Niet aardig tegen kinderen
Ds. M. (Michel) van Heijningen | 13 reacties | 29-07-2010| 14:30
Vraag
Ik ben moeder van twee lieve kinderen. De laatste tijd voel ik me wel eens schuldig als mijn kinderen op bed liggen; ik denk dan dat ik niet aardig tegen ze heb gedaan. Ik heb weinig geduld, ben erg direct en soms best wel kattig. Ik hou erg van een opgeruimd huis en wil ook alles onder contrôle houden. Dit laat ik soms voor de opvoeding van mijn kinderen gaan. Ik doe eigenlijk nooit een spelletje met ze en ik word zenuwachtig van gejengel. Daarbij komt dat ik ze een strenge opvoedig geef. Ze krijgen bijvoorbeeld één koekje of snoepje per dag en ze moeten op tijd naar bed. Mijn man is daar wat losser in en ik merk dat wij soms niet op één lijn zitten. Hij is wat makkelijker en vindt dat ik ook meer ontspannen richting de kinderen moet zijn. Ik wíl dat ook wel, maar het zit niet in mijn karakter. Soms heeft het best wel eens een pittige discussie tussen mij en mijn man tot gevolg. Het gevolg daarvan is weer dat ik me schuldig voel als ik mijn kinderen 's avonds nog een keer lekker onder stop en ik me realiseer dat ik eigenlijk niet lief voor ze ben geweest. Ik zorg wel goed voor ze en geef ze ook wel liefde, maar niet in de vorm van een spelletje, of iets dergelijks. Ook merk ik dat ik graag zo'n kort mogelijk verhaaltje met ze lees, omdat ik dan ook moe ben en lekker m'n strijk wil doen. Terwijl ik wel de taalontwikkeling heel erg belangrijk vind. Ik handel dus niet naar dat wat ik zelf zo belangrijk vind. Heeft u tips voor mij om uit deze cirkel te komen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste moeder,
Hartelijk dank voor uw vraag. Het is goed om de vragen over de opvoeding van je kinderen te stellen. En, let wel, wie heeft er geen vragen, wie zal van zichzelf zeggen dat hij/zij de kinderen goed opvoed?
Als ik uw vraag lees kom ik meerdere dingen tegen: 1. U en uw man zitten niet altijd op één lijn; 2. U legt meer prioriteit bij dingen dan bij mensen (zo beschrijft u zelf de situatie); 3. U bent erg doelgericht, schoon huis, taalontwikkeling is belangrijk, meer dan een gewoon spelletje; 4. U vindt uw opvoeding (te?) streng. Als u het geheel overziet dan wordt u onzeker over uw opvoeding.
Wat ik bij het lezen van de vraag mis, is dit: hoe reageren uw kinderen? En, wat heeft u zelf in uw eigen opvoeding meegekregen? U beschrijft ook niet het aandeel van uw man in het huishouden en de opvoeding. Het maakt namelijk nogal wat uit of u er in en om het huis alleen voorstaat met twee (hele kleine?) kinderen of dat u veel steun hebt aan uw man. In het eerste geval is het heel begrijpelijk dat u tot deze opvoedstijl gekomen bent. Dat u streng bent en dat u niet altijd op één lijn zit, is op zich geen probleem. Als dat maar bespreekbaar blijft en niet te veel uit de hand loopt.
Over de andere punten ( 2 en 3) wil ik u toch iets confronterends meegeven: Pasgeleden hoorde ik de volgende uitspraak: kinderen spellen liefde als t-ij-d. Oftewel de tijd die je aan kinderen besteed, zelfs of juist zonder doelgericht bezig te zijn, is de beste investering. Als u dit leest, zal dit wellicht het 'schuldgevoel' versterken. Toch denk ik dat het goed is om u dit te realiseren... Tegelijk weet ik als vader ook dat opvoeding en alles wat er omheen gebeurt, heel veel omvattend is. En dat je hierin vaak veel fouten maakt.
Als ik alles op me in laat werken dan wil ik u vragen om eens met iemand hierover door te spreken. Iemand die de hele situatie helder heeft, en inzicht heeft in (gevolgen van) manieren van opvoeden. Dat kan een oudere, wijzere persoon in uw omgeving zijn, maar zelf denk ik meer aan maatschappelijk werk. Ik weet dat sommigen dit zwaarbeladen vinden, maar als je een lichamelijk kwaaltje hebt, ga je ook naar een huisarts en als je een opvoedingsvraag hebt, dan zijn daar in ons land ook mensen voor.
Ik weet zeker dat er dan ook gekeken wordt naar de manier waarop u zelf bent opgevoed en de gevolgen die dat heeft. Vaak begint een verandering van opvoeding bij het inzicht in verkeerde patronen. Tegelijk kan het aandeel van uw man ook besproken worden. Kan hij meer ondersteuning geven? Iets concreets: plan binnenkort twee keer een dag dat u er samen met één kind op uittrekt en dat uw man met het andere kind thuis is en ook de dingen in huis regelt. Zo werkt u aan de band met uw kinderen. Gewoon een dag ontspannen, zonder direct doel, alleen om de band te verstevigen.
Hopelijk heb ik u zo een beetje op weg geholpen.
Met vriendelijke groeten,
Michel van Heijningen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. (Michel) van Heijningen
- Geboortedatum:08-06-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zoek de rust gewoon hierin, de strijk is er langer dan je kindjes.
Als je probeert elke dag je een uurtje je ertoe te zetten, wordt het vanzelf automatisch.
Ik zal heel eerlijk opbiechten dat ik totaal geen voorlezer ben. Ik heb er het geduld niet voor. De oudste is 15 en ik heb in al die jaren nog geen 5 boekjes voorgelezen. Ik doe veel met de kinderen, maar ik lees geen letter voor. Laat mij maar een spelletje doen, of zoals vanmiddag, heerlijk samen vliegeren. Of nu in de vakantie ff naar zee, heerlijk uitwaaien, fles drinken meer, zakje chips en genieten.
Maar ik denk altijd dat ik het fijner vind dat de kinderen later zeggen dat het gezellig was thuis, dan dat ze zeggen dat het altijd zo schoon was in huis...
Vorige wk hadden we buiten een roldeur schoongemaakt, die was heel erg groen, maar na de deur kwamen wij zelf aan de beurt... nou, we waren na 5 min. alle 4 zeiknat. Heerlijk, ff dollen, en daarna allemaal ff onder de douche. Na een uur zeiden ze 'dat was leuk, ff gekken met mama :-) blijf je zelf ook jong bij. Verstoppertje, voetballen, doe gewoon ff mee, wordt hier in iedergeval erg gewaardeerd. Maar goed, ik ben 37. nog lekker jong
Als je zo graag je strijk weg wil werken, kun je ook de kinderen erbij betrekken. Lekker versjes zingen ondertussen of gewoon lekker wat babbelen. Is ook goed voor de taalontwikkeling!?
Verder herken ik me wel in je schuldgevoel, vooral ook dat je dat 's avonds nog even goed wilt maken door ze lekker in te stoppen en nog eens een aai over hun bol te geven.
Kijk ook naar wat je wel leuk vind om met ze te doen en besteed daar meer aandacht aan. Of bijv. voorlezen bij de koffie 's ochtends, dan ben je nog niet zo moe. Of juist na de lunch, dan kun jezelf ook even bijtanken. Lees ook bijv. boekjes die je leuk vind. Ga naar de bieb (ze kunnen al lid worden als ze 0 zijn en t kost niks) Succes ermee!!
Vaag? Helemaal niet. Kijk maar:
Als jouw kind b.l.e.w. het huis uit zou gaan of bijv. zzou gaan trouwen, wat wil je dan dat hij/zijover je zegt?
"Ma, het was helaas nooit gezellig, maar 1 ding heb je erin gestampt: discipline en regels, bedankt daarvoor."
of:
"Ma, veel regels en structuur heb je ons niet echt bijgebracht, maar je was er altijd voor ons, je bent een schat."
Misschien teken ik het zwart/wit, en de waarheid ligt natuurlijk ergens in het midden, maar hopelijk heb je iets aan dit voorbeeld.
Een opgeruimd huis kan je hele leven nog, spelen met je kids kan maar even.
Zij het dat het bij mij andersom is.
Wij hebben nooit een opgeruimd huis, maar ik zou het wel graag willen!
Omdat de kinderen nog klein zijn, ligt er overal wat, en ben je nooit klaar...
Soms kan ik de boel de boel laten, maar altijd heb ik dan in m'n achterhoofd dat er nog zoveel moet gebeuren, en het is vaak dat ik daar geen energie voor heb. Ik doe op zich wel veel met de kinderen, maar vind het moeilijk waar de grens ligt...
Sterkte iig met je doel bijstellen, en ik hoop dat je de balans tussen huishouden en kinderen kan vinden!
Verder eens met Naam.
Op tijd naar bed, af en toe er even uit.
Je komt op mij over als een gedisciplineerde moeder met een hele boel liefde voor haar kinders!!
Je zegt dat ontspannenheid niet in je karakter zit. Nou en? Als je ze maar liefde geeft! Er word hier gedaan dat je je kinderen alleen liefde geeft als je met ze ravot of iets dergelijks. Nee hoor, misschien heb jij wel hele leuke gesprekjes aan tafel ofzo? Dat is ook liefde!
Ik wens je toch ook wat meer ontspanning toe, de opvoedingsaanpak even doorpraten met iemand die er meer van weet is misschien wel prettig voor jezelf.
Graag wil ik nog even reageren op deze uitspraak: "Daarbij komt dat ik ze een strenge opvoedig geef. Ze krijgen bijvoorbeeld één koekje of snoepje per dag en ze moeten op tijd naar bed."
Jij bent hun moeder en kent ze het beste en jij weet daarom wat het beste is en dat doe je. Op tijd naar bed is altijd goed en koek en snoep is ongezond. Dat je dat maar één keer per dag geeft is niet streng maar verstandig. Zo'n verstandige opvoeding begint behoorlijk uniek te worden in Ned. zo lijkt af en toe. ;)
