Jaloers gedrag

Lieve meid,

Wat een innerlijke strijd voer je steeds met jezelf. Het zal niet meevallen om steeds alert te zijn op 'andere knappe meiden' en je daarbij ongemakkelijk voelen omdat je denkt dat je hun maat niet haalt.

Het was een warme lentemiddag. Ik zat op een terras te genieten van een drankje, de zon en de mensen. Vlak bij mij zaten twee vriendinnen hun vakantiefoto’s te bekijken.
‘Deze vind ik leuk van je; die wil ik wel hebben. Bestel hem maar bij’, zei de ene. En ze wees op een foto op het tafeltje.
‘Hoe kom je daar nou bij? Ik sta er afschuwelijk op. Moet je kijken: die wallen onder mijn ogen. Toch geen gezicht?’, reageerde haar vriendin fel. ‘Neem dan deze.’
De afgekeurde foto werd in het mapje gestopt en een andere werd tevoorschijn gehaald. ‘Kijk hier…’

Heel vaak zijn we zelf niet tevreden met ‘hoe we erop staan’. Nu is dat bij foto’s gemakkelijk te verhelpen, alleen de leuke bestellen we en de rest geven we terug aan de fotograaf of gooien we weg. Moeilijker ligt het met het innerlijk plaatje dat we van onszelf hebben. We leven allemaal met een innerlijk portret van onszelf. Dat portret laten we soms liever maar niet zien, omdat we vinden dat we er niet zo positief op staan. Het is een schets, die in de loop der jaren ontwikkeld is.
Een zelfbeeld is niet gebaseerd op feiten, het is geen concreet denkbeeld, het is gebaseerd op gedachten en gevoelens die we over ons zelf hebben.
Het beeld dat we van ons zelf hebben, hangt niet alleen af van wat we in de spiegel zien. Wat als je in de spiegel kijkt, wordt beïnvloed door van alles, van bijvoorbeeld hoe je je op dat moment voelt tot de dingen die je moeder in je kindertijd tegen je zei. Er bestaat niet zoiets als ‘gewoon in de spiegel kijken’: Het oordeel van anderen, een ziekte, een handicap, onze opvoeding, het gezin waaruit we komen, de gebeurtenissen in ons leven, alles speelt een rol wanneer we ons beeld vormen als we in de spiegel kijken.

Hoe is jou zelfbeeld? Welke gedachten gaan er door jou heen, als jezelf ziet? Heb je zelfvertrouwen?

Een psychologe zei eens: ''Zelfacceptatie is geloven in je eigen persoonlijke waarde''
Het ontwikkelen van een gezonder zelfbeeld is een essentieel onderdeel van de weg naar herstel. Het kost tijd en moeite om oude gedachtepatronen en overtuigingen af te leren. Groeiende zelfacceptatie geeft meer innerlijke vrede en de mogelijkheid om de uitdagingen van het leven weer beter aan te kunnen. Een positief zelfbeeld is nodig voor zelfvertrouwen, voor initiatief en groei.

Weet je vriend van je worsteling? Bespreek je met hem wat je bezig houdt en wat je moeiten zijn? En hoe is zijn reactie daarop?
In het verleden - toen ik nog verkering had - worstelde ik zelf met dit probleem. Ik had toen afgesproken dat mijn vriend niet meer zei wie hij knap vond, uit bescherming voor mij en mijn gevoelens.
Nu heb ik geleerd dat schoonheid een vergankelijk iets is en dat ikzelf me ook mooi mag voelen en vinden. Inmiddels is mijn vriend mijn man en kan ik hem vrij laten. Ik voel me niet meer beklemmend als hij met een andere vrouw praat, of hij er zelfs 1 daarvan sympathiek vind.
Echt hoor, herstel is mogelijk!

En zoals ik al zei: knapheid is vergankelijk. Wat als iemands gezicht verbrand? Of jou been wordt geamputeerd? Het gaat erom wie je bent, in plaats van hoe iemand eruit ziet. Dan krijg je te maken met iemand gevoelens, karakter en ideeën. Dat schept pas een mooie band!

Als laatste: Ga met dit probleem ook naar God. Hij wil en kan je hierbij helpen!

Wanneer je nu zelf een buitengewoon mooie auto zou hebben en anderen kijken daarna of willen er wel eens een keer in rijden, dan ben je maar wat trots dunkt mij.
Beleef dit ook zo met je vriend.
Vertel me nou niet dat een auto en een vriend wel wat anders zijn, want dat weet ik ook wel.
Het gaat om het principe om iets wat helderder te krijgen en wat meer nuchterheid in je leven te brengen.