Tussenstop na de dood
Ds. J.L. Schreuders | 5 reacties | 11-08-2010| 10:40
Vraag
Geachte deskundige. Ik ben 19 jaar en ben protestants. De laatste tijd vind ik het zeer interessant om uit de Bijbel te lezen en me te verdiepen in de standpunten van de gemeente waarin ik mij bevind (PKN). De standpunten zijn enorm gevarieerd. Ook is het makkelijk te beredeneren waarom de gemeente ze wil geloven. Tot ik eens goed ging nadenken over het standpunt dat men direct na de dood naar de hemel of hel gaat. Ik stel deze vraag steeds en kan er maar geen antwoord op vinden. Het is nou niet bepaald belangrijk voor mijn toekomst, maar ik wil graag weten hoe de gemeente tot dit standpunt is gekomen en of deze te onderbouwen is, aangezien er ook mensen zijn die geloven in een soort 'tussenstop' of iets dergelijks voordat men naar de hemel of hel gaat.
Antwoord
Beste vragensteller,
Of jouw vraag voor jouzelf niet zo belangrijk is, zoals je stelt , waag ik te betwijfelen. Ook jouw toekomst is het een of het ander en dan is het dus voor iedereen belangrijk. Standpunten kunnen in jouw gemeente gevarieerd liggen , maar ze behoren in een christelijke kerk wel altijd voluit bijbels te zijn. Binnen die marge mag er enig verschil zijn van gevoelen. Maar goed, wat jouw concrete vraag aangaat: er is geen "tussenstop". De Bijbel is duidelijk over het gaan naar de hemel van de kinderen Gods als een zaak die direct bij het sterven plaatsvindt. De Heidelberger Catechismus heeft het gelijk aan haar kant als zij zegt dat de gelovigen allen en een ieder van stonde aan tot Christus hun Hoofd worden opgenomen (Zondag 22).
Dat is uiteraard alleen wat de ziel betreft. De lichamen komen op de jongste dag -met de zielen verenigd- daarbij. Er zijn de eeuwen door wel mensen die een zielenslaap hebben geleerd. De zielen zouden dan tot de jongste dag in een soort van bewustloosheid o.i.d. verblijven tot het oordeel voltrokken wordt. Dat is onbijbels. Ik wijs alleen maar naar de moordenaar aan het kruis. Heden zult gij met Mij in het paradijs zijn. Ik denk aan Paulus, die verlangen had ontbonden te worden en met Christus te zijn, aan Stefanus, die zegt: Heere Jezus , ontvang mijn geest en aan de arme Lazarus, die door de engelen gedragen werd in de schoot van Abraham. Er zou stellig nog meer te noemen zijn, maar dit is afdoende.
Ik hoop je vraag hiermee voldoende te hebben beantwoord en hoop dat je deze standpunten gelooft, niet omdat te beredeneren valt waarom mensen ze willen geloven, maar enkel omdat Gods Woord het zegt, al zou niemand er geloof aan willen hechten en al zou een standpunt geheel tegen rede ingaan.
Hartelijk dank,
Ds. J. L. Schreuders
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.L. Schreuders
- Geboortedatum:24-08-1957
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Boven-Hardinxveld
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Niet geheel onduidelijk lijkt me...
In die richting denk ik ook vaak. Volgens mij zijn wij veel te vaak met het begrip 'tijd' bezig. Bij God is geen tijd.
Ik kan het zo snel niet Bijbels onderbouwen, maar als je je bedenkt dat God tijdloos is, dan zit je ook niet meer zo in een kramp te denken met b.v. 'Heeft God nu 'vooraf' mensen uitgekozen...' enz.
En zo denkend valt het moment van je sterven ook gelijk met het moment van de wederkomst en is er dus idd geen 'tussenstation'.
Ik zie het zo dat we na ons sterven meteen bij God zijn (of niet...!) en dat meteen ook het begrip 'tijd' niet meer zal bestaan. Overigens is het ontzettend moeilijk om je daar een voorstelling van te maken. Het is een van die duizelingwekkende dingen die bij God horen. Hoe gewelidg moet Hij zelf zijn. Geloofd zij God met diepst ontzag!
Diegenen hier op aarde die van Hem zijn, wil Christus zo snel mogelijk bij zich hebben als loon voor het eeuwige offer dat Hij gebracht heeft. Waarom zou Christus moeten wachten tot het einde der tijden?
Zijn offer is volmaakt geweest, daarom krijgt Christus ook een volmaakt loon (zonder wachttijd) wanneer een lid van Zij gemeente, welke Zijn lichaam is, naar huis gaat.
