Trouwen en direct de kinderzegen
Kand. G.A. van Ginkel | 30 reacties | 05-08-2010| 12:00
Vraag
Ik heb een heel aantal vragen en antwoorden gelezen op Refoweb. Ik begrijp echter het volgende niet. Waarom wordt het in zekere zin afgekeurd als jonge stellen/echtparen aangeven dat ze in het begin van hun huwelijk graag samen zijn, hoewel ze toch ook echt hopen dat God hun huwelijk wil zegenen met kinderen? Er wordt direct gesteld dat trouwen en de kinderzegen bij elkaar horen, zodat je er zonder uitzondering voor open moet staan om binnen een jaar vader of moeder te worden. Ik ben zelf bijna negen maanden getrouwd. Mijn vrouw en ik hebben een behoorlijk moeilijke verkeringstijd gehad en vinden het erg fijn om nu samen te zijn. Daarnaast hebben we samen een probleem dat met name mij (als man) periodes van grote neerslachtigheid bezorgd. Ik voel me dan ook (nog) niet bekwaam om een kind goed op te kunnen voeden. Het is niet zo dat we voorbehoedsmiddelen gebruiken, maar we proberen toch wel ons verstand te gebruiken. Een kind wat na een periode van samen zijn geboren zou worden, is toch ook nog steeds een zegen van God? Die zegen heb je dan toch niet genomen/gepakt doordat je in het begin rekening hebt gehouden met het vermijden van een zwangerschap? Het vreemde vind ik dat echtparen die geen kinderen krijgen God in zekere zin 'een handje mogen helpen' door bijvoorbeeld een IVF-behandeling, terwijl echtparen die in zekere mate verantwoord om willen gaan met het krijgen van kinderen 'vermanend' worden toegesproken.
Antwoord
Je bent nog maar betrekkelijk kort getrouwd. Je wilt graag elkaar genieten. Je sluit daarbij God niet uit. Je wilt Hem erkennen in je huwelijk. Je wilt God niet voor de voeten lopen als het gaat om de (mogelijke) kinderzegen. Je wilt het gewoon goed doen. Tegenover Hem, en tegenover elkaar. Maar...
Je loopt aan tegen (gevestigde) opvattingen en (merkwaardige) praktijken van mensen; kerkmensen. Je wordt ook bepaald bij je eigen (vermeende of werkelijke) beperkingen. Wat is nu goed?
Elkaar genieten, ook lichamelijk is niet verkeerd; integendeel. Althans binnen het huwelijk. Maar daar hebben we het dan ook over. "Geniet het leven, met de vrouw die je liefhebt. Je aangename steengeitje. Laat u haar borsten te allen tijde dronken maken!" Woorden uit Spreuken en Prediker. Daar staat voorwaar niet niks. Ja, 't is waar, broeder Paulus zegt: "Het is goed geen vrouw aan te raken!", om je des te meer te kunnen wijden aan de dienst van de Heere. Het één lijkt haaks op het ander te staan. Hoe moet je dat zien? Paulus is sterk gericht op het geestelijke genieten; Salomo is daarnaast sterk gericht op het lichamelijke genieten. Het één sluit het ander niet uit. Maar 't gaat er altijd om dat we spreken en handelen voor Gods aangezicht, met dankzegging en lofprijzing.
De woorden van de wijze Salomo maken in ieder geval duidelijk dat het genieten van elkaar niet "vies" of besmet is en ook zeker niet onmiddellijk verbonden moet worden met de gedachte aan het krijgen van kinderen.
Doe wat je doet voor het aangezicht van God. Verheug je coram Deo. Geef het alles over aan Hem. Geef jezelf over! Hij weet wat Hij doet. Ook als Hij je de kinderzegen geeft of juist onthoudt.
En, kijk niet teveel naar mensen. Mensen denken soms vreemd, spreken soms raar en handelen soms merkwaardig. (Wij dus ook!) Mensen zijn altijd bezig grenzen te verleggen; God buiten te sluiten. Heel geraffineerd, juist ook door Hem in te sluiten in onze beperkingen, systematieken, opvattingen. Ook over het huwelijksleven. We zetten God naar de hand. Maar Hij blijft ondertussen de Onverzettelijke, die Zich niet laat manipuleren. Het ware huwelijksleven voltrekt zich in gehoorzaamheid aan Hem. God heeft het voor het zeggen. "Och schonkt Gij ons de hulp van Uw Geest, om Uw Woord te verstaan!"
Tenslotte. Twee is beter dan één. Drie is beter dan twee. Als de derde de Eerste is. En de Laatste.
Kand. G. A. van Ginkel
Dit artikel is beantwoord door
Kand. G.A. van Ginkel
- Geboortedatum:13-01-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Maartensdijk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Pastoraal werk te Veen, Wijk (bij Heusden) en Groenekan.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik wil even citeren wat er op de achterkant van die boekjes staat.
"Als je auto wilt gaan rijden heb je een rijbewijs nodig. Je moet van tevoren een theorie-examen halen en een 'proeve van bekwaamheid' afleggen om te bewijzen dat je voldoende kennis hebt om veilig de op te gaan."
"Niemand gaat een huis kopen zonder zich daar grondig op voor te bereiden. Net zo nodig is het om samen en met anderen na te denken over het huwelijk vóórdat het gesloten wordt."
Het huwelijk zie ik ook als een zegen. Net zoals dat je kinderen mag krijgen in je huwelijk. Zoals je hierboven kan lezen word je ook aangeraden om je voor te bereiden op het huwelijk. Iets waar je vaak een lange tijd voor nodig hebt.
Wat ook goed is, omdat het een keuze is voor de rest van je leven. Er verandert veel. Dat gebeurd ook als er kinderen komen.
Waarom dan niet de tijd nemen om je 'voor te bereiden' op kinderen?
De tijd nemen om er eerst aan te wennen dat je nu voor altijd samen bent en alle andere dingen die er bij komen kijken als je trouwt.
De zegen van het huwelijk 'stel je toch ook uit' tot dat je er klaar voor bent?
@1a2b3c: Waar heb je dat gelezen? Dat een man het eerst jaar vrij had?
(en als het goed is blijft dat ook zo !) maar wat heeft dat met kinderzegen te maken?
Er staat niet er geen kinderen komen!
Ik geef met deze tekst alleen maar aan dat God het helemaal goed vind als je van elkaar geniet!!
ivm wel of niet meteen kinderen, zie mijn vorige reactie.
En een baby doet er nog altijd een week of 40 over, dus tijd zat om je voor te bereiden hoor!
Waarom willen we het allemaal zo graag plannen, onder controle houden, zelf beslissen? Als je lichamelijk en psychisch gezond bent, kan ik het niet 'recht' krijgen waarom je de kinderzegen uit zou moeten stellen.
Jou reacties komen op mij over dat je het maar knap egoïstisch vindt als je het krijgen van kinderen uitstelt om eerst nog van elkaar te genieten. (ik zei: het LIJKT net. ..enz.)
Je komt behoorlijk veroordelend over hoor (wie ben je dan om als mens even te beslissen wanneer je die zegen wilt ontvangen)
Vraagsteller voelt zich nog niet bekwaam om een kind op te voeden en wil graag eerst nog met zijn vrouw samen genieten.
Ook hebben ze samen een niet nader genoemd probleem dat vraagsteller neerslachtig maakt.
Ik vind het heel belangrijk dat je er klaar voor bent als er kinderen komen.
Als je eerst eens iets van de wereld wilt zien en allerlei dure dingen wilt kopen, dan vind ik dat egoïstische redenen om kinderen krijgen uit te stellen.
Maar eerst van elkaar genieten valt m i niet onder egoïstische redenen.
Als je eerst goed tijd voor elkaar neemt zal dat vast helpen om er naar toe te groeien om kinderen te krijgen.
NOGMAALS: ik heb die tekst niet aangehaald om daarmee te 'bewijzen' dat je kinderen krijgen wel uit kan stellen maar om te zeggen dat genieten van elkaar geen egoïsme is maar helemaal geoorlooft (IK ZEG NIET DAT JIJ ZEGT VAN NIET, maar naar aanleiding van wat jij wél zegt zou je dit kunnen gaan denken) je mag net zo goed van elkaar genieten als je je verstand gebruikt en het krijgen van kinderen nog even uitstelt door omstandigheden.
Er staat niets bij in die tekst over wel of geen kinderen krijgen, het kan dus allebei.
Je zegt: als je lichamelijk en psychisch gezond bent kan je het niet ‘recht’ krijgen om kinderen krijgen uit te stellen.
Nou ik vind het ‘recht’ om ook je verstand in deze zaken in te schakelen, we hebben het tenslotte gekregen om het te gebruiken.
Je bestaat niet alleen uit lichaam en psyche maar je verstand doet ook mee, net als met andere dingen. Zeg je dan ook dat alles wat lichamelijk en psychisch kan ook maar moet gebeuren?
Dat is echt niet opeens anders als het om kinderen krijgen gaat.
In de refo kringen hebben we een aantal ‘heilige huisjes’ (wie ze verzonnen heeft weet ik niet) en ten aanzien daarvan gelden dan opeens andere regels dan we doorgaans gebruiken, vreemd!!!
Zoals een kennis van mij voor mijn eigen huwelijk zei: Wen eerst maar eens aan elkaar. Er verandert al zoveel als je het huis uitgaat, met een ander gaat leven, de vreugde van man en vrouw samen gaat beleven en samen ineens verantwoordelijk te zijn voor het hele huishouden, financiën, evt. hypotheek en ga zo maar door.
De een heeft meer flexibiliteit en incasseringsvermogen dan de ander. Een kind betekent een grote verandering in het gezin, zeker de eerste is onze ervaring. Daar moet je je bewust van zijn, en in zekere zin ook klaar voor zijn. Gewoon, naast het Godsvertrouwen ook nuchter nadenken.
Wel heb ik een heleboel stellen in mijn omgeving na hun trouwen 'braaf' vrij snel een stuk of 3 a 4 kinderen zien krijgen, soms redelijk kort na elkaar, en vervolgens komen er geen kinderen meer. Met alle respect: dat is ook geboorteplanning? En toch wordt daar, is mijn ervaring, heel anders tegen aangekeken dan wanneer stellen besluiten even te 'wachten' met kinderen krijgen.
Er zit geen enkel principieel verschil in volgens mij.
en ik denk dat men hier verschillend over blijft denken in chr. nederland, ik heb alleen mijn mening gegeven, wat ik er van vind, dus dat heeft niets met veroordelen te maken 1a2b3c! Ik vind ...nou ja, heb ik al geschreven, kzal niet in herhaling vallen! En wat betreft de zin "wie ben je dan om zelf te bepalen wanneer je die zegen wilt ontvangen" is puur mijn gevoel wat ik er bij heb.
Als ik zie dat men een paar jaar samen verdient, reizen maakt, van alles en nog wat doet, en vervolgend proberen zwanger te worden, en als dat lukt ' praten over 'kinderzegen' etc. om vervolgens na een x aantal weken het kind naar een chreche te doen, dan denk ik echt; wie zijn wij als mens, tegenover God, om te denken dat we zelf kunnen bepalen wanneer we klaar zijn voor die zegen? Klinkt misschien heel raar hoor, maar zo denk en voel ik het nu eenmaal!
Kinderen KRIJG je (als je ze niet krijgt weet je dat je ze niet kan bestellen wanneer je wilt).
Ik geloof overigs wel dat er verschil is in het gelijk maar uitstellen van kinderen als je gaat trouwen (uitgezonderd lichameljke of psychische ziekten/ problemen) of dat je als je al kinderen hebt samen op natuurlijke wijze probeert om eventjesniet zwanger te raken. Je hebt inderdaad je verantwoordelijkheid voor je kinderen, je man, jezelf en zult daar samen biddend en verstandig mee om moeten gaan. Veel vrouwen zullen het simpelweg niet aankunnen om kind op kind te krijgen. Ik proef in het 'eerst nog even samenzijn' toch ook egoistische redenen en het zelf willen beslissen wanneer het mij uitkomt.
Daarnaast valt mij heel erg op dat de vraagsteller in het antwoord te horen krijgt: doe wat je doet voor Gods aangezicht en trek je van de meningen van mensen in deze maar niet al teveel aan. Opvallend hoe weinig mensen dit antwoord vervolgens lijken te begrijpen en gewoon overgaan tot het veroordelen van jonge mensen die bedachtzaam (wie is degene die dit beoordeeld?) willen omgaan met het krijgen van kinderen en daar echt klaar voor willen zijn.
- 1
- 2
