Niet tot geloofszekerheid komen

Ds. H. van der Ham | 5 reacties | 30-04-2010| 12:00

Ik kan niet tot geloofszekerheid komen. Dat vind ik ook heel terecht, want ik zie zoveel in mijn leven waardoor ik geen vrucht kan dragen. Ik denk dat het in mijn geestelijk leven niet klopt. Ik wil een kind van God zijn, veilig in Zijn hand. Ik wil rust vinden bij Hem en eeuwig in Zijn erfgoed delen. Ook zou ik graag de vruchten van de Heilige Geest willen hebben. Waarom weet ik niet precies. Misschien omdat ik zoveel ellende heb meegemaakt en nu geluk wil? Of om er zelf een beter mens van te worden? Ik ben namelijk niet tevreden over mezelf. Kortom: eigenbelangen. Ik wil dus de giften/de geschenken van God. Maar kijk ik wel goed naar de hand daarachter en Degene die de Gever is en wil zijn? Ik denk het niet! Dan zou het namelijk wel anders in mijn leven zijn, dan zag ik vast beter mijn zonden en zou ik ellendekennis ervaren tegenover die grote, heilige God. Dan zou ik me niet zoveel zorgen maken voor de toekomst. Hoe kan God dat nu fijn vinden? Een vrouw wil toch ook niet een relatie met een man die naar haar 'geschenken' kijkt, zo van: ze is zo'n moederlijk type, dus voor toekomstige kinderen zal ze vast een goede moeder zijn, ze is sterk, dus kan ze goed boodschappentassen dragen. Nee, de vrouw wil dat het om haar als persoon te doen is. Dus ik doe het helemaal verkeerd tegenover God. Ik kijk naar Zijn gaven, Zijn geschenken. Ik wil rust hebben voor mijn gemoed en gedachten. Ik wil niet bang zijn voor de toekomst en Zijn kinderen hoeven dat niet te zijn, dus ik wil Zijn kind zijn. Maar het moet toch om God Zelf gaan? Help, ik loop helemaal vast. Nu dacht ik mijn rust bij God te kunnen vinden en er dicht bij te zitten en nu is de grondslag verkeerd, omdat het mij om Zijn gaven te doen is. Iedereen wil natuurlijk de gaven van God. En ik dacht dat ik op de weg naar de zaligheid was. Maar waarom roept Christus dan wel mensen om bij Hem rust te zoeken? Hij roept ze niet met de mededeling: Komt en proeft hoe goed Ik ben. Nee, Hij roept om bij Hem rust te zoeken. Ik begrijp het al, als je dat doet, krijg je zicht op wie God is. Alleen ik heb dat zicht te weinig, dus dan zal ik wel niet echt rust bij Hem gezocht en gevonden hebben. Wat moet ik nu doen om te geloven? Ik denk dat ik het helemaal verkeerd doe. Hoe het bij mij was? Ik hoorde altijd een boodschap die bij mij overkwam alsof je bijna niet bekeerd kon worden. Nu kwam ik in contact met Heart Cry en zag Gods woord toen door een andere bril: er is wel een (grote) mogelijkheid! Bij God en door God! Daar was ik erg verbaasd en verwonderd over en ik probeerde me helemaal over te geven aan de Heere en op Hem te vertrouwen. Dat was moeilijk, maar bij tijden lukte het zo gemakkelijk, omdat Hij die rust gaf en beloften vanuit Zijn Woord, dat Hij me hoort en wil helpen. Ik ben psychisch heel belast (geweest) en nu ik dus die boodschap hoor, namelijk dat het niet onmogelijk is om zalig te worden en dat ik niet heel erg veel ellendekennis hoef te hebben, wilde ik mijn toevlucht tot Christus nemen en dat gaf zoveel rust, hoewel ik geen geloofszekerheid had, maar wel wist dat ik dicht bij Hem wil zijn, want daar is vrede. Dus vrede, rust, soms een groot vertrouwen in de Heere; dat kenmerkte mijn leven de laaste tijd. En niet: grote ellendekennis, heel vaak heel veel liefde voor God (dat heb ik maar soms), vernedering, dat het mij om God te doen is, in plaats van om Zijn gaven en Zijn rust. Hoe moet dat nu? Het is een heel verhaal geworden, maar kunt u me op al mijn vragen een antwoord geven? Alvast erg bedankt!

Beste vraagsteller,
 
Dank voor je keurige brief. De psalmdichter bidt: “Doorgrond m', en ken mijn hart, o Heer; Is 't geen ik denk niet tot Uw eer? Beproef m', en zie of mijn gemoed, Iets kwaads, iets onbehoorlijks voed'; En doe mij toch met vaste schreden, Den weg ter zaligheid betreden.”
 
Wat zijn de psalmen ontzaglijk rijk en zuiver. Psalm 139:14 heeft ons veel te zeggen. Die psalm wijst de juiste weg. Dat hebben we altijd weer nodig. Ik ook. De leiding die van zo'n psalmvers uitgaat  -  wees er dankbaar voor en maak er gebruik van!! Wij moeten altijd weer naar de Heere terug. Wij raken heel gemakkelijk van het pad af - aan de ene zijde of aan de andere zijde. Maar de Heere brengt weer terug. Hij is de grote Herder. Dat geeft moed en vertrouwen.

Je stelt een hele vraag. Als ik goed lees, kun je toch niet buiten de Heere. Dat is belangrijk. Het is doorslaggevend. Zoek je toevlucht te nemen tot de Zaligmaker. Schuil achter Zijn bloed. Daar alleen ben je veilig en geborgen. Heb je een band aan de Heere? Die heb je toch wel? Wat is je levensrichting? Wat is je levensinstelling? Ben je op de Heere gericht? "Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten. En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op de eeuwige weg."

Als het leven met de Heere maar functioneert... De Zaligmaker zegt: "Bekeert u, en gelooft het evangelie" Markus 1:15. Bekering en geloof, dat zijn twee levenstekenen, tekenen dat je een kind van God bent. Dat brengt ons bij Catechismus zondag 33. In hoeveel stukken bestaat de waarachtige bekering van de mens? In twee stukken: in de afsterving van de oude, en in de opstanding van de nieuwe mens. Zondag 33 is zo rijk en zo zuiver. Het bijzondere is dat die vragen en antwoorden -de afsterving van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens- gelden waar iemand voor het eerst tot bekering komt en eveneens verder op de weg. Het geldt bij aanvang en bij voortgang. Het geldt zowel voor de eerste bekering als voor de dagelijkse bekering.

Het houdt ook in: droefheid over de zonde. Omdat de zonde God verdriet doet. Terwijl God ons nooit kwaad heeft gedaan. Terwijl God een Bron van alle goed is. Onze zonde heeft Christus aan het kruis gebracht. Hebben we een grote hekel aan het verkeerde wat we doen? En mijn boze, verdorven hart... Het is namelijk niet alleen de buitenkant. Bekering en geloof. Ook het geloof in Christus. Neem je je toevlucht tot Hem? Is dat je verlangen? Ik proef daar toch iets van in je brief. En ik ben daar blij om. Als de Heere Jezus Christus gepreekt wordt; gaat je hart daarnaar uit? Wil je meer van de Zalignmaker horen, via de schriftuurlijke verkondiging van Christus?

De vijand wil je altijd afhouden van het geloof in Christus. De Zaligmaker nodigt: Komt allen tot Mij! Is Hij dierbaar voor je? Is Hij dierbaar in Zijn vernedering en verhoging? In Zijn verzoenend lijden en sterven? In Zijn Borg-zijn? En verlang je om voor de Heere te leven? Dat zijn de levenstekenen. Daar kun/mag je je aan toetsen. Je verlangt naar zekerheid. Dat is positief. Wees maar veel werkzaam met het Woord. Om verder onderwezen en verder geleid te worden. De Heere werkt door Woord en Geest.

Je vraagt: Kunt u me op al mijn vragen een antwoord geven? Dat is natuurlijk te veel gevraagd. Maar wellicht heb ik toch iets aangereikt wat je kan helpen. Laat de moed niet zakken. Nooit loslaten! De dichter zegt: Merk op, mijn ziel, wat antwoord God u geeft;”Hij spreekt gewis tot elk, die voor Hem leeft, Zijn gunstgenoot, van blijden troost en vree.”
 
Hartelijke groet,
Ds. H. van der Ham

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. van der Ham

• Geboortedatum:
  25-05-1955
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Driebergen-Rijssenburg
• Status:
  Actief

106 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven