Kerkenraadslid en huwelijksproblemen
Ds. C.G. Vreugdenhil | 14 reacties | 21-05-2010| 09:36
Vraag
Een vraag aan ds. Vreugdenhil. Mijn man zit in de kerkenraad van onze gemeente. We hebben al vele jaren ingrijpende huwelijksproblemen, waar de buitenwereld niet van weet. We lopen hiervoor al jaren bij de hulpverlening. Mijn man weet alles meesterlijk goed te verbloemen, met hem is er niks aan de hand. Op het moment dat de hulpverlening hem psychologisch wil testen stopt hij met de gesprekken, want alles ligt volgens hem aan mij. In zijn naaste familie komt (gediagnostiseerd) autisme voor, maar dat weigert hij toe te geven. We hebben inmiddels al diverse hulpverleningsinstanties gehad en zijn nu al jaren verder zonder enig resultaat. Een goede vriendin van ons is vanaf het eerste begin op de hoogte van alle problematiek. Zij praat met ons beiden, weet ook heel veel van ons af. Zij is de enige van wie hij tegengas accepteert. Mijn man houdt de schijn op naar iedereen, zelfs onze eigen dominee weet hier niets van. Inmiddels zit hij al een tiental jaren in het ambt en weet hij alles heel goed voor een ander. Afgelopen maanden heeft onze vriendin het heel moeilijk gehad. Ze heeft gewetensnood gekregen en vindt dat mijn man eigenlijk niet meer zijn ambt kan vervullen, daar er zo ontzettend veel vernederende ruzies tussen hem, mij en de kinderen plaats vinden. Mijn man schrok hier erg van toen ze het hem zelf vertelde. Hij wil hier niet van horen en dreigt hun twintig jaar durende vriendschap te verbreken en tussen haar en mij het contact te verbieden. Ik vind dat onze vriendin gelijk heeft. Als onze vriendin aan de bel trekt bij de kerkenraad zal mijn man ongetwijfeld een ander verhaal ophangen. De kerkenraad ziet hem als een integere, vriendelijke en correcte man. Mijn bevestiging zal dus altijd door zijn "nee" in twijfel worden getrokken. Ik denk dat ik dan trouwens ook beter gelijk mijn spullen kan pakken, daar heeft hij namelijk al mee gedreigd. Mijn vriendin twijfelt wat ze moet doen: naar de dominee gaan of blijven zwijgen. Kunt u ons helpen?
Antwoord
Beste mevrouw, ik begrijp de grote nood in uw situatie. Natuurlijk kan een vader en echtgenoot die niet goed functioneert in zijn gezin geen ouderling zijn. Maar ik denk toch dat Refoweb niet het juiste middel is om hier in het openbaar diepgaander op in te gaan. U kunt voor een persoonlijke reactie contact met mij opnemen via Refoweb: vragen@refoweb.nl
Met vriendelijke groet,
Ds. C. G. Vreugdenhil
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.G. Vreugdenhil
- Geboortedatum:02-04-1946
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Houten
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. Vreugdenhil schreef op 7 oktober 2024 zijn laatste bijdrage voor de vragenrubriek van Refoweb. Vanaf van het begin, nu bijna 25 jaar geleden, is deze broeder aan Refoweb verbonden geweest. Hij schrijft: "Ik ben nu 78 jaar en moet mijn werkbelasting verminderen. Ik heb altijd graag meegewerkt, maar nu ga ik ermee stoppen." Het langstdienende panellid van Refoweb neemt hiermee afscheid na 231 vragen en antwoorden. De redactie van Refoweb zegt hem voor dit alles hartelijk dank en wenst hem nog veel gezegende en vruchtbare jaren toe bij het werk in Gods Koninkrijk.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ga het gesprek met hem maar in vertrouwen aan.
Ik ben het met U en uw vriendin helemaal eens.
Het is ook nog Bijbels ook, wie zijn eigen huis niet wel kan regeren. niet regeren. maar wel regeren in goede orde en harmonie de ander hoger achten als je zelf.als we allemaal deze plek zouden in gaan nemen ook binnen ons huwelijk dan zullen we allemaal gelukkiger worden. een moeilijke opdracht, en hdat kan ook alleen maar voortkomen uit de vreze des Heeren in ons persoonlijk leven.
Mevr wat moet u het moeilijk hebben met zo,n geheim. het zal u misschien ook enerzijds belemmeren om naar de preek te luisteren. ik wens u heel veel sterkte. en leg alles biddend vd Heere neer. u bent gezegend met een vriendin die kan luisteren en zwijgen. ik denk dat zij beter het kan zeggen tegen bespreken met de kerkeraad uit zorg voor u en uw gezin als u zelf.
maar ik zou persoonlijk even afwachten op het gesprek met Ds Vreugdehil.Veel wijsheid en sterkte toegewenst. ik hoop dat ik van u mag horen als het beter gaat. ( indien u wil adres bekend bij refoweb.) liefs van ook een vrouw en moeder.
terwijl ds Vreugdenhil juist zo duidelijk zegt: "Maar ik denk toch dat Refoweb niet het juiste middel is om hier in het openbaar diepgaander op in te gaan."
Er zijn altijd weer mensen die het allemaal weten en even hun advies moeten geven! laat dit soort dingen nu over aan in dit geval ds Vreugdenhil
Maar ik weet zeker dat er meer vrouwen zijn met een dergelijk probleem ! Misschien voor hen een stuk herkenning ?
H Gr!!
Het klinkt misschien hard:
Waar de Geest Gods is wordt de duisternis aan het licht gebracht. Is er dan niemand in de gemeente, die geleid door Gods Geest, in staat is om "wolven in schaapskleren" te ontmaskeren.
Iemand die geestelijk is heeft snel door wat er in werkelijkheid huist in de persoonlijkheid van een ander.
Zegt dit ook niet iets over de geestelijke staat waarin deze gemeente zich bevindt?
Ja, de geestelijke staat van de kerkenraad EN gemeente bevinden zich misschien wel op het verkeerde niveau. Ik weet ook bep dingen van kerkenraadsleden waarvan ik denk: op het randje.
Het zijn mensen met 2 gezichten. Je krijgt geen enkele grip op hen. Ze hebben altijd gelijk en doen zelf alles goed, nemen nooit hun verantwoordelijkheid praten altijd zo dat jij je schuldig voelt.
Er is nog veel meer over te zeggen, maar dit zijn ongelooflijk moeilijke mensen! Ze stoten iedereen van zich af, maar hebben dat zelf niet eens door.
Met pijn lees ik je verhaal en alles is zo herkenbaar. Ik zat namelijk in een zelfde situatie.
Ik zal je niet vermoeien met mijn verhaal, maar 1 ding kan ik je wel zeggen, wat je ook doet en wie je er ook bij haalt, het zal je niets helpen. Ook ik haalde de predikant, psychiater, maatschapelijk werk en ben zelfs bij lotgenoten dagen geweest. Jij kan je man niet veranderen, er is zeker wel therapie voor, maar dan moet hij zelf inzicht hebben, anders loopt het op niets uit. Ook wij zijn jarenlang in therapie geweest, ik wilde graag leren om er mee om te gaan, maar een huwelijk heb je samen en niet alleen.
Sterkte in je strijd, bid erom, en je zult zeker geholpen worden!
Lieve groet van een lotgenote.
Het ging om de vraag: zwijgen of niet ?
Het is een hele moeilijke kwestie, want misschien is die man erg geliefd bij zijn broeders en weet hij zijn situatie goed te verbloemen. Dat kan nl ! Mijn zoon heeft PDDNos en is naar buiten toe heel anders dan in vertrouwde kring. Hij kan uuuuren een bepaald masker voor houden, maar thuis klapt hij in.
Ik heb zelf een keer gezwegen waarvan ik dacht dat ik eigenlijk had moeten spreken. Maar dat lag ook heel precair. Toen het jaren later zo ter sprake kwam bij een predikant, begreep deze heel goed waarom ik had gezwegen. Nu ik wat ouder ben, is de neiging af te wachten, wat meer. Soms keren dingen van zichzelf ten goede of gebeurt er iets waarvan je zegt: opmerkelijk !
Alles gebeurt onder de toelating Gods, maar niet altijd met Zijn zegen !
