Moedeloos
Ds. J. Boer | 6 reacties | 05-05-2010| 12:30
Vraag
Ik vraag me af waarom God me zo zwaar straft. Alle doelen die ik voor dit jaar opgesteld heb, mislukken. Ik ben een jaar ziek geweest en heb mijn studie moeten uitstellen. Nu ik weer wat beter ben, probeer ik mijn rijbewijs te halen. Daar ben ik al meer dan anderhalf jaar mee bezig, maar elke keer zak ik weer. Daarnaast probeer nog een paar opdrachten te halen voor school, maar ook dat mislukt. Ik weet dat ik zondig ben en niks verdien, maar God is toch Liefde? Hij heeft toch het beste met me voor? Waarom heb ik het gevoel dat ik daar niks van merk? De ene keer ben ik zo boos op God en de andere keer kniel ik toch maar weer voor Hem neer. Hij is immers Degene die me kan helpen, hoewel ik het gevoel heb dat Hij het niet wil. Mijn geloof is soms helemaal weg. Dat is heel erg, maar ik kan er niks aan doen. Is de hoeveelheid tegenslag die ik krijg dan nog niet genoeg? Moet God me nog meer geven, zodat ik het helemaal niet meer aankan? Ik ben gewoon gebroken en zie het niet meer zitten!
Antwoord
Beste vraagsteller,
Na het lezen van je vraag, ben ik diep onder de indruk van alles wat je hebt meegemaakt. Het is ook te begrijpen dat deze ervaringen vragen bij je oproepen en je zelfs moedeloos maken. Ik voel mij eigenlijk, juist omdat ik je niet ken en van je achtergronden dus niet weet, niet in staat een antwoord op je vraag te geven dat je echt verder helpt. Een algemeen antwoord of een dogmatisch ingaan op jouw vraag, helpt je niet verder. Ik zou graag met je willen praten over het beeld dat je van de Heere God hebt, of over de ervaring met je ziek-zijn, je inzet bij de studie en jouw gaven en talenten. Maar deze site is daarvoor niet bedoeld,
Dus lijkt mij het beste antwoord je te adviseren een betrouwbare gesprekspartner op te zoeken met wie je deze dingen kunt bespreken. Ik hoop dat je, met hulp van de Heere God, zo iemand vinden kunt. Weet dat de Heere vaak mensen helpt door andere mensen. Ik wens je van harte Gods hulp en zegen!
Ds. J. Boer
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. Boer
- Geboortedatum:12-06-1947
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Emst
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Prijs de HEER, mijn ziel,
prijs, mijn hart, zijn heilige naam.
2 Prijs de HEER, mijn ziel,
vergeet niet één van zijn weldaden.
3 Hij vergeeft u alle schuld,
hij geneest al uw kwalen,
4 hij redt uw leven van het graf,
hij kroont u met trouw en liefde,
5 hij overlaadt u met schoonheid en geluk,
uw jeugd vernieuwt zich als een adelaar.
6 De HEER doet wat rechtvaardig is,
hij verschaft recht aan de verdrukten.
7 Hij maakte aan Mozes zijn wegen bekend,
aan het volk van Israël zijn grootse daden.
8 Liefdevol en genadig is de HEER,
hij blijft geduldig en groot is zijn trouw.
9 Niet eindeloos blijft hij twisten,
niet eeuwig duurt zijn toorn.
10 Hij straft ons niet naar onze zonden,
hij vergeldt ons niet naar onze schuld.
11 Zoals de hoge hemel de aarde overspant,
zo welft zich zijn trouw over wie hem vrezen.
12 Zo ver als het oosten is van het westen,
zo ver heeft hij onze zonden van ons verwijderd.
13 Zo liefdevol als een vader is voor zijn kinderen,
zo liefdevol is de HEER voor wie hem vrezen.
14 Want hij weet waarvan wij gemaakt zijn,
hij vergeet niet dat wij uit stof zijn gevormd.
15 De mens – zijn dagen zijn als het gras,
hij is als een bloem die bloeit op het veld
16 en verdwijnt zodra de wind hem verzengt;
de plek waar hij stond, kent hem niet meer.
17 Maar de HEER is trouw aan wie hem vrezen,
van eeuwigheid tot eeuwigheid.
Hij doet recht aan de kinderen en kleinkinderen
18 van wie zich houdt aan zijn verbond
en naar zijn geboden leeft.
19 De HEER – zijn troon staat vast in de hemel,
als koning heerst hij over alles.
20 Prijs de HEER, u die zijn boden bent,
sterke helden die doen wat hij zegt,
gehoorzaam aan het woord dat hij spreekt.
21 Prijs de HEER, hemelse machten,
dienaren die doen wat hem behaagt.
22 Prijs de HEER, al zijn schepselen,
prijs hem, overal in zijn rijk.
Prijs de HEER, mijn ziel.
God is een liefdevolle Vader voor je als je Zijn offer aanvaard heb, dat Hij voor jouw zonden aan het kruis gestorven is, God zit echt niet in de hemel te kijken van eens kijken....ooo hij/zij doet dat ik zal die opdrachten eens laten mislukken nee, misschien wil God je wel iets duidelijk maken dat dit niet Zijn weg is, wij stippelen allemaal ons weggetje uit (mijn doelen voor dit jaar) maar zijn dit ook Gods doelen? Bid of God je de weg wil wijzen....en of je aan Zijn doelen in je leven mag werken, aanvaard Zijn volbrachte werk dat is het eerste doel, en daarna vrucht dragen voor HEM
Gods zegen
vrolijk kruisdragen over psalm 73.
In mijn periode van depressiviteit, en ook voor mn gevoel mislukken van alles wat ik aanpakte gaf mij dit houvast!
Hier is de link voor wat meer informatie,
http://www.depelgrim.nl/contents/nl/p3898.html
Gods zegen toegewenst!
Daarbij is het zo dat een jaar ziek zijn en je studie uitschuiven zeer zeker niet alleen jou treft. Zover ik dat kan zien heb ik een dergelijke situatie in mijn omgeving meerdere malen zien gebeuren. Dat betekent dus: beter worden, de draad weer oppakken en verder gaan waar je gebleven was.
Onderweg van A naar B, wanneer je een lekke band krijgt, onderbreek je ook noodgedwongen je reis. Oplossing: band verwisselen en doorgaan naar B.
Zakken voor je rijexamen en werkstukken die niet willen lukken zijn wel tegenslagen (zoals we allemaal wel eens in ons leven ervaren) maar geen reden om moedeloos te worden. David steeds maar weer achtervolgt door Saul heeft God niets verweten (ook al wist David dat hij tot koning was geroepen), is wel eens terneergeslagen geweest maar heeft zich altijd weer in zijn God gesterkt.
Uiteindelijk was er voor David zijn kroning tot koning.
Neem hier een voorbeeld aan. Vind jezelf niet zo gauw "zielig". Strek je rug, sla de hand aan de ploeg en trek onder Gods genade weer rechte sporen.
@Muurbloempje: met dat schouders opmeten moet je voorzichtig zijn. Ik was eens bij iemand op bezoek in een psych instelling, die hiermee kampte. "God weet toch wat Hij doet, waarom KAN ik dan niet meer." was haar klacht. Ze had zoveel tegenheden, dat ze letterlijk was ingestort. Dus, dan kan ik dat niet tegen haar zeggen. Ze had heel erg schuldgevoel dat ze haar gezin in de steek moest laten.