Klein gebed voor jonge kinderen
Ds. M.F. van Binnendijk | 15 reacties | 15-06-2010| 16:03
Vraag
Sommige ouders laten hun jonge kinderen na het "Onze Vader" nog een klein gebed bidden: "Heere, zegen dit eten. Amen." Waarom wordt dit gedaan? Wat is de meerwaarde hiervan?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Er zijn meerdere mogelijkheden van vorm in het bidden aan tafel. De meest voorkomende zijn:
A. Vader gaat voor in gebed, met: 1. Het Onze Vader. 2. Een eigen formuliergebed ("Heere, aan de morgen/middag/avond van
deze dag komen wij tot U, om U te vragen/danken voor alle goede gaven, die
Gij weer geschonken hebt, wil onze lichamen erdoor versterken. Wil ook deze
dag/nacht verder met ons zijn, uit genade alleen, amen." 3. Een vrij gebed. 4. Een stil gebed.
B. Kinderen leren doorgaans aan tafel bidden: 1. Het Onze Vader. 2. Formuliergebed zoals: "Heere zegen (resp. dank U voor) deze spijze (ev. met toevoeging uit genade alleen). Amen." 3. Vrij gebed. 4. Zingen (als dankgebed).
Wanneer vader (of ook moeder!) als priester(es) van het gezin voorgaat in de
gebeden -hetzij formulier, hetzij vrij- hoeft naar inhoud of zegen van de
maaltijd er geen gebed door de kinderen te volgen. Zelf zie ik echter wel
een meerwaarde, namelijk in het feit dat kinderen op deze manier zelf ook
leren bidden.
Mijn vader bad aan tafel altijd een formuliergebed, waarna wij als kinderen
(op volgorde van leeftijd) ieder om beurten het “Heere zegen deze spijze.”
baden. Het heeft iets gemeenschappelijks (vader bidt als priester ) en iets
persoonlijks (jij bidt als kind).
Naarmate je ouder wordt ga je ook wel enige beperking zien van 'vaste'
gebeden, zelfs het “Onze Vader”. Het gevaar is niet denkbeeldig dat het iets
routineus krijgt. Terwijl er ook kinderen zijn die graag door het gebed van
vader of moeder heen ook iets van hun persoonlijke omgang met God zouden
willen opmerken.
Zelf pleit ik -als kind van mijn ouders (toen), en als vader van mijn
kinderen (nu)- er voor om onze kinderen (en hun vriendjes die ze meenemen) al van
jongs af aan te leren om vrij te zijn in het gebed. (Dat geldt niet minder
overigens voor mijn catechisanten.)
Bidden met eenvoudige maar wel overtuigende woorden. En wanneer kinderen
daarbij op een kinderlijke manier dingen vertellen aan de Heere, die bij ons
ouders/ouderen een glimlach ontlokken, wil dat niet zeggen dat zij daarmee
de Heere beschamen. Ik besef temeer als vader, dat waar mijn kinderen de
Heere serieus nemen in hun eenvoud, de Heere mijn kinderen eveneens serieus
neemt in Zijn grootheid. Bidden is een zaak van het hart, of dat nu formulier is of vrij.
Ik besef dat ook vrije gebeden een bepaalde monotonie en herkenbaarheid aan
de dag kunnen leggen. Toch zullen we bij een vrij gebed met meer aandacht en
geestelijke oefening op zoek (moeten) gaan naar woorden, waartoe een
formuliergebed minder uitnodigt.
Daarbij zij gezegd dat het een misvatting is om te denken dat het Onze
Vader 'letterlijk' moet worden nagebeden (met jota en titel) om volmaakt te
zijn. Of dat je bekeerd moet zijn om dat gebed te bidden. De Heiland leert Zijn discipelen en ons veeleer de structuur van het Onze Vader, waaraan wij onze eigen, vrije gebeden leren spiegelen.
Tussen de aanhef (“Onze Vader Die in de hemelen zijt”) en het amen staan
de drie grote thema's in drievoud uitgewerkt:
1. Aanbidding van God (Uw Naam. Uw Koninkrijk. Uw wil. 3x)
2. Onze noden aan de Heere voorlegen (brood, vergeving, leiding; 3x)
3. De lofprijzing van God (“Want van U is” enz. 3x)
Het in stilte bidden heeft mijns inziens ~behoudens binnen de eredienst en
het alleen zijn (stille tijd)~ weinig of geen zin, aangezien de
gemeenschap, die juist ook beoefend wordt in de gebeden, daarbij nauwelijks
tot uiting komt.
Ds. M. F. van Binnendijk,
Capelle aan den IJssel
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M.F. van Binnendijk
- Geboortedatum:30-11-1963
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Stadskanaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Lees ook: het weblog 'Dominee in de bajes'
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Toen de kinderen klein waren, lieten wij ze idd apart nog bidden, maar na pakweg groep 6 of zo, deden we dat niet meer.
Op zondag morgen standaard een vrij gebed om meerdere zaken aan te halen zoals de kerkgang, predikant enz. Het kind vraagt op kinderlijke wijze om een zegen over de maaltijd met zijn eigen gebedje.
Hier tot een jaar of 7. dan kun je het Onze Vader wel uitleggen wat je eigenlijk allemaal vraagt.
@bootje, ik heb ook wel eens gehoord dat mensen de maaltijd beginnen met Dank U voor deze nieuwe morgen, en dan 4 of 5 coupletten.
"Heere, wilt u mij bekeren?
En mij door genade leren
steeds te doen wat U mij zegt?
Ja, dit vraag ik u oprecht!
Amen"
Vind ik persoonlijk erg mooi.
a a b b c c b b
c c d c b a b b
d d f f d e f
a b c a b b a
Succes! ;P
Vraagstelster, mijn ervaring is dat kinderen vaak niet goed (hoeven) op (te) letten als pa of ma bid en vervolgens hun 'eigen' gebedje afraffelen.
De ds zegt: "Mijn vader bad aan tafel altijd een formuliergebed, waarna wij als kinderen (op volgorde van leeftijd) ieder om beurten het “Heere zegen deze spijze.” baden. Het heeft iets gemeenschappelijks (vader bidt als priester ) en iets persoonlijks (jij bidt als kind)."
Ik vind dit persoonlijk nogal verheerlijkend overkomen. Kinderen leer je niet bidden door ze één zin dagelijks 2 keer te herhalen. Kinderen leer je bidden door ze in eigen woorden hun eigen dankbaarheden en noden aan God voor te leggen. Dat kan heel goed voor het slapen gaan of bij het wakker worden. Je kan het voorzeggen, dat ze het nazeggen en als ze iets groter zijn kunnen ze zelf bidden (met hulp). Aan tafel kan je ze wel zelf (na) laten bidden in eigen woorden ( dan zijn ze wel boven de 2.5/3 jaar) m.i. is dàt leren bidden.
Als ze heel klein zijn kun je ze er al goed bij betrekken door zelf in eenvoudige woorden te bidden en elkaars handen vast te houden. Wij zingen het onze Vader ook weleens en houden elkaars handen vast, dat is echt bindend.
Zegen toegewenst!
Trouwe Vader in de nacht
hield u over mij de wacht enz.
mijn vader dankt meestal het volgend na de maaltijd, maar ik weet niet of het een formulier gebed is...
"mensen liefhebbend God
Uw naam zij geloofd en gedankt
dat Ge ons met deze Uw liefdegave wederom hebt gevoed
voed ook onze zielen met het ware brood des levens
en versterk onze harten door Uw genade
opdat we onze krachten mochten besteden tot Uw dienst
en tot eer van Uw Heilige naam mochten leren leven
amen".
Ik weet niet of je daar wat aan hebt? Zelf bidden wij eigelijk altijd een vrij gebed en onze kinderen ook. Al zingen ze wel gezamelijk voor ze naar bed gaan "ik ga slapen ik ben moe" maar daarna met elk kind apart nog bidden bij t naar bed gaan.
's Morgens zingen wij eerst met elkaar:
Dank U Heer' voor't lekkere slapen
In mijn bedje, warm en zacht
Dank U dat U mij bewaarde
In de stille, donkere nacht.
Maak mij een gehoorzaam kindje
Dat U liefheeft bovenal
Dat in huis en voor elk vriendje
Lief en vriendelijk wezen zal.
's Avonds 'ik ga slapen'
Het is niet dat ik speciaal op zoek ben naar 1 bepaald gebed, maar was benieuwd naar andere gebeden. Bedankt in ieder geval.
Wij zelf bidden nu nog altijd zachtjes, wil eigenlijk wel hard op bidden. Vooral als er evt. ooit kinderen komen. Vind een vrij gebed persoonlijk ook erg fijn als ik bv. bij andere ben, maar vind het dan zelf een hele stap om daar mee te beginnen. Mijn man is dit al helemaal niet gewend van huis uit. Zijn er misschien meerdere die dat herkennen?
Wij zijn er bewust in de verkering mee begonnen, voor't eerst samen bidden is heel eng want je bent heel kwetsbaar. Het went vanzelf en het blijft mooi en goed om te doen. Na ons trouwen durven we het soms ook met goede vrienden of familie als ze komen eten maar dat ervaren we vaak nog wel als een grote stap.
