Lezing over Samaritaanse vrouw

Ds. A. Simons | 2 reacties | 11-06-2010| 15:00

Dag ds. Simons. Ik heb vanavond een lezing van u mogen horen over de Samaritaanse vrouw. Ik dank de Heere ervoor. Ik wil u ook danken, omdat u de jeugd een warm hart toedraagt. Niet alleen een warm hart, maar ook een nieuw hart dat in Christus geborgen ligt, in die zoete en dierbare vereniging door dat heerlijke geloof. U preekte wet en evangelie en gaf aan dat er gevaren schuilen in een eenzijdige prediking. Wet en evangelie niet gescheiden, maar wel onderscheiden. Thomas Boston schrijft ergens: "De wet kan het stenen hart vebreken, maar als het in stukken geslagen is, blijft het steen. Het Evangelie is nu het middel om het verbroken hart week te maken." De ruime nodiging om te komen tot Christus, de inhoud van die nodiging is zo wonderlijk, zo heerlijk en zo ruim. Daardoor kan de grootste zondaar nog zalig worden! Ik kan er niet bij, het is te groot. Toch is dat wonder van vrije genade ook in mijn leven geschied. Die dag, waarop Christus Zijn intrek nam in mijn ziel, is onvergetelijk. Een ongekende vrede en rust kwamen in mijn ziel. De gemeenschap met God is zo heerlijk, zo alles overtreffend! Verloren mensen, klamp je vast aan Christus, leg je neer aan Zijn voeten. Hij zal zekerlijk komen op Zijn tijd en op Zijn wijze. De oude mens kan pas sterven, als de nieuwe mens in Christus is opgestaan. Dan mogen wij zeggen: "Ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij." Ds. Simons, de Heere stelle uw bediening nog tot een rijke zegen!

“Niet ons o Heere, niet ons, maar Uw Naam alleen Zij, alle eer en roem gegeven” (Psalm 115:1, ber.). Vriend, de Koning is verblijd wanneer Zijn hof een liefelijke reuk verspreidt. Het gaat immers om Hem, om Hem alleen. De kerk is er in de eerste plaats voor de Koning. De liefelijke geur is aangenaam voor Hem. Daarom roept de bruid ook uit, dat Mijn Liefste tot Zijn hof kwame en neme Zijn liefelijke vruchten (Hooglied 4/5).De hof is Zijn hof, de vruchten zijn Zijn vruchten. Wat een wonder joh, als we daar iets van mogen smaken. Proeven en dronken worden van Zijn Persoon, van Zijn aanwezigheid (Hooglied 5:1). Komt vrienden, eet en drinkt en wordt dronken… Wat kan er soms een diep heimwee zijn. Heimwee naar Zijn komst. Och dat al het volk profeten waren en de Geest en de bruid zegge kom, en die dorst heeft die kome, en die wil die neme het water des levens om niet (Opb. 22). De bruid, niemand anders dan de vrijgekochten des Heeren, en de Heilige Geest stemmen overeen: Kom!

Vriend, laat de godsdienst walgen van de stank van haar dode werken. Laat de reuk van de doodslucht verdreven worden door de liefelijke reuk van de Heere Jezus. Laat de kerk een liefelijke reuk verspreiden, als een lusthof in deze wereld. Laat de lippen van de bruid druppen van honing en mirre! Opdat onze jongeren zouden zeggen: Wat is uw Liefste meer dan een andere liefste? (Hooglied 5:9).

Jonge vrienden, Deze Liefste gaf Zijn leven tot in den dood, opdat doden zouden horen de stem van de Zone Gods en die ze gehoord hebben die zullen leven (Joh. 5:25). De wet die doodt (Gal. 2:19) maar het evangelie maakt levend! De wet verdoemt en het evangelie spreekt vrij! Niemand te dood, niemand te verdorven, niemand te hard en te koud. Waar de wet gebonden staat, machteloos is (Rom. 8:3) en onmogelijk redden kan, daar is het evangelie een kracht Gods voor een iegelijk die gelooft (Rom 1:16).

Uw dominee A. Simons, Vinkeveen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Simons

• Geboortedatum:
  07-05-1958
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Valburg-Homoet
• Status:
  Actief

166 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven