zo wijs, dat hij het ijzervijlsel uit het zand kan halen?” Daarna nam hij een grote en sterke magneet. Die hield hij boven de pot. En zie, de ijzerdeeltjes sprongen eruit.
 
Ds. C. den Boer

Naschrift redactie: De antwoorden op alle gestelde vragen zijn via het zoekprogramma in ons archief te vinden.

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. den Boer

• Geboortedatum:
  20-04-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Inactief

241 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven