Eenvoudig geloven

J.W.N. van Dooijeweert | 7 reacties | 06-08-2010| 10:50

Ik ben al enige tijd aan het lezen op Refoweb. Toch zit ik nog met veel vragen. Daarom hoop ik dat iemand mij antwoord kan geven. Het is wel een beetje een mengelmoesje geworden, maar ik vind het lastig om mijn gedachten op papier te zetten. Vraag 1: Ik lees regelmatig dat je een eenvoudig geloof moet hebben. Ook in de Bijbel staat dat we net als de kinderen moeten worden (Luk. 18: 16 en 17). Maar even later lees ik op de site weer antwoorden van verschillende dominees waaruit blijkt dat het erg moeilijk is om tot geloof te komen, om waarlijk te geloven en om zeker te weten dat je een kind van God bent. Ook lees ik over een tijdgeloof versus zaligmakend geloof. Dan vind ik geloven niet zo eenvoudig lijken! Hoe moet ik dat nu zien? Vraag 2: Ook lees ik hier vragen van mensen die ontzettend veel twijfel hebben. Staat er niet in Joh. 3: 16: "'Want alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe"? Is dit niet voldoende, of interpreteer ik het nu verkeerd? Ergens anders lees ik dan weer in een antwoord dat je vertrouwen moet hebben in God: "Het ware geloof is ook een vast vertrouwen dat God jouw God wil zijn". Maar dat is toch heel dubbel? Als ik zo de vragen lees van deze mensen lijkt het me dat ze veel twijfels hebben. Het tegenovergestelde van twijfel is zekerheid, maar dat kan er natuurlijk niet tegelijkertijd zijn. Ik vraag me af of dit kan komen door de prediking? Er wordt veel nadruk gelegd op de slechtheid van de mens en we worden gewaarschuwd om ons hart te onderzoeken of het wel echt Gods werk is. Ik snap dat dit gepredikt moet worden, maar ik vraag me af of er voldoende evenwicht is. Hoe kom je nu aan geloofszekerheid? Moeten de preken niet meer in evenwicht zijn? Ik wil u niet aanvallen, maar ik heb hier veel vragen over en weet niet bij wie ik anders terecht kan. Ik zit namelijk niet in een traditionele kerkelijke gemeente, maar ben in het verleden wel naar kerkdiensten geweest. Tegenwoordig luister ik af en toe via internet naar deze preken. Vraag 3: Waar staat precies dat je ellendekennis moet hebben? Kunt u voorbeelden geven van personen uit de Bijbel met teksten erbij? Is het niet zo dat als iemand echt op zoek naar God is het voldoende is dat God belooft "Zoekt en gij zult vinden" (Matth. 7: 7)? En wat is ellendekennis precies? Weten dat je zondige dingen hebt gedaan en daar berouw over tonen? Je schuldig voelen over je verkeerde levensstijl/wandel? Of is het meer (of minder)? Vraag 4: Hoe moet ik de volgende tekst interpreteren: "Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid" (Rom. 10: 10). Ik hoop dat iemand mijn vragen wil beantwoorden in eenvoudig Nederlands, aangezien ik ingewikkelde zinsverbanden vaak niet begrijp. Graag met verwijsteksten uit de Bijbel in plaats van de formulieren die achterin de Bijbel staan. Niet dat ik geloof dat deze niet goed zijn, maar omdat ik de antwoorden op mijn vragen graag wil delen met mensen uit mijn gemeente en wij hebben deze formulieren niet. Ik zie uit naar uw antwoord. Een 27-jarige.

Vraag: Ik lees regelmatig dat je een eenvoudig geloof moet hebben. Ook in de Bijbel staat dat we net als de kinderen moeten worden (Luk. 18: 16 en 17). Maar even later lees ik op de site weer antwoorden van verschillende dominees waaruit blijkt dat het erg moeilijk is om tot geloof te komen, om waarlijk te geloven en om zeker te weten dat je een kind van God bent. Ook lees ik over een tijdgeloof versus zaligmakend geloof. Dan vind ik geloven niet zo eenvoudig lijken! Hoe moet ik dat nu zien?

Hebr. 11:6: “Maar zonder geloof is het onmogelijk God te behagen. Want die tot God  komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is van degenen, die Hem zoeken.” Dat is punt 1. Zonder tegenspraak. Moeilijk om tot geloof te komen? Het is een onmogelijk werk voor ons als mensen. Maar de Geest werkt het in één ogenblik. Tijdgeloof versus zaligmakend geloof. Ook dat zie ik in de Bijbel: Matt. 13:5-6: “En een ander deel viel op steenachtige plaatsen, waar het niet veel  aarde had; en het ging terstond op, omdat het geen diepte van aarde had. Maar als de zon opgegaan was, zo is het verbrand geworden; en omdat het geen wortel had, is het verdord.”

Je ziet dit ook rond om je heen. Van dat waaibomenhout-geloof, roep- en schreeuwgeloof dat geen fundament heeft.

Vraag: Ook lees ik hier vragen van mensen die ontzettend veel twijfel hebben. Staat er niet in Joh. 3: 16: "'Want alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe"? Is dit niet voldoende, of interpreteer ik het nu verkeerd? Ergens anders lees ik dan weer in een antwoord dat je vertrouwen moet hebben in God: "Het ware geloof is ook een vast vertrouwen dat God jouw God wil zijn". Maar dat is toch heel dubbel?

Antwoord: Hier gaat het niet om een vraag van jezelf of voor jezelf, maar het gaat om kritiek over antwoorden en vragen die je leest op Refoweb. Het ware geloof, door Gods Geest geplant in het hart, is een vast vertrouwen op God en Zijn Woord. Maar het “doe-het-zelf-geloof”, heeft geen vertrouwen, net zomin als het aangepraat zondebesef vertrouwen in God geeft. Deze dingen hebben niet te maken met werk van Gods Geest. Beiden zijn verwerpelijk.

Vraag: Als ik zo de vragen lees van deze mensen lijkt het me dat ze veel twijfels hebben. Het tegenovergestelde van twijfel is zekerheid, maar dat kan er natuurlijk niet tegelijkertijd zijn.

Antwoord: Twijfel is zonde, twijfel is ongeloof, twijfel vernielt je leven. Maar zie het maar eens van je af te houden als je er door besprongen wordt. Het is natuurlijk heel gemakkelijk om voor een ander te beslissen in deze dingen. Er zijn mensen die niets liever willen dan ECHT geloven. Maar er is zoveel dat hun kleine beetje geloof bespringt, dat de twijfel vaak hun hart dichtschroeit.

Vraag: Ik vraag me af of dit kan komen door de prediking? Er wordt veel nadruk gelegd op de slechtheid van de mens en we worden gewaarschuwd om ons hart te onderzoeken of het wel echt Gods werk is. Ik snap dat dit gepredikt moet worden, maar ik vraag me af of er voldoende evenwicht is. Hoe kom je nu aan geloofszekerheid? Moeten de preken niet meer in evenwicht zijn? Ik wil u niet aanvallen, maar ik heb hier veel vragen over en weet niet bij wie ik anders terecht kan. Ik zit namelijk niet in een traditionele kerkelijke gemeente, maar ben in het verleden wel naar kerkdiensten geweest. Tegenwoordig luister ik af en toe via internet naar deze preken.

Antwoord: Jij zit niet meer in een kerkelijke traditie. Ik ook niet. Ik zit in de bijbelse traditie. In de Bijbel zie ik heel veel nadruk op de zondigheid van de mens vallen, maar ook staat daar het evangelie tegenover. Geloofszekerheid krijg je niet door kritiek te hebben, niet door weg te lopen, niet door van de een naar de ander te gaan, niet door eindeloos vragen via allerlei rubrieken… Maar alleen door je vast te klampen aan Jezus. En door je te laten leiden door het Woord van God en niet door mensen. Hoe goed ook bedoeld, vaak proberen ze je in een bepaald hoekje te duwen: Je moet naar onze gemeente komen, wij zijn vrij. Of men smeert je de oren dicht met kreten: Het moet je gegeven worden; mocht je het nog maar eens leren verstaan of: Neem toch Jezus aan. En zo zijn er nog duizend kreten te noemen. Een mengelmoes van lichte praat tot zwaar gedoe wat je helemaal niets oplevert.

Vraag: Waar staat precies dat je ellendekennis moet hebben? Kunt u voorbeelden geven van personen uit de Bijbel met teksten erbij? Is het niet zo dat als iemand echt op zoek naar God is het voldoende is dat God belooft "Zoekt en gij zult vinden" (Matth. 7: 7)? En wat is ellendekennis precies? Weten dat je zondige dingen hebt gedaan en daar berouw over tonen? Je schuldig voelen over je verkeerde levensstijl/wandel? Of is het meer (of minder)?

Antwoord: Lieve vriend of vriendin, ben je een beetje thuis in de Bijbel? Lees dan eens ervaringen van Gods’ kinderen in de Bijbel. Nergens staat er dat je zoveel zondekennis moet hebben. Of zoveel besef van je zonden. In de Bijbel kom ik tegen, bijvoorbeeld David: Psalm 25 (vooral vers11), Psalm 32, Psalm 130 spreekt ook over ervaringen. En je hebt iets tegen formulieren, enzo. Nou ik niet als ik er van leren kan. In de Heidelbergse Catechismus staat een geweldige belijdenis: Vraag 1. Wat is je troost, en dan komt er een antwoord waar je duizendmaal u tegen zeggen kunt. Dat is geloof. En dan komt vraag 2: “Hoeveel stukken zijn u nodig om in deze troost te kunnen leven en sterven?” Arme tobbers van mensen die deze vraag verkeerd lezen. Zij lezen: “Wat is de weg om aan deze troost te komen?” Foei!! Er staat iets heel anders. Er staat: “Hoe ervaart een kind van God het leven”, “hoe is het leven van iemand die in deze troost leeft en sterft”. En met deze vraag maken mensen elkaar geestelijk helemaal kapot. Vraag maar aan welk kind van God je wilt. In de Ger. Gem., in de Hervormde Kerk, in de vergadering, in een evangelische gemeente, waar je ook maar wilt. En je zult het horen dat iedereen dezelfde ervaring heeft als Paulus neerschreef in Romeinen 7:24: “Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?” Het gaat hier om het ware leven met de Heere God. Dat is een leven in het besef van mijn zondigheid en verlorenheid buiten Jezus. Maar ook in de ervaring dat mijn zonden vergeven zijn om Zijnentwil. En dat ik daarom in dankbaarheid aan Hem mijn leven wil leven. Het is veel meer en veel minder dan dit simpele zinnetje: “Weten dat je zondige dingen hebt gedaan en daar berouw over tonen? Je schuldig voelen over je verkeerde levensstijl/wandel? Of is het meer (of minder)?” Het is verbroken zijn voor God. Maar ook je vastgrijpen aan diezelfde God

Vraag: Hoe moet ik de volgende tekst interpreteren: "Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid" (Rom. 10: 10).

Antwoord: Beiden, geloven en belijden, zijn onafscheidelijk aan elkaar verbonden; want met het hart gelooft men en is men rechtvaardig voor God. Dat is geloof. Dat is door het geloof. Maar omdat het geloof de gerechtigheid van Christus heeft aangegrepen gaat de mond belijden. En in het belijden van Jezus als mijn enige hoop, daarin is de zaligheid..

Vraag:  Ik hoop dat iemand mijn vragen wil beantwoorden in eenvoudig Nederlands, aangezien ik ingewikkelde zinsverbanden vaak niet begrijp. Graag met verwijsteksten uit de Bijbel in plaats van de formulieren die achterin de Bijbel staan. Niet dat ik geloof dat deze niet goed zijn, maar omdat ik de antwoorden op mijn vragen graag wil delen met mensen uit mijn gemeente en wij hebben deze formulieren niet. Ik zie uit naar uw antwoord. Een 27-jarige.

Antwoord: Ik heb mijn best gedaan. Ik hoop dat het een beetje helpt in de warwinkel van je kerkelijke doolhof. Vraag om licht van Gods Heilige Geest. Als dat Licht je pad beschijnt zie je een heleboel dingen heel anders.

Met vriendelijke groeten en God aanbevolen,

Evangelist J. W. N. van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

266 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven